Xenophon, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 5

(크세노폰, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 5)

ἀλλὰ μὴν καὶ ὅσαι γε ἡδοναὶ πολλῶν κρατοῦσιν ἀνθρώπων, ποίασ οἶδέ τισ Ἀγησίλαον ἡττηθέντα; ὃσ μέθησ μὲν ἀποσχέσθαι ὁμοίωσ ᾤετο χρῆναι καὶ λαιμαργίασ, σίτων δ’ ὑπὲρ καιρὸν ὁμοίωσ ὡσ καὶ ἁμαρτίασ. διμοιρίαν γε μὴν λαμβάνων ἐν ταῖσ θοίναισ οὐχ ὅπωσ ἀμφοτέραισ ἐχρῆτο, ἀλλὰ διαπέμπων οὐδετέραν αὑτῷ κατέλειπε, νομίζων βασιλεῖ τοῦτο διπλασιασθῆναι οὐχὶ πλησμονῆσ ἕνεκα, ἀλλ’ ὅπωσ ἔχοι καὶ τούτῳ τιμᾶν εἴ τινα βούλοιτο. οὐ μὴν ὕπνῳ γε δεσπότῃ ἀλλ’ ἀρχομένῳ ὑπὸ τῶν πράξεων ἐχρῆτο, καὶ εὐνήν γε εἰ μὴ τῶν συνόντων φαυλοτάτην ἔχοι, αἰδούμενοσ οὐκ ἄδηλοσ ἦν·

ἡγεῖτο γὰρ ἄρχοντι προσήκειν οὐ μαλακίᾳ ἀλλὰ καρτερίᾳ τῶν ἰδιωτῶν περιεῖναι. τάδε μέντοι πλεονεκτῶν οὐκ ᾐσχύνετο, ἐν μὲν τῷ θέρει τοῦ ἡλίου, ἐν δὲ τῷ χειμῶνι τοῦ ψύχουσ·

καὶ μὴν εἴ ποτε μοχθῆσαι στρατιᾷ συμβαίη, ἑκὼν ἐπόνει παρὰ τοὺσ ἄλλουσ, νομίζων πάντα τὰ τοιαῦτα παραμυθίαν εἶναι τοῖσ στρατιώταισ. ὡσ δὲ συνελόντι εἰπεῖν, Ἀγησίλαοσ πονῶν μὲν ἠγάλλετο, ῥᾳστώνην δὲ πάμπαν οὐ προσίετο. περί γε μὴν ἀφροδισίων ἐγκρατείασ αὐτοῦ ἆρ’ οὐχὶ εἰ μή του ἄλλου ἀλλὰ θαύματοσ ἕνεκα ἄξιον μνησθῆναι;

τὸ μὲν γὰρ ὧν μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι ἀνθρώπινον ἄν τισ φαίη εἶναι· τὸ δὲ Μεγαβάτου τοῦ Σπιθριδάτου παιδὸσ ἐρασθέντα ὥσπερ ἂν τοῦ καλλίστου ἡ σφοδροτάτη φύσισ ἐρασθείη, ἔπειτα, ἡνίκα ἐπιχωρίου ὄντοσ τοῖσ Πέρσαισ φιλεῖν οὓσ ἂν τιμῶσιν ἐπεχείρησε καὶ ὁ Μεγαβάτησ φιλῆσαι τὸν Ἀγησίλαον, διαμάχεσθαι ἀνὰ κράτοσ τὸ μὴ φιληθῆναι, ἆρ’ οὐ τοῦτό γε ἤδη τὸ σωφρόνημα καὶ δαιμόνιον; ἐπεὶ δὲ ὥσπερ ἀτιμασθῆναι νομίσασ ὁ Μεγαβάτησ τοῦ λοιποῦ οὐκέτι φιλεῖν ἐπειρᾶτο, προσφέρει τινὶ λόγον τῶν ἑταίρων ὁ Ἀγησίλαοσ πείθειν τὸν Μεγαβάτην πάλιν τιμᾶν αὐτόν.

ἐρομένου δὲ τοῦ ἑταίρου, ἢν πεισθῇ ὁ Μεγαβάτησ, εἰ φιλήσει, ἐνταῦθα διασιωπήσασ ὁ Ἀγησίλαοσ εἶπεν· οὐ τὼ σιώ, οὐδ’ εἰ μέλλοιμί γε αὐτίκα μάλα κάλλιστόσ τε καὶ ἰσχυρότατοσ καὶ τάχιστοσ ἀνθρώπων ἔσεσθαι· μάχεσθαί γε μέντοι πάλιν τὴν αὐτὴν μάχην ὄμνυμι πάντασ θεοὺσ ἦ μὴν μᾶλλον βούλεσθαι ἢ πάντα μοι ὅσα ὁρῶ χρυσᾶ γενέσθαι. καὶ ὅ τι μὲν δὴ ὑπολαμβάνουσί τινεσ ταῦτα οὐκ ἀγνοῶ·

ἐγὼ μέντοι δοκῶ εἰδέναι ὅτι πολὺ πλέονεσ τῶν πολεμίων ἢ τῶν τοιούτων δύνανται κρατεῖν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὀλίγων εἰδότων πολλοῖσ ἔξεστιν ἀπιστεῖν· τὰ δὲ πάντεσ ἐπιστάμεθα ὅτι ἥκιστα μὲν οἱ ἐπιφανέστατοι τῶν ἀνθρώπων λανθάνουσιν ὅ τι ἂν ποιῶσιν· Ἀγησίλαον δέ τι πράξαντα μὲν τοιοῦτον οὔτε ἰδὼν πώποτε οὐδεὶσ ἀνήγγειλεν οὔτε εἰκάζων πιστὰ ἂν ἔδοξε λέγειν. καὶ γὰρ εἰσ οἰκίαν μὲν οὐδεμίαν ἰδίᾳ ἐν ἀποδημίᾳ κατήγετο, ἀεὶ δὲ <ἦν> ἢ ἐν ἱερῷ, ἔνθα δὴ ἀδύνατον τὰ τοιαῦτα πράττειν, ἢ ἐν φανερῷ, μάρτυρασ τοὺσ πάντων ὀφθαλμοὺσ τῆσ σωφροσύνησ ποιούμενοσ.

εἰ δ’ ἐγὼ ταῦτα ψεύδομαι ἀντία τῆσ Ἑλλάδοσ ἐπισταμένησ ἐκεῖνον μὲν οὐδὲν ἐπαινῶ, ἐμαυτὸν δὲ ψέγω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION