Lucian, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ.

(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀφροδίτη, Ἔρωσ.)

Τί δήποτε, ὦ Ἔρωσ, τοὺσ μὲν ἄλλουσ θεοὺσ κατηγωνίσω ἅπαντασ, τὸν Δία, τὸν Ποσειδῶ, τὸν Ἀπόλλω, τὴν Ῥέαν, ἐμὲ τὴν μητέρα, μόνησ δὲ ἀπέχῃ τῆσ Ἀθηνᾶσ καὶ ἐπ̓ ἐκείνησ ἄπυροσ μέν σοι ἡ δᾴσ, κενὴ δὲ οἰστῶν ἡ φαρέτρα, σὺ δὲ ἄτοξοσ εἶ καὶ ἄστοχοσ; Δέδια, ὦ μῆτερ, αὐτήν·

φοβερὰ γάρ ἐστι καὶ χαροπὴ καὶ δεινῶσ ἀνδρική· ὁπόταν γοῦν ἐντεινάμενοσ τὸ τόξον ἰώ ἐπ̓ αὐτήν, ἐπισείουσα τὸν λόφον ἐκπλήττει με καὶ ὑπότρομοσ γίνομαι καὶ ἀπορρεῖ μου τὰ τοξεύματα ἐκ τῶν χειρῶν. Ὁ Ἄρησ γὰρ οὐ φοβερώτεροσ ἦν; καὶ ὅμωσ ἀφώπλισασ αὐτὸν καὶ νενίκηκασ. Ἀλλὰ ἐκεῖνοσ ἑκὼν προσίεταί με καὶ προσκαλεῖται, ἡ Ἀθηνᾶ δὲ ὑφορᾶται ἀεί, καί ποτε ἐγὼ μὲν ἄλλωσ παρέπτην πλησίον ἔχων τὴν λαμπάδα, ἡ δέ, εἴ μοι πρόσει, φησί, νὴ τὸν πατέρα, τῷ δορατίῳ σε διαπείρασα ἢ τοῦ ποδὸσ λαβομένη καὶ ἐσ τὸν Τάρταρον ἐμβαλοῦσα ἢ αὐτὴ διασπασαμένη διαφθερῶ. πολλὰ τοιαῦτα ἠπείλησε· καὶ ὁρᾷ δὲ δριμὺ καὶ ἐπὶ τοῦ στήθουσ ἔχει πρόσωπόν τι φοβερὸν ἐχίδναισ κατάκομον, ὅπερ ἐγὼ μάλιστα δέδια· μορμολύττεται γάρ με καὶ φεύγω, ὅταν ἴδω αὐτό. Ἀλλὰ τὴν μὲν Ἀθηνᾶν δέδιασ, ὡσ φήσ, καὶ τὴν Γοργόνα, καὶ ταῦτα μὴ φοβηθεὶσ τὸν κεραυνὸν τοῦ Διόσ.

αἱ δὲ Μοῦσαι διὰ τί σοι ἄτρωτοι καὶ ἔξω βελῶν εἰσιν; ἢ κἀκεῖναι λόφουσ ἐπισείουσι καὶ Γοργόνασ προφαίνουσιν; Αἰδοῦμαι αὐτάσ, ὦ μῆτερ· σεμναὶ γάρ εἰσι καὶ ἀεί τι φροντίζουσι καὶ περὶ ᾠδὴν ἔχουσι καὶ ἐγὼ παρίσταμαι πολλάκισ αὐταῖσ κηλούμενοσ ὑπὸ τοῦ μέλουσ. Εἄ καὶ ταύτασ, ὅτι σεμναί· τὴν δὲ Ἄρτεμιν τίνοσ ἕνεκα οὐ τιτρώσκεισ; Τὸ μὲν ὅλον οὐδὲ καταλαβεῖν αὐτὴν οἱο͂́ν τε φεύγουσαν ἀεὶ διὰ τῶν ὀρῶν· εἶτα καὶ ἴδιόν τινα ἔρωτα ἤδη ἐρᾷ. Τίνοσ, ὦ τέκνον; Θήρασ καὶ ἐλάφων καὶ νεβρῶν, αἱρεῖν τε διώκουσα καὶ κατατοξεύειν, καὶ ὅλωσ πρὸσ τῷ τοιούτῳ ἐστίν· ἐπεὶ τόν γε ἀδελφὸν αὐτῆσ, καίτοι τοξότην καὶ αὐτὸν ὄντα καὶ ἑκηβόλον ‐ Οἶδα, ὦ τέκνον, πολλὰ ἐκεῖνον ἐτόξευσασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION