헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜινορΩό1́01́

(크세노폰, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 1)

οἶδα μὲν ὅτι τῆσ Ἀγησιλάου ἀρετῆσ τε καὶ δόξησ οὐ ῥᾴδιον ἄξιον ἔπαινον γράψαι, ὅμωσ δ’ ἐγχειρητέον. οὐ γὰρ ἂν καλῶσ ἔχοι εἰ ὅτι τελέωσ ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἐγένετο, διὰ τοῦτο οὐδὲ μειόνων ἂν τυγχάνοι ἐπαίνων. περὶ μὲν οὖν εὐγενείασ αὐτοῦ τί ἄν τισ μεῖζον καὶ κάλλιον εἰπεῖν ἔχοι ἢ ὅτι ἔτι καὶ νῦν τοῖσ προγόνοισ ὀνομαζομένοισ ἀπομνημονεύεται ὁπόστοσ ἀφ’ Ἡρακλέουσ ἐγένετο, καὶ τούτοισ οὐκ ἰδιώταισ ἀλλ’ ἐκ βασιλέων βασιλεῦσιν;

ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ταύτῃ γ’ ἄν τισ ἔχοι καταμέμψασθαι αὐτοὺσ ὡσ βασιλεύουσι μέν, πόλεωσ δὲ τῆσ ἐπιτυχούσησ·

ἀλλ’ ὥσπερ τὸ γένοσ αὐτῶν τῆσ πατρίδοσ ἐντιμότατον, οὕτω καὶ ἡ πόλισ ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐνδοξοτάτη· ὥστε οὐ δευτέρων πρωτεύουσιν, ἀλλ’ ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσιν. τῇδέ γε μὴν καὶ κοινῇ ἄξιον ἐπαινέσαι τήν τε πατρίδα καὶ τὸ γένοσ αὐτοῦ·

ἥ τε γὰρ πόλισ οὐδεπώποτε φθονήσασα τοῦ προτετιμῆσθαι αὐτοὺσ ἐπεχείρησε καταλῦσαι τὴν ἀρχὴν αὐτῶν, οἵ τε βασιλεῖσ οὐδεπώποτε μειζόνων ὠρέχθησαν ἢ ἐφ’ οἷσπερ ἐξ ἀρχῆσ τὴν βασιλείαν παρέλαβον. τοιγαροῦν ἄλλη μὲν οὐδεμία ἀρχὴ φανερά ἐστι διαγεγενημένη ἀδιάσπαστοσ οὔτε δημοκρατία οὔτε ὀλιγαρχία οὔτε τυραννὶσ οὔτε βασιλεία· αὕτη δὲ μόνη διαμένει συνεχὴσ βασιλεία. ὥσ γε μὴν καὶ πρὶν ἄρξαι ἄξιοσ τῆσ βασιλείασ ἐδόκει εἶναι Ἀγησίλαοσ τάδε τὰ σημεῖα.

ἐπεὶ γὰρ Ἆγισ βασιλεὺσ ὢν ἐτελεύτησεν, ἐρισάντων περὶ τῆσ ἀρχῆσ Λεωτυχίδα μὲν ὡσ Ἄγιδοσ ὄντοσ υἱοῦ, Ἀγησιλάου δὲ ὡσ Ἀρχιδάμου, κρίνασα ἡ πόλισ ἀνεπικλητότερον εἶναι Ἀγησίλαον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ ἀρετῇ τοῦτον ἐστήσατο βασιλέα. καίτοι τὸ ἐν τῇ κρατίστῃ πόλει ὑπὸ τῶν ἀρίστων κριθέντα τοῦ καλλίστου γέρωσ ἀξιωθῆναι ποίων ἔτι τεκμηρίων προσδεῖται τῆσ γε πρὶν ἄρξαι αὐτὸν ἀρετῆσ; ὅσα γε μὴν ἐν τῇ βασιλείᾳ διεπράξατο νῦν ἤδη διηγήσομαι·

ἀπὸ γὰρ τῶν ἔργων καὶ τοὺσ τρόπουσ αὐτοῦ κάλλιστα νομίζω καταδήλουσ ἔσεσθαι. Ἀγησίλαοσ τοίνυν ἔτι μὲν νέοσ ὢν ἔτυχε τῆσ βασιλείασ· ἄρτι δὲ ὄντοσ αὐτοῦ ἐν τῇ ἀρχῇ, ἐξηγγέλθη βασιλεὺσ ὁ Περσῶν ἁθροίζων καὶ ναυτικὸν καὶ πεζὸν πολὺ στράτευμα ὡσ ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ· βουλευομένων δὲ περὶ τούτων Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων, Ἀγησίλαοσ ὑπέστη, ἐὰν δῶσιν αὐτῷ τριάκοντα μὲν Σπαρτιατῶν, δισχιλίουσ δὲ νεοδαμώδεισ, εἰσ ἑξακισχιλίουσ δὲ τὸ σύνταγμα τῶν συμμάχων, διαβήσεσθαι εἰσ τὴν Ἀσίαν καὶ πειράσεσθαι εἰρήνην ποιῆσαι, ἢ ἂν πολεμεῖν βούληται ὁ βάρβαροσ, ἀσχολίαν αὐτῷ παρέξειν στρατεύειν ἐπὶ τοὺσ Ἕλληνασ.

εὐθὺσ μὲν οὖν πολλοὶ πάνυ ἠγάσθησαν αὐτὸ τοῦτο <τὸ> ἐπιθυμῆσαι, ἐπειδὴ ὁ Πέρσησ πρόσθεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα διέβη, ἀντιδιαβῆναι ἐπ’ αὐτόν, τό τε αἱρεῖσθαι ἐπιόντα μᾶλλον ἢ ὑπομένοντα μάχεσθαι αὐτῷ, καὶ τὸ τἀκείνου δαπανῶντα βούλεσθαι μᾶλλον ἢ τὰ τῶν Ἑλλήνων πολεμεῖν, κάλλιστον δὲ πάντων ἐκρίνετο <τὸ> μὴ περὶ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀλλὰ περὶ τῆσ Ἀσίασ τὸν ἀγῶνα καθιστάναι.

ἐπεί γε μὴν λαβὼν τὸ στράτευμα ἐξέπλευσε, πῶσ ἄν τισ σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡσ ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν;

ἐν τοίνυν τῇ Ἀσίᾳ ἥδε πρώτη πρᾶξισ ἐγένετο.

Τισσαφέρνησ μὲν ὤμοσεν Ἀγησιλάῳ, εἰ σπείσαιτο ἑώσ ἔλθοιεν οὓσ πέμψειε πρὸσ βασιλέα ἀγγέλουσ, διαπράξεσθαι αὐτῷ ἀφεθῆναι αὐτονόμουσ τὰσ ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεισ Ἑλληνίδασ, Ἀγησίλαοσ δὲ ἀντώμοσε σπονδὰσ ἄξειν ἀδόλωσ, ὁρισάμενοσ τῆσ πράξεωσ τρεῖσ μῆνασ. ὁ μὲν δὴ Τισσαφέρνησ ἃ ὤμοσεν εὐθὺσ ἐψεύσατο·

ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰρήνην πράττειν στράτευμα πολὺ παρὰ βασιλέωσ πρὸσ ᾧ πρόσθεν εἶχε μετεπέμπετο. Ἀγησίλαοσ δὲ καίπερ αἰσθόμενοσ ταῦτα ὅμωσ ἐνέμεινε ταῖσ σπονδαῖσ. ἐμοὶ οὖν τοῦτο πρῶτον καλὸν δοκεῖ διαπράξασθαι, ὅτι Τισσαφέρνην μὲν ἐμφανίσασ ἐπίορκον ἄπιστον πᾶσιν ἐποίησεν, ἑαυτὸν δ’ ἀντεπιδείξασ πρῶτον μὲν ὁρ́κουσ ἐμπεδοῦντα, ἔπειτα συνθήκασ μὴ ψευδόμενον, πάντασ ἐποίησε καὶ Ἕλληνασ καὶ βαρβάρουσ θαρροῦντασ συντίθεσθαι ἑαυτῷ, εἴ τι βούλοιτο.

ἐπεὶ δὲ μέγα φρονήσασ ὁ Τισσαφέρνησ ἐπὶ τῷ καταβάντι στρατεύματι προεῖπεν Ἀγησιλάῳ πόλεμον, εἰ μὴ ἀπίοι ἐκ τῆσ Ἀσίασ, οἱ μὲν ἄλλοι σύμμαχοι καὶ Λακεδαιμονίων οἱ παρόντεσ μάλα ἀχθεσθέντεσ φανεροὶ ἐγένοντο, νομίζοντεσ μείονα τὴν παροῦσαν δύναμιν Ἀγησιλάῳ τῆσ βασιλέωσ παρασκευῆσ εἶναι·

Ἀγησίλαοσ δὲ μάλα φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἀπαγγεῖλαι τῷ Τισσαφέρνει τοὺσ πρέσβεισ ἐκέλευσεν ὡσ πολλὴν χάριν αὐτῷ ἔχοι ὅτι ἐπιορκήσασ αὐτὸσ μὲν πολεμίουσ τοὺσ θεοὺσ ἐκτήσατο, τοῖσ δ’ Ἕλλησι συμμάχουσ ἐποίησεν. ἐκ δὲ τούτου εὐθὺσ τοῖσ μὲν στρατιώταισ παρήγγειλε συσκευάζεσθαι ὡσ εἰσ στρατείαν·

ταῖσ δὲ πόλεσιν εἰσ ἃσ ἀνάγκη ἦν ἀφικνεῖσθαι στρατευομένῳ ἐπὶ Καρίαν προεῖπεν ἀγορὰν παρασκευάζειν. ἐπέστειλε δὲ καὶ Ιὤσι καὶ Αἰολεῦσι καὶ Ἑλλησποντίοισ πέμπειν πρὸσ αὑτὸν εἰσ Ἔφεσον τοὺσ συστρατευσομένουσ. ὁ μὲν οὖν Τισσαφέρνησ, καὶ ὅτι ἱππικὸν οὐκ εἶχεν ὁ Ἀγησίλαοσ, ἡ δὲ Καρία ἄφιπποσ ἦν, καὶ ὅτι ἡγεῖτο αὐτὸν ὀργίζεσθαι αὐτῷ διὰ τὴν ἀπάτην, τῷ ὄντι νομίσασ ἐπὶ τὸν αὐτοῦ οἶκον εἰσ Καρίαν ὁρμήσειν αὐτόν, τὸ μὲν πεζὸν ἅπαν διεβίβασεν ἐκεῖσε, τὸ δὲ ἱππικὸν εἰσ τὸ Μαιάνδρου πεδίον περιήγαγε, νομίζων ἱκανὸσ εἶναι καταπατῆσαι τῇ ἵππῳ τοὺσ Ἕλληνασ πρὶν εἰσ τὰ δύσιππα ἀφικέσθαι.

ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ ἀντὶ τοῦ ἐπὶ Καρίαν ἰέναι εὐθὺσ ἀντιστρέψασ ἐπὶ Φρυγίασ ἐπορεύετο·

καὶ τάσ τε ἐν τῇ πορείᾳ ἀπαντώσασ δυνάμεισ ἀναλαμβάνων ἦγε καὶ τὰσ πόλεισ κατεστρέφετο καὶ ἐμβαλὼν ἀπροσδοκήτωσ παμπληθῆ χρήματα ἔλαβε. στρατηγικὸν οὖν καὶ τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι, ὅτι ἐπεὶ πόλεμοσ προερρήθη καὶ τὸ ἐξαπατᾶν ὅσιόν τε καὶ δίκαιον ἐξ ἐκείνου ἐγένετο, παῖδα ἀπέδειξε τὸν Τισσαφέρνην τῇ ἀπάτῃ, φρονίμωσ δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ ἐνταῦθα ἔδοξε πλουτίσαι·

ἐπεὶ γὰρ διὰ τὸ πολλὰ χρήματα εἰλῆφθαι ἀντίπροικα τὰ πάντα ἐπωλεῖτο, τοῖσ μὲν φίλοισ προεῖπεν ὠνεῖσθαι, εἰπὼν ὅτι καταβήσοιτο ἐπὶ θάλατταν ἐν τάχει τὸ στράτευμα κατάγων·

τοὺσ δὲ λαφυροπώλασ ἐκέλευσε γραφομένουσ ὁπόσου τι πρίαιντο προί̈εσθαι τὰ χρήματα. ὥστε οὐδὲν προτελέσαντεσ οἱ φίλοι αὐτοῦ οὐδὲ τὸ δημόσιον βλάψαντεσ πάντεσ παμπληθῆ χρήματα ἔλαβον. ἔτι δὲ ὁπότε αὐτόμολοι ὡσ εἰκὸσ πρὸσ βασιλέα ἰόντα χρήματα ἐθέλοιεν ὑφηγεῖσθαι, καὶ ταῦτα ἐπεμέλετο ὡσ διὰ τῶν φίλων ἁλίσκοιτο, ὅπωσ ἅμα μὲν χρηματίζοιντο, ἅμα δὲ ἐνδοξότεροι γίγνοιντο.

διὰ μὲν δὴ ταῦτα εὐθὺσ πολλοὺσ ἐραστὰσ τῆσ αὑτοῦ φιλίασ ἐποιήσατο. γιγνώσκων δ’ ὅτι ἡ μὲν πορθουμένη καὶ ἐρημουμένη χώρα οὐκ ἂν δύναιτο πολὺν χρόνον στράτευμα φέρειν, ἡ δ’ οἰκουμένη μὲν σπειρομένη δὲ ἀέναον ἂν τὴν τροφὴν παρέχοι, ἐπεμέλετο οὐ μόνον τοῦ βίᾳ χειροῦσθαι τοὺσ ἐναντίουσ, ἀλλὰ καὶ τοῦ πρᾳότητι προσάγεσθαι.

καὶ πολλάκισ μὲν προηγόρευε τοῖσ στρατιώταισ τοὺσ ἁλισκομένουσ μὴ ὡσ ἀδίκουσ τιμωρεῖσθαι, ἀλλ’ ὡσ ἀνθρώπουσ ὄντασ φυλάττειν, πολλάκισ δὲ ὁπότε μεταστρατοπεδεύοιτο, εἰ αἴσθοιτο καταλελειμμένα παιδάρια μικρὰ ἐμπόρων, ἃ πολλοὶ ἐπώλουν διὰ τὸ νομίζειν μὴ δύνασθαι ἂν φέρειν αὐτὰ καὶ τρέφειν, ἐπεμέλετο καὶ τούτων ὅπωσ συγκομίζοιντό ποι.

τοῖσ δ’ αὖ διὰ γῆρασ καταλειπομένοισ αἰχμαλώτοισ προσέταττεν ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν, ὡσ μήτε ὑπὸ κυνῶν μήθ’ ὑπὸ λύκων διαφθείροιντο.

ὥστε οὐ μόνον οἱ πυνθανόμενοι ταῦτα, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ ἁλισκόμενοι εὐμενεῖσ αὐτῷ ἐγίγνοντο. ὁπόσασ δὲ πόλεισ προσαγάγοιτο, ἀφαιρῶν αὐτῶν ὅσα δοῦλοι δεσπόταισ ὑπηρετοῦσι προσέταττεν ὅσα ἐλεύθεροι ἄρχουσι πείθονται· καὶ τῶν κατὰ κράτοσ ἀναλώτων τειχέων τῇ φιλανθρωπίᾳ ὑπὸ χεῖρα ἐποιεῖτο. ἐπεὶ μέντοι ἀνὰ τὰ πεδία οὐδὲ ἐν τῇ Φρυγίᾳ ἐδύνατο στρατεύεσθαι διὰ τὴν Φαρναβάζου ἱππείαν, ἔδοξεν αὐτῷ ἱππικὸν κατασκευαστέον εἶναι, ὡσ μὴ δραπετεύοντα πολεμεῖν δέοι αὐτόν.

τοὺσ μὲν οὖν πλουσιωτάτουσ ἐκ πασῶν τῶν ἐκεῖ πόλεων ἱπποτροφεῖν κατέλεξε. προεῖπε δέ, ὅστισ παρέχοιτο ἵππον καὶ ὅπλα καὶ ἄνδρα δόκιμον, ὡσ ἐξέσοιτο αὐτῷ μὴ στρατεύεσθαι·

καὶ ἐποίησεν οὕτωσ ἕκαστον προθύμωσ ταῦτα πράττειν ὥσπερ ἄν τισ τὸν ὑπὲρ αὑτοῦ ἀποθανούμενον προθύμωσ μαστεύοι. ἔταξε δὲ καὶ πόλεισ ἐξ ὧν δέοι τοὺσ ἱππέασ παρασκευάζειν, νομίζων ἐκ τῶν ἱπποτρόφων πόλεων εὐθὺσ καὶ φρονηματίασ μάλιστα ἂν ἐπὶ τῇ ἱππικῇ γενέσθαι. καὶ τοῦτ’ οὖν ἀγαστῶσ ἔδοξε πρᾶξαι, ὅτι κατεσκεύαστο τὸ ἱππικὸν αὐτῷ καὶ εὐθὺσ ἐρρωμένον ἦν καὶ ἐνεργόν. ἐπειδὴ δὲ ἐάρ ὑπέφαινε, συνήγαγε πᾶν τὸ στράτευμα εἰσ Ἔφεσον·

ἀσκῆσαι δὲ καὶ αὐτὸ βουλόμενοσ ἆθλα προὔθηκε καὶ ταῖσ ἱππικαῖσ τάξεσιν, ἥτισ κράτιστα ἂν ἱππεύοι, καὶ ταῖσ ὁπλιτικαῖσ, ἥτισ ἂν ἄριστα σωμάτων ἔχοι· καὶ πελτασταῖσ δὲ καὶ τοξόταισ ἆθλα προύθηκεν, οἵτινεσ κράτιστοι τὰ προσήκοντα ἔργα φαίνοιντο. ἐκ τούτου δὲ παρῆν ὁρᾶν τὰ μὲν γυμνάσια μεστὰ τῶν ἀνδρῶν γυμναζομένων, τὸν δὲ ἱππόδρομον ἱππέων ἱππαζομένων, τοὺσ δὲ ἀκοντιστὰσ καὶ τοὺσ τοξότασ ἐπὶ στόχον ἱέντασ. ἀξίαν δὲ καὶ ὅλην τὴν πόλιν ἐν ᾗ ἦν θέασ ἐποίησεν.

ἥ τε γὰρ ἀγορὰ μεστὴ ἦν παντοδαπῶν καὶ ὅπλων καὶ ἵππων ὠνίων, οἵ τε χαλκοτύποι καὶ οἱ τέκτονεσ καὶ οἱ σιδηρεῖσ καὶ σκυτεῖσ καὶ γραφεῖσ πάντεσ πολεμικὰ ὅπλα κατεσκεύαζον· ὥστε τὴν πόλιν ὄντωσ ἂν ἡγήσω πολέμου ἐργαστήριον εἶναι. ἐπερρώσθη δ’ ἄν τισ κἀκεῖνο ἰδών, Ἀγησίλαον μὲν πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὶ τοὺσ ἄλλουσ στρατιώτασ ἐστεφανωμένουσ τε ὅπου ἀπὸ τῶν γυμνασίων ἰοιέν, καὶ ἀνατιθέντασ τοὺσ στεφάνουσ τῇ Ἀρτέμιδι.

ὅπου γὰρ ἄνδρεσ θεοὺσ μὲν σέβοιεν, πολεμικὰ δὲ ἀσκοῖεν, πειθαρχίαν δὲ μελετῷεν, πῶσ οὐκ εἰκὸσ ἐνταῦθα πάντα μεστὰ ἐλπίδων ἀγαθῶν εἶναι; ἡγούμενοσ δὲ καὶ τὸ καταφρονεῖν τῶν πολεμίων ῥώμην τινὰ ἐμβαλεῖν πρὸσ τὸ μάχεσθαι, προεῖπε τοῖσ κήρυξι τοὺσ ὑπὸ τῶν λῃστῶν ἁλισκομένουσ βαρβάρουσ γυμνοὺσ πωλεῖν.

ὁρῶντεσ οὖν οἱ στρατιῶται λευκοὺσ μὲν διὰ τὸ μηδέποτε ἐκδύεσθαι, πίονασ δὲ καὶ ἀπόνουσ διὰ τὸ ἀεὶ ἐπ’ ὀχημάτων εἶναι, ἐνόμισαν μηδὲν διοίσειν τὸν πόλεμον ἢ εἰ γυναιξὶ δέοι μάχεσθαι. προεῖπε δὲ καὶ τοῦτο τοῖσ στρατιώταισ, ὡσ εὐθὺσ ἡγήσοιτο τὴν συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα τῆσ χώρασ, ὅπωσ αὐτόθεν αὐτῷ τὰ σώματα καὶ τὴν γνώμην παρασκευάζοιντο ὡσ ἀγωνιούμενοι. ὁ μέντοι Τισσαφέρνησ ταῦτα μὲν ἐνόμισε λέγειν αὐτὸν πάλιν βουλόμενον ἐξαπατῆσαι, εἰσ Καρίαν δὲ νῦν τῷ ὄντι ἐμβαλεῖν.

τό τε οὖν πεζὸν καθάπερ τὸ πρόσθεν εἰσ Καρίαν διεβίβασε καὶ τὸ ἱππικὸν εἰσ τὸ Μαιάνδρου πεδίον κατέστησεν. ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ οὐκ ἐψεύσατο, ἀλλ’ ὥσπερ προεῖπεν εὐθὺσ <εἰσ> τὸν Σαρδιανὸν τόπον ἐχώρησε, καὶ τρεῖσ μὲν ἡμέρασ δι’ ἐρημίασ πολεμίων πορευόμενοσ πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ παρεῖχε· τῇ δὲ τετάρτῃ ἡμέρᾳ ἧκον οἱ τῶν πολεμίων ἱππεῖσ. καὶ τῷ μὲν ἄρχοντι τῶν σκευοφόρων εἶπεν ὁ ἡγεμὼν διαβάντι τὸν Πακτωλὸν ποταμὸν στρατοπεδεύεσθαι·

αὐτοὶ δὲ κατιδόντεσ τοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἀκολούθουσ ἐσπαρμένουσ καθ’ ἁρπαγὴν πολλοὺσ αὐτῶν ἀπέκτειναν. αἰσθόμενοσ δὲ ὁ Ἀγησίλαοσ βοηθεῖν ἐκέλευσε τοὺσ ἱππέασ. οἱ δ’ αὖ Πέρσαι ὡσ εἶδον τὴν βοήθειαν, ἡθροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι τῶν ἱππέων τάξεσιν. ἔνθα δὴ ὁ Ἀγησίλαοσ γιγνώσκων ὅτι τοῖσ μὲν πολεμίοισ οὔπω παρείη τὸ πεζόν, αὐτῷ δὲ οὐδὲν ἀπείη τῶν παρεσκευασμένων, καιρὸν ἡγήσατο μάχην συνάψαι, εἰ δύναιτο.

σφαγιασάμενοσ οὖν τὴν μὲν φάλαγγα εὐθὺσ ἦγεν ἐπὶ τοὺσ ἀντιτεταγμένουσ ἱππέασ, ἐκ δὲ τῶν ὁπλιτῶν ἐκέλευσε τὰ δέκα ἀφ’ ἥβησ θεῖν ὁμόσε αὐτοῖσ, τοῖσ δὲ πελτασταῖσ εἶπε δρόμῳ ὑφηγεῖσθαι· παρήγγειλε δὲ καὶ τοῖσ ἱππεῦσιν ἐμβάλλειν, ὡσ αὐτοῦ τε καὶ παντὸσ τοῦ στρατεύματοσ ἑπομένου. τοὺσ μὲν δὴ ἱππέασ ἐδέξαντο οἱ ἀγαθοὶ τῶν Περσῶν·

ἐπειδὴ δὲ ἅμα πάντα τὰ δεινὰ παρῆν ἐπ’ αὐτούσ, ἐνέκλιναν, καὶ οἱ μὲν αὐτῶν εὐθὺσ ἐν τῷ ποταμῷ ἔπεσον, οἱ δὲ ἄλλοι ἔφευγον. οἱ δὲ Ἕλληνεσ ἑπόμενοι αἱροῦσι καὶ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν. καὶ οἱ μὲν πελτασταὶ ὥσπερ εἰκὸσ ἐφ’ ἁρπαγὴν ἐτρέποντο· ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ ἔχων κύκλῳ πάντα καὶ φίλια καὶ πολέμια περιεστρατοπεδεύσατο. ὡσ δ’ ἤκουσε τοὺσ πολεμίουσ ταράττεσθαι διὰ τὸ αἰτιᾶσθαι ἀλλήλουσ τοῦ γεγενημένου, εὐθὺσ ἦγεν ἐπὶ Σάρδεισ.

κἀκεῖ ἅμα μὲν ἔκαιε καὶ ἐπόρθει τὰ περὶ τὸ ἄστυ, ἅμα δὲ καὶ κηρύγματι ἐδήλου τοὺσ μὲν ἐλευθερίασ δεομένουσ ὡσ πρὸσ σύμμαχον αὐτὸν παρεῖναι· εἰ δέ τινεσ τὴν Ἀσίαν ἑαυτῶν ποιοῦνται, πρὸσ τοὺσ ἐλευθεροῦντασ διακρινουμένουσ ἐν ὅπλοισ παρεῖναι. ἐπεὶ μέντοι οὐδεὶσ ἀντεξῄει, ἀδεῶσ δὴ τὸ ἀπὸ τούτου ἐστρατεύετο, τοὺσ μὲν πρόσθεν προσκυνεῖν Ἕλληνασ ἀναγκαζομένουσ ὁρῶν τιμωμένουσ ὑφ’ ὧν ὑβρίζοντο, τοὺσ δὲ ἀξιοῦντασ καὶ τὰσ τῶν θεῶν τιμὰσ καρποῦσθαι, τούτουσ ποιήσασ μηδ’ ἀντιβλέπειν τοῖσ Ἕλλησι δύνασθαι, καὶ τὴν μὲν τῶν φίλων χώραν ἀδῄωτον παρέχων, τὴν δὲ τῶν πολεμίων οὕτω καρπούμενοσ ὥστε ἐν δυοῖν ἐτοῖν πλέον τῶν ἑκατὸν ταλάντων τῷ θεῷ ἐν Δελφοῖσ δεκάτην ἀποθῦσαι.

ὁ μέντοι Περσῶν βασιλεύσ, νομίσασ Τισσαφέρνην αἴτιον εἶναι τοῦ κακῶσ φέρεσθαι τὰ ἑαυτοῦ, Τιθραύστην καταπέμψασ ἀπέτεμεν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν.

μετὰ δὲ τοῦτο τὰ μὲν τῶν βαρβάρων ἔτι ἀθυμότερα ἐγένετο, τὰ δὲ Ἀγησιλάου πολὺ ἐρρωμενέστερα. ἀπὸ πάντων γὰρ τῶν ἐθνῶν ἐπρεσβεύοντο περὶ φιλίασ, πολλοὶ δὲ καὶ ἀφίσταντο πρὸσ αὐτόν, ὀρεγόμενοι τῆσ ἐλευθερίασ, ὥστε οὐκέτι Ἑλλήνων μόνον ἀλλὰ καὶ βαρβάρων πολλῶν ἡγεμὼν ἦν ὁ Ἀγησίλαοσ. ἄξιόν γε μὴν καὶ ἐντεῦθεν ὑπερβαλλόντωσ ἄγασθαι αὐτοῦ, ὅστισ ἄρχων μὲν παμπόλλων ἐν τῇ ἠπείρῳ πόλεων, ἄρχων δὲ καὶ νήσων, ἐπεὶ καὶ τὸ ναυτικὸν προσῆψεν αὐτῷ ἡ πόλισ, αὐξανόμενοσ δὲ καὶ εὐκλείᾳ καὶ δυνάμει, παρὸν δ’ αὐτῷ πολλοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ χρῆσθαι ὅ τι ἐβούλετο, πρὸσ δὲ τούτοισ τὸ μέγιστον, ἐπινοῶν καὶ ἐλπίζων καταλύσειν τὴν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα στρατεύσασαν πρότερον ἀρχήν, ὅμωσ ὑπ’ οὐδενὸσ τούτων ἐκρατήθη, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἦλθεν αὐτῷ ἀπὸ τῶν οἴκοι τελῶν βοηθεῖν τῇ πατρίδι, ἐπείθετο τῇ πόλει οὐδὲν διαφερόντωσ ἢ εἰ ἐν τῷ ἐφορείῳ ἔτυχεν ἑστηκὼσ μόνοσ παρὰ τοὺσ πέντε, μάλα ἔνδηλον ποιῶν ὡσ οὔτε ἂν πᾶσαν τὴν γῆν δέξαιτο ἀντὶ τῆσ πατρίδοσ οὔτε τοὺσ ἐπικτήτουσ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων φίλων οὔτε αἰσχρὰ καὶ ἀκίνδυνα κέρδη μᾶλλον ἢ μετὰ κινδύνων τὰ καλὰ καὶ δίκαια.

ὅσον γε μὴν χρόνον ἐπὶ τῇ ἀρχῇ ἔμεινε πῶσ οὐκ ἀξιεπαίνου βασιλέωσ καὶ τοῦτ’ ἔργον ἐπεδείξατο, ὅστισ παραλαβὼν πάσασ πόλεισ ἐφ’ ἃσ ἄρξων ἐξέπλευσε στασιαζούσασ διὰ τὸ τὰσ πολιτείασ κινηθῆναι, ἐπεὶ Ἀθηναῖοι τῆσ ἀρχῆσ ἔληξαν, ἐποίησεν ὥστ’ ἄνευ φυγῆσ καὶ θανάτων ἑώσ αὐτὸσ παρῆν ὁμονόωσ πολιτευομένασ καὶ εὐδαίμονασ τὰσ πόλεισ διατελέσαι;

τοιγαροῦν οἱ ἐν τῇ Ἀσίᾳ Ἕλληνεσ οὐχ ὡσ ἄρχοντοσ μόνον ἀλλὰ καὶ ὡσ πατρὸσ καὶ ἑταίρου ἀπιόντοσ αὐτοῦ ἐλυποῦντο.

καὶ τέλοσ ἐδήλωσαν ὅτι οὐ πλαστὴν τὴν φιλίαν παρείχοντο. ἐθελούσιοι γοῦν αὐτῷ συνεβοήθησαν τῇ Λακεδαίμονι, καὶ ταῦτα εἰδότεσ ὅτι οὐ χείροσιν ἑαυτῶν δεήσοι μάχεσθαι. τῶν μὲν δὴ ἐν τῇ Ἀσίᾳ πράξεων τοῦτο τέλοσ ἐγένετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 1

(크세노폰, Minor Works, Ἀγησίλαος, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION