헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ7́3́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 3)

καὶ τότε μὲν οὕτωσ ἐκοιμήθησαν. τῇ δ’ ὑστεραίᾳ καλέσασ ὁ Κῦροσ τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τοῦ στρατεύματοσ, τοὺσ μὲν αὐτῶν ἔταξε τοὺσ θησαυροὺσ παραλαμβάνειν, τοὺσ δ’ ἐκέλευσεν ὁπόσα παραδοίη Κροῖσοσ χρήματα, πρῶτον μὲν τοῖσ θεοῖσ ἐξελεῖν ὁποῖ’ ἂν οἱ μάγοι ἐξηγῶνται, ἔπειτα τἆλλα χρήματα παραδεχομένουσ ἐν ζυγάστροισ στήσαντασ ἐφ’ ἁμαξῶν ἐπισκευάσαι καὶ διαλαχόντασ τὰσ ἁμάξασ κομίζειν ὅποιπερ ἂν αὐτοὶ πορεύωνται, ἵνα ὅπου καιρὸσ εἰή διαλαμβάνοιεν ἕκαστοι τὰ ἄξια. οἱ μὲν δὴ ταῦτ’ ἐποίουν.

ὁ δὲ Κῦροσ καλέσασ τινὰσ τῶν παρόντων ὑπηρετῶν, εἴπατέ μοι, ἔφη, ἑώρακέ τισ ὑμῶν Ἀβραδάταν;

θαυμάζω γάρ, ἔφη, ὅτι πρόσθεν θαμίζων ἐφ’ ἡμᾶσ νῦν οὐδαμοῦ φαίνεται. τῶν οὖν ὑπηρετῶν τισ ἀπεκρίνατο ὅτι ὦ δέσποτα, οὐ ζῇ, ἀλλ’ ἐν τῇ μάχῃ ἀπέθανεν ἐμβαλὼν τὸ ἁρ́μα εἰσ τοὺσ Αἰγυπτίουσ·

οἱ δ’ ἄλλοι πλὴν τῶν ἑταίρων αὐτοῦ ἐξέκλιναν, ὥσ φασιν, ἐπεὶ τὸ στῖφοσ εἶδον τὸ τῶν Αἰγυπτίων. καὶ νῦν γε, ἔφη, λέγεται αὐτοῦ ἡ γυνὴ ἀνελομένη τὸν νεκρὸν καὶ ἐνθεμένη εἰσ τὴν ἁρμάμαξαν, ἐν ᾗπερ αὐτὴ ὠχεῖτο, προσκεκομικέναι αὐτὸν ἐνθάδε ποι πρὸσ τὸν Πακτωλὸν ποταμόν.

καὶ τοὺσ μὲν εὐνούχουσ καὶ τοὺσ θεράποντασ αὐτοῦ ὀρύττειν φασὶν ἐπὶ λόφου τινὸσ θήκην τῷ τελευτήσαντι·

τὴν δὲ γυναῖκα λέγουσιν ὡσ κάθηται χαμαὶ κεκοσμηκυῖα οἷσ εἶχε τὸν ἄνδρα, τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἔχουσα ἐπὶ τοῖσ γόνασι. ταῦτα ἀκούσασ ὁ Κῦροσ ἐπαίσατο ἄρα τὸν μηρὸν καὶ εὐθὺσ ἀναπηδήσασ ἐπὶ τὸν ἵππον λαβὼν χιλίουσ ἱππέασ ἤλαυνεν ἐπὶ τὸ πάθοσ.

Γαδάταν δὲ καὶ Γωβρύαν ἐκέλευσεν ὅ τι δύναιντο λαβόντασ καλὸν κόσμημα ἀνδρὶ φίλῳ καὶ ἀγαθῷ τετελευτηκότι μεταδιώκειν·

καὶ ὅστισ εἶχε τὰσ ἑπομένασ ἀγέλασ, καὶ βοῦσ καὶ ἵππουσ εἶπε τούτῳ καὶ ἅμα πρόβατα πολλὰ ἐλαύνειν ὅποι ἂν αὐτὸν πυνθάνηται ὄντα, ὡσ ἐπισφαγείη τῷ Ἀβραδάτᾳ. ἐπεὶ δὲ εἶδε τὴν γυναῖκα χαμαὶ καθημένην καὶ τὸν νεκρὸν κείμενον, ἐδάκρυσέ τε ἐπὶ τῷ πάθει καὶ εἶπε·

φεῦ, ὦ ἀγαθὴ καὶ πιστὴ ψυχή, οἴχῃ δὴ ἀπολιπὼν ἡμᾶσ; καὶ ἅμα ἐδεξιοῦτο αὐτὸν καὶ ἡ χεὶρ τοῦ νεκροῦ ἐπηκολούθησεν· ἀπεκέκοπτο γὰρ κοπίδι ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων. ὁ δὲ ἰδὼν πολὺ ἔτι μᾶλλον ἤλγησε·

καὶ ἡ γυνὴ δὲ ἀνωδύρατο καὶ δεξαμένη δὴ παρὰ τοῦ Κύρου ἐφίλησέ τε τὴν χεῖρα καὶ πάλιν ὡσ οἱο͂́ν τ’ ἦν προσήρμοσε, καὶ εἶπε· καὶ τἆλλά τοι, ὦ Κῦρε, οὕτωσ ἔχει·

ἀλλὰ τί δεῖ σε ὁρᾶν; καὶ ταῦτα, ἔφη, οἶδ’ ὅτι δι’ ἐμὲ οὐχ ἥκιστα ἔπαθεν, ἴσωσ δὲ καὶ διὰ σέ, ὦ Κῦρε, οὐδὲν ἧττον. ἐγώ τε γὰρ ἡ μώρα πολλὰ διεκελευόμην αὐτῷ οὕτω ποιεῖν, ὅπωσ σοι φίλοσ ἄξιοσ γενήσοιτο· αὐτόσ τε οἶδ’ ὅτι οὗτοσ οὐ τοῦτο ἐνενόει ὅ τι πείσοιτο, ἀλλὰ τί ἄν σοι ποιήσασ χαρίσαιτο. καὶ γὰρ οὖν, ἔφη, αὐτὸσ μὲν ἀμέμπτωσ τετελεύτηκεν, ἐγὼ δ’ ἡ παρακελευομένη ζῶσα παρακάθημαι. καὶ ὁ Κῦροσ χρόνον μέν τινα σιωπῇ κατεδάκρυσεν, ἔπειτα δὲ ἐφθέγξατο·

ἀλλ’ οὗτοσ μὲν δή, ὦ γύναι, ἔχει τὸ κάλλιστον τέλοσ· νικῶν γὰρ τετελεύτηκε· σὺ δὲ λαβοῦσα τοῖσδε ἐπικόσμει αὐτὸν τοῖσ παρ’ ἐμοῦ· παρῆν δὲ ὁ Γωβρύασ καὶ ὁ Γαδάτασ πολὺν καὶ καλὸν κόσμον φέροντεσ· ἔπειτα δ’, ἔφη, ἴσθι ὅτι οὐδὲ τὰ ἄλλα ἄτιμοσ ἔσται, ἀλλὰ καὶ τὸ μνῆμα πολλοὶ χώσουσιν ἀξίωσ ἡμῶν καὶ ἐπισφαγήσεται αὐτῷ ὅσα εἰκὸσ ἀνδρὶ ἀγαθῷ. καὶ σὺ δ’, ἔφη, οὐκ ἔρημοσ ἔσῃ, ἀλλ’ ἐγώ σε καὶ σωφροσύνησ ἕνεκα καὶ πάσησ ἀρετῆσ καὶ τἆλλα τιμήσω καὶ συστήσω ὅστισ ἀποκομιεῖ σε ὅποι ἂν αὐτὴ ἐθέλῃσ·

μόνον, ἔφη, δήλωσον πρὸσ ἐμὲ πρὸσ ὅντινα χρῄζεισ κομισθῆναι. καὶ ἡ Πάνθεια εἶπεν·

ἀλλὰ θάρρει, ἔφη, ὦ Κῦρε, οὐ μή σε κρύψω πρὸσ ὅντινα βούλομαι ἀφικέσθαι. ὁ μὲν δὴ ταῦτ’ εἰπὼν ἀπῄει, κατοικτίρων τήν τε γυναῖκα οἱού ἀνδρὸσ στέροιτο καὶ τὸν ἄνδρα οἱάν γυναῖκα καταλιπὼν οὐκέτ’ ὄψοιτο.

ἡ δὲ γυνὴ τοὺσ μὲν εὐνούχουσ ἐκέλευσεν ἀποστῆναι, ἑώσ ἄν, ἔφη, τόνδ’ ἐγὼ ὀδύρωμαι ὡσ βούλομαι· τῇ δὲ τροφῷ εἶπε παραμένειν, καὶ ἐπέταξεν αὐτῇ, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ, περικαλύψαι αὐτήν τε καὶ τὸν ἄνδρα ἑνὶ ἱματίῳ. ἡ δὲ τροφὸσ πολλὰ ἱκετεύουσα μὴ ποιεῖν τοῦτο, ἐπεὶ οὐδὲν ἥνυτε καὶ χαλεπαίνουσαν ἑώρα, ἐκάθητο κλαίουσα. ἡ δὲ ἀκινάκην πάλαι παρεσκευασμένον σπασαμένη σφάττει ἑαυτὴν καὶ ἐπιθεῖσα ἐπὶ τὰ στέρνα τοῦ ἀνδρὸσ τὴν ἑαυτῆσ κεφαλὴν ἀπέθνῃσκεν. ἡ δὲ τροφὸσ ἀνωλοφύρατό τε καὶ περιεκάλυπτεν ἄμφω ὥσπερ ἡ Πάνθεια ἐπέστειλεν. ὁ δὲ Κῦροσ ὡσ ᾔσθετο τὸ ἔργον τῆσ γυναικόσ, ἐκπλαγεὶσ ἱέται, εἴ τι δύναιτο βοηθῆσαι.

οἱ δὲ εὐνοῦχοι ἰδόντεσ τὸ γεγενημένον, τρεῖσ ὄντεσ σπασάμενοι κἀκεῖνοι τοὺσ ἀκινάκασ ἀποσφάττονται οὗπερ ἔταξεν αὐτοὺσ ἑστηκότεσ. καὶ νῦν τὸ μνῆμα μέχρι τοῦ νῦν τῶν εὐνούχων κεχῶσθαι λέγεται· καὶ ἐπὶ μὲν τῇ ἄνω στήλῃ τοῦ ἀνδρὸσ καὶ τῆσ γυναικὸσ ἐπιγεγράφθαι φασὶ τὰ ὀνόματα, Σύρια γράμματα, κάτω δὲ εἶναι τρεῖσ λέγουσι στήλασ καὶ ἐπιγεγράφθαι σκηπτούχων. ὁ δὲ Κῦροσ ὡσ ἐπλησίασε τῷ πάθει ἀγασθείσ τε τὴν γυναῖκα καὶ κατολοφυράμενοσ ἀπῄει·

καὶ τούτων μὲν ᾗ εἰκὸσ ἐπεμελήθη ὡσ τύχοιεν πάντων τῶν καλῶν, καὶ τὸ μνῆμα ὑπερμέγεθεσ ἐχώσθη, ὥσ φασιν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 3

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Ζ, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION