Xenophon, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 12

(크세노폰, Minor Works, Κυνηγετικός, chapter 12)

περὶ μὲν αὐτῶν τῶν πράξεων τῶν ἐν τοῖσ κυνηγεσίοισ εἴρηται. ὠφελήσονται δ’ οἱ ἐπιθυμήσαντεσ τούτου τοῦ ἔργου πολλά· ὑγίειάν τε γὰρ τοῖσ σώμασι παρασκευάζει καὶ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν μᾶλλον, γηράσκειν δὲ ἧττον, τὰ δὲ πρὸσ τὸν πόλεμον μάλιστα παιδεύει. πρῶτον μὲν γὰρ τὰ ὅπλα ὅταν ἔχοντεσ πορεύωνται ὁδοὺσ χαλεπάσ, οὐκ ἀπεροῦσιν·

ἀνέξονται γὰρ τοὺσ πόνουσ διὰ τὸ εἰθίσθαι μετὰ τούτων αἱρεῖν τὰ θηρία. ἔπειτα εὐνάζεσθαί τε σκληρῶσ δυνατοὶ ἔσονται καὶ φύλακεσ εἶναι ἀγαθοὶ τοῦ ἐπιταττομένου. ἐν δὲ ταῖσ προσόδοισ ταῖσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἅμα οἱοῖ́ τε ἔσονται ἐπιέναι καὶ τὰ παραγγελλόμενα ποιεῖν διὰ τὸ οὕτω καὶ αὐτοὶ αἱρεῖν τὰσ ἄγρασ.

τεταγμένοι δὲ ἐν τῷ πρόσθεν οὐ λείψουσι τὰσ τάξεισ διὰ τὸ καρτερεῖν δύνασθαι. ἐν φυγῇ δὲ τῶν πολεμίων ὀρθῶσ καὶ ἀσφαλῶσ διώξονται τοὺσ ἐναντίουσ ἐν παντὶ χωρίῳ διὰ συνήθειαν.

δυστυχήσαντοσ δὲ οἰκείου στρατοπέδου ἐν χωρίοισ ὑλώδεσι καὶ ἀποκρήμνοισ ἢ ἄλλωσ χαλεποῖσ οἱοῖ́ τ’ ἔσονται καὶ αὐτοὶ σῴζεσθαι μὴ αἰσχρῶσ καὶ ἑτέρουσ σῴζειν· ἡ γὰρ συνήθεια τοῦ ἔργου παρέξει αὐτοῖσ πλέον τι εἰδέναι. καὶ ἤδη τινὲσ τῶν τοιούτων πολλοῦ ὄχλου συμμάχων τρεφθέντοσ τῇ αὑτῶν εὐταξίᾳ καὶ θράσει διὰ δυσχωρίαν ἁμαρτόντασ τοὺσ πολεμίουσ νενικηκότασ ἀναμαχόμενοι ἐτρέψαντο·

ἀεὶ γὰρ ἔστι τοῖσ τὰ σώματα καὶ τὰσ ψυχὰσ εὖ ἔχουσιν ἐγγὺσ εἶναι τοῦ εὐτυχῆσαι. εἰδότεσ δὲ καὶ οἱ πρόγονοι ἡμῶν ὅτι ἐντεῦθεν ηὐτύχουν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, ἐπιμέλειαν τῶν νέων ἐποιήσαντο·

σπανίζοντεσ γὰρ καρπῶν τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἐνόμισαν ὅμωσ τοὺσ κυνηγέτασ μὴ κωλύειν διὰ μηδενὸσ τῶν ἐπὶ τῇ γῇ φυομένων ἀγρεύειν· πρὸσ δὲ τούτῳ μὴ νυκτερεύειν ἐντὸσ πολλῶν σταδίων, ἵνα μὴ ἀφαιροῖντο τὰσ θήρασ αὐτῶν οἱ ἔχοντεσ ταύτην τὴν τέχνην.

ἑώρων γὰρ ὅτι τῶν νεωτέρων ἡ ἡδονὴ μόνη αὕτη πλεῖστα ἀγαθὰ παρασκευάζει. σώφρονάσ τε γὰρ ποιεῖ καὶ δικαίουσ διὰ τὸ ἐν τῇ ἀληθείᾳ παιδεύεσθαι. τά τε ἄλλα γὰρ καὶ τὰ τοῦ πολέμου διὰ τούτων εὐτυχοῦντεσ ᾐσθάνοντο·

καὶ τῶν ἄλλων εἴ τι βούλονται ἐπιτηδεύειν καλῶν οὐδενὸσ ἀποστερεῖ ὥσπερ ἕτεραι κακαὶ ἡδοναί, ἃσ οὐ χρὴ μανθάνειν. ἐκ τῶν τοιούτων οὖν στρατιῶταί τε ἀγαθοὶ καὶ στρατηγοὶ γίγνονται. ὧν γὰρ οἱ πόνοι τὰ μὲν αἰσχρὰ καὶ ὑβριστικὰ ἐκ τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ ἀφαιροῦνται, ἐπιθυμίαν δ’ ἀρετῆσ ἐνηύξησαν, οὗτοι ἄριστοι·

οὐ γὰρ ἂν περιίδοιεν οὔτε τὴν πόλιν τὴν ἑαυτῶν ἀδικουμένην οὔτε τὴν χώραν πάσχουσαν κακῶσ. λέγουσι δέ τινεσ ὡσ οὐ χρὴ ἐρᾶν κυνηγεσίων, ἵνα μὴ τῶν οἰκείων ἀμελῶσιν, οὐκ εἰδότεσ ὅτι οἱ τὰσ πόλεισ καὶ τοὺσ φίλουσ εὖ ποιοῦντεσ πάντεσ τῶν οἰκείων ἐπιμελέστεροί εἰσιν.

εἰ οὖν οἱ φιλοκυνηγέται παρασκευάζουσιν αὑτοὺσ τῇ πατρίδι χρησίμουσ εἶναι εἰσ τὰ μέγιστα, οὐδ’ ἂν τὰ ἴδια ἀργοῖτο·

σὺν γὰρ τῇ πόλει καὶ σῴζεται καὶ ἀπόλλυται τὰ οἰκεῖα ἑκάστου. ὥστε πρὸσ τοῖσ αὑτῶν καὶ τὰ τῶν ἄλλων ἰδιωτῶν οἱ τοιοῦτοι σῴζουσι. πολλοὶ δὲ ὑπὸ φθόνου ἀλόγιστοι τῶν ταῦτα λεγόντων αἱροῦνται διὰ τὴν αὑτῶν κακίαν ἀπολέσθαι μᾶλλον ἢ ἑτέρων ἀρετῇ σῴζεσθαι·

αἱ γὰρ ἡδοναὶ αἱ πολλαὶ καὶ κακαί· ὧν ἡττώμενοι ἢ λέγειν ἢ πράττειν ἐπαίρονται τὰ χείρω. εἶτα ἐκ μὲν τῶν ματαίων λόγων ἔχθρασ ἀναιροῦνται, ἐκ δὲ τῶν κακῶν ἔργων νόσουσ καὶ ζημίασ καὶ θανάτουσ καὶ αὐτῶν καὶ παίδων καὶ φίλων, ἀναισθήτωσ μὲν τῶν κακῶν ἔχοντεσ, τῶν δὲ ἡδονῶν πλέον τῶν ἄλλων αἰσθανόμενοι, οἷσ τίσ ἂν χρήσαιτο εἰσ πόλεωσ σωτηρίαν;

τούτων μέντοι τῶν κακῶν οὐδεὶσ ὅστισ οὐκ ἀφέξεται ἐρασθεὶσ ὧν ἐγὼ παραινῶ·

παίδευσισ γὰρ καλὴ διδάσκει χρῆσθαι νόμοισ καὶ λέγειν περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀκούειν. οἱ μὲν οὖν παρασχόντεσ αὑτοὺσ ἐπὶ τὸ ἀεί τι μοχθεῖν τε καὶ διδάσκεσθαι ἑαυτοῖσ μὲν μαθήσεισ καὶ μελέτασ ἐπιπόνουσ ἔχουσι, σωτηρίαν δὲ ταῖσ ἑαυτῶν πόλεσιν·

οἱ δὲ μὴ θέλοντεσ διὰ τὸ ἐπίπονον διδάσκεσθαι, ἀλλὰ ἐν ἡδοναῖσ ἀκαίροισ διάγειν, φύσει οὗτοι κάκιστοι. οὔτε γὰρ νόμοισ οὔτε λόγοισ ἀγαθοῖσ πείθονται·

οὐ γὰρ εὑρίσκουσι διὰ τὸ μὴ πονεῖν οἱο͂ν χρὴ τὸν ἀγαθὸν εἶναι· ὥστε οὔτε θεοσεβεῖσ δύνανται εἶναι οὔτε σοφοί· τῷ δὲ ἀπαιδεύτῳ χρώμενοι πολλὰ ἐπιτιμῶσι τοῖσ πεπαιδευμένοισ. διὰ μὲν οὖν τούτων οὐδὲν ἂν καλῶσ ἔχοι·

διὰ δὲ τῶν πονούντων ἅπασαι αἱ ὠφέλειαι τοῖσ ἀνθρώποισ ηὑρ́ηνται· ἀμείνουσ οὖν οἱ θέλοντεσ πονεῖν. καὶ τοῦτο ἐπιδέδεικται μεγάλῳ παραδείγματι·

τῶν γὰρ παλαιοτέρων οἱ παρὰ Χείρωνι ὧν ἐπεμνήσθην νέοι ὄντεσ ἀρξάμενοι ἀπὸ τῶν κυνηγεσίων πολλὰ καὶ καλὰ ἔμαθον· ἐξ ὧν ἐγένετο αὐτοῖσ μεγάλη ἀρετή, δι’ ἣν καὶ νῦν θαυμάζονται· ἧσ ὅτι μὲν ἐρῶσιν ἅπαντεσ εὔδηλον, ὅτι δὲ διὰ πόνων ἔστι τυχεῖν αὐτῆσ, οἱ πολλοὶ ἀφίστανται. τὸ μὲν γὰρ κατεργάσασθαι αὐτὴν ἄδηλον, οἱ δὲ πόνοι οἱ ἐν αὐτῇ ἐνόντεσ φανεροί.

ἴσωσ μὲν οὖν, εἰ ἦν τὸ σῶμα αὐτῆσ δῆλον, ἧττον ἂν ἠμέλουν οἱ ἄνθρωποι ἀρετῆσ, εἰδότεσ ὅτι ὥσπερ αὐτοῖσ ἐκείνη ἐμφανήσ ἐστιν, οὕτω καὶ αὐτοὶ ὑπ’ ἐκείνησ ὁρῶνται. ὅταν μὲν γάρ τισ ὁρᾶται ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου, ἅπασ ἑαυτοῦ ἐστι βελτίων καὶ οὔτε λέγει οὔτε ποιεῖ αἰσχρὰ οὐδὲ κακά, ἵνα μὴ ὀφθῇ ὑπ’ ἐκείνου.

ὑπὸ δὲ τῆσ ἀρετῆσ οὐκ οἰόμενοι ἐπισκοπεῖσθαι πολλὰ κακὰ καὶ αἰσχρὰ ἐναντίον ποιοῦσιν, ὅτι αὐτοὶ ἐκείνην οὐχ ὁρῶσιν·

ἡ δὲ πανταχοῦ πάρεστι διὰ τὸ εἶναι ἀθάνατοσ καὶ τιμᾷ τοὺσ περὶ αὐτὴν ἀγαθούσ, τοὺσ δὲ κακοὺσ ἀτιμάζει. εἰ οὖν εἰδεῖεν τοῦτο, ὅτι θεᾶται αὐτούσ, ἱέντο ἂν ἐπὶ τοὺσ πόνουσ καὶ τὰσ παιδεύσεισ αἷσ ἁλίσκεται μόλισ, καὶ κατεργάζοιντο ἂν αὐτήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION