헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΗελλενί2́2́

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 2)

ἐπεὶ δὲ τὰ ἐν τῇ Λαμψάκῳ κατεστήσατο, ἔπλει ἐπὶ τὸ Βυζάντιον καὶ Καλχηδόνα. οἱ δ’ αὐτὸν ὑπεδέχοντο, τοὺσ τῶν Ἀθηναίων φρουροὺσ ὑποσπόνδουσ ἀφέντεσ. οἱ δὲ προδόντεσ Ἀλκιβιάδῃ τὸ Βυζάντιον τότε μὲν ἔφυγον εἰσ τὸν Πόντον, ὕστερον δ’ εἰσ Ἀθήνασ καὶ ἐγένοντο Ἀθηναῖοι. Λύσανδροσ δὲ τούσ τε φρουροὺσ τῶν Ἀθηναίων καὶ εἴ τινά που ἄλλον ἴδοι Ἀθηναῖον, ἀπέπεμπεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ, διδοὺσ ἐκεῖσε μόνον πλέουσιν ἀσφάλειαν, ἄλλοθι δ’ οὔ, εἰδὼσ ὅτι ὅσῳ ἂν πλείουσ συλλεγῶσιν εἰσ τὸ ἄστυ καὶ τὸν Πειραιᾶ, θᾶττον τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι.

καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνοσ Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα, αὐτὸσ ἀποπλεύσασ εἰσ Λάμψακον τὰσ ναῦσ ἐπεσκεύαζεν. ἐν δὲ ταῖσ Ἀθήναισ τῆσ Παράλου ἀφικομένησ νυκτὸσ ἐλέγετο ἡ συμφορά, καὶ οἰμωγὴ ἐκ τοῦ Πειραιῶσ διὰ τῶν μακρῶν τειχῶν εἰσ ἄστυ διῆκεν, ὁ ἕτεροσ τῷ ἑτέρῳ παραγγέλλων·

ὥστ’ ἐκείνησ τῆσ νυκτὸσ οὐδεὶσ ἐκοιμήθη, οὐ μόνον τοὺσ ἀπολωλότασ πενθοῦντεσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἔτι αὐτοὶ ἑαυτούσ, πείσεσθαι νομίζοντεσ οἱᾶ ἐποίησαν Μηλίουσ τε Λακεδαιμονίων ἀποίκουσ ὄντασ, κρατήσαντεσ πολιορκίᾳ, καὶ Ἱστιαιέασ καὶ Σκιωναίουσ καὶ Τορωναίουσ καὶ Αἰγινήτασ καὶ ἄλλουσ πολλοὺσ τῶν Ἑλλήνων. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ ἔδοξε τούσ τε λιμένασ ἀποχῶσαι πλὴν ἑνὸσ καὶ τὰ τείχη εὐτρεπίζειν καὶ φυλακὰσ ἐφιστάναι καὶ τἆλλα πάντα ὡσ εἰσ πολιορκίαν παρασκευάζειν τὴν πόλιν.

καὶ οὗτοι μὲν περὶ ταῦτα ἦσαν. Λύσανδροσ δ’ ἐκ τοῦ Ἑλλησπόντου ναυσὶ διακοσίαισ ἀφικόμενοσ εἰσ Λέσβον κατεσκευάσατο τάσ τε ἄλλασ πόλεισ ἐν αὐτῇ καὶ Μυτιλήνην·

εἰσ δὲ τὰ ἐπὶ Θρᾴκησ χωρία ἔπεμψε δέκα τριήρεισ ἔχοντα Ἐτεόνικον, ὃσ τὰ ἐκεῖ πάντα πρὸσ Λακεδαιμονίουσ μετέστησεν. εὐθὺσ δὲ καὶ ἡ ἄλλη Ἑλλὰσ ἀφειστήκει Ἀθηναίων μετὰ τὴν ναυμαχίαν πλὴν Σαμίων·

οὗτοι δὲ σφαγὰσ τῶν γνωρίμων ποιήσαντεσ κατεῖχον τὴν πόλιν. Λύσανδροσ δὲ μετὰ ταῦτα ἔπεμψε πρὸσ Ἆγίν τε εἰσ Δεκέλειαν καὶ εἰσ Λακεδαίμονα ὅτι προσπλεῖ σὺν διακοσίαισ ναυσί.

Λακεδαιμόνιοι δ’ ἐξῇσαν πανδημεὶ καὶ οἱ ἄλλοι Πελοποννήσιοι πλὴν Ἀργείων, παραγγείλαντοσ τοῦ ἑτέρου Λακεδαιμονίων βασιλέωσ Παυσανίου. ἐπεὶ δ’ ἅπαντεσ ἡθροίσθησαν, ἀναλαβὼν αὐτοὺσ πρὸσ τὴν πόλιν ἐστρατοπέδευσεν ἐν τῇ Ἀκαδημείᾳ τῷ καλουμένῳ γυμνασίῳ.

Λύσανδροσ δὲ ἀφικόμενοσ εἰσ Αἴγιναν ἀπέδωκε τὴν πόλιν Αἰγινήταισ, ὅσουσ ἐδύνατο πλείστουσ αὐτῶν ἁθροίσασ, ὡσ δ’ αὔτωσ καὶ Μηλίοισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ὅσοι τῆσ αὑτῶν ἐστέροντο.

μετὰ δὲ τοῦτο δῃώσασ Σαλαμῖνα ὡρμίσατο πρὸσ τὸν Πειραιᾶ ναυσὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, καὶ τὰ πλοῖα εἶργε τοῦ εἴσπλου. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι πολιορκούμενοι κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ἠπόρουν τί χρὴ ποιεῖν, οὔτε νεῶν οὔτε συμμάχων αὐτοῖσ ὄντων οὔτε σίτου·

ἐνόμιζον δὲ οὐδεμίαν εἶναι σωτηρίαν εἰ μὴ παθεῖν ἃ οὐ τιμωρούμενοι ἐποίησαν, ἀλλὰ διὰ τὴν ὕβριν ἠδίκουν ἀνθρώπουσ μικροπολίτασ οὐδ’ ἐπὶ μιᾷ αἰτίᾳ ἑτέρᾳ ἢ ὅτι ἐκείνοισ συνεμάχουν. διὰ ταῦτα τοὺσ ἀτίμουσ ἐπιτίμουσ ποιήσαντεσ ἐκαρτέρουν, καὶ ἀποθνῃσκόντων ἐν τῇ πόλει λιμῷ πολλῶν οὐ διελέγοντο περὶ διαλλαγῆσ.

ἐπεὶ δὲ παντελῶσ ἤδη ὁ σῖτοσ ἐπελελοίπει, ἔπεμψαν πρέσβεισ παρ’ Ἆγιν, βουλόμενοι σύμμαχοι εἶναι Λακεδαιμονίοισ ἔχοντεσ τὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ, καὶ ἐπὶ τούτοισ συνθήκασ ποιεῖσθαι. ὁ δὲ αὐτοὺσ εἰσ Λακεδαίμονα ἐκέλευεν ἰέναι·

οὐ γὰρ εἶναι κύριοσ αὐτόσ. ἐπεὶ δ’ ἀπήγγειλαν οἱ πρέσβεισ ταῦτα τοῖσ Ἀθηναίοισ, ἔπεμψαν αὐτοὺσ εἰσ Λακεδαίμονα. οἱ δ’ ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ πλησίον τῆσ Λακωνικῆσ καὶ ἐπύθοντο οἱ ἔφοροι αὐτῶν ἃ ἔλεγον, ὄντα οἱᾶ́περ καὶ πρὸσ Ἆγιν, αὐτόθεν αὐτοὺσ ἐκέλευον ἀπιέναι, καὶ εἴ τι δέονται εἰρήνησ, κάλλιον ἥκειν βουλευσαμένουσ.

οἱ δὲ πρέσβεισ ἐπεὶ ἧκον οἴκαδε καὶ ἀπήγγειλαν ταῦτα εἰσ τὴν πόλιν, ἀθυμία ἐνέπεσε πᾶσιν·

ᾤοντο γὰρ ἀνδραποδισθήσεσθαι, καὶ ἑώσ ἂν πέμπωσιν ἑτέρουσ πρέσβεισ, πολλοὺσ τῷ λιμῷ ἀπολεῖσθαι. περὶ δὲ τῶν τειχῶν τῆσ καθαιρέσεωσ οὐδεὶσ ἐβούλετο συμβουλεύειν·

Ἀρχέστρατοσ γὰρ εἰπὼν ἐν τῇ βουλῇ Λακεδαιμονίοισ κράτιστον εἶναι ἐφ’ οἷσ προυκαλοῦντο εἰρήνην ποιεῖσθαι, ἐδέθη· προυκαλοῦντο δὲ τῶν μακρῶν τειχῶν ἐπὶ δέκα σταδίουσ καθελεῖν ἑκατέρου· ἐγένετο δὲ ψήφισμα μὴ ἐξεῖναι περὶ τούτων συμβουλεύειν. τοιούτων δὲ ὄντων Θηραμένησ εἶπεν ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι εἰ βούλονται αὐτὸν πέμψαι παρὰ Λύσανδρον, εἰδὼσ ἥξει Λακεδαιμονίουσ πότερον ἐξανδραποδίσασθαι τὴν πόλιν βουλόμενοι ἀντέχουσι περὶ τῶν τειχῶν ἢ πίστεωσ ἕνεκα.

πεμφθεὶσ δὲ διέτριβε παρὰ Λυσάνδρῳ τρεῖσ μῆνασ καὶ πλείω, ἐπιτηρῶν ὁπότε Ἀθηναῖοι ἔμελλον διὰ τὸ ἐπιλελοιπέναι τὸν σῖτον ἅπαντα ὅ τι τισ λέγοι ὁμολογήσειν. ἐπεὶ δὲ ἧκε τετάρτῳ μηνί, ἀπήγγειλεν ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδροσ τέωσ μὲν κατέχοι, εἶτα κελεύοι εἰσ Λακεδαίμονα ἰέναι·

οὐ γὰρ εἶναι κύριοσ ὧν ἐρωτῷτο ὑπ’ αὐτοῦ, ἀλλὰ τοὺσ ἐφόρουσ. μετὰ ταῦτα ᾑρέθη πρεσβευτὴσ εἰσ Λακεδαίμονα αὐτοκράτωρ δέκατοσ αὐτόσ. Λύσανδροσ δὲ τοῖσ ἐφόροισ ἔπεμψεν ἀγγελοῦντα μετ’ ἄλλων Λακεδαιμονίων Ἀριστοτέλην, φυγάδα Ἀθηναῖον ὄντα, ὅτι ἀποκρίναιτο Θηραμένει ἐκείνουσ κυρίουσ εἶναι εἰρήνησ καὶ πολέμου.

Θηραμένησ δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πρέσβεισ ἐπεὶ ἦσαν ἐν Σελλασίᾳ, ἐρωτώμενοι δὲ ἐπὶ τίνι λόγῳ ἥκοιεν εἶπον ὅτι αὐτοκράτορεσ περὶ εἰρήνησ, μετὰ ταῦτα οἱ ἔφοροι καλεῖν ἐκέλευον αὐτούσ.

ἐπεὶ δ’ ἧκον, ἐκκλησίαν ἐποίησαν, ἐν ᾗ ἀντέλεγον Κορίνθιοι καὶ Θηβαῖοι μάλιστα, πολλοὶ δὲ καὶ ἄλλοι τῶν Ἑλλήνων, μὴ σπένδεσθαι Ἀθηναίοισ, ἀλλ’ ἐξαιρεῖν. Λακεδαιμόνιοι δὲ οὐκ ἔφασαν πόλιν Ἑλληνίδα ἀνδραποδιεῖν μέγα ἀγαθὸν εἰργασμένην ἐν τοῖσ μεγίστοισ κινδύνοισ γενομένοισ τῇ Ἑλλάδι, ἀλλ’ ἐποιοῦντο εἰρήνην ἐφ’ ᾧ τά τε μακρὰ τείχη καὶ τὸν Πειραιᾶ καθελόντασ καὶ τὰσ ναῦσ πλὴν δώδεκα παραδόντασ καὶ τοὺσ φυγάδασ καθέντασ τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν καὶ φίλον νομίζοντασ Λακεδαιμονίοισ ἕπεσθαι καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν ὅποι ἂν ἡγῶνται.

Θηραμένησ δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ πρέσβεισ ἐπανέφερον ταῦτα εἰσ τὰσ Ἀθήνασ.

εἰσιόντασ δ’ αὐτοὺσ ὄχλοσ περιεχεῖτο πολύσ, φοβούμενοι μὴ ἄπρακτοι ἥκοιεν· οὐ γὰρ ἔτι ἐνεχώρει μέλλειν διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀπολλυμένων τῷ λιμῷ. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἀπήγγελλον οἱ πρέσβεισ ἐφ’ οἷσ οἱ Λακεδαιμόνιοι ποιοῖντο τὴν εἰρήνην·

προηγόρει δὲ αὐτῶν Θηραμένησ, λέγων ὡσ χρὴ πείθεσθαι Λακεδαιμονίοισ καὶ τὰ τείχη περιαιρεῖν. ἀντειπόντων δέ τινων αὐτῷ, πολὺ δὲ πλειόνων συνεπαινεσάντων, ἔδοξε δέχεσθαι τὴν εἰρήνην. μετὰ δὲ ταῦτα Λύσανδρόσ τε κατέπλει εἰσ τὸν Πειραιᾶ καὶ οἱ φυγάδεσ κατῇσαν καὶ τὰ τείχη κατέσκαπτον ὑπ’ αὐλητρίδων πολλῇ προθυμίᾳ, νομίζοντεσ ἐκείνην τὴν ἡμέραν τῇ Ἑλλάδι ἄρχειν τῆσ ἐλευθερίασ.

καὶ ὁ ἐνιαυτὸσ ἔληγεν, ἐν ᾧ μεσοῦντι Διονύσιοσ ὁ Ἑρμοκράτουσ Συρακόσιοσ ἐτυράννησε, μάχῃ μὲν πρότερον ἡττηθέντων ὑπὸ Συρακοσίων Καρχηδονίων, σπάνει δὲ σίτου ἑλόντων Ἀκράγαντα, ἐκλιπόντων τῶν Σικελιωτῶν τὴν πόλιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 2

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION