Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν, chapter 3)

οἱ δὲ Ἀθηναῖοι, ἐκπεπτωκότασ μὲν ὁρῶντεσ ἐκ τῆσ Βοιωτίασ Πλαταιᾶσ, φίλουσ ὄντασ, καὶ καταπεφευγότασ πρὸσ αὑτούσ, ἱκετεύοντασ δὲ Θεσπιᾶσ μὴ σφᾶσ περιιδεῖν ἀπόλιδασ γενομένουσ, οὐκέτι ἐπῄνουν τοὺσ Θηβαίουσ, ἀλλὰ πολεμεῖν μὲν αὐτοῖσ τὰ μὲν ᾐσχύνοντο, τὰ δὲ ἀσυμφόρωσ ἔχειν ἐλογίζοντο· κοινωνεῖν γε μὴν αὐτοῖσ ὧν ἔπραττον οὐκέτι ἤθελον, ἐπεὶ ἑώρων στρατεύοντάσ τε αὐτοὺσ ἐπὶ φίλουσ ἀρχαίουσ τῇ πόλει Φωκέασ, καὶ πόλεισ πιστάσ τ’ ἐν τῷ πρὸσ τὸν βάρβαρον πολέμῳ καὶ φίλασ ἑαυτοῖσ ἀφανίζοντασ. ἐκ τούτων δὲ ψηφισάμενοσ ὁ δῆμοσ εἰρήνην ποιεῖσθαι, πρῶτον μὲν εἰσ Θήβασ πρέσβεισ ἔπεμψε παρακαλοῦντασ ἀκολουθεῖν, εἰ βούλοιντο, εἰσ Λακεδαίμονα περὶ εἰρήνησ·

ἔπειτα δὲ ἐξέπεμψαν καὶ αὐτοὶ πρέσβεισ. ἦν δὲ τῶν αἱρεθέντων Καλλίασ Ἰππονίκου, Αὐτοκλῆσ Στρομβιχίδου, Δημόστρατοσ Ἀριστοφῶντοσ, Ἀριστοκλῆσ, Κηφισόδοτοσ, Μελάνωποσ, Λύκαιθοσ. ἐπεὶ δὲ προσῆλθον ἐπὶ τοὺσ ἐκκλήτουσ τε τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τοὺσ συμμάχουσ·

<καὶ> Καλλίστρατοσ δὲ ὁ δημηγόροσ παρῆν· ὑποσχόμενοσ γὰρ Ἰφικράτει, εἰ αὐτὸν ἀφείη, ἢ χρήματα πέμψειν τῷ ναυτικῷ ἢ εἰρήνην ποιήσειν, οὕτωσ Ἀθήνησί τε ἦν καὶ ἔπραττε περὶ εἰρήνησ· ἐπεὶ δὲ κατέστησαν ἐπὶ τοὺσ ἐκκλήτουσ τε τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τοὺσ συμμάχουσ, πρῶτοσ ἔλεξεν αὐτῶν Καλλίασ ὁ δᾳδοῦχοσ. ἦν δ’ οὗτοσ οἱο͂σ μηδὲν ἧττον ἥδεσθαι ὑφ’ αὑτοῦ ἢ ὑπ’ ἄλλων ἐπαινούμενοσ· καὶ τότε δὴ ἤρξατο ὧδέ πωσ. ὦ ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, τὴν μὲν προξενίαν ὑμῶν οὐκ ἐγὼ μόνοσ, ἀλλὰ καὶ πατρὸσ πατὴρ πατρῴαν ἔχων παρεδίδου τῷ γένει.

βούλομαι δὲ καὶ τοῦτο ὑμῖν δηλῶσαι, ὡσ ἔχουσα ἡ πόλισ διατελεῖ πρὸσ ἡμᾶσ. ἐκείνη γάρ, ὅταν μὲν πόλεμοσ ᾖ, στρατηγοὺσ ἡμᾶσ αἱρεῖται, ὅταν δὲ ἡσυχίασ ἐπιθυμήσῃ, εἰρηνοποιοὺσ ἡμᾶσ ἐκπέμπει. κἀγὼ πρόσθεν δὶσ ἤδη ἦλθον περὶ πολέμου καταλύσεωσ, καὶ ἐν ἀμφοτέραισ ταῖσ πρεσβείαισ διεπραξάμην καὶ ὑμῖν καὶ ἡμῖν εἰρήνην· νῦν δὲ τρίτον ἥκω, καὶ ἡγοῦμαι πολὺ δικαιότατα νῦν ἂν διαλλαγῆσ τυχεῖν. ὁρῶ γὰρ οὐκ ἄλλα μὲν ὑμῖν, ἄλλα δὲ ἡμῖν δοκοῦντα, ἀλλ’ ὑμᾶσ τε ἀχθομένουσ καὶ ἡμᾶσ τῇ Πλαταιῶν καὶ Θεσπιῶν ἀναιρέσει.

πῶσ οὖν οὐκ εἰκὸσ τὰ αὐτὰ γιγνώσκοντασ φίλουσ μᾶλλον ἀλλήλοισ ἢ πολεμίουσ εἶναι; καὶ σωφρόνων μὲν δήπου ἐστὶ μηδὲ εἰ μικρὰ τὰ διαφέροντα εἰή πόλεμον ἀναιρεῖσθαι· εἰ δὲ δὴ καὶ ὁμογνωμονοῖμεν, οὐκ ἂν πάνυ τῶν θαυμαστῶν εἰή μὴ εἰρήνην ποιεῖσθαι; δίκαιον μὲν οὖν ἦν μηδὲ ὅπλα ἐπιφέρειν ἀλλήλοισ ἡμᾶσ, ἐπεὶ λέγεται μὲν Τριπτόλεμοσ ὁ ἡμέτεροσ πρόγονοσ τὰ Δήμητροσ καὶ Κόρησ ἄρρητα ἱερὰ πρώτοισ ξένοισ δεῖξαι Ἡρακλεῖ τε τῷ ὑμετέρῳ ἀρχηγέτῃ καὶ Διοσκούροιν τοῖν ὑμετέροιν πολίταιν, καὶ τοῦ Δήμητροσ δὲ καρποῦ εἰσ πρώτην τὴν Πελοπόννησον σπέρμα δωρήσασθαι.

πῶσ οὖν δίκαιον ἢ ὑμᾶσ, παρ’ ὧν ἐλάβετε σπέρματα, τὸν τούτων ποτὲ καρπὸν ἐλθεῖν δῃώσοντασ, ἡμᾶσ τε, οἷσ ἐδώκαμεν, μὴ οὐχὶ βούλεσθαι ὡσ πλείστην τούτοισ ἀφθονίαν τροφῆσ γενέσθαι; εἰ δὲ ἄρα ἐκ θεῶν πεπρωμένον ἐστὶ πολέμουσ ἐν ἀνθρώποισ γίγνεσθαι, ἡμᾶσ δὲ χρὴ ἄρχεσθαι μὲν αὐτοῦ ὡσ σχολαίτατα, ὅταν δὲ γένηται, καταλύεσθαι ᾗ δυνατὸν τάχιστα. μετὰ τοῦτον Αὐτοκλῆσ, μάλα δοκῶν ἐπιστρεφὴσ εἶναι ῥήτωρ, ὧδε ἠγόρευεν·

Ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, ὅτι μὲν ἃ μέλλω λέγειν οὐ πρὸσ χάριν ὑμῖν ῥηθήσεται οὐκ ἀγνοῶ· ἀλλὰ δοκεῖ μοι, οἵτινεσ βούλονται, ἣν ἂν ποιήσωνται φιλίαν, ταύτην ὡσ πλεῖστον χρόνον διαμένειν, διδακτέον εἶναι ἀλλήλουσ τὰ αἴτια τῶν πολέμων. ὑμεῖσ δὲ ἀεὶ μέν φατε· αὐτονόμουσ τὰσ πόλεισ χρὴ εἶναι, αὐτοὶ δ’ ἐστὲ μάλιστα ἐμποδὼν τῇ αὐτονομίᾳ. συντίθεσθε μὲν γὰρ πρὸσ τὰσ συμμαχίδασ πόλεισ τοῦτο πρῶτον, ἀκολουθεῖν ὅποι ἂν ὑμεῖσ ἡγῆσθε. καίτοι τί τοῦτο αὐτονομίᾳ προσήκει;

ποιεῖσθε δὲ πολεμίουσ οὐκ ἀνακοινούμενοι τοῖσ συμμάχοισ, καὶ ἐπὶ τούτουσ ἡγεῖσθε· ὥστε πολλάκισ ἐπὶ τοὺσ εὐμενεστάτουσ ἀναγκάζονται στρατεύειν οἱ λεγόμενοι αὐτόνομοι εἶναι. ἔτι δὲ τὸ πάντων ἐναντιώτατον αὐτονομίᾳ, καθίστατε ἔνθα μὲν δεκαρχίασ, ἔνθα δὲ τριακονταρχίασ· καὶ τούτων τῶν ἀρχόντων ἐπιμελεῖσθε οὐχ ὅπωσ νομίμωσ ἄρχωσιν, ἀλλ’ ὅπωσ δύνωνται βίᾳ κατέχειν τὰσ πόλεισ. ὥστ’ ἐοίκατε τυραννίσι μᾶλλον ἢ πολιτείαισ ἡδόμενοι. καὶ ὅτε μὲν βασιλεὺσ προσέταττεν αὐτονόμουσ τὰσ πόλεισ εἶναι, μάλα γιγνώσκοντεσ ἐφαίνεσθε ὅτι εἰ μὴ ἐάσοιεν οἱ Θηβαῖοι ἑκάστην τῶν πόλεων ἄρχειν τε ἑαυτῆσ καὶ οἷσ ἂν βούληται νόμοισ χρῆσθαι, οὐ ποιήσουσι κατὰ τὰ βασιλέωσ γράμματα·

ἐπεὶ δὲ παρελάβετε τὴν Καδμείαν, οὐδ’ αὐτοῖσ Θηβαίοισ ἐπετρέπετε αὐτονόμουσ εἶναι. δεῖ δὲ τοὺσ μέλλοντασ φίλουσ ἔσεσθαι οὐ παρὰ τῶν ἄλλων μὲν ἀξιοῦν τῶν δικαίων τυγχάνειν, αὐτοὺσ δὲ ὅπωσ ἂν πλεῖστα δύνωνται πλεονεκτοῦντασ φαίνεσθαι. ταῦτα εἰπὼν σιωπὴν μὲν παρὰ πάντων ἐποίησεν, ἡδομένουσ δὲ τοὺσ ἀχθομένουσ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἐποίησε.

μετὰ τοῦτον Καλλίστρατοσ ἔλεξεν· Ἀλλ’ ὅπωσ μέν, ὦ ἄνδρεσ Λακεδαιμόνιοι, οὐκ ἐγγεγένηται ἁμαρτήματα καὶ ἀφ’ ἡμῶν καὶ ἀφ’ ὑμῶν ἐγὼ μὲν οὐκ ἂν ἔχειν μοι δοκῶ εἰπεῖν· οὐ μέντοι οὕτω γιγνώσκω ὡσ τοῖσ ἁμαρτάνουσιν οὐδέποτε ἔτι χρηστέον· ὁρῶ γὰρ τῶν ἀνθρώπων οὐδένα ἀναμάρτητον διατελοῦντα. δοκοῦσι δέ μοι καὶ εὐπορώτεροι ἐνίοτε γίγνεσθαι ἅνθρωποι ἁμαρτάνοντεσ, ἄλλωσ τε καὶ ἐὰν κολασθῶσιν ὑπὸ τῶν ἁμαρτημάτων, ὡσ ἡμεῖσ. καὶ ὑμῖν δὲ ἔγωγε ὁρῶ διὰ τὰ ἀγνωμόνωσ πραχθέντα ἔστιν ὅτε πολλὰ ἀντίτυπα γιγνόμενα·

ὧν ἦν καὶ ἡ καταληφθεῖσα ἐν Θήβαισ Καδμεία· νῦν γοῦν, ὡσ ἐσπουδάσατε αὐτονόμουσ τὰσ πόλεισ γενέσθαι, πᾶσαι πάλιν, ἐπεὶ ἠδικήθησαν οἱ Θηβαῖοι, ἐπ’ ἐκείνοισ γεγένηνται. ὥστε πεπαιδευμένουσ ἡμᾶσ ὡσ τὸ πλεονεκτεῖν ἀκερδέσ ἐστι νῦν ἐλπίζω πάλιν μετρίουσ ἐν τῇ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλίᾳ ἔσεσθαι. ἃ δὲ βουλόμενοί τινεσ ἀποτρέπειν τὴν εἰρήνην διαβάλλουσιν, ὡσ ἡμεῖσ οὐ φιλίασ δεόμενοι, ἀλλὰ φοβούμενοι μὴ Ἀνταλκίδασ ἔλθῃ ἔχων παρὰ βασιλέωσ χρήματα, διὰ τοῦθ’ ἥκομεν, ἐνθυμήθητε ὡσ φλυαροῦσι.

βασιλεὺσ μὲν γὰρ δήπου ἔγραψε πάσασ τὰσ ἐν τῇ Ἑλλάδι πόλεισ αὐτονόμουσ εἶναι· ἡμεῖσ δὲ ταὐτὰ ἐκείνῳ λέγοντέσ τε καὶ πράττοντεσ τί ἂν φοβοίμεθα βασιλέα; ἢ τοῦτο οἰέταί τισ, ὡσ ἐκεῖνοσ βούλεται χρήματα ἀναλώσασ ἄλλουσ μεγάλουσ ποιῆσαι μᾶλλον ἢ ἄνευ δαπάνησ ἃ ἔγνω ἄριστα εἶναι, ταῦτα ἑαυτῷ πεπρᾶχθαι; εἰε͂ν.

τί μὴν ἥκομεν; ὅτι μὲν οὖν οὐκ ἀποροῦντεσ, γνοίητε ἄν, εἰ μὲν βούλεσθε, πρὸσ τὰ κατὰ θάλατταν ἰδόντεσ, εἰ δὲ βούλεσθε, πρὸσ τὰ κατὰ γῆν ἐν τῷ παρόντι. τί μήν ἐστιν; εὔδηλον ὅτι εἰ τῶν συμμάχων τινὲσ οὐκ ἀρεστὰ πράττουσιν ἡμῖν ἢ ὑμῖν ἀρεστά. ἴσωσ δὲ καὶ βουλοίμεθ’ ἂν ὧν ἕνεκα περιεσώσατε ἡμᾶσ ἃ ὀρθῶσ ἔγνωμεν ὑμῖν ἐπιδεῖξαι. ἵνα δὲ καὶ τοῦ συμφόρου ἔτι ἐπιμνησθῶ, εἰσὶ μὲν δήπου πασῶν τῶν πόλεων αἱ μὲν τὰ ὑμέτερα, αἱ δὲ τὰ ἡμέτερα φρονοῦσαι, καὶ ἐν ἑκάστῃ πόλει οἱ μὲν λακωνίζουσιν, οἱ δὲ ἀττικίζουσιν.

εἰ οὖν ἡμεῖσ φίλοι γενοίμεθα, πόθεν ἂν εἰκότωσ χαλεπόν τι προσδοκήσαιμεν; καὶ γὰρ δὴ κατὰ γῆν μὲν τίσ ἂν ὑμῶν φίλων ὄντων ἱκανὸσ γένοιτο ἡμᾶσ λυπῆσαι; κατὰ θάλαττάν γε μὴν τίσ ἂν ὑμᾶσ βλάψαι τι ἡμῶν ὑμῖν ἐπιτηδείων ὄντων; ἀλλὰ μέντοι ὅτι μὲν πόλεμοι ἀεί ποτε γίγνονται καὶ ὅτι καταλύονται πάντεσ ἐπιστάμεθα, καὶ ὅτι ἡμεῖσ, ἂν μὴ νῦν, ἀλλ’ αὖθίσ ποτε εἰρήνησ ἐπιθυμήσομεν.

τί οὖν δεῖ ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἀναμένειν, ἑώσ ἂν ὑπὸ πλήθουσ κακῶν ἀπείπωμεν, μᾶλλον ἢ οὐχ ὡσ τάχιστα πρίν τι ἀνήκεστον γενέσθαι τὴν εἰρήνην ποιήσασθαι; ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἐκείνουσ ἔγωγε ἐπαινῶ οἵτινεσ ἀγωνισταὶ γενόμενοι καὶ νενικηκότεσ ἤδη πολλάκισ καὶ δόξαν ἔχοντεσ οὕτω φιλονεικοῦσιν ὥστε οὐ πρότερον παύονται, πρὶν ἂν ἡττηθέντεσ τὴν ἄσκησιν καταλύσωσιν, οὐδέ γε τῶν κυβευτῶν οἵτινεσ αὖ ἐὰν ἕν τι ἐπιτύχωσι, περὶ διπλασίων κυβεύουσιν·

ὁρῶ γὰρ καὶ τῶν τοιούτων τοὺσ πλείουσ ἀπόρουσ παντάπασι γιγνομένουσ. ἃ χρὴ καὶ ἡμᾶσ ὁρῶντασ εἰσ μὲν τοιοῦτον ἀγῶνα μηδέποτε καταστῆναι, ὥστ’ ἢ πάντα λαβεῖν ἢ πάντ’ ἀποβαλεῖν, ἑώσ δὲ καὶ ἐρρώμεθα καὶ εὐτυχοῦμεν, φίλουσ ἀλλήλοισ γενέσθαι.

οὕτω γὰρ ἡμεῖσ τ’ ἂν δι’ ὑμᾶσ καὶ ὑμεῖσ δι’ ἡμᾶσ ἔτι μείζουσ ἢ τὸν παρελθόντα χρόνον ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀναστρεφοίμεθα. δοξάντων δὲ τούτων καλῶσ εἰπεῖν, ἐψηφίσαντο καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι δέχεσθαι τὴν εἰρήνην, ἐφ’ ᾧ τούσ τε ἁρμοστὰσ ἐκ τῶν πόλεων ἐξάγειν, τά τε στρατόπεδα διαλύειν καὶ τὰ ναυτικὰ καὶ τὰ πεζικά, τάσ τε πόλεισ αὐτονόμουσ ἐᾶν.

εἰ δέ τισ παρὰ ταῦτα ποιοίη, τὸν μὲν βουλόμενον βοηθεῖν ταῖσ ἀδικουμέναισ πόλεσι, τῷ δὲ μὴ βουλομένῳ μὴ εἶναι ἔνορκον συμμαχεῖν τοῖσ ἀδικουμένοισ. ἐπὶ τούτοισ ὤμοσαν Λακεδαιμόνιοι μὲν ὑπὲρ αὑτῶν καὶ τῶν συμμάχων, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ οἱ σύμμαχοι κατὰ πόλεισ ἕκαστοι.

ἀπογραψάμενοι δ’ ἐν ταῖσ ὀμωμοκυίαισ πόλεσι καὶ οἱ Θηβαῖοι, προσελθόντεσ πάλιν τῇ ὑστεραίᾳ οἱ πρέσβεισ αὐτῶν ἐκέλευον μεταγράφειν ἀντὶ Θηβαίων Βοιωτοὺσ ὀμωμοκότασ. ὁ δὲ Ἀγησίλαοσ ἀπεκρίνατο ὅτι μεταγράψει μὲν οὐδὲν ὧν τὸ πρῶτον ὤμοσάν τε καὶ ἀπεγράψαντο· εἰ μέντοι μὴ βούλοιντο ἐν ταῖσ σπονδαῖσ εἶναι, ἐξαλείφειν ἂν ἔφη, εἰ κελεύοιεν. οὕτω δὴ εἰρήνην τῶν ἄλλων πεποιημένων, πρὸσ δὲ Θηβαίουσ μόνουσ ἀντιλογίασ οὔσησ, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι οὕτωσ εἶχον τὴν γνώμην ὡσ νῦν Θηβαίουσ τὸ λεγόμενον δὴ δεκατευθῆναι ἐλπὶσ εἰή, αὐτοὶ δὲ οἱ Θηβαῖοι παντελῶσ ἀθύμωσ ἔχοντεσ ἀπῆλθον.

상위

Hellenica

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION