헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί2́1́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 1)

οἱ δ’ ἐν τῇ Χίῳ μετὰ τοῦ Ἐτεονίκου στρατιῶται ὄντεσ, ἑώσ μὲν θέροσ ἦν, ἀπό τε τῆσ ὡρ́ασ ἐτρέφοντο καὶ ἐργαζόμενοι μισθοῦ κατὰ τὴν χώραν· ἐπεὶ δὲ χειμὼν ἐγένετο καὶ τροφὴν οὐκ εἶχον γυμνοί τε ἦσαν καὶ ἀνυπόδητοι, συνίσταντο ἀλλήλοισ καὶ συνετίθεντο ὡσ τῇ Χίῳ ἐπιθησόμενοι· οἷσ δὲ ταῦτα ἀρέσκοι κάλαμον φέρειν ἐδόκει, ἵνα ἀλλήλουσ μάθοιεν ὁπόσοι εἰήσαν. πυθόμενοσ δὲ τὸ σύνθημα ὁ Ἐτεόνικοσ, ἀπόρωσ μὲν εἶχε τί χρῷτο τῷ πράγματι διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν καλαμηφόρων·

τό τε γὰρ ἐκ τοῦ ἐμφανοῦσ ἐπιχειρῆσαι σφαλερὸν ἐδόκει εἶναι, μὴ εἰσ τὰ ὅπλα ὁρμήσωσι καὶ τὴν πόλιν κατασχόντεσ καὶ πολέμιοι γενόμενοι ἀπολέσωσι πάντα τὰ πράγματα, ἂν κρατήσωσι, τό τ’ αὖ ἀπολλύναι ἀνθρώπουσ συμμάχουσ πολλοὺσ δεινὸν ἐφαίνετο εἶναι, μή τινα καὶ εἰσ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ διαβολὴν σχοῖεν καὶ οἱ στρατιῶται δύσνοι πρὸσ τὰ πράγματα ὦσιν· ἀναλαβὼν δὲ μεθ’ ἑαυτοῦ ἄνδρασ πεντεκαίδεκα ἐγχειρίδια ἔχοντασ ἐπορεύετο κατὰ τὴν πόλιν, καὶ ἐντυχών τινι ὀφθαλμιῶντι ἀνθρώπῳ ἀπιόντι ἐξ ἰατρείου, κάλαμον ἔχοντι, ἀπέκτεινε.

θορύβου δὲ γενομένου καὶ ἐρωτώντων τινῶν διὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωποσ, παραγγέλλειν ἐκέλευεν ὁ Ἐτεόνικοσ, ὅτι τὸν κάλαμον εἶχε.

κατὰ δὲ τὴν παραγγελίαν ἐρρίπτουν πάντεσ ὅσοι εἶχον τοὺσ καλάμουσ, ἀεὶ ὁ ἀκούων δεδιὼσ μὴ ὀφθείη ἔχων. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Ἐτεόνικοσ συγκαλέσασ τοὺσ Χίουσ χρήματα ἐκέλευσε συνενεγκεῖν, ὅπωσ οἱ ναῦται λάβωσι μισθὸν καὶ μὴ νεωτερίσωσί τι·

οἱ δὲ εἰσήνεγκαν· ἅμα δὲ εἰσ τὰσ ναῦσ ἐσήμηνεν εἰσβαίνειν· προσιὼν δὲ ἐν μέρει παρ’ ἑκάστην ναῦν παρεθάρρυνέ τε καὶ παρῄνει πολλά, ὡσ τοῦ γεγενημένου οὐδὲν εἰδώσ, καὶ μισθὸν ἑκάστῳ μηνὸσ διέδωκε. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ Χῖοι καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι συλλεγέντεσ εἰσ Ἔφεσον ἐβουλεύσαντο περὶ τῶν ἐνεστηκότων πραγμάτων πέμπειν εἰσ Λακεδαίμονα πρέσβεισ ταῦτά τε ἐροῦντασ καὶ Λύσανδρον αἰτήσοντασ ἐπὶ τὰσ ναῦσ, εὖ φερόμενον παρὰ τοῖσ συμμάχοισ κατὰ τὴν προτέραν ναυαρχίαν, ὅτε καὶ τὴν ἐν Νοτίῳ ἐνίκησε ναυμαχίαν.

καὶ ἀπεπέμφθησαν πρέσβεισ, σὺν αὐτοῖσ δὲ καὶ παρὰ Κύρου ταὐτὰ λέγοντεσ ἄγγελοι.

οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν τὸν Λύσανδρον ὡσ ἐπιστολέα, ναύαρχον δὲ Ἄρακον· οὐ γὰρ νόμοσ αὐτοῖσ δὶσ τὸν αὐτὸν ναυαρχεῖν· τὰσ μέντοι ναῦσ παρέδοσαν Λυσάνδρῳ ἐτῶν ἤδη τῷ πολέμῳ πέντε καὶ εἴκοσι παρεληλυθότων. τούτῳ δὲ τῷ ἐνιαυτῷ καὶ Κῦροσ ἀπέκτεινεν Αὐτοβοισάκην καὶ Μιτραῖον, υἱεῖσ ὄντασ τῆσ Δαρειαίου ἀδελφῆσ τῆσ τοῦ Ξέρξου τοῦ Δαρείου πατρόσ, ὅτι αὐτῷ ἀπαντῶντεσ οὐ διέωσαν διὰ τῆσ κόρησ τὰσ χεῖρασ, ὃ ποιοῦσι βασιλεῖ μόνον·

ἡ δὲ κόρη ἐστὶ μακρότερον ἢ χειρίσ, ἐν ᾗ τὴν χεῖρα ἔχων οὐδὲν ἂν δύναιτο ποιῆσαι. Ιἑραμένησ μὲν οὖν καὶ ἡ γυνὴ ἔλεγον πρὸσ Δαρειαῖον δεινὸν εἶναι εἰ περιόψεται τὴν λίαν ὕβριν τούτου·

ὁ δὲ αὐτὸν μεταπέμπεται ὡσ ἀρρωστῶν, πέμψασ ἀγγέλουσ. τῷ δ’ ἐπιόντι ἔτει ἐπὶ Ἀρχύτα μὲν ἐφορεύοντοσ, ἄρχοντοσ δ’ ἐν Ἀθήναισ Ἀλεξίου, Λύσανδροσ ἀφικόμενοσ εἰσ Ἔφεσον μετεπέμψατο Ἐτεόνικον ἐκ Χίου σὺν ταῖσ ναυσί, καὶ τὰσ ἄλλασ πάσασ συνήθροισεν, εἴ πού τισ ἦν, καὶ ταύτασ τ’ ἐπεσκεύαζε καὶ ἄλλασ ἐν Ἀντάνδρῳ ἐναυπηγεῖτο.

ἐλθὼν δὲ παρὰ Κῦρον χρήματα ᾔτει·

ὁ δ’ αὐτῷ εἶπεν ὅτι τὰ μὲν παρὰ βασιλέωσ ἀνηλωμένα εἰή, καὶ ἔτι πλείω πολλῷ, δεικνύων ὅσα ἕκαστοσ τῶν ναυάρχων ἔχοι, ὅμωσ δ’ ἔδωκε. λαβὼν δὲ ὁ Λύσανδροσ τἀργύριον, ἐπὶ τὰσ τριήρεισ τριηράρχουσ ἐπέστησε καὶ τοῖσ ναύταισ τὸν ὀφειλόμενον μισθὸν ἀπέδωκε.

παρεσκευάζοντο δὲ καὶ οἱ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ πρὸσ τὸ ναυτικὸν ἐν τῇ Σάμῳ. Κῦροσ δ’ ἐπὶ τούτοισ μετεπέμψατο Λύσανδρον, ἐπεὶ αὐτῷ παρὰ τοῦ πατρὸσ ἧκεν ἄγγελοσ λέγων ὅτι ἀρρωστῶν ἐκεῖνον καλοίη, ὢν ἐν Θαμνηρίοισ τῆσ Μηδίασ ἐγγὺσ Καδουσίων, ἐφ’ οὓσ ἐστράτευσεν ἀφεστῶτασ.

ἥκοντα δὲ Λύσανδρον οὐκ εἰά ναυμαχεῖν πρὸσ Ἀθηναίουσ, ἐὰν μὴ πολλῷ πλείουσ ναῦσ ἔχῃ·

εἶναι γὰρ χρήματα πολλὰ καὶ βασιλεῖ καὶ ἑαυτῷ, ὥστε τούτου ἕνεκεν πολλὰσ πληροῦν. παρέδειξε δ’ αὐτῷ πάντασ τοὺσ φόρουσ τοὺσ ἐκ τῶν πόλεων, οἳ αὐτῷ ἴδιοι ἦσαν, καὶ τὰ περιττὰ χρήματα ἔδωκε· καὶ ἀναμνήσασ ὡσ εἶχε φιλίασ πρόσ τε τὴν τῶν Λακεδαιμονίων πόλιν καὶ πρὸσ Λύσανδρον ἰδίᾳ, ἀνέβαινε παρὰ τὸν πατέρα. Λύσανδροσ δ’, ἐπεὶ αὐτῷ Κῦροσ πάντα παραδοὺσ τὰ αὑτοῦ πρὸσ τὸν πατέρα ἀρρωστοῦντα μετάπεμπτοσ ἀνέβαινε, μισθὸν διαδοὺσ τῇ στρατιᾷ ἀνήχθη τῆσ Καρίασ εἰσ τὸν Κεράμειον κόλπον.

καὶ προσβαλὼν πόλει τῶν Ἀθηναίων συμμάχῳ ὄνομα Κεδρείαισ τῇ ὑστεραίᾳ προσβολῇ κατὰ κράτοσ αἱρεῖ καὶ ἐξηνδραπόδισεν. ἦσαν δὲ μιξοβάρβαροι οἱ ἐνοικοῦντεσ. ἐκεῖθεν δ’ ἀπέπλευσεν εἰσ Ῥόδον.

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆσ Σάμου ὁρμώμενοι τὴν βασιλέωσ κακῶσ ἐποίουν, καὶ ἐπὶ τὴν Χίον καὶ τὴν Ἔφεσον ἐπέπλεον, καὶ παρεσκευάζοντο πρὸσ ναυμαχίαν, καὶ στρατηγοὺσ πρὸσ τοῖσ ὑπάρχουσι προσείλοντο Μένανδρον, Τυδέα, Κηφισόδοτον. Λύσανδροσ δ’ ἐκ τῆσ Ῥόδου παρὰ τὴν Ιὠνίαν ἐκπλεῖ πρὸσ τὸν Ἑλλήσποντον πρόσ τε τῶν πλοίων τὸν ἔκπλουν καὶ ἐπὶ τὰσ ἀφεστηκυίασ αὐτῶν πόλεισ.

ἀνήγοντο δὲ καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκ τῆσ Χίου πελάγιοι· ἡ γὰρ Ἀσία πολεμία αὐτοῖσ ἦν.

Λύσανδροσ δ’ ἐξ Ἀβύδου παρέπλει εἰσ Λάμψακον σύμμαχον οὖσαν Ἀθηναίων· καὶ οἱ Ἀβυδηνοὶ καὶ οἱ ἄλλοι παρῆσαν πεζῇ. ἡγεῖτο δὲ Θώραξ Λακεδαιμόνιοσ. προσβαλόντεσ δὲ τῇ πόλει αἱροῦσι κατὰ κράτοσ, καὶ διήρπασαν οἱ στρατιῶται οὖσαν πλουσίαν καὶ οἴνου καὶ σίτου καὶ τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων πλήρη·

τὰ δὲ ἐλεύθερα σώματα πάντα ἀφῆκε Λύσανδροσ. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι κατὰ πόδασ πλέοντεσ ὡρμίσαντο τῆσ Χερρονήσου ἐν Ἐλαιοῦντι ναυσὶν ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατόν.

ἐνταῦθα δὴ ἀριστοποιουμένοισ αὐτοῖσ ἀγγέλλεται τὰ περὶ Λάμψακον, καὶ εὐθὺσ ἀνήχθησαν εἰσ Σηστόν. ἐκεῖθεν δ’ εὐθὺσ ἐπισιτισάμενοι ἔπλευσαν εἰσ Αἰγὸσ ποταμοὺσ ἀντίον τῆσ Λαμψάκου·

διεῖχε δ’ ὁ Ἑλλήσποντοσ ταύτῃ σταδίουσ ὡσ πεντεκαίδεκα. ἐνταῦθα δὴ ἐδειπνοποιοῦντο. Λύσανδροσ δὲ τῇ ἐπιούσῃ νυκτί, ἐπεὶ ὄρθροσ ἦν, ἐσήμηνεν εἰσ τὰσ ναῦσ ἀριστοποιησαμένουσ εἰσβαίνειν, πάντα δὲ παρασκευασάμενοσ ὡσ εἰσ ναυμαχίαν καὶ τὰ παραβλήματα παραβάλλων, προεῖπεν ὡσ μηδεὶσ κινήσοιτο ἐκ τῆσ τάξεωσ μηδὲ ἀνάξοιτο.

οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνίσχοντι ἐπὶ τῷ λιμένι παρετάξαντο ἐν μετώπῳ ὡσ εἰσ ναυμαχίαν.

ἐπεὶ δὲ οὐκ ἀντανήγαγε Λύσανδροσ, καὶ τῆσ ἡμέρασ ὀψὲ ἦν, ἀπέπλευσαν πάλιν εἰσ τοὺσ Αἰγὸσ ποταμούσ. Λύσανδροσ δὲ τὰσ ταχίστασ τῶν νεῶν ἐκέλευσεν ἕπεσθαι τοῖσ Ἀθηναίοισ, ἐπειδὰν δὲ ἐκβῶσι, κατιδόντασ ὅ τι ποιοῦσιν ἀποπλεῖν καὶ αὐτῷ ἐξαγγεῖλαι.

καὶ οὐ πρότερον ἐξεβίβασεν ἐκ τῶν νεῶν πρὶν αὗται ἧκον. ταῦτα δ’ ἐποίει τέτταρασ ἡμέρασ· καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπανήγοντο. Ἀλκιβιάδησ δὲ κατιδὼν ἐκ τῶν τειχῶν τοὺσ μὲν Ἀθηναίουσ ἐν αἰγιαλῷ ὁρμοῦντασ καὶ πρὸσ οὐδεμιᾷ πόλει, τὰ δ’ ἐπιτήδεια ἐκ Σηστοῦ μετιόντασ πεντεκαίδεκα σταδίουσ ἀπὸ τῶν νεῶν, τοὺσ δὲ πολεμίουσ ἐν λιμένι καὶ πρὸσ πόλει ἔχοντασ πάντα, οὐκ ἐν καλῷ ἔφη αὐτοὺσ ὁρμεῖν, ἀλλὰ μεθορμίσαι εἰσ Σηστὸν παρῄνει πρόσ τε λιμένα καὶ πρὸσ πόλιν·

οὗ ὄντεσ ναυμαχήσετε, ἔφη, ὅταν βούλησθε.

οἱ δὲ στρατηγοί, μάλιστα δὲ Τυδεὺσ καὶ Μένανδροσ, ἀπιέναι αὐτὸν ἐκέλευσαν· αὐτοὶ γὰρ νῦν στρατηγεῖν, οὐκ ἐκεῖνον. καὶ ὁ μὲν ᾤχετο.

Λύσανδροσ δ’, ἐπεὶ ἦν ἡμέρα πέμπτη ἐπιπλέουσι τοῖσ Ἀθηναίοισ, εἶπε τοῖσ παρ’ αὐτοῦ ἑπομένοισ, ἐπὰν κατίδωσιν αὐτοὺσ ἐκβεβηκότασ καὶ ἐσκεδασμένουσ κατὰ τὴν Χερρόνησον, ὅπερ ἐποίουν πολὺ μᾶλλον καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, τά τε σιτία πόρρωθεν ὠνούμενοι καὶ καταφρονοῦντεσ δὴ τοῦ Λυσάνδρου, ὅτι οὐκ ἀντανῆγεν, ἀποπλέοντασ τοὔμπαλιν παρ’ αὐτὸν ἆραι ἀσπίδα κατὰ μέσον τὸν πλοῦν. οἱ δὲ ταῦτα ἐποίησαν ὡσ ἐκέλευσε. Λύσανδροσ δ’ εὐθὺσ ἐσήμηνε τὴν ταχίστην πλεῖν·

συμπαρῄει δὲ καὶ Θώραξ τὸ πεζὸν ἔχων. Κόνων δὲ ἰδὼν τὸν ἐπίπλουν, ἐσήμηνεν εἰσ τὰσ ναῦσ βοηθεῖν κατὰ κράτοσ. διεσκεδασμένων δὲ τῶν ἀνθρώπων, αἱ μὲν τῶν νεῶν δίκροτοι ἦσαν, αἱ δὲ μονόκροτοι, αἱ δὲ παντελῶσ κεναί· ἡ δὲ Κόνωνοσ καὶ ἄλλαι περὶ αὐτὸν ἑπτὰ πλήρεισ ἀνήχθησαν ἁθρόαι καὶ ἡ Πάραλοσ, τὰσ δ’ ἄλλασ πάσασ Λύσανδροσ ἔλαβε πρὸσ τῇ γῇ. τοὺσ δὲ πλείστουσ ἄνδρασ ἐν τῇ γῇ συνέλεξεν· οἱ δὲ καὶ ἔφυγον εἰσ τὰ τειχύδρια. Κόνων δὲ ταῖσ ἐννέα ναυσὶ φεύγων, ἐπεὶ ἔγνω τῶν Ἀθηναίων τὰ πράγματα διεφθαρμένα, κατασχὼν ἐπὶ τὴν Ἀβαρνίδα τὴν Λαμψάκου ἄκραν ἔλαβεν αὐτόθεν τὰ μεγάλα τῶν Λυσάνδρου νεῶν ἱστία, καὶ αὐτὸσ μὲν ὀκτὼ ναυσὶν ἀπέπλευσε παρ’ Εὐαγόραν εἰσ Κύπρον, ἡ δὲ Πάραλοσ εἰσ τὰσ Ἀθήνασ ἀπαγγελοῦσα τὰ γεγονότα.

Λύσανδροσ δὲ τάσ τε ναῦσ καὶ τοὺσ αἰχμαλώτουσ καὶ τἆλλα πάντα εἰσ Λάμψακον ἀπήγαγεν, ἔλαβε δὲ καὶ τῶν στρατηγῶν ἄλλουσ τε καὶ Φιλοκλέα καὶ Ἀδείμαντον.

ᾗ δ’ ἡμέρᾳ ταῦτα κατειργάσατο, ἔπεμψε Θεόπομπον τὸν Μιλήσιον λῃστὴν εἰσ Λακεδαίμονα ἀπαγγελοῦντα τὰ γεγονότα, ὃσ ἀφικόμενοσ τριταῖοσ ἀπήγγειλε. μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδροσ ἁθροίσασ τοὺσ συμμάχουσ ἐκέλευσε βουλεύεσθαι περὶ τῶν αἰχμαλώτων.

ἐνταῦθα δὴ κατηγορίαι ἐγίγνοντο πολλαὶ τῶν Ἀθηναίων, ἅ τε ἤδη παρενενομήκεσαν καὶ ἃ ἐψηφισμένοι ἦσαν ποιεῖν, εἰ κρατήσειαν τῇ ναυμαχίᾳ, τὴν δεξιὰν χεῖρα ἀποκόπτειν τῶν ζωγρηθέντων πάντων, καὶ ὅτι λαβόντεσ δύο τριήρεισ, Κορινθίαν καὶ Ἀνδρίαν, τοὺσ ἄνδρασ ἐξ αὐτῶν πάντασ κατακρημνίσειαν· Φιλοκλῆσ δ’ ἦν στρατηγὸσ τῶν Ἀθηναίων, ὃσ τούτουσ διέφθειρεν. ἐλέγετο δὲ καὶ ἄλλα πολλά, καὶ ἔδοξεν ἀποκτεῖναι τῶν αἰχμαλώτων ὅσοι ἦσαν Ἀθηναῖοι πλὴν Ἀδειμάντου, ὅτι μόνοσ ἐπελάβετο ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ περὶ τῆσ ἀποτομῆσ τῶν χειρῶν ψηφίσματοσ·

ᾐτιάθη μέντοι ὑπό τινων προδοῦναι τὰσ ναῦσ. Λύσανδροσ δὲ Φιλοκλέα πρῶτον ἐρωτήσασ, ὃσ τοὺσ Ἀνδρίουσ καὶ Κορινθίουσ κατεκρήμνισε, τί εἰή ἄξιοσ παθεῖν ἀρξάμενοσ εἰσ Ἕλληνασ παρανομεῖν, ἀπέσφαξεν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 1

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION