헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜινορΩό6́06́

(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 6)

κυνῶν δὲ κόσμοσ δέραια, ἱμάντεσ, στελμονίαι· ἔστω δὲ τὰ μὲν δέραια μαλακά, πλατέα, ἵνα μὴ θραύῃ τὰσ τρίχασ τῶν κυνῶν, οἱ δὲ ἱμάντεσ ἔχοντεσ ἀγκύλασ τῇ χειρί, ἄλλο δὲ μηδέν· οὐ γὰρ καλῶσ τηροῦσι τὰσ κύνασ οἱ ἐξ αὐτῶν εἰργασμένοι τὰ δέραια· αἱ δὲ στελμονίαι πλατεῖσ τοὺσ ἱμάντασ, ἵνα μὴ τρίβωσι τὰσ λαγόνασ αὐτῶν· ἐγκατερραμμέναι δὲ ἐγκεντρίδεσ, ἵνα τὰ γένη φυλάττωσιν. ἐξάγειν δ’ αὐτὰσ οὐ χρὴ ἐπὶ τὰ κυνηγέσια, ὅταν μὴ τὰ προσφερόμενα δέχωνται ἡδέωσ τεκμήριον δὲ τοῦτο ὅτι οὐκ ἔρρωνται μηδὲ ὅταν ἄνεμοσ πνέῃ μέγασ·

διαρπάζει γὰρ τὰ ἴχνη καὶ οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ ἄρκυσ ἑστάναι οὐδὲ τὰ δίκτυα. ὅταν δὲ τούτων μηδέτερον κωλύῃ, ἄγειν διὰ τρίτησ ἡμέρασ.

τὰσ δὲ ἀλώπεκασ μὴ ἐθίζειν τὰσ κύνασ διώκειν· διαφθορὰ γὰρ μεγίστη καὶ ἐν τῷ δέοντι οὔποτε πάρεισιν. εἰσ δὲ τὰ κυνηγέσια μεταβάλλοντα ἄγειν, ἵνα ὦσιν ἔμπειροι τῶν κυνηγεσίων, αὐτὸσ δὲ τῆσ χώρασ.

ἐξιέναι δὲ πρῴ, ἵνα τῆσ ἰχνεύσεωσ μὴ ἀποστερῶνται, ὡσ οἱ ὀψιζόμενοι ἀφαιροῦνται τὰσ μὲν κύνασ τοῦ εὑρεῖν τὸν λαγῶ, αὑτοὺσ δὲ τῆσ ὠφελείασ· οὐ γὰρ ἐπιμένει τοῦ ἴχνουσ ἡ φύσισ λεπτὴ οὖσα πᾶσαν ὡρ́αν. τὴν δὲ στολὴν ὁ ἀρκυωρὸσ ἐξίτω ἔχων ἐπὶ θήραν μὴ ἔχουσαν βάροσ.

τὰσ δὲ ἄρκυσ ἱστάτω εἰσ ἄγκη, δρυμῶνασ τραχείασ, σιμάσ, λαγαράσ, σκοτεινάσ, ῥοῦσ, χαράδρασ, χειμάρρουσ ἀενάουσ· εἰσ ταῦτα γὰρ μάλιστα φεύγει·

<εἰσ> ὅσα δὲ ἄλλα εἰσ ἄπειρον εἰπεῖν· τούτων δὲ παρόδουσ, διόδουσ, καταφανεῖσ, λεπτὰσ <καταλιπών>, εἰσ ὄρθρον καὶ μὴ πρῴ, ἵνα ἐὰν ᾖ πλησίον τὸ ἀρκυστάσιον τῶν ζητησίμων, μὴ φοβῆται ἀκούων ὁμοῦ τὸν ψόφον ἐὰν δὲ ᾖ ἀπ’ ἀλλήλων πολύ, ἧττον κωλύει πρῴ, καθαρὰσ ποιούμενοσ τὰσ ἀρκυστασίασ, ἵνα δ’ αὐτῶν μηδὲν ἀντέχεται. πηγνύειν <δὲ> τὰσ σχαλίδασ ὑπτίασ, ὅπωσ ἂν ἐπαγόμεναι ἔχωσι τὸ σύντονον·

ἐπὶ δὲ ἄκρασ ἴσουσ τοὺσ βρόχουσ ἐπιβαλλέτω καὶ ὁμοίωσ ἀντερειδέτω, ἐπαίρων εἰσ μέσον τὸν κεκρύφαλον. εἰσ δὲ τὸν περίδρομον ἐναπτέτω λίθον μακρὸν καὶ μέγαν, ἵνα ἡ ἄρκυσ, ὅταν ἔχῃ τὸν λαγῶ, μὴ ἀντιτείνῃ.

στοιχιζέτω δὲ μακρά, ὑψηλά, ὅπωσ ἂν μὴ ὑπερπηδᾷ. ἐν δὲ ταῖσ ἰχνείαισ μὴ ὑπερβάλλεσθαι· ἔστι γὰρ θηρατικὸν μὲν οὔ, φιλόπονον δὲ τὸ ἐκ παντὸσ τρόπου ἑλεῖν ταχύ. τὰ δὲ δίκτυα τεινέτω ἐν ἀπέδοισ, ἐμβαλλέτω δὲ τὰ ἐνόδια εἰσ τὰσ ὁδούσ, καὶ ἐκ τῶν τριμμῶν εἰσ τὰ συμφέροντα, καθάπτων τοὺσ περιδρόμουσ ἐπὶ τὴν γῆν, τὰ ἀκρωλένια συνάγων, πηγνύων τὰσ σχαλίδασ μεταξὺ τῶν σαρδόνων, ἐπὶ ἄκρασ ἐπιβάλλων τοὺσ ἐπιδρόμουσ καὶ τὰ παράδρομα συμφράττων.

φυλαττέτω δὲ ἐκπεριών·

ἐὰν δὲ ἐκκλίνῃ τὸν στοῖχον ἡ ἄρκυσ, ἀνιστάτω. διωκομένου δὲ τοῦ λαγῶ εἰσ τὰσ ἄρκυσ εἰσ τὸ πρόσθεν προθείτω, καὶ ἐπιθέων μὲν ἐμβοάτω· ἐμπεπτωκότοσ δὲ τὴν ὀργὴν τῶν κυνῶν παυέτω, μὴ ἁπτόμενοσ ἀλλὰ παραμυθούμενοσ· καὶ δηλούτω τῷ κυνηγέτῃ, ὅτι ἑάλωκεν ἀναβοήσασ ἢ ὅτι παραδεδράμηκε παρὰ τάδε ἢ τάδε ἢ ὅτι οὐχ ἑώρακε. τὸν δὲ κυνηγέτην ἐξιέναι ἔχοντα ἠμελημένην ἐλαφρὰν ἐσθῆτα ἐπὶ τὸ κυνηγέσιον καὶ ὑπόδεσιν, ἐν δὲ τῇ χειρὶ ῥόπαλον, τὸν δὲ ἀρκυωρὸν ἕπεσθαι·

πρὸσ δὲ τὸ κυνηγέσιον σιγῇ προσιέναι, ἵνα μὴ ὁ λαγῶσ, ἐάν που ᾖ πλησίον, ὑποκινῇ ἀκούων τῆσ φωνῆσ. δήσαντα δ’ ἐκ τῆσ ὕλησ τὰσ κύνασ ἑκάστην χωρίσ, ὅπωσ ἂν εὔλυτοι ὦσιν, ἱστάναι τὰσ ἄρκυσ καὶ τὰ δίκτυα, ὡσ εἴρηται.

μετὰ δὲ τοῦτο τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐν φυλακῇ· καὶ εὐξάμενον τῷ Ἀπόλλωνι καὶ τῇ Ἀρτέμιδι τῇ Ἀγροτέρᾳ μεταδοῦναι τῆσ θήρασ λῦσαι μίαν κύνα, ἥτισ ἂν ᾖ σοφωτάτη ἰχνεύειν, ἐὰν μὲν ᾖ χειμών, ἅμ’ ἡλίῳ ἀνίσχοντι, ἐὰν δὲ θέροσ, πρὸ ἡμέρασ, τὰσ δὲ ἄλλασ ὡρ́ασ μεταξὺ τούτου.

ἐπειδὰν δὲ ἡ κύων λάβῃ τὸ ἴχνοσ ὀρθὸν ἐκ τῶν ἐπηλλαγμένων, παραλῦσαι καὶ ἑτέραν·

περαινομένου δὲ τοῦ ἴχνουσ διαλιπόντα μὴ πολὺ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀφιέναι κατὰ μίαν, καὶ ἕπεσθαι μὴ ἐγκείμενον, ὀνομαστὶ ἑκάστην προσαγορεύοντα, μὴ πολλά, ἵνα μὴ παροξύνωνται πρὸ τοῦ καιροῦ. αἱ δ’ ὑπὸ χαρᾶσ καὶ μένουσ προί̈ασιν ἐξίλλουσαι τὰ ἴχνη, ὡσ πέφυκε, διπλᾶ, τριπλᾶ, προφορούμεναι παρὰ τὰ αὐτά, διὰ τῶν αὐτῶν, ἐπηλλαγμένα, περιφερῆ, ὀρθά, καμπύλα, πυκνά, μανά, γνώριμα, ἄγνωστα, ἑαυτὰσ παραθέουσαι, ταχὺ τὰσ οὐρὰσ διασείουσαι, καὶ ἐπικλίνουσαι τὰ ὦτα καὶ ἀστράπτουσαι τοῖσ ὄμμασιν.

ἐπειδὰν δὲ περὶ τὸν λαγῶ ὦσι, δῆλον ποιήσουσι τῷ κυνηγέτῃ σὺν ταῖσ οὐραῖσ τὰ σώματα ὅλα συνεπικραδαίνουσαι, πολεμικῶσ ἐπιφερόμεναι, φιλονίκωσ παραθέουσαι, συντρέχουσαι φιλοπόνωσ, συνιστάμεναι ταχύ, διιστάμεναι, πάλιν ἐπιφερόμεναι·

τελευτῶσαι δὲ ἀφίξονται πρὸσ τὴν εὐνὴν τοῦ λαγῶ, καὶ ἐπιδραμοῦνται ἐπ’ αὐτόν. ὁ δ’ ἐξαίφνησ ἀνᾴξασ ἐφ’ αὑτὸν ὑλαγμὸν ποιήσει τῶν κυνῶν καὶ κλαγγὴν φεύγων.

ἐμβοάτω δὲ αὐτῷ διωκομένῳ Ιὢ κύνεσ, ἰώ, καλῶσ, σοφῶσ γε ὦ κύνεσ. καὶ κυνοδρομεῖν περιελίξαντα ὃ ἀμπέχεται περὶ τὴν χεῖρα καὶ τὸ ῥόπαλον ἀναλαβόντα κατὰ τὸν λαγῶ, καὶ μὴ ὑπαντᾶν· ἄπορον γάρ.

ὁ δὲ ὑποχωρῶν ταχὺ ἐκλείπων τὴν ὄψιν πάλιν περιβάλλει ὅθεν εὑρίσκεται ἐπὶ τὸ πολύ. ἀναβοᾶν δ’ ἐκεῖνον μὲν αὐτῷ Παισάτω παῖσ· παῖ δή, παῖ δή. ὁ δέ, ἐάν τε ἑαλωκὼσ ᾖ ἐάν τε μή, δηλούτω. καὶ ἐὰν μὲν ἑαλωκὼσ ᾖ ἐν τῷ πρώτῳ δρόμῳ, ἀνακαλεσάμενον τὰσ κύνασ ζητεῖν ἄλλον·

ἐὰν δὲ μή, κυνοδρομεῖν ὡσ τάχιστα καὶ μὴ ἀνιέναι, ἀλλ’ ἐκπερᾶν φιλοπόνωσ. καὶ ἐὰν πάλιν ἀπαντῶσι διώκουσαι αὐτόν, ἀναβοᾶν Εὖ γε, εὖ γε ὦ κύνεσ, ἕπεσθε ὦ κύνεσ· ἐὰν δὲ πολὺ προειληφυῖαι ὦσι καὶ μὴ οἱο͂́σ τ’ ᾖ κυνοδρομῶν ἐπιγίγνεσθαι αὐταῖσ, ἀλλὰ διημαρτηκὼσ ᾖ τῶν δρόμων, ἢ καὶ πλησίον που φοιτώσασ ἢ ἐπιστάσασ ἢ ἐχομένασ τῶν ἰχνῶν μὴ δύνηται ἰδεῖν, πυνθάνεσθαι παραθέοντα ἅμα ὅτῳ ἂν προσπελάζῃ ἀναβοῶντα Ἦ κατεῖδεσ ὠὴ τὰσ κύνασ; ἐπειδὰν δὲ πύθηται ἤδη, ἐὰν μὲν ἐν τῷ ἴχνει ὦσι, προσστάντα ἐγκελεύειν, τοὔνομα μεταβάλλοντα ἑκάστησ τῆσ κυνόσ, ὁποσαχῇ οἱο͂́ν τ’ ἂν ᾖ τοὺσ τόνουσ τῆσ φωνῆσ ποιούμενον, ὀξύ, βαρύ, μικρόν, μέγα·

πρὸσ δὲ τοῖσ ἄλλοισ κελεύσμασιν, ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει αἱ μεταδρομαί, ἐπικελεύειν τόδε, Εὐᾶ κύνεσ, εὖ’ ὦ κύνεσ. ἐὰν δὲ μὴ πρὸσ αὐτοῖσ ὦσι τοῖσ ἴχνεσιν, ἀλλ’ ὑπερβάλλωσι, καλεῖν αὐτάσ, οὐ πάλιν, οὐ πάλιν ὦ κύνεσ; ἐπειδὰν δὲ προσσχῶσι τοῖσ ἴχνεσι, περιάγειν αὐτὰσ κύκλουσ πολλοὺσ ποιούμενον·

ὅπου δ’ ἂν ᾖ αὐταῖσ ἀμαυρὸν τὸ ἴχνοσ, σημεῖον θέσθαι στοῖχον ἑαυτῷ, καὶ ἀπὸ τούτου συνείρειν μέχρι ἂν σαφῶσ γνωρίσωσιν ἐγκελεύοντα καὶ θωπεύοντα. αἱ δ’ ἐπειδὰν λαμπρὰ ᾖ τὰ ἴχνη ἐπιρριπτοῦσαι, παραπηδῶσαι, κοινωνοῦσαι, ὑπολαμβάνουσαι, ἐνσημαινόμεναι, ὁρ́ουσ τιθέμεναι ἑαυταῖσ γνωρίμουσ ταχὺ μεταθεύσονται·

ὅταν δὲ οὕτω διὰ τοῦ ἴχνουσ πυκνῶσ διᾴττωσι, μὴ κατέχοντα κυνοδρομεῖν, ἵνα μὴ ὑπὸ φιλοτιμίασ ὑπερβάλλωσι τὰ ἴχνη. ἐπειδὰν δὲ περὶ τὸν λαγῶ ὦσι καὶ τοῦτο ἐπιδεικνύωνται σαφῶσ τῷ κυνηγέτῃ, προσέχειν, ὅπωσ ἂν μὴ ὑποκινῇ εἰσ τὸ πρόσθεν πεφοβημένοσ τὰσ κύνασ·

αἱ δὲ διαρριπτοῦσαι τὰσ οὐρὰσ καὶ ἑαυταῖσ ἐμπίπτουσαι καὶ πολλὰ ὑπερπηδῶσαι καὶ ἐπανακλαγγάνουσαι, ἐπαναίρουσαι τὰσ κεφαλάσ, εἰσβλέπουσαι εἰσ τὸν κυνηγέτην, ἐπιγνωρίζουσαι ἀληθῆ ἤδη εἶναι ταῦτα, ὑφ’ αὑτῶν ἀναστήσουσι τὸν λαγῶ καὶ ἐπίασι κεκλαγγυῖαι. ἐὰν δὲ εἰσ τὰσ ἄρκυσ ἐμπίπτῃ ἢ ἐντὸσ ἢ ἔξω παρενεχθῇ, καθ’ ἓν ἕκαστον τούτων ὁ ἀρκυωρὸσ γεγωνείτω.

καὶ ἐὰν μὲν ᾖ ἑαλωκώσ, ἕτερον ἐπιζητεῖν· ἐὰν δὲ μή, μεταθεῖν χρώμενον τοῖσ αὐτοῖσ ἐγκελεύσμασιν. ἐπειδὰν δὲ μεταθέουσαι αἱ κύνεσ ἤδη ὑπόκοποι ὦσι καὶ ᾖ ὀψὲ ἤδη τῆσ ἡμέρασ, τότε δεῖ τὸν κυνηγέτην τὸν λαγῶ ἀπειρηκότα ζητεῖν, μὴ παραλείποντα μηδὲν ὧν ἡ γῆ ἀνίησιν ἢ ἔχει ἐφ’ αὑτῆσ, τὰσ ἀναστροφὰσ ποιούμενον πυκνάσ, ὅπωσ ἂν μὴ παραλειφθῇ κατακλίνεται γὰρ ἐν μικρῷ τὸ θηρίον καὶ οὐκ ἀνίσταται ὑπὸ κόπου καὶ φόβου, τὰσ κύνασ ἐπαγόμενον, ἐγκελεύοντα, παραμυθούμενον τὴν φιλάνθρωπον πολλά, τὴν αὐθάδη ὀλίγα, τὴν μέσην μέτρια, ἑώσ ἂν ἢ ἀποκτείνῃ αὐτὸν κατὰ πόδασ ἢ εἰσ τὰσ ἄρκυσ ἐμβάλῃ.

μετὰ δὲ ταῦτα ἀνελόντα τὰσ ἄρκυσ καὶ τὰ δίκτυα, ἀνατρίψαντα τὰσ κύνασ ἀπιέναι ἐκ τοῦ κυνηγεσίου, ἐπιμείναντα, ἐὰν ᾖ θερινὴ μεσημβρία, ὅπωσ ἂν τῶν κυνῶν οἱ πόδεσ μὴ καίωνται ἐν τῇ πορείᾳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 6

(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION