헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΛψσιστρ́03́0́0́

(아리스토파네스, Lysistrata, Episode)

ἆρ’ ἐξέλαμψε τῶν γυναικῶν ἡ τρυφὴ χὠ τυμπανισμὸσ χοἰ πυκνοὶ Σαβάζιοι, ὅ τ’ Ἀδωνιασμὸσ οὗτοσ οὑπὶ τῶν τεγῶν, οὗ ’γώ ποτ’ ὢν ἤκουον ἐν τἠκκλησίᾳ; ἔλεγε δ’ ὁ μὴ ὡρ́ασι μὲν Δημόστρατοσ πλεῖν ἐσ Σικελίαν, ἡ γυνὴ δ’ ὀρχουμένη αἰαῖ Ἄδωνιν φησίν, ὁ δὲ Δημόστρατοσ ἔλεγεν ὁπλίτασ καταλέγειν Ζακυνθίων· ἡ δ’ ὑποπεπωκυῖ’ ἡ γυνὴ ’πὶ τοῦ τέγουσ κόπτεσθ’ Ἄδωνιν φησίν· ὁ δ’ ἐβιάζετο ὁ θεοῖσιν ἐχθρὸσ καὶ μιαρὸσ Χολοζύγησ. τοιαῦτ’ ἀπ’ αὐτῶν ἐστιν ἀκόλαστ’ ᾄσματα. τί δῆτ’ ἂν εἰ πύθοιο καὶ τὴν τῶνδ’ ὕβριν; αἳ τἄλλα θ’ ὑβρίκασι κἀκ τῶν καλπίδων ἔλουσαν ἡμᾶσ, ὥστε θαἰματίδια σείειν πάρεστιν ὥσπερ ἐνεουρηκότασ. νὴ τὸν Ποσειδῶ τὸν ἁλυκὸν δίκαιά γε. ὅταν γὰρ αὐτοὶ ξυμπονηρευώμεθα ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν, τοιαῦτ’ ἀπ’ αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα. οἳ λέγομεν ἐν τῶν δημιουργῶν τοιαδί· ὦ χρυσοχόε τὸν ορμον ὃν ἐπεσκεύασασ, ὀρχουμένησ μου τῆσ γυναικὸσ ἑσπέρασ ἡ βάλανοσ ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ τρήματοσ. ἐμοὶ μὲν οὖν ἔστ’ ἐσ Σαλαμῖνα πλευστέα· σὺ δ’ ἢν σχολάσῃσ, πάσῃ τέχνῃ πρὸσ ἑσπέραν ἐλθὼν ἐκείνῃ τὴν βάλανον ἐνάρμοσον. ἕτεροσ δέ τισ πρὸσ σκυτοτόμον ταδὶ λέγει νεανίαν καὶ πέοσ ἔχοντ’ οὐ παιδικόν· ὦ σκυτοτόμε μου τῆσ γυναικὸσ τοῦ ποδὸσ τὸ δακτυλίδιον ξυμπιέζει τὸ ζυγὸν ἅθ’ ἁπαλὸν ὄν· τοῦτ’ οὖν σὺ τῆσ μεσημβρίασ ἐλθὼν χάλασον, ὅπωσ ἂν εὐρυτέρωσ ἔχῃ. τοιαῦτ’ ἀπήντηκ’ ἐσ τοιαυτὶ πράγματα, ὅτε γ’ ὢν ἐγὼ πρόβουλοσ, ἐκπορίσασ ὅπωσ κωπῆσ ἔσονται, τἀργυρίου νυνὶ δέον, ὑπὸ τῶν γυναικῶν ἀποκέκλῃμαι ταῖσ πύλαισ. ἀλλ’ οὐδὲν ἔργον ἑστάναι. φέρε τοὺσ μοχλούσ, ὅπωσ ἂν αὐτὰσ τῆσ ὕβρεωσ ἐγὼ σχέθω. τί κέχηνασ ὦ δύστηνε; ποῖ δ’ αὖ σὺ βλέπεισ, οὐδὲν ποιῶν ἀλλ’ ἢ καπηλεῖον σκοπῶν; οὐχ ὑποβαλόντεσ τοὺσ μοχλοὺσ ὑπὸ τὰσ πύλασ ἐντεῦθεν ἐκμοχλεύσετ’; ἐνθενδὶ δ’ ἐγὼ ξυνεκμοχλεύσω. μηδὲν ἐκμοχλεύετε· ἐξέρχομαι γὰρ αὐτομάτη. τί δεῖ μοχλῶν; οὐ γὰρ μοχλῶν δεῖ μᾶλλον ἢ νοῦ καὶ φρενῶν. ἄληθεσ ὦ μιαρὰ σύ; ποῦ ’σθ’ ὁ τοξότησ; ξυλλάμβαν’ αὐτὴν κὠπίσω τὼ χεῖρε δεῖ. εἴ τἄρα νὴ τὴν Ἄρτεμιν τὴν χεῖρά μοι ἄκραν προσοίσει δημόσιοσ ὤν, κλαύσεται. ἔδεισασ οὗτοσ; οὐ ξυναρπάσει μέσην καὶ σὺ μετὰ τούτου κἀνύσαντε δήσετον; εἴ τἄρα νὴ τὴν Πάνδροσον ταύτῃ μόνον τὴν χεῖρ’ ἐπιβαλεῖσ, ἐπιχεσεῖ πατούμενοσ. ἰδού γ’ἐπιχεσεῖ. ποῦ ’στιν ἕτεροσ τοξότησ; ταύτην προτέραν ξύνδησον, ὁτιὴ καὶ λαλεῖ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Lysistrata, Episode

(아리스토파네스, Lysistrata, Episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION