Xenophon, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 3

(크세노폰, Hellenica, Ἑλληνικῶν Β, chapter 3)

τῷ δ’ ἐπιόντι ἔτει ᾧ ἦν Ὀλυμπιάσ, ᾗ τὸ στάδιον ἐνίκα Κροκίνασ Θετταλόσ, Εὐδίου ἐν Σπάρτῃ ἐφορεύοντοσ, Πυθοδώρου δ’ ἐν Ἀθήναισ ἄρχοντοσ, ὃν Ἀθηναῖοι, ὅτι ἐν ὀλιγαρχίᾳ ᾑρέθη, οὐκ ὀνομάζουσιν, ἀλλ’ ἀναρχίαν τὸν ἐνιαυτὸν καλοῦσιν. ἐγένετο δὲ αὕτη ἡ ὀλιγαρχία ὧδε.

ἔδοξε τῷ δήμῳ τριάκοντα ἄνδρασ ἑλέσθαι, οἳ τοὺσ πατρίουσ νόμουσ συγγράψουσι, καθ’ οὓσ πολιτεύσουσι. καὶ ᾑρέθησαν οἵδε· Πολυχάρησ, Κριτίασ, Μηλόβιοσ, Ἱππόλοχοσ, Εὐκλείδησ, Ιἕρων, Μνησίλοχοσ, Χρέμων, Θηραμένησ, Ἀρεσίασ, Διοκλῆσ, Φαιδρίασ, Χαιρέλεωσ, Ἀναίτιοσ, Πείσων, Σοφοκλῆσ, Ἐρατοσθένησ, Χαρικλῆσ, Ὀνομακλῆσ, Θέογνισ, Αἰσχίνησ, Θεογένησ, Κλεομήδησ, Ἐρασίστρατοσ, Φείδων, Δρακοντίδησ, Εὐμάθησ, Ἀριστοτέλησ, Ἱππόμαχοσ, Μνησιθείδησ. τούτων δὲ πραχθέντων ἀπέπλει Λύσανδροσ πρὸσ Σάμον, Ἆγισ δ’ ἐκ τῆσ Δεκελείασ ἀπαγαγὼν τὸ πεζὸν στράτευμα διέλυσε κατὰ πόλεισ ἑκάστουσ.

κατὰ δὲ τοῦτον τὸν καιρὸν περὶ ἡλίου ἔκλειψιν Λυκόφρων ὁ Φεραῖοσ, βουλόμενοσ ἄρξαι ὅλησ τῆσ Θετταλίασ, τοὺσ ἐναντιουμένουσ αὐτῷ τῶν Θετταλῶν, Λαρισαίουσ τε καὶ ἄλλουσ, μάχῃ ἐνίκησε καὶ πολλοὺσ ἀπέκτεινεν.

ἐν δὲ τῷ αὐτῷ χρόνῳ καὶ Διονύσιοσ ὁ Συρακόσιοσ τύραννοσ μάχῃ ἡττηθεὶσ ὑπὸ Καρχηδονίων Γέλαν καὶ Καμάριναν ἀπώλεσε.

μετ’ ὀλίγον δὲ καὶ Λεοντῖνοι Συρακοσίοισ συνοικοῦντεσ ἀπέστησαν εἰσ τὴν αὑτῶν πόλιν ἀπὸ Διονυσίου καὶ Συρακοσίων. παραχρῆμα δὲ καὶ οἱ Συρακόσιοι ἱππεῖσ ὑπὸ Διονυσίου εἰσ Κατάνην ἀπεστάλησαν. οἱ δὲ Σάμιοι πολιορκούμενοι ὑπὸ Λυσάνδρου πάντῃ, ἐπεὶ οὐ βουλομένων αὐτῶν τὸ πρῶτον ὁμολογεῖν προσβάλλειν ἤδη ἔμελλεν ὁ Λύσανδροσ, ὡμολόγησαν ἓν ἱμάτιον ἔχων ἕκαστοσ ἀπιέναι τῶν ἐλευθέρων, τὰ δ’ ἄλλα παραδοῦναι·

καὶ οὕτωσ ἐξῆλθον. ταῖσ δὲ Λακωνικαῖσ ναυσὶν ἀπέπλευσεν εἰσ Λακεδαίμονα, ἀπάγων τά τε τῶν αἰχμαλώτων νεῶν ἀκρωτήρια καὶ τὰσ ἐκ Πειραιῶσ τριήρεισ πλὴν δώδεκα καὶ στεφάνουσ, οὓσ παρὰ τῶν πόλεων ἐλάμβανε δῶρα ἰδίᾳ, καὶ ἀργυρίου τετρακόσια καὶ ἑβδομήκοντα τάλαντα, ἃ περιεγένοντο τῶν φόρων, οὓσ αὐτῷ Κῦροσ παρέδειξεν εἰσ τὸν πόλεμον, καὶ εἴ τι ἄλλο ἐκτήσατο ἐν τῷ πολέμῳ.

ταῦτα δὲ πάντα Λακεδαιμονίοισ ἀπέδωκε τελευτῶντοσ τοῦ θέρουσ εἰσ ὃ ἑξάμηνοσ καὶ ὀκτὼ καὶ εἴκοσιν ἔτη τῷ πολέμῳ ἐτελεύτα, ἐν οἷσ ἔφοροι οἱ ἀριθμούμενοι οἵδε ἐγένοντο, Αἰνησίασ πρῶτοσ, ἐφ’ οὗ ἤρξατο ὁ πόλεμοσ, πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ ἔτει τῶν μετ’ Εὐβοίασ ἅλωσιν τριακονταετίδων σπονδῶν, μετὰ δὲ τοῦτον οἵδε·

Βρασίδασ, Ἰσάνωρ, Σωστρατίδασ, Ἔξαρχοσ, Ἀγησίστρατοσ, Ἀγγενίδασ, Ὀνομακλῆσ, Ζεύξιπποσ, Πιτύασ, Πλειστόλασ, Κλεινόμαχοσ, Ἴλαρχοσ, Λέων, Χαιρίλασ, Πατησιάδασ, Κλεοσθένησ, Λυκάριοσ, Ἐπήρατοσ, Ὀνομάντιοσ, Ἀλεξιππίδασ, Μισγολαί̈δασ, Ἰσίασ, Ἄρακοσ, Εὐάρχιπποσ, Παντακλῆσ, Πιτύασ, Ἀρχύτασ, Εὔδιοσ, ἐφ’ οὗ Λύσανδροσ πράξασ τὰ εἰρημένα οἴκαδε κατέπλευσεν.

οἱ δὲ τριάκοντα ᾑρέθησαν μὲν ἐπεὶ τάχιστα τὰ μακρὰ τείχη καὶ τὰ περὶ τὸν Πειραιᾶ καθῃρέθη·

αἱρεθέντεσ δὲ ἐφ’ ᾧτε συγγράψαι νόμουσ, καθ’ οὕστινασ πολιτεύσοιντο, τούτουσ μὲν ἀεὶ ἔμελλον συγγράφειν τε καὶ ἀποδεικνύναι, βουλὴν δὲ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρχὰσ κατέστησαν ὡσ ἐδόκει αὐτοῖσ. ἔπειτα πρῶτον μὲν οὓσ πάντεσ ᾔδεσαν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἀπὸ συκοφαντίασ ζῶντασ καὶ τοῖσ καλοῖσ κἀγαθοῖσ βαρεῖσ ὄντασ, συλλαμβάνοντεσ ὑπῆγον θανάτου·

καὶ ἥ τε βουλὴ ἡδέωσ αὐτῶν κατεψηφίζετο οἵ τε ἄλλοι ὅσοι συνῄδεσαν ἑαυτοῖσ μὴ ὄντεσ τοιοῦτοι οὐδὲν ἤχθοντο. ἐπεὶ δὲ ἤρξαντο βουλεύεσθαι ὅπωσ ἂν ἐξείη αὐτοῖσ τῇ πόλει χρῆσθαι ὅπωσ βούλοιντο, ἐκ τούτου πρῶτον μὲν πέμψαντεσ εἰσ Λακεδαίμονα Αἰσχίνην τε καὶ Ἀριστοτέλην ἔπεισαν Λύσανδρον φρουροὺσ σφίσι συμπρᾶξαι ἐλθεῖν, ἑώσ δὴ τοὺσ πονηροὺσ ἐκποδὼν ποιησάμενοι καταστήσαιντο τὴν πολιτείαν·

θρέψειν δὲ αὐτοὶ ὑπισχνοῦντο. ὁ δὲ πεισθεὶσ τούσ τε φρουροὺσ καὶ Καλλίβιον ἁρμοστὴν συνέπραξεν αὐτοῖσ πεμφθῆναι.

οἱ δ’ ἐπεὶ τὴν φρουρὰν ἔλαβον, τὸν μὲν Καλλίβιον ἐθεράπευον πάσῃ θεραπείᾳ, ὡσ πάντα ἐπαινοίη ἃ πράττοιεν, τῶν δὲ φρουρῶν τούτου συμπέμποντοσ αὐτοῖσ οὓσ ἐβούλοντο συνελάμβανον οὐκέτι τοὺσ πονηρούσ τε καὶ ὀλίγου ἀξίουσ, ἀλλ’ ἤδη οὓσ ἐνόμιζον ἥκιστα μὲν παρωθουμένουσ ἀνέχεσθαι, ἀντιπράττειν δέ τι ἐπιχειροῦντασ πλείστουσ ἂν τοὺσ συνεθέλοντασ λαμβάνειν. τῷ μὲν οὖν πρώτῳ χρόνῳ ὁ Κριτίασ τῷ Θηραμένει ὁμογνώμων τε καὶ φίλοσ ἦν·

ἐπεὶ δὲ αὐτὸσ μὲν προπετὴσ ἦν ἐπὶ τὸ πολλοὺσ ἀποκτείνειν, ἅτε καὶ φυγὼν ὑπὸ τοῦ δήμου, ὁ δὲ Θηραμένησ ἀντέκοπτε, λέγων ὅτι οὐκ εἰκὸσ εἰή θανατοῦν, εἴ τισ ἐτιμᾶτο ὑπὸ τοῦ δήμου, τοὺσ δὲ καλοὺσ κἀγαθοὺσ μηδὲν κακὸν εἰργάζετο, ἐπεὶ καὶ ἐγώ, ἔφη, καὶ σὺ πολλὰ δὴ τοῦ ἀρέσκειν ἕνεκα τῇ πόλει καὶ εἴπομεν καὶ ἐπράξαμεν· ὁ δέ ἔτι γὰρ οἰκείωσ ἐχρῆτο τῷ Θηραμένει ἀντέλεγεν ὅτι οὐκ ἐγχωροίη τοῖσ πλεονεκτεῖν βουλομένοισ μὴ οὐκ ἐκποδὼν ποιεῖσθαι τοὺσ ἱκανωτάτουσ διακωλύειν·

εἰ δέ, ὅτι τριάκοντά ἐσμεν καὶ οὐχ εἷσ, ἧττόν τι οἰεί ὥσπερ τυραννίδοσ ταύτησ τῆσ ἀρχῆσ χρῆναι ἐπιμελεῖσθαι, εὐήθησ εἶ. ἐπεὶ δέ, ἀποθνῃσκόντων πολλῶν καὶ ἀδίκωσ, πολλοὶ δῆλοι ἦσαν συνιστάμενοί τε καὶ θαυμάζοντεσ τί ἔσοιτο ἡ πολιτεία, πάλιν ἔλεγεν ὁ Θηραμένησ ὅτι εἰ μή τισ κοινωνοὺσ ἱκανοὺσ λήψοιτο τῶν πραγμάτων, ἀδύνατον ἔσοιτο τὴν ὀλιγαρχίαν διαμένειν.

ἐκ τούτου μέντοι Κριτίασ καὶ οἱ ἄλλοι τριάκοντα, ἤδη φοβούμενοι καὶ οὐχ ἥκιστα τὸν Θηραμένην, μὴ συρρυείησαν πρὸσ αὐτὸν οἱ πολῖται, καταλέγουσι τρισχιλίουσ τοὺσ μεθέξοντασ δὴ τῶν πραγμάτων·

ὁ δ’ αὖ Θηραμένησ καὶ πρὸσ ταῦτα ἔλεγεν ὅτι ἄτοπον δοκοίη ἑαυτῷ γε εἶναι τὸ πρῶτον μὲν βουλομένουσ τοὺσ βελτίστουσ τῶν πολιτῶν κοινωνοὺσ ποιήσασθαι τρισχιλίουσ, ὥσπερ τὸν ἀριθμὸν τοῦτον ἔχοντά τινα ἀνάγκην καλοὺσ καὶ ἀγαθοὺσ εἶναι, καὶ οὔτ’ ἔξω τούτων σπουδαίουσ οὔτ’ ἐντὸσ τούτων πονηροὺσ οἱο͂́ν τε εἰή γενέσθαι·

ἔπειτα δ’, ἔφη, ὁρῶ ἔγωγε δύο ἡμᾶσ τὰ ἐναντιώτατα πράττοντασ, βιαίαν τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἥττονα τῶν ἀρχομένων κατασκευαζομένουσ. ὁ μὲν ταῦτ’ ἔλεγεν.

οἱ δ’ ἐξέτασιν ποιήσαντεσ τῶν μὲν τρισχιλίων ἐν τῇ ἀγορᾷ, τῶν δ’ ἔξω τοῦ καταλόγου ἄλλων ἀλλαχοῦ, ἔπειτα κελεύσαντεσ ἐπὶ τὰ ὅπλα, ἐν ᾧ ἐκεῖνοι ἀπεληλύθεσαν πέμψαντεσ τοὺσ φρουροὺσ καὶ τῶν πολιτῶν τοὺσ ὁμογνώμονασ αὑτοῖσ τὰ ὅπλα πάντων πλὴν τῶν τρισχιλίων παρείλοντο, καὶ ἀνακομίσαντεσ ταῦτα εἰσ τὴν ἀκρόπολιν συνέθηκαν ἐν τῷ ναῷ. τούτων δὲ γενομένων, ὡσ ἐξὸν ἤδη ποιεῖν αὐτοῖσ ὅ τι βούλοιντο, πολλοὺσ μὲν ἔχθρασ ἕνεκα ἀπέκτεινον, πολλοὺσ δὲ χρημάτων.

ἔδοξε δ’ αὐτοῖσ, ὅπωσ ἔχοιεν καὶ τοῖσ φρουροῖσ χρήματα διδόναι, καὶ τῶν μετοίκων ἕνα ἕκαστον λαβεῖν, καὶ αὐτοὺσ μὲν ἀποκτεῖναι, τὰ δὲ χρήματα αὐτῶν ἀποσημήνασθαι. ἐκέλευον δὲ καὶ τὸν Θηραμένην λαβεῖν ὅντινα βούλοιτο.

ὁ δ’ ἀπεκρίνατο· Ἀλλ’ οὐ δοκεῖ μοι, ἔφη, καλὸν εἶναι φάσκοντασ βελτίστουσ εἶναι ἀδικώτερα τῶν συκοφαντῶν ποιεῖν. ἐκεῖνοι μὲν γὰρ παρ’ ὧν χρήματα λαμβάνοιεν ζῆν εἰών, ἡμεῖσ δὲ ἀποκτενοῦμεν μηδὲν ἀδικοῦντασ, ἵνα χρήματα λαμβάνωμεν; πῶσ οὐ ταῦτα τῷ παντὶ ἐκείνων ἀδικώτερα;

οἱ δ’ ἐμποδὼν νομίζοντεσ αὐτὸν εἶναι τῷ ποιεῖν ὅ τι βούλοιντο, ἐπιβουλεύουσιν αὐτῷ, καὶ ἰδίᾳ πρὸσ τοὺσ βουλευτὰσ ἄλλοσ πρὸσ ἄλλον διέβαλλον ὡσ λυμαινόμενον τὴν πολιτείαν. καὶ παραγγείλαντεσ νεανίσκοισ οἳ ἐδόκουν αὐτοῖσ θρασύτατοι εἶναι ξιφίδια ὑπὸ μάλησ ἔχοντασ παραγενέσθαι, συνέλεξαν τὴν βουλήν. ἐπεὶ δὲ ὁ Θηραμένησ παρῆν, ἀναστὰσ ὁ Κριτίασ ἔλεξεν ὧδε.

ὦ ἄνδρεσ βουλευταί, εἰ μέν τισ ὑμῶν νομίζει πλείουσ τοῦ καιροῦ ἀποθνῄσκειν, ἐννοησάτω ὅτι ὅπου πολιτεῖαι μεθίστανται πανταχοῦ ταῦτα γίγνεται·

πλείστουσ δὲ ἀνάγκη ἐνθάδε πολεμίουσ εἶναι τοῖσ εἰσ ὀλιγαρχίαν μεθιστᾶσι διά τε τὸ πολυανθρωποτάτην τῶν Ἑλληνίδων τὴν πόλιν εἶναι καὶ διὰ τὸ πλεῖστον χρόνον ἐν ἐλευθερίᾳ τὸν δῆμον τεθράφθαι. ἡμεῖσ δὲ γνόντεσ μὲν τοῖσ οἱοίσ ἡμῖν τε καὶ ὑμῖν χαλεπὴν πολιτείαν εἶναι δημοκρατίαν, γνόντεσ δὲ ὅτι Λακεδαιμονίοισ τοῖσ περισώσασιν ἡμᾶσ ὁ μὲν δῆμοσ οὔποτ’ ἂν φίλοσ γένοιτο, οἱ δὲ βέλτιστοι ἀεὶ ἂν πιστοὶ διατελοῖεν, διὰ ταῦτα σὺν τῇ Λακεδαιμονίων γνώμῃ τήνδε τὴν πολιτείαν καθίσταμεν.

καὶ ἐάν τινα αἰσθανώμεθα ἐναντίον τῇ ὀλιγαρχίᾳ, ὅσον δυνάμεθα ἐκποδὼν ποιούμεθα·

πολὺ δὲ μάλιστα δοκεῖ ἡμῖν δίκαιον εἶναι, εἴ τισ ἡμῶν αὐτῶν λυμαίνεται ταύτῃ τῇ καταστάσει, δίκην αὐτὸν διδόναι. νῦν οὖν αἰσθανόμεθα Θηραμένην τουτονὶ οἷσ δύναται ἀπολλύντα ἡμᾶσ τε καὶ ὑμᾶσ.

ὡσ δὲ ταῦτα ἀληθῆ, ἂν κατανοῆτε, εὑρήσετε οὔτε ψέγοντα οὐδένα μᾶλλον Θηραμένουσ τουτουὶ τὰ παρόντα οὔτε ἐναντιούμενον, ὅταν τινὰ ἐκποδὼν βουλώμεθα ποιήσασθαι τῶν δημαγωγῶν. εἰ μὲν τοίνυν ἐξ ἀρχῆσ ταῦτα ἐγίγνωσκε, πολέμιοσ μὲν ἦν, οὐ μέντοι πονηρόσ γ’ ἂν δικαίωσ ἐνομίζετο· νῦν δὲ αὐτὸσ μὲν ἄρξασ τῆσ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ πίστεωσ καὶ φιλίασ, αὐτὸσ δὲ τῆσ τοῦ δήμου καταλύσεωσ, μάλιστα δὲ ἐξορμήσασ ὑμᾶσ τοῖσ πρώτοισ ὑπαγομένοισ εἰσ ὑμᾶσ δίκην ἐπιτιθέναι, νῦν ἐπεὶ καὶ ὑμεῖσ καὶ ἡμεῖσ φανερῶσ ἐχθροὶ τῷ δήμῳ γεγενήμεθα, οὐκέτ’ αὐτῷ τὰ γιγνόμενα ἀρέσκει, ὅπωσ αὐτὸσ μὲν αὖ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ καταστῇ, ἡμεῖσ δὲ δίκην δῶμεν τῶν πεπραγμένων.

ὥστε οὐ μόνον ὡσ ἐχθρῷ αὐτῷ προσήκει ἀλλὰ καὶ ὡσ προδότῃ ὑμῶν τε καὶ ἡμῶν διδόναι τὴν δίκην.

καίτοι τοσούτῳ μὲν δεινότερον προδοσία πολέμου, ὅσῳ χαλεπώτερον φυλάξασθαι τὸ ἀφανὲσ τοῦ φανεροῦ, τοσούτῳ δ’ ἔχθιον, ὅσῳ πολεμίοισ μὲν ἄνθρωποι καὶ σπένδονται καὶ αὖθισ πιστοὶ γίγνονται, ὃν δ’ ἂν προδιδόντα λαμβάνωσι, τούτῳ οὔτε ἐσπείσατο πώποτε οὐδεὶσ οὔτ’ ἐπίστευσε τοῦ λοιποῦ. ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι οὐ καινὰ ταῦτα οὗτοσ ποιεῖ, ἀλλὰ φύσει προδότησ ἐστίν, ἀναμνήσω ὑμᾶσ τὰ τούτῳ πεπραγμένα.

οὗτοσ γὰρ ἐξ ἀρχῆσ μὲν τιμώμενοσ ὑπὸ τοῦ δήμου κατὰ τὸν πατέρα Ἅγνωνα, προπετέστατοσ ἐγένετο τὴν δημοκρατίαν μεταστῆσαι εἰσ τοὺσ τετρακοσίουσ, καὶ ἐπρώτευεν ἐν ἐκείνοισ. ἐπεὶ δ’ ᾔσθετο ἀντίπαλόν τι τῇ ὀλιγαρχίᾳ συνιστάμενον, πρῶτοσ αὖ ἡγεμὼν τῷ δήμῳ ἐπ’ ἐκείνουσ ἐγένετο· ὅθεν δήπου καὶ κόθορνοσ ἐπικαλεῖται.

καὶ γὰρ ὁ κόθορνοσ ἁρμόττειν μὲν τοῖσ ποσὶν ἀμφοτέροισ δοκεῖ, ἀποβλέπει δὲ ἀπ’ ἀμφοτέρων. δεῖ δέ, ὦ Θηράμενεσ, ἄνδρα τὸν ἄξιον ζῆν οὐ προάγειν μὲν δεινὸν εἶναι εἰσ πράγματα τοὺσ συνόντασ, ἂν δέ τι ἀντικόπτῃ, εὐθὺσ μεταβάλλεσθαι, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν νηὶ διαπονεῖσθαι, ἑώσ ἂν εἰσ οὖρον καταστῶσιν· εἰ δὲ μή, πῶσ ἂν ἀφίκοιντό ποτε ἔνθα δεῖ, εἰ ἐπειδάν τι ἀντικόψῃ, εὐθὺσ εἰσ τἀναντία πλέοιεν; καὶ εἰσὶ μὲν δήπου πᾶσαι μεταβολαὶ πολιτειῶν θανατηφόροι, σὺ δὲ διὰ τὸ εὐμετάβολοσ εἶναι πλείστοισ μὲν μεταίτιοσ εἶ ἐξ ὀλιγαρχίασ ὑπὸ τοῦ δήμου ἀπολωλέναι, πλείστοισ δ’ ἐκ δημοκρατίασ ὑπὸ τῶν βελτιόνων.

οὗτοσ δέ τοί ἐστιν ὃσ καὶ ταχθεὶσ ἀνελέσθαι ὑπὸ τῶν στρατηγῶν τοὺσ καταδύντασ Ἀθηναίων ἐν τῇ περὶ Λέσβον ναυμαχίᾳ αὐτὸσ οὐκ ἀνελόμενοσ ὅμωσ τῶν στρατηγῶν κατηγορῶν ἀπέκτεινεν αὐτούσ, ἵνα αὐτὸσ περισωθείη. ὅστισ γε μὴν φανερόσ ἐστι τοῦ μὲν πλεονεκτεῖν ἀεὶ ἐπιμελόμενοσ, τοῦ δὲ καλοῦ καὶ τῶν φίλων μηδὲν ἐντρεπόμενοσ, πῶσ τούτου χρή ποτε φείσασθαι;

πῶσ δὲ οὐ φυλάξασθαι, εἰδότασ αὐτοῦ τὰσ μεταβολάσ, ὡσ μὴ καὶ ἡμᾶσ ταὐτὸ δυνασθῇ ποιῆσαι; ἡμεῖσ οὖν τοῦτον ὑπάγομεν καὶ ὡσ ἐπιβουλεύοντα καὶ ὡσ προδιδόντα ἡμᾶσ τε καὶ ὑμᾶσ. ὡσ δ’ εἰκότα ποιοῦμεν, καὶ τάδ’ ἐννοήσατε. καλλίστη μὲν γὰρ δήπου δοκεῖ πολιτεία εἶναι ἡ Λακεδαιμονίων·

εἰ δὲ ἐκείνῃ ἐπιχειρήσειέ τισ τῶν ἐφόρων ἀντὶ τοῦ τοῖσ πλείοσι πείθεσθαι ψέγειν τε τὴν ἀρχὴν καὶ ἐναντιοῦσθαι τοῖσ πραττομένοισ, οὐκ ἂν οἰέσθε αὐτὸν καὶ ὑπ’ αὐτῶν τῶν ἐφόρων καὶ ὑπὸ τῆσ ἄλλησ ἁπάσησ πόλεωσ τῆσ μεγίστησ τιμωρίασ ἀξιωθῆναι; καὶ ὑμεῖσ οὖν, ἐὰν σωφρονῆτε, οὐ τούτου ἀλλ’ ὑμῶν αὐτῶν φείσεσθε, ὡσ οὗτοσ σωθεὶσ μὲν πολλοὺσ ἂν μέγα φρονεῖν ποιήσειε τῶν ἐναντία γιγνωσκόντων ὑμῖν, ἀπολόμενοσ δὲ πάντων καὶ τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ τῶν ἔξω ὑποτέμοι ἂν τὰσ ἐλπίδασ. ὁ μὲν ταῦτ’ εἰπὼν ἐκαθέζετο·

Θηραμένησ δὲ ἀναστὰσ ἔλεξεν· Ἀλλὰ πρῶτον μὲν μνησθήσομαι, ὦ ἄνδρεσ, ὃ τελευταῖον κατ’ ἐμοῦ εἶπε. φησὶ γάρ με τοὺσ στρατηγοὺσ ἀποκτεῖναι κατηγοροῦντα. ἐγὼ δὲ οὐκ ἦρχον δήπου τοῦ κατ’ ἐκείνων λόγου, ἀλλ’ ἐκεῖνοι ἔφασαν προσταχθέν μοι ὑφ’ ἑαυτῶν οὐκ ἀνελέσθαι τοὺσ δυστυχοῦντασ ἐν τῇ περὶ Λέσβον ναυμαχίᾳ. ἐγὼ δὲ ἀπολογούμενοσ ὡσ διὰ τὸν χειμῶνα οὐδὲ πλεῖν, μὴ ὅτι ἀναιρεῖσθαι τοὺσ ἄνδρασ δυνατὸν ἦν, ἔδοξα τῇ πόλει εἰκότα λέγειν, ἐκεῖνοι δ’ ἑαυτῶν κατηγορεῖν ἐφαίνοντο. φάσκοντεσ γὰρ οἱο͂́ν τε εἶναι σῶσαι τοὺσ ἄνδρασ, προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺσ ἀποπλέοντεσ ᾤχοντο. οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν παρανενομηκέναι·

ὅτε γὰρ ταῦτα ἦν, οὐ παρὼν ἐτύγχανεν, ἀλλ’ ἐν Θετταλίᾳ μετὰ Προμηθέωσ δημοκρατίαν κατεσκεύαζε καὶ τοὺσ πενέστασ ὥπλιζεν ἐπὶ τοὺσ δεσπότασ. ὧν μὲν οὖν οὗτοσ ἐκεῖ ἔπραττε μηδὲν ἐνθάδε γένοιτο·

τάδε γε μέντοι ὁμολογῶ ἐγὼ τούτῳ, εἴ τισ ὑμᾶσ μὲν τῆσ ἀρχῆσ βούλεται παῦσαι, τοὺσ δ’ ἐπιβουλεύοντασ ὑμῖν ἰσχυροὺσ ποιεῖ, δίκαιον εἶναι τῆσ μεγίστησ αὐτὸν τιμωρίασ τυγχάνειν· ὅστισ μέντοι ὁ ταῦτα πράττων ἐστὶν οἶμαι ἂν ὑμᾶσ κάλλιστα κρίνειν, τά τε πεπραγμένα καὶ ἃ νῦν πράττει ἕκαστοσ ἡμῶν εἰ κατανοήσετε. οὐκοῦν μέχρι μὲν τοῦ ὑμᾶσ τε καταστῆναι εἰσ τὴν βουλείαν καὶ ἀρχὰσ ἀποδειχθῆναι καὶ τοὺσ ὁμολογουμένωσ συκοφάντασ ὑπάγεσθαι πάντεσ ταὐτὰ ἐγιγνώσκομεν·

ἐπεὶ δέ γε οὗτοι ἤρξαντο ἄνδρασ καλούσ τε κἀγαθοὺσ συλλαμβάνειν, ἐκ τούτου κἀγὼ ἠρξάμην τἀναντία τούτοισ γιγνώσκειν. ᾔδειν γὰρ ὅτι ἀποθνῄσκοντοσ μὲν Λέοντοσ τοῦ Σαλαμινίον, ἀνδρὸσ καὶ ὄντοσ καὶ δοκοῦντοσ ἱκανοῦ εἶναι, ἀδικοῦντοσ δ’ οὐδὲ ἕν, οἱ ὅμοιοι τούτῳ φοβήσοιντο, φοβούμενοι δὲ ἐναντίοι τῇδε τῇ πολιτείᾳ ἔσοιντο·

ἐγίγνωσκον δὲ ὅτι συλλαμβανομένου Νικηράτου τοῦ Νικίου, καὶ πλουσίου καὶ οὐδὲν πώποτε δημοτικὸν οὔτε αὐτοῦ οὔτε τοῦ πατρὸσ πράξαντοσ, οἱ τούτῳ ὅμοιοι δυσμενεῖσ ἡμῖν γενήσοιντο. ἀλλὰ μὴν καὶ Ἀντιφῶντοσ ὑφ’ ἡμῶν ἀπολλυμένου, ὃσ ἐν τῷ πολέμῳ δύο τριήρεισ εὖ πλεούσασ παρείχετο, ἠπιστάμην ὅτι καὶ οἱ πρόθυμοι τῇ πόλει γεγενημένοι πάντεσ ὑπόπτωσ ἡμῖν ἕξοιεν.

ἀντεῖπον δὲ καὶ ὅτε τῶν μετοίκων ἕνα ἕκαστον λαβεῖν ἔφασαν χρῆναι·

εὔδηλον γὰρ ἦν ὅτι τούτων ἀπολομένων καὶ οἱ μέτοικοι ἅπαντεσ πολέμιοι τῇ πολιτείᾳ ἔσοιντο. ἀντεῖπον δὲ καὶ ὅτε τὰ ὅπλα τοῦ πλήθουσ παρῃροῦντο, οὐ νομίζων χρῆναι ἀσθενῆ τὴν πόλιν ποιεῖν· οὐδὲ γὰρ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἑώρων τούτου ἕνεκα βουλομένουσ περισῶσαι ἡμᾶσ, ὅπωσ ὀλίγοι γενόμενοι μηδὲν δυναίμεθ’ αὐτοὺσ ὠφελεῖν· ἐξῆν γὰρ αὐτοῖσ, εἰ τούτου γε δέοιντο, καὶ μηδένα λιπεῖν ὀλίγον ἔτι χρόνον τῷ λιμῷ πιέσαντασ. οὐδέ γε τὸ φρουροὺσ μισθοῦσθαι συνήρεσκέ μοι, ἐξὸν αὐτῶν τῶν πολιτῶν τοσούτουσ προσλαμβάνειν, ἑώσ ῥᾳδίωσ ἐμέλλομεν οἱ ἄρχοντεσ τῶν ἀρχομένων κρατήσειν.

ἐπεί γε μὴν πολλοὺσ ἑώρων ἐν τῇ πόλει τῇ ἀρχῇ τῇδε δυσμενεῖσ, πολλοὺσ δὲ φυγάδασ γιγνομένουσ, οὐκ αὖ ἐδόκει μοι οὔτε Θρασύβουλον οὔτε Ἄνυτον οὔτε Ἀλκιβιάδην φυγαδεύειν· ᾔδειν γὰρ ὅτι οὕτω γε τὸ ἀντίπαλον ἰσχυρὸν ἔσοιτο, εἰ τῷ μὲν πλήθει ἡγεμόνεσ ἱκανοὶ προσγενήσοιντο, τοῖσ δ’ ἡγεῖσθαι βουλομένοισ σύμμαχοι πολλοὶ φανήσοιντο. ὁ ταῦτα οὖν νουθετῶν ἐν τῷ φανερῷ πότερα εὐμενὴσ ἂν δικαίωσ ἢ προδότησ νομίζοιτο;

οὐχ οἱ ἐχθρούσ, ὦ Κριτία, κωλύοντεσ πολλοὺσ ποιεῖσθαι, οὐδ’ οἱ συμμάχουσ πλείστουσ διδάσκοντεσ κτᾶσθαι, οὗτοι τοὺσ πολεμίουσ ἰσχυροὺσ ποιοῦσιν, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον οἱ ἀδίκωσ τε χρήματα ἀφαιρούμενοι καὶ τοὺσ οὐδὲν ἀδικοῦντασ ἀποκτείνοντεσ, οὗτοί εἰσιν οἱ καὶ πολλοὺσ τοὺσ ἐναντίουσ ποιοῦντεσ καὶ προδιδόντεσ οὐ μόνον τοὺσ φίλουσ ἀλλὰ καὶ ἑαυτοὺσ δι’ αἰσχροκέρδειαν. εἰ δὲ μὴ ἄλλωσ γνωστὸν ὅτι ἀληθῆ λέγω, ὧδε ἐπισκέψασθε.

πότερον οἰέσθε Θρασύβουλον καὶ Ἄνυτον καὶ τοὺσ ἄλλουσ φυγάδασ ἃ ἐγὼ λέγω μᾶλλον ἂν ἐνθάδε βούλεσθαι γίγνεσθαι ἢ ἃ οὗτοι πράττουσιν; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι νῦν μὲν αὐτοὺσ νομίζειν συμμάχων πάντα μεστὰ εἶναι· εἰ δὲ τὸ κράτιστον τῆσ πόλεωσ προσφιλῶσ ἡμῖν εἶχε, χαλεπὸν ἂν ἡγεῖσθαι εἶναι καὶ τὸ ἐπιβαίνειν ποι τῆσ χώρασ. ἃ δ’ αὖ εἶπεν ὡσ ἐγώ εἰμι οἱο͂σ ἀεί ποτε μεταβάλλεσθαι, κατανοήσατε καὶ ταῦτα.

τὴν μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν τετρακοσίων πολιτείαν καὶ αὐτὸσ δήπου ὁ δῆμοσ ἐψηφίσατο, διδασκόμενοσ ὡσ οἱ Λακεδαιμόνιοι πάσῃ πολιτείᾳ μᾶλλον ἂν ἢ δημοκρατίᾳ πιστεύσειαν. ἐπεὶ δέ γε ἐκεῖνοι μὲν οὐδὲν ἀνίεσαν, οἱ δὲ ἀμφὶ Ἀριστοτέλην καὶ Μελάνθιον καὶ Ἀρίσταρχον στρατηγοῦντεσ φανεροὶ ἐγένοντο ἐπὶ τῷ χώματι ἔρυμα τειχίζοντεσ, εἰσ ὃ ἐβούλοντο τοὺσ πολεμίουσ δεξάμενοι ὑφ’ αὑτοῖσ καὶ τοῖσ ἑταίροισ τὴν πόλιν ποιήσασθαι, εἰ ταῦτ’ αἰσθόμενοσ ἐγὼ διεκώλυσα, τοῦτ’ ἐστὶ προδότην εἶναι τῶν φίλων;

ἀποκαλεῖ δὲ κόθορνόν με, ὡσ ἀμφοτέροισ πειρώμενον ἁρμόττειν.

ὅστισ δὲ μηδετέροισ ἀρέσκει, τοῦτον ὢ πρὸσ τῶν θεῶν τί ποτε καὶ καλέσαι χρή; σὺ γὰρ δὴ ἐν μὲν τῇ δημοκρατίᾳ πάντωσ μισοδημότατοσ ἐνομίζου, ἐν δὲ τῇ ἀριστοκρατίᾳ πάντων μισοχρηστότατοσ γεγένησαι. ἐγὼ δ’, ὦ Κριτία, ἐκείνοισ μὲν ἀεί ποτε πολεμῶ τοῖσ οὐ πρόσθεν οἰομένοισ καλὴν ἂν δημοκρατίαν εἶναι, πρὶν ἂν καὶ οἱ δοῦλοι καὶ οἱ δι’ ἀπορίαν δραχμῆσ ἂν ἀποδόμενοι τὴν πόλιν δραχμῆσ μετέχοιεν, καὶ τοῖσδέ γ’ αὖ ἀεὶ ἐναντίοσ εἰμὶ οἳ οὐκ οἰόνται καλὴν ἂν ἐγγενέσθαι ὀλιγαρχίαν, πρὶν ἂν εἰσ τὸ ὑπ’ ὀλίγων τυραννεῖσθαι τὴν πόλιν καταστήσειαν.

τὸ μέντοι σὺν τοῖσ δυναμένοισ καὶ μεθ’ ἵππων καὶ μετ’ ἀσπίδων ὠφελεῖν διὰ τούτων τὴν πολιτείαν πρόσθεν ἄριστον ἡγούμην εἶναι καὶ νῦν οὐ μεταβάλλομαι. εἰ δ’ ἔχεισ εἰπεῖν, ὦ Κριτία, ὅπου ἐγὼ σὺν τοῖσ δημοτικοῖσ ἢ τυραννικοῖσ τοὺσ καλούσ τε κἀγαθοὺσ ἀποστερεῖν πολιτείασ ἐπεχείρησα, λέγε·

ἐὰν γὰρ ἐλεγχθῶ ἢ νῦν ταῦτα πράττων ἢ πρότερον πώποτε πεποιηκώσ, ὁμολογῶ τὰ πάντων ἔσχατα παθὼν ἂν δικαίωσ ἀποθνῄσκειν. ὡσ δ’ εἰπὼν ταῦτα ἐπαύσατο, καὶ ἡ βουλὴ δήλη ἐγένετο εὐμενῶσ ἐπιθορυβήσασα, γνοὺσ ὁ Κριτίασ ὅτι εἰ ἐπιτρέψοι τῇ βουλῇ διαψηφίζεσθαι περὶ αὐτοῦ, ἀναφεύξοιτο, καὶ τοῦτο οὐ βιωτὸν ἡγησάμενοσ, προσελθὼν καὶ διαλεχθείσ τι τοῖσ τριάκοντα ἐξῆλθε, καὶ ἐπιστῆναι ἐκέλευσε τοὺσ τὰ ἐγχειρίδια ἔχοντασ φανερῶσ τῇ βουλῇ ἐπὶ τοῖσ δρυφάκτοισ.

πάλιν δὲ εἰσελθὼν εἶπεν·

Ἐγώ, ὦ βουλή, νομίζω προστάτου ἔργον εἶναι οἱού δεῖ, ὃσ ἂν ὁρῶν τοὺσ φίλουσ ἐξαπατωμένουσ μὴ ἐπιτρέπῃ. καὶ ἐγὼ οὖν τοῦτο ποιήσω. καὶ γὰρ οἵδε οἱ ἐφεστηκότεσ οὔ φασιν ἡμῖν ἐπιτρέψειν, εἰ ἀνήσομεν ἄνδρα τὸν φανερῶσ τὴν ὀλιγαρχίαν λυμαινόμενον. ἔστι δὲ ἐν τοῖσ καινοῖσ νόμοισ τῶν μὲν ἐν τοῖσ τρισχιλίοισ ὄντων μηδένα ἀποθνῄσκειν ἄνευ τῆσ ὑμετέρασ ψήφου, τῶν δ’ ἔξω τοῦ καταλόγου κυρίουσ εἶναι τοὺσ τριάκοντα θανατοῦν. ἐγὼ οὖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ ἐξαλείφω ἐκ τοῦ καταλόγου, συνδοκοῦν ἅπασιν ἡμῖν. καὶ τοῦτον, ἔφη, ἡμεῖσ θανατοῦμεν. ἀκούσασ ταῦτα ὁ Θηραμένησ ἀνεπήδησεν ἐπὶ τὴν ἑστίαν καὶ εἶπεν·

Ἐγὼ δ’, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ, ἱκετεύω τὰ πάντων ἐννομώτατα, μὴ ἐπὶ Κριτίᾳ εἶναι ἐξαλείφειν μήτε ἐμὲ μήτε ὑμῶν ὃν ἂν βούληται, ἀλλ’ ὅνπερ νόμον οὗτοι ἔγραψαν περὶ τῶν ἐν τῷ καταλόγῳ, κατὰ τοῦτον καὶ ὑμῖν καὶ ἐμοὶ τὴν κρίσιν εἶναι. καὶ τοῦτο μέν, ἔφη, μὰ τοὺσ θεοὺσ οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι οὐδέν μοι ἀρκέσει ὅδε ὁ βωμόσ, ἀλλὰ βούλομαι καὶ τοῦτο ἐπιδεῖξαι, ὅτι οὗτοι οὐ μόνον εἰσὶ περὶ ἀνθρώπουσ ἀδικώτατοι, ἀλλὰ καὶ περὶ θεοὺσ ἀσεβέστατοι.

ὑμῶν μέντοι, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ καλοὶ κἀγαθοί, θαυμάζω, εἰ μὴ βοηθήσετε ὑμῖν αὐτοῖσ, καὶ ταῦτα γιγνώσκοντεσ ὅτι οὐδὲν τὸ ἐμὸν ὄνομα εὐεξαλειπτότερον ἢ τὸ ὑμῶν ἑκάστου. ἐκ δὲ τούτου ἐκέλευσε μὲν ὁ τῶν τριάκοντα κῆρυξ τοὺσ ἕνδεκα ἐπὶ τὸν Θηραμένην·

ἐκεῖνοι δὲ εἰσελθόντεσ σὺν τοῖσ ὑπηρέταισ, ἡγουμένου αὐτῶν Σατύρου τοῦ θρασυτάτου τε καὶ ἀναιδεστάτου, εἶπε μὲν ὁ Κριτίασ· Παραδίδομεν ὑμῖν, ἔφη, Θηραμένην τουτονὶ κατακεκριμένον κατὰ τὸν νόμον· ὑμεῖσ δὲ λαβόντεσ καὶ ἀπαγαγόντεσ οἱ ἕνδεκα οὗ δεῖ τὰ ἐκ τούτων πράττετε.

ὡσ δὲ ταῦτα εἶπεν, εἷλκε μὲν ἀπὸ τοῦ βωμοῦ ὁ Σάτυροσ, εἷλκον δὲ οἱ ὑπηρέται. ὁ δὲ Θηραμένησ ὥσπερ εἰκὸσ καὶ θεοὺσ ἐπεκαλεῖτο καὶ ἀνθρώπουσ καθορᾶν τὰ γιγνόμενα. ἡ δὲ βουλὴ ἡσυχίαν εἶχεν, ὁρῶσα καὶ τοὺσ ἐπὶ τοῖσ δρυφάκτοισ ὁμοίουσ Σατύρῳ καὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ βουλευτηρίου πλῆρεσ τῶν φρουρῶν, καὶ οὐκ ἀγνοοῦντεσ ὅτι ἐγχειρίδια ἔχοντεσ παρῆσαν. οἱ δ’ ἀπήγαγον τὸν ἄνδρα διὰ τῆσ ἀγορᾶσ μάλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ δηλοῦντα οἱᾶ ἔπασχε.

λέγεται δ’ ἓν ῥῆμα καὶ τοῦτο αὐτοῦ. ὡσ εἶπεν ὁ Σάτυροσ ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μὴ σιωπήσειεν, ἐπήρετο· Ἂν δὲ σιωπῶ, οὐκ ἄρ’, ἔφη, οἰμώξομαι; καὶ ἐπεί γε ἀποθνῄσκειν ἀναγκαζόμενοσ τὸ κώνειον ἔπιε, τὸ λειπόμενον ἔφασαν ἀποκοτταβίσαντα εἰπεῖν αὐτόν· Κριτίᾳ τοῦτ’ ἔστω τῷ καλῷ. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀγνοῶ, ὅτι ταῦτα ἀποφθέγματα οὐκ ἀξιόλογα, ἐκεῖνο δὲ κρίνω τοῦ ἀνδρὸσ ἀγαστόν, τὸ τοῦ θανάτου παρεστηκότοσ μήτε τὸ φρόνιμον μήτε τὸ παιγνιῶδεσ ἀπολιπεῖν ἐκ τῆσ ψυχῆσ.

상위

Hellenica

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION