Demosthenes, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Παραπρεσβείας 251:

ἐγὼ δ’ οἶδ’ ὅτι πάντεσ οἱ πρυτάνεισ θύουσιν ἑκάστοτε κοινῇ καὶ συνδειπνοῦσιν ἀλλήλοισ καὶ συσπένδουσιν· καὶ οὐ διὰ ταῦθ’ οἱ χρηστοὶ τοὺσ πονηροὺσ μιμοῦνται, ἀλλ’ ἐὰν ἀδικοῦντα λάβωσί τιν’ αὑτῶν, τῇ βουλῇ καὶ τῷ δήμῳ δηλοῦσιν. ἡ βουλὴ ταὐτὰ ταῦτα, εἰσιτητήρι’ ἔθυσε, συνειστιάθη, σπονδῶν, ἱερῶν ἐκοινώνησεν· οἱ στρατηγοί, σχεδὸν ὡσ εἰπεῖν αἱ ἀρχαὶ πᾶσαι. ἆρ’ οὖν διὰ ταῦτα τοῖσ ἀδικοῦσιν ἑαυτῶν ἔδωκαν ἄδειαν; πολλοῦ γε καὶ δεῖ.