헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜινορΩό5́10́

(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10)

ἢν δέ τίσ ποτε βουληθῇ χρῆσθαι τῷ χρησίμῳ εἰσ πόλεμον ἵππῳ ὡσ μεγαλοπρεπεστέρῳ τε καὶ περιβλεπτοτέρῳ ἱππάζεσθαι, τοῦ μὲν ἕλκειν τε τὸ στόμα τῷ χαλινῷ καὶ μυωπίζειν τε καὶ μαστιγοῦν τὸν ἵππον, ἃ οἱ πολλοὶ ποιοῦντεσ λαμπρύνειν οἰόνται, ἀπέχεσθαι δεῖ· πάντα γὰρ τἀναντία οὗτοί γε ποιοῦσιν ὧν βούλονται. τά τε γὰρ στόματα ἕλκοντεσ ἄνω ἀντὶ τοῦ προορᾶν ἐκτυφλοῦσι τοὺσ ἵππουσ καὶ μυωπίζοντεσ καὶ παίοντεσ ἐκπλήττουσιν, ὡσ τεταράχθαι καὶ κινδυνεύειν.

ταῦτα δ’ ἐστὶν ἵππων ἔργα τῶν μάλιστα ἀχθομένων ἱππασίᾳ καὶ αἰσχρὰ καὶ οὐ καλὰ ποιούντων. ἐὰν δέ τισ διδάξῃ τὸν ἵππον ἐν χαλαρῷ μὲν τῷ χαλινῷ ἱππεύειν, ἄνω δὲ τὸν αὐχένα αἴρειν, ἀπὸ δὲ τῆσ κεφαλῆσ κυρτοῦσθαι, οὕτωσ ἂν ἀπεργάζοιτο ποιεῖν τὸν ἵππον οἱοίσπερ καὶ αὐτὸσ ἥδεταί τε καὶ ἀγάλλεται.

τεκμήριον δὲ ὅτι τούτοισ ἥδεται·

ὅταν γὰρ αὐτὸσ σχηματοποιεῖσθαι θέλῃ παρ’ ἵππουσ, μάλιστα δὲ ὅταν παρὰ θηλείασ, τότε αἴρει τε τὸν αὐχένα ἄνω καὶ κυρτοῖ μάλιστα τὴν κεφαλὴν γοργούμενοσ, καὶ τὰ μὲν σκέλη ὑγρὰ μετεωρίζει, τὴν δὲ οὐρὰν ἄνω ἀνατείνει. ὅταν οὖν τισ αὐτὸν εἰσ ταῦτα προάγῃ ἅπερ αὐτὸσ σχηματοποιεῖται, ὅταν μάλιστα καλλωπίζηται, οὕτωσ ἡδόμενόν τε τῇ ἱππασίᾳ καὶ μεγαλοπρεπῆ καὶ γοργὸν καὶ περίβλεπτον ἀποφαίνει τὸν ἵππον.

ὡσ οὖν ἡγούμεθα ταῦτ’ ἂν ἀπεργασθῆναι νῦν αὖ πειρασόμεθα διηγεῖσθαι. πρῶτον μὲν τοίνυν χρὴ οὐ μεῖον δυοῖν χαλινοῖν κεκτῆσθαι.

τούτων δὲ ἔστω ὁ μὲν λεῖοσ, τοὺσ τροχοὺσ εὐμεγέθεισ ἔχων, ὁ δ’ ἕτεροσ τοὺσ μὲν τροχοὺσ καὶ βαρεῖσ καὶ ταπεινούσ, τοὺσ δ’ ἐχίνουσ ὀξεῖσ, ἵνα, ὁπόταν μὲν τοῦτον λάβῃ, ἀσχάλλων τῇ τραχύτητι διὰ τοῦτο ἀφίῃ, ὅταν δὲ τὸν λεῖον μεταλάβῃ, τῇ μὲν λειότητι αὐτοῦ ἡσθῇ, ἃ δ’ ἂν ὑπὸ τοῦ τραχέοσ παιδευθῇ, ταὐτὰ δὲ καὶ ἐν τῷ λείῳ ποιῇ. ἢν δ’ αὖ καταφρονήσασ τῆσ λειότητοσ θαμινὰ ἀπερείδηται ἐν αὐτῷ, τούτου ἕνεκα τοὺσ τροχοὺσ μεγάλουσ τῷ λείῳ προστίθεμεν, ἵνα χάσκειν ἀναγκαζόμενοσ ὑπ’ αὐτῶν ἀφίῃ τὸ στόμιον.

οἱο͂́ν τε δὲ καὶ τὸν τραχὺν παντοδαπὸν ποιεῖν καὶ κατειλοῦντα καὶ κατατείνοντα. ὁποῖοι δ’ ἂν ὦσι χαλινοί, πάντεσ ὑγροὶ ἔστωσαν.

τὸν μὲν γὰρ σκληρόν, ὅπῃ ἂν ὁ ἵπποσ λάβῃ, ὅλον ἔχει πρὸσ ταῖσ γνάθοισ, ὥσπερ καὶ ὀβελίσκον, ὁπόθεν ἄν τισ λάβῃ, ὅλον αἴρει. ὁ δὲ ἕτεροσ ὥσπερ ἡ ἅλυσισ ποιεῖ·

ὃ γὰρ ἂν ἔχῃ τισ αὐτοῦ, τοῦτο μόνον ἄκαμπτον μένει, τὸ δὲ ἄλλο ἀπήρτηται. τὸ δὲ φεῦγον ἐν τῷ στόματι ἀεὶ θηρεύων ἀφίησιν ἀπὸ τῶν γνάθων τὸ στόμιον· τούτου ἕνεκα καὶ οἱ κατὰ μέσον ἐκ τῶν ἀξόνων δακτύλιοι κρεμάννυνται, ὅπωσ τούτουσ διώκων τῇ τε γλώττῃ καὶ τοῖσ ὀδοῦσιν ἀμελῇ τοῦ ἀναλαμβάνειν πρὸσ τὰσ γνάθουσ τὸν χαλινόν. εἰ δέ τισ ἀγνοεῖ, τί τὸ ὑγρὸν τοῦ χαλινοῦ καὶ τί τὸ σκληρόν, γράψομεν καὶ τοῦτο.

ὑγρὸν μὲν γάρ ἐστιν ὅταν οἱ ἄξονεσ εὐρείασ καὶ λείασ ἔχωσι τὰσ συμβολάσ, ὥστε ῥᾳδίωσ κάμπτεσθαι· καὶ πάντα δὲ ὁπόσα περιτίθεται περὶ τοὺσ ἄξονασ ἢν εὐρύστομα ᾖ καὶ μὴ σύμπυκνα, ὑγρότερά ἐστιν. ἢν δὲ χαλεπῶσ ἕκαστα τοῦ χαλινοῦ διατρέχῃ καὶ συνθέῃ, τοῦτ’ ἐστὶ τὸ σκληρὸν εἶναι.

ὁποῖοσ δ’ ἄν τισ ᾖ, τούτῳ τάδε γε πάντα ταὐτὰ ποιητέον, ἤνπερ γε βούληται ἀποδείξασθαι τὸν ἵππον οἱο͂νπερ εἴρηται· ἀνακρουστέον μὲν τὸ στόμα τοῦ ἵππου οὔτε ἄγαν χαλεπῶσ ὥστ’ ἐκνεύειν, οὔτε ἄγαν ἡσύχωσ ὡσ μὴ αἰσθάνεσθαι·

ἐπειδὰν δὲ ἀνακρουόμενοσ αἴρῃ τὸν αὐχένα, δοτέον εὐθὺσ τὸν χαλινόν. καὶ τἆλλα δὲ δεῖ, ὥσπερ οὐ παυόμεθα λέγοντεσ, ἐν ᾧ ἂν καλῶσ ὑπηρετῇ, χαρίζεσθαι τῷ ἵππῳ. καὶ ὅταν δ’ αἴσθηται ἡδόμενον τὸν ἵππον τῇ τε ὑψαυχενίᾳ καὶ τῇ χαλαρότητι, ἐν τούτῳ οὐδὲν δεῖ χαλεπὸν προσφέρειν ὡσ πονεῖν ἀναγκάζοντα, ἀλλὰ θωπεύειν ὡσ ἱππάσασθαι βουλόμενον·

οὕτω γὰρ μάλιστα θαρρῶν πρόεισιν εἰσ τὴν ταχεῖαν ἱππασίαν. ὡσ δὲ καὶ τῷ ταχὺ θεῖν ἵπποσ ἥδεται τεκμήριον·

ἐκφυγὼν γὰρ οὐδεὶσ βάδην πορεύεται, ἀλλὰ θεῖ. τούτῳ γὰρ πέφυκεν ἥδεσθαι, ἢν μή τισ πλείω τοῦ καιροῦ θεῖν ἀναγκάζῃ· ὑπερβάλλον δὲ τὸν καιρὸν οὐδὲν τῶν πάντων ἡδὺ οὔτε ἵππῳ οὔτε ἀνθρώπῳ. ὅταν γε μὴν εἰσ τὸ ἱππάζεσθαι μετὰ τοῦ κυδροῦ ἀφιγμένοσ ᾖ, εἰθισμένοσ μὲν δήπου ἡμῖν ἦν ἐν τῇ πρώτῃ ἱππασίᾳ ἐκ τῶν στροφῶν εἰσ τὸ θᾶττον ὁρμᾶσθαι.

ἢν δέ τισ τοῦτο μὲν μεμαθηκότοσ αὐτοῦ ἅμα ἀντιλαμβάνηταί τε τῷ χαλινῷ καὶ σημήνῃ τῶν ὁρμητηρίων τι, οὕτωσ ὑπὸ μὲν τοῦ χαλινοῦ πιεσθείσ, ὑπὸ δὲ τοῦ ὁρμᾶν σημανθῆναι ἐγερθείσ, καὶ προβάλλεται μὲν τὰ στέρνα, αἴρει δὲ ἄνω τὰ σκέλη ὀργιζόμενοσ, οὐ μέντοι ὑγρά γε· οὐ γὰρ μάλα ὅταν λυπῶνται ὑγροῖσ τοῖσ σκέλεσιν ἵπποι χρῶνται. ἢν δέ τισ οὕτωσ ἀνεζωπυρημένῳ αὐτῷ δῷ τὸν χαλινόν, ἐνταῦθ’ ὑφ’ ἡδονῆσ τῷ διὰ τὴν χαλαρότητα τοῦ στομίου λελύσθαι νομίζειν, κυδρῷ μὲν τῷ σχήματι, ὑγροῖν δὲ τοῖν σκελοῖν γαυριώμενοσ φέρεται, παντάπασιν ἐκμιμούμενοσ τὸν πρὸσ ἵππουσ καλλωπισμόν.

καὶ οἱ θεώμενοι τὸν ἵππον τοιοῦτον ἐπικαλοῦσιν ἐλευθέριόν τε καὶ ἐθελουργὸν καὶ ἱππαστὴν καὶ θυμοειδῆ καὶ σοβαρὸν καὶ ἅμα ἡδύν τε καὶ γοργὸν ἰδεῖν.

καὶ ταῦτα μὲν δή, ἢν τούτων τισ ἐπιθυμήσῃ, μέχρι τούτων ἡμῖν γεγράφθω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10

(크세노폰, Minor Works, Περὶ Ἱππικῆς, chapter 10)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION