헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά3́07́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 7)

ἀλλ’ εἰ καὶ κατέχει καὶ ἀπολαύει, καταχρῆται πρὸσ ὃ πέφυκε. πέφυκε δὲ τοῦ προσήκοντοσ ἑαυτῇ κατὰ ποιότητα καὶ οἰκείου μεταλαμβάνειν· ὥσθ’ ἕλκει τῶν σιτίων ὅσον χρηστότατον ἀτμωδῶσ τε καὶ κατὰ βραχὺ καὶ τοῦτο τοῖσ ἑαυτῆσ χιτῶσιν ἐναποτίθεταί τε καὶ προστίθησιν. ὅταν δ’ ἱκανῶσ ἐμπλησθῇ, καθάπερ ἄχθοσ τι τὴν λοιπὴν ἀποτίθεται τροφὴν ἐσχηκυῖάν τι χρηστὸν ἤδη καὶ αὐτὴν ἐκ τῆσ πρὸσ τὴν γαστέρα κοινωνίασ· οὐδὲ γὰρ ἐνδέχεται δύο σώματα δρᾶν καὶ πάσχειν ἐπιτήδεια συνελθόντα μὴ οὐκ ἤτοι πάσχειν θ’ ἅμα καὶ δρᾶν ἢ θάτερον μὲν δρᾶν, θάτερον δὲ πάσχειν. ἐὰν μὲν γὰρ ἰσάζῃ ταῖσ δυνάμεσιν, ἐξ ἴσου δράσει τε καὶ πείσεται, ἂν δ’ ὑπερέχῃ πολὺ καὶ κρατῇ θάτερον, ἐνεργήσει περὶ τὸ πάσχον· ὥστε δράσει μέγα μέν τι καὶ αἰσθητόν, αὐτὸ δ’ ἤτοι σμικρόν τι καὶ οὐκ αἰσθητὸν ἢ παντάπασιν οὐδὲν πείσεται. ἀλλ’ ἐν τούτῳ δὴ καὶ μάλιστα διήνεγκε φαρμάκου δηλητηρίου τροφή· τὸ μὲν γὰρ κρατεῖ τῆσ ἐν τῷ σώματι δυνάμεωσ, ἡ δὲ κρατεῖται. οὔκουν ἐνδέχεται τροφὴν μὲν εἶναί τι τῷ ζῳῴ προσήκουσαν, οὐ μὴν καὶ κρατεῖσθαί γ’ ὁμοίωσ πρὸσ τῶν ἐν τῷ ζῳῴ ποιοτήτων· τὸ κρατεῖσθαι δ’ ἦν ἀλλοιοῦσθαι. ἀλλ’ ἐπεὶ τὰ μὲν ἰσχυρότερα ταῖσ δυνάμεσίν ἐστι μόρια, τὰ δ’ ἀσθενέστερα, κρατήσει μὲν πάντα τῆσ οἰκείασ τῷ ζῳῴ τροφῆσ, οὐχ ὁμοίωσ δὲ πάντα· κρατήσει δ’ ἄρα καὶ ἡ γαστὴρ καὶ ἀλλοιώσει μὲν τὴν τροφήν, οὐ μὴν ὁμοίωσ ἥπατι καὶ φλεψὶ καὶ ἀρτηρίαισ καὶ καρδίᾳ. πόσον οὖν ἐστιν, ὃ ἀλλοιοῖ, καὶ δὴ θεασώμεθα· πλέον μὲν ἢ κατὰ τὸ στόμα, μεῖον δ’ ἢ κατὰ τὸ ἧπάρ τε καὶ τὰσ φλέβασ. αὕτη μὲν γὰρ ἡ ἀλλοίωσισ εἰσ αἵματοσ οὐσίαν ἄγει τὴν τροφήν, ἡ δ’ ἐν τῷ στόματι μεθίστησι μὲν αὐτὴν ἐναργῶσ εἰσ ἕτερον εἶδοσ, οὐ μὴν εἰσ τέλοσ γε μετακοσμεῖ. μάθοισ δ’ ἂν ἐπὶ τῶν ἐγκαταλειφθέντων ταῖσ διαστάσεσι τῶν ὀδόντων σιτίων καὶ καταμεινάντων δι’ ὅλησ νυκτόσ· οὔτε γὰρ ἄρτοσ ἀκριβῶσ ὁ ἄρτοσ οὔτε κρέασ ἐστὶ τὸ κρέασ, ἀλλ’ ὄζει μὲν τοιοῦτον, οἱο͂́νπερ καὶ τοῦ ζῳού τὸ στόμα, διαλέλυται δὲ καὶ διατέτηκε καὶ τὰσ ἐν τῷ ζῳῴ τῆσ σαρκὸσ ἀπομέμακται ποιότητασ. ἔνεστι δέ σοι θεάσασθαι τὸ μέγεθοσ τῆσ ἐν τῷ στόματι τῶν σιτίων ἀλλοιώσεωσ, εἰ πυροὺσ μασησάμενοσ ἐπιθείησ ἀπέπτοισ δοθιῆσιν· ὄψει γὰρ αὐτοὺσ τάχιστα μεταβάλλοντάσ τε καὶ συμπέττοντασ, οὐδὲν τοιοῦτον, ὅταν ὕδατι φυραθῶσιν, ἐργάσασθαι δυναμένουσ. καὶ μὴ θαυμάσῃσ· τὸ γάρ τοι φλέγμα τουτὶ τὸ κατὰ τὸ στόμα καὶ λειχήνων ἐστὶν ἄκοσ καὶ σκορπίουσ ἀναιρεῖ παραχρῆμα καὶ πολλὰ τῶν ἰοβόλων θηρίων τὰ μὲν εὐθέωσ ἀποκτείνει, τὰ δ’ ἐσ ὕστερον· ἅπαντα γοῦν βλάπτει μεγάλωσ. ἀλλὰ τὰ μεμασημένα σιτία πρῶτον μὲν τούτῳ τῷ φλέγματι βέβρεκταί τε καὶ πεφύραται, δεύτερον δὲ καὶ τῷ χρωτὶ τοῦ στόματοσ ἅπαντα πεπλησίακεν, ὥστε πλείονα μεταβολὴν εἴληφε τῶν ἐν ταῖσ κεναῖσ χώραισ τῶν ὀδόντων ἐσφηνωμένων. ἀλλ’ ὅσον τὰ μεμασημένα τούτων ἐπὶ πλέον ἠλλοίωται, τοσοῦτον ἐκείνων τὰ καταποθέντα. μὴ γὰρ οὐδὲ παραβλητὸν ᾖ τὸ τῆσ ὑπερβολῆσ, εἰ τὸ κατὰ τὴν κοιλίαν ἐννοήσαιμεν φλέγμα καὶ χολὴν καὶ πνεῦμα καὶ θερμασίαν καὶ ὅλην τὴν οὐσίαν τῆσ γαστρόσ. εἰ δὲ καὶ συνεπινοήσαισ αὐτῇ τὰ παρακείμενα σπλάγχνα καθάπερ τινὶ λέβητι μεγάλῳ πυρὸσ ἑστίασ πολλάσ, ἐκ δεξιῶν μὲν τὸ ἧπαρ, ἐξ ἀριστερῶν δὲ τὸν σπλῆνα, τὴν καρδίαν δ’ ἐκ τῶν ἄνω, σὺν αὐτῇ δὲ καὶ τὰσ φρένασ αἰωρουμένασ τε καὶ διὰ παντὸσ κινουμένασ, ἐφ’ ἅπασι δὲ τούτοισ σκέπον τὸ ἐπίπλοον, ἐξαίσιόν τινα πεισθήσῃ τὴν ἀλλοίωσιν γίγνεσθαι τῶν εἰσ τὴν γαστέρα καταποθέντων σιτίων. πῶσ δ’ ἂν ἠδύνατο Ῥᾳδίωσ αἱματοῦσθαι μὴ προπαρασκευασθέντα τῇ τοιαύτῃ μεταβολῇ; δέδεικται γὰρ οὖν καὶ πρόσθεν, ὡσ οὐδὲν εἰσ τὴν ἐναντίαν ἀθρόωσ μεθίσταται ποιότητα. πῶσ οὖν ὁ ἄρτοσ αἷμα γίγνεται, πῶσ δὲ τὸ τεῦτλον ἢ ὁ κύαμοσ ἤ τι τῶν ἄλλων, εἰ μὴ πρότερόν τιν’ ἑτέραν ἀλλοίωσιν ἐδέξατο; πῶσ δ’ ἡ κόπροσ ἐν τοῖσ λεπτοῖσ ἐντέροισ ἀθρόωσ γεννηθήσεται; τί γὰρ ἐν τούτοισ σφοδρότερον εἰσ ἀλλοίωσίν ἐστι τῶν κατὰ τὴν γαστέρα; ποτερα τῶν χιτώνων τὸ πλῆθοσ ἢ τῶν γειτνιώντων σπλάγχνων ἡ περίθεσισ ἢ τῆσ μονῆσ ὁ χρόνοσ ἢ σύμφυτόσ τισ ἐν τοῖσ ὀργάνοισ θερμασία; καὶ μὴν κατ’ οὐδὲν τούτων πλεονεκτεῖ τὰ ἔντερα τῆσ γαστρόσ. τί ποτ’ οὖν ἐν μὲν τῇ γαστρὶ νυκτὸσ ὅλησ πολλάκισ μείναντα τὸν ἄρτον ἔτι φυλάττεσθαι βούλονται τὰσ ἀρχαίασ διασῴζοντα ποιότητασ, ἐπειδὰν δ’ ἅπαξ ἐμπέσῃ τοῖσ ἐντέροισ, εὐθὺσ γίγνεσθαι κόπρον; εἰ μὲν γὰρ ὁ τοσοῦτοσ χρόνοσ ἀδύνατοσ ἀλλοιοῦν, οὐδ’ ὁ βραχὺσ ἱκανόσ· εἰ δ’ οὗτοσ αὐτάρκησ, πῶσ οὐ πολὺ μᾶλλον ὁ μακρόσ; ἆρ’ οὖν ἀλλοιοῦται μὲν ἡ τροφὴ κατὰ τὴν κοιλίαν, ἄλλην δέ τιν’ ἀλλοίωσιν καὶ οὐχ οἱάν ἐκ τῆσ φύσεωσ ἴσχει τοῦ μεταβάλλοντοσ ὀργάνου; ἢ ταύτην μέν, οὐ μὴν τήν γ’ οἰκείαν τῷ τοῦ ζῳού σώματι; μακρῷ τοῦτ’ ἀδυνατώτερόν ἐστι. καὶ μὴν οὐκ ἄλλο γ’ ἦν ἡ πέψισ ἢ ἀλλοίωσισ εἰσ τὴν οἰκείαν τοῦ τρεφομένου ποιότητα. εἴπερ οὖν ἡ πέψισ τοῦτ’ ἔστι καὶ ἡ τροφὴ κατὰ τὴν γαστέρα δέδεικται δεχομένη ποιότητα τῷ μέλλοντι πρὸσ αὐτῆσ θρέψεσθαι ζῳῴ προσήκουσαν, ἱκανῶσ ἀποδέδεικται τὸ πέττεσθαι κατὰ τὴν γαστέρα τὴν τροφήν. καὶ γελοῖοσ μὲν Ἀσκληπιάδησ οὔτ’ ἐν ταῖσ ἐρυγαῖσ λέγων ἐμφαίνεσθαί ποτε τὴν ποιότητα τῶν πεφθέντων σιτίων οὔτ’ ἐν τοῖσ ἐμέτοισ οὔτ’ ἐν ταῖσ ἀνατομαῖσ· αὐτὸ γὰρ δὴ τὸ τοῦ σώματοσ ἐξόζειν αὐτὰ τῆσ κοιλίασ ἐστὶ τὸ πεπέφθαι. ὁ δ’ οὕτωσ ἐστὶν εὐήθησ, ὥστ’, ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν ἀκούει λεγόντων ἐπὶ τὸ χρηστὸν ἐν τῇ γαστρὶ μεταβάλλειν τὰ σιτία, δοκιμάζει ζητεῖν οὐ τὸ κατὰ δύναμιν ἀλλὰ τὸ κατὰ γεῦσιν χρηστόν, ὥσπερ ἢ τοῦ μήλου μηλωδεστέρου‐‐χρὴ γὰρ οὕτωσ αὐτῷ διαλέγεσθαι‐‐γιγνομένου κατὰ τὴν κοιλίαν ἢ τοῦ μέλιτοσ μελιτωδεστέρου. πολὺ δ’ εὐηθέστερόσ ἐστι καὶ γελοιότεροσ ὁ Ἐρασίστρατοσ ἢ μὴ νοῶν, ὅπωσ εἴρηται πρὸσ τῶν παλαιῶν ἡ πέψισ ἑψήσει παραπλήσιοσ ὑπάρχειν, ἢ ἑκὼν σοφιζόμενοσ ἑαυτόν. ἑψήσει μὲν οὖν, φησίν, οὕτωσ ἐλαφρὰν ἔχουσαν θερμασίαν οὐκ εἰκὸσ εἶναι παραπλησίαν τὴν πέψιν, ὥσπερ ἢ τὴν Αἴτνην δέον ὑποθεῖναι τῇ γαστρὶ ἢ ἄλλωσ αὐτῆσ ἀλλοιῶσαι τὰ σιτία μὴ δυναμένησ ἢ δυναμένησ μὲν ἀλλοιοῦν, οὐ κατὰ τὴν ἔμφυτον δὲ θερμασίαν, ὑγρὰν οὖσαν δηλονότι καὶ διὰ τοῦθ’ ἕψειν οὐκ ὀπτᾶν εἰρημένην. ἐχρῆν δ’ αὐτόν, εἴπερ περὶ πραγμάτων ἀντιλέγειν ἐβούλετο, πειραθῆναι δεῖξαι μάλιστα μὲν καὶ πρῶτον, ὡσ οὐδὲ μεταβάλλει τὴν ἀρχὴν οὐδ’ ἀλλοιοῦται κατὰ ποιότητα πρὸσ τῆσ γαστρὸσ τὰ σιτία, δεύτερον δ’, εἴπερ μὴ οἱο͂́σ τ’ ἦν τοῦτο πιστώσασθαι, τὸ τὴν ἀλλοίωσιν αὐτῶν ἄχρηστον εἶναι τῷ ζῳῴ· εἰ δὲ μηδὲ τοῦτ’ εἶχε διαβάλλειν, ἐξελέγξαι τὴν περὶ τὰσ δραστικὰσ ἀρχὰσ ὑπόληψιν καὶ δεῖξαι τὰσ ἐνεργείασ ἐν τοῖσ μορίοισ οὐ διὰ τὴν ἐκ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ ποιὰν κρᾶσιν ὑπάρχειν ἀλλὰ δι’ ἄλλο τι· εἰ δὲ μηδὲ τοῦτ’ ἐτόλμα διαβάλλειν, ἀλλ’ ὅτι γε μὴ τὸ θερμόν ἐστιν ἐν τοῖσ ὑπὸ φύσεωσ διοικουμένοισ τὸ τῶν ἄλλων δραστικώτατον. ἢ εἰ μήτε τοῦτο μήτε τῶν ἄλλων τι τῶν ἔμπροσθεν εἶχεν ἀποδεικνύναι, μὴ ληρεῖν ὀνόματι προσπαλαίοντα μάτην, ὥσπερ οὐ σαφῶσ Ἀριστοτέλοὺσ ἔν τ’ ἄλλοισ πολλοῖσ κἀν τῷ τετάρτῳ τῶν μετεωρολογικῶν ὅπωσ ἡ πέψισ ἑψήσει παραπλήσιοσ εἶναι λέγεται, καὶ ὅτι μὴ πρώτωσ μηδὲ κυρίωσ ὀνομαζόντων, εἰρηκότοσ. ἀλλ’, ὡσ ἤδη λέλεκται πολλάκισ, ἀρχὴ τούτων ἁπάντων ἐστὶ μία τὸ περὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ καὶ ὑγροῦ διασκέψασθαι, καθάπερ Ἀριστοτέλησ ἐποίησεν ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ γενέσεωσ καὶ φθορᾶσ, ἀποδείξασ ἁπάσασ τὰσ κατὰ τὰ σώματα μεταβολὰσ καὶ ἀλλοιώσεισ ὑπὸ τούτων γίγνεσθαι. ἀλλ’ Ἐρασίστρατοσ οὔτε τούτοισ οὔτ’ ἄλλῳ τινὶ τῶν προειρημένων ἀντειπὼν ἐπὶ τοὔνομα μόνον ἐτράπετο τῆσ ἑψήσεωσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., G, section 7

(갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION