헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ2́1́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1)

τοιαῦτα μὲν δὴ ἀφίκοντο διαλεγόμενοι μέχρι τῶν ὁρίων τῆσ Περσίδοσ· ἐπεὶ δ’ αὐτοῖσ ἀετὸσ δεξιὸσ φανεὶσ προηγεῖτο, προσευξάμενοι θεοῖσ καὶ ἡρ́ωσι τοῖσ Περσίδα γῆν κατέχουσιν ἵλεωσ καὶ εὐμενεῖσ πέμπειν σφᾶσ, οὕτω διέβαινον τὰ ὁρ́ια. ἐπειδὴ δὲ διέβησαν, προσηύχοντο αὖθισ θεοῖσ τοῖσ Μηδίαν γῆν κατέχουσιν ἵλεωσ καὶ εὐμενεῖσ δέχεσθαι αὐτούσ. ταῦτα δὲ ποιήσαντεσ, ἀσπασάμενοι ἀλλήλουσ ὥσπερ εἰκόσ, ὁ μὲν πατὴρ πάλιν εἰσ Πέρσασ ἀπῄει, Κῦροσ δὲ εἰσ Μήδουσ πρὸσ Κυαξάρην ἐπορεύετο. ἐπεὶ δὲ ἀφίκετο ὁ Κῦροσ εἰσ Μήδουσ πρὸσ τὸν Κυαξάρην, πρῶτον μὲν ὥσπερ εἰκὸσ ἠσπάσαντο ἀλλήλουσ, ἔπειτα δὲ ἤρετο τὸν Κῦρον ὁ Κυαξάρησ πόσον τι ἄγοι τὸ στράτευμα.

ὁ δὲ ἔφη· τρισμυρίουσ μέν γε οἱοῖ καὶ πρόσθεν ἐφοίτων πρὸσ ὑμᾶσ μισθοφόροι· ἄλλοι δὲ καὶ τῶν οὐδεπώποτε ἐξελθόντων προσέρχονται τῶν ὁμοτίμων. πόσοι τινέσ; ἔφη ὁ Κυαξάρησ. οὐκ ἂν ὁ ἀριθμόσ σε, ἔφη ὁ Κῦροσ, ἀκούσαντα εὐφράνειεν·

ἀλλ’ ἐκεῖνο ἐννόησον ὅτι ὀλίγοι ὄντεσ οὗτοι οἱ ὁμότιμοι καλούμενοι πολλῶν ὄντων τῶν ἄλλων Περσῶν ῥᾳδίωσ ἄρχουσιν. ἀτάρ, ἔφη, δέει τι αὐτῶν ἢ μάτην ἐφοβήθησ, οἱ δὲ πολέμιοι οὐκ ἔρχονται; ναὶ μὰ Δί’, ἔφη, καὶ πολλοί γε. πῶσ τοῦτο σαφέσ;

ὅτι, ἔφη, πολλοὶ ἥκοντεσ αὐτόθεν ἄλλοσ ἄλλον τρόπον πάντεσ ταὐτὸ λέγουσιν. ἀγωνιστέον μὲν ἄρα ἡμῖν πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ. ἀνάγκη γάρ, ἔφη. τί οὖν, ἔφη ὁ Κῦροσ, οὐ καὶ τὴν δύναμιν ἔλεξάσ μοι, εἰ οἶσθα, πόση τισ ἡ προσιοῦσα, καὶ πάλιν τὴν ἡμετέραν, ὅπωσ εἰδότεσ ἀμφοτέρασ πρὸσ ταῦτα βουλευώμεθα ὅπωσ ἂν ἄριστα ἀγωνιζοίμεθα; ἄκουε δή, ἔφη ὁ Κυαξάρησ. Κροῖσοσ μὲν ὁ Λυδὸσ ἄγειν λέγεται μυρίουσ μὲν ἱππέασ, πελταστὰσ δὲ καὶ τοξότασ πλείουσ ἢ τετρακισμυρίουσ.

Ἀρτακάμαν δὲ τὸν τῆσ μεγάλησ Φρυγίασ ἄρχοντα λέγουσιν ἱππέασ μὲν εἰσ ὀκτακισχιλίουσ ἄγειν, λογχοφόρουσ δὲ σὺν πελτασταῖσ οὐ μείουσ τετρακισμυρίων, Ἀρίβαιον δὲ τὸν τῶν Καππαδοκῶν βασιλέα ἱππέασ μὲν ἑξακισχιλίουσ, τοξότασ δὲ καὶ πελταστὰσ οὐ μείουσ τρισμυρίων, τὸν Ἀράβιον δὲ Ἄραγδον ἱππέασ τε εἰσ μυρίουσ καὶ ἁρ́ματα εἰσ ἑκατὸν καὶ σφενδονητῶν πάμπολύ τι χρῆμα. τοὺσ μέντοι Ἕλληνασ τοὺσ ἐν τῇ Ἀσίᾳ οἰκοῦντασ οὐδέν πω σαφὲσ λέγεται εἰ ἕπονται. τοὺσ δὲ ἀπὸ Φρυγίασ τῆσ πρὸσ Ἑλλησπόντῳ συμβαλεῖν φασι Γάβαιδον ἔχοντα εἰσ Καύ̈στρου πεδίον ἑξακισχιλίουσ μὲν ἱππέασ, πελταστὰσ δὲ εἰσ μυρίουσ. Κᾶρασ μέντοι καὶ Κίλικασ καὶ Παφλαγόνασ παρακληθέντασ οὔ φασιν ἕπεσθαι. ὁ δὲ Ἀσσύριοσ ὁ Βαβυλῶνά τε ἔχων καὶ τὴν ἄλλην Ἀσσυρίαν ἐγὼ μὲν οἶμαι ἱππέασ μὲν ἄξει οὐκ ἐλάττουσ δισμυρίων, ἁρ́ματα δ’ εὖ οἶδ’ οὐ μεῖον διακοσίων, πεζοὺσ δὲ οἶμαι παμπόλλουσ· εἰώθει γοῦν ὁπότε δεῦρ’ ἐμβάλλοι. σύ, ἔφη ὁ Κῦροσ, πολεμίουσ λέγεισ ἱππέασ μὲν ἑξακισμυρίουσ εἶναι, πελταστὰσ δὲ καὶ τοξότασ πλέον ἢ εἴκοσι μυριάδασ.

ἄγε δὴ τῆσ σῆσ δυνάμεωσ τί φῂσ πλῆθοσ εἶναι; εἰσίν, ἔφη, Μήδων μὲν ἱππεῖσ πλείουσ τῶν μυρίων· πελτασταὶ δὲ καὶ τοξόται γένοιντ’ ἄν πωσ ἐκ τῆσ ἡμετέρασ κἂν ἑξακισμύριοι. Ἀρμενίων δ’, ἔφη, τῶν ὁμόρων ἡμῖν παρέσονται ἱππεῖσ μὲν τετρακισχίλιοι, πεζοὶ δὲ δισμύριοι. λέγεισ σύ, ἔφη ὁ Κῦροσ, ἱππέασ μὲν ἡμῖν εἶναι μεῖον ἢ τέταρτον μέροσ τοῦ τῶν πολεμίων ἱππικοῦ, πεζοὺσ δὲ ἀμφὶ τοὺσ ἡμίσεισ. τί οὖν, ἔφη ὁ Κυαξάρησ, οὐκ ὀλίγουσ νομίζεισ Περσῶν εἶναι οὓσ σὺ φῂσ ἄγειν;

ἀλλ’ εἰ μὲν ἀνδρῶν προσδεῖ ἡμῖν, ἔφη ὁ Κῦροσ, εἴτε καὶ μή, αὖθισ συμβουλευσόμεθα· τὴν δὲ μάχην μοι, ἔφη, λέξον ἑκάστων ἥτισ ἐστί. σχεδόν, ἔφη ὁ Κυαξάρησ, πάντων ἡ αὐτή· τοξόται γάρ εἰσι καὶ ἀκοντισταὶ οἵ τ’ ἐκείνων καὶ οἱ ἡμέτεροι. οὐκοῦν, ἔφη ὁ Κῦροσ, ἀκροβολίζεσθαι ἀνάγκη ἐστὶ τοιούτων γε τῶν ὅπλων ὄντων. ἀνάγκη γὰρ οὖν, ἔφη ὁ Κυαξάρησ·

οὐκοῦν ἐν τούτῳ μὲν τῶν πλειόνων ἡ νίκη· πολὺ γὰρ ἂν θᾶττον οἱ ὀλίγοι ὑπὸ τῶν πολλῶν τιτρωσκόμενοι ἀναλωθείησαν ἢ οἱ πολλοὶ ὑπὸ τῶν ὀλίγων· εἰ οὖν οὕτωσ ἔχει, ὦ Κῦρε, τί ἂν ἄλλο τισ κρεῖττον εὑρ́οι ἢ πέμπειν ἐσ Πέρσασ, καὶ ἅμα μὲν διδάσκειν αὐτοὺσ ὅτι εἴ τι πείσονται Μῆδοι, εἰσ Πέρσασ τὸ δεινὸν ἥξει, ἅμα δὲ αἰτεῖν πλέον στράτευμα; ἀλλὰ τοῦτο μέν, ἔφη ὁ Κῦροσ, εὖ ἴσθι ὅτι, οὐδ’ εἰ πάντεσ ἔλθοιεν Πέρσαι, πλήθει γε οὐχ ὑπερβαλοίμεθ’ ἂν τοὺσ πολεμίουσ. τί μὴν ἄλλο ἐνορᾷσ ἄμεινον τούτου;

ἐγὼ μὲν ἄν, ἔφη ὁ Κῦροσ, εἰ σὺ εἰήν, ὡσ τάχιστα ὅπλα ποιοίμην πᾶσι Πέρσαισ τοῖσ προσιοῦσιν οἱᾶ́περ ἔχοντεσ ἔρχονται παρ’ ἡμῶν οἱ τῶν ὁμοτίμων καλούμενοι· ταῦτα δ’ ἐστὶ θώραξ μὲν περὶ τὰ στέρνα, γέρρον δὲ εἰσ τὴν ἀριστεράν, κοπὶσ δὲ ἢ σάγαρισ εἰσ τὴν δεξιάν· κἂν ταῦτα παρασκευάσῃσ, ἡμῖν μὲν ποιήσεισ τὸ ὁμόσε τοῖσ ἐναντίοισ ἰέναι ἀσφαλέστατον, τοῖσ πολεμίοισ δὲ τὸ φεύγειν ἢ τὸ μένειν αἱρετώτερον. τάττομεν δέ, ἔφη, ἡμᾶσ μὲν αὐτοὺσ ἐπὶ τοὺσ μένοντασ· οἵ γε μέντἂν αὐτῶν φεύγωσι, τούτουσ ὑμῖν καὶ τοῖσ ἵπποισ νέμομεν, ὡσ μὴ σχολάζωσι μήτε μένειν μήτε ἀναστρέφεσθαι. Κῦροσ μὲν οὕτωσ ἔλεξε·

τῷ δὲ Κυαξάρῃ ἔδοξέ τε εὖ λέγειν, καὶ τοῦ μὲν πλείουσ μεταπέμπεσθαι οὐκέτι ἐμέμνητο, παρεσκευάζετο δὲ ὅπλα τὰ προειρημένα. καὶ σχεδόν τε ἕτοιμα ἦν καὶ τῶν Περσῶν οἱ ὁμότιμοι παρῆσαν ἔχοντεσ τὸ ἀπὸ Περσῶν στράτευμα. ἐνταῦθα δὴ εἰπεῖν λέγεται ὁ Κῦροσ συναγαγὼν αὐτούσ·

ἄνδρεσ φίλοι, ἐγὼ ὑμᾶσ ὁρῶν αὐτοὺσ μὲν καθωπλισμένουσ οὕτω καὶ ταῖσ ψυχαῖσ παρεσκευασμένουσ ὡσ εἰσ χεῖρασ συμμείξοντασ τοῖσ πολεμίοισ, τοὺσ δὲ ἑπομένουσ ὑμῖν Πέρσασ γιγνώσκων ὅτι οὕτωσ ὡπλισμένοι εἰσὶν ὡσ ὅτι προσωτάτω ταχθέντεσ μάχεσθαι, ἔδεισα μὴ ὀλίγοι καὶ ἔρημοι συμμάχων συμπίπτοντεσ πολεμίοισ πολλοῖσ πάθοιτέ τι. νῦν οὖν, ἔφη, σώματα μὲν ἔχοντεσ ἀνδρῶν ἥκετε οὐ μεμπτά· ὅπλα δὲ ἔσται αὐτοῖσ ὅμοια τοῖσ ἡμετέροισ· τάσ γε μέντοι ψυχὰσ θήγειν αὐτῶν ὑμέτερον ἔργον. ἄρχοντοσ γάρ ἐστιν οὐχ ἑαυτὸν μόνον ἀγαθὸν παρέχειν, ἀλλὰ δεῖ καὶ τῶν ἀρχομένων ἐπιμελεῖσθαι ὅπωσ ὡσ βέλτιστοι ἔσονται. ὁ μὲν οὕτωσ εἶπεν·

οἱ δ’ ἥσθησαν μὲν πάντεσ, νομίζοντεσ μετὰ πλειόνων ἀγωνιεῖσθαι· εἷσ δ’ αὐτῶν καὶ ἔλεξε τοιάδε. ἀλλὰ θαυμαστά, ἔφη, ἴσωσ δόξω λέγειν, εἰ Κύρῳ συμβουλεύσω τι εἰπεῖν ὑπὲρ ἡμῶν, ὅταν τὰ ὅπλα λαμβάνωσιν οἱ ἡμῖν μέλλοντεσ συμμάχεσθαι·

ἀλλὰ γιγνώσκω γάρ, ἔφη, ὅτι οἱ τῶν ἱκανωτάτων καὶ εὖ καὶ κακῶσ ποιεῖν λόγοι οὗτοι καὶ μάλιστα ἐνδύονται ταῖσ ψυχαῖσ τῶν ἀκουόντων· καὶ δῶρά γε ἢν διδῶσιν οἱ τοιοῦτοι, κἂν μείω τυγχάνῃ ὄντα ἢ τὰ παρὰ τῶν ὁμοίων, ὅμωσ μείζονοσ αὐτὰ τιμῶνται οἱ λαμβάνοντεσ. καὶ νῦν, ἔφη, οἱ Πέρσαι παραστάται ὑπὸ Κύρου πολὺ μᾶλλον ἡσθήσονται ἢ ὑφ’ ἡμῶν παρακαλούμενοι, εἴσ τε τοὺσ ὁμοτίμουσ καθιστάμενοι βεβαιοτέρωσ σφίσιν ἡγήσονται ἔχειν τοῦτο ὑπὸ βασιλέωσ τε παιδὸσ καὶ ὑπὸ στρατηγοῦ γενόμενον ἢ εἰ ὑφ’ ἡμῶν τὸ αὐτὸ τοῦτο γίγνοιτο. ἀπεῖναι μέντοι οὐδὲ τὰ ἡμέτερα χρή, ἀλλὰ παντὶ τρόπῳ δεῖ τῶν ἀνδρῶν θήγειν πάντωσ τὸ φρόνημα. ἡμῖν γὰρ ἔσται τοῦτο χρήσιμον ὅ τι ἂν οὗτοι βελτίονεσ γένωνται. οὕτω δὴ ὁ Κῦροσ καταθεὶσ τὰ ὅπλα εἰσ τὸ μέσον καὶ συγκαλέσασ πάντασ τοὺσ Περσῶν στρατιώτασ ἔλεξε τοιάδε.

ἄνδρεσ Πέρσαι, ὑμεῖσ καὶ ἔφυτε ἐν τῇ αὐτῇ ἡμῖν καὶ ἐτράφητε, καὶ τὰ σώματά τε οὐδὲν ἡμῶν χείρονα ἔχετε, ψυχάσ τε οὐδὲν κακίονασ ὑμῖν προσήκει ἡμῶν ἔχειν.

τοιοῦτοι δ’ ὄντεσ ἐν μὲν τῇ πατρίδι οὐ μετείχετε τῶν ἴσων ἡμῖν, οὐχ ὑφ’ ἡμῶν ἀπελαθέντεσ ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ τὰ ἐπιτήδεια ἀνάγκην ὑμῖν εἶναι πορίζεσθαι. νῦν δὲ ὅπωσ μὲν ταῦτα ἕξετε ἐμοὶ μελήσει σὺν τοῖσ θεοῖσ· ἔξεστι δ’ ὑμῖν, εἰ βούλεσθε, λαβόντασ ὅπλα οἱᾶ́περ ἡμεῖσ ἔχομεν εἰσ τὸν αὐτὸν ἡμῖν κίνδυνον ἐμβαίνειν, καὶ ἄν τι ἐκ τούτων καλὸν κἀγαθὸν γίγνηται, τῶν ὁμοίων ἡμῖν ἀξιοῦσθαι. τὸν μὲν οὖν πρόσθεν χρόνον ὑμεῖσ τε τοξόται καὶ ἀκοντισταὶ ἦτε καὶ ἡμεῖσ, καὶ εἴ τι χείρουσ ἡμῶν ταῦτα ποιεῖν ἦτε, οὐδὲν θαυμαστόν·

οὐ γὰρ ἦν ὑμῖν σχολὴ ὥσπερ ἡμῖν τούτων ἐπιμελεῖσθαι· ἐν δὲ ταύτῃ τῇ ὁπλίσει οὐδὲν ἡμεῖσ ὑμῶν προέξομεν. θώραξ μέν γε περὶ τὰ στέρνα ἁρμόττων ἑκάστῳ ἔσται, γέρρον δὲ ἐν τῇ ἀριστερᾷ, ὃ πάντεσ εἰθίσμεθα φορεῖν, μάχαιρα δὲ ἢ σάγαρισ ἐν τῇ δεξιᾷ, ᾗ δὴ παίειν τοὺσ ἐναντίουσ δεήσει οὐδὲν φυλαττομένουσ μή τι παίοντεσ ἐξαμάρτωμεν. τί οὖν ἂν ἐν τούτοισ ἕτεροσ ἑτέρου διαφέροι ἡμῶν πλὴν τόλμῃ;

ἣν οὐδὲν ὑμῖν ἧττον προσήκει ἢ ἡμῖν ὑποτρέφεσθαι. νίκησ τε γὰρ ἐπιθυμεῖν, ἣ τὰ καλὰ πάντα καὶ τἀγαθὰ κτᾶταί τε καὶ σῴζει, τί μᾶλλον ἡμῖν ἢ ὑμῖν προσήκει; κράτουσ τε, ὃ πάντα τὰ τῶν ἡττόνων τοῖσ κρείττοσι δωρεῖται, τί εἰκὸσ ἡμᾶσ μᾶλλον ἢ καὶ ὑμᾶσ τούτου δεῖσθαι; τέλοσ εἶπεν·

ἀκηκόατε πάντα· ὁρᾶτε τὰ ὅπλα· ὁ μὲν χρῄζων λαμβανέτω ταῦτα καὶ ἀπογραφέσθω πρὸσ τὸν ταξίαρχον εἰσ τὴν ὁμοίαν τάξιν ἡμῖν· ὅτῳ δ’ ἀρκεῖ ἐν μισθοφόρου χώρᾳ εἶναι, καταμενέτω ἐν τοῖσ ὑπηρετικοῖσ ὅπλοισ. ὁ μὲν οὕτωσ εἶπεν.

ἀκούσαντεσ δὲ οἱ Πέρσαι ἐνόμισαν, εἰ παρακαλούμενοι ὥστε τὰ ὅμοια πονοῦντεσ τῶν αὐτῶν τυγχάνειν μὴ ἐθελήσουσι ταῦτα ποιεῖν, δικαίωσ ἂν διὰ παντὸσ τοῦ αἰῶνοσ ἀμηχανοῦντεσ βιοτεύειν. οὕτω δὴ ἀπογράφονται πάντεσ ἀνέλαβόν τε τὰ ὅπλα πάντεσ. ἐν ᾧ δὲ οἱ πολέμιοι ἐλέγοντο μὲν προσιέναι, παρῆσαν δὲ οὐδέπω, ἐν τούτῳ ἐπειρᾶτο ὁ Κῦροσ ἀσκεῖν μὲν τὰ σώματα τῶν μεθ’ ἑαυτοῦ εἰσ ἰσχύν, διδάσκειν δὲ τὰ τακτικά, θήγειν δὲ τὰσ ψυχὰσ εἰσ τὰ πολεμικά.

καὶ πρῶτον μὲν λαβὼν παρὰ Κυαξάρου ὑπηρέτασ προσέταξεν ἑκάστοισ τῶν στρατιωτῶν ἱκανῶσ ὧν ἐδέοντο πάντα πεποιημένα παρασχεῖν·

τοῦτο δὲ παρασκευάσασ οὐδὲν αὐτοῖσ ἐλελοίπει ἄλλο ἢ ἀσκεῖν τὰ ἀμφὶ τὸν πόλεμον, ἐκεῖνο δοκῶν καταμεμαθηκέναι ὅτι οὗτοι κράτιστοι ἕκαστα γίγνονται οἳ ἂν ἀφέμενοι τοῦ πολλοῖσ προσέχειν τὸν νοῦν ἐπὶ ἓν ἔργον τράπωνται. καὶ αὐτῶν δὲ τῶν πολεμικῶν περιελὼν καὶ τὸ τόξῳ μελετᾶν καὶ ἀκοντίῳ κατέλιπε τοῦτο μόνον αὐτοῖσ τὸ σὺν μαχαίρᾳ καὶ γέρρῳ καὶ θώρακι μάχεσθαι· ὥστε εὐθὺσ αὐτῶν παρεσκεύασε τὰσ γνώμασ ὡσ ὁμόσε ἰτέον εἰή τοῖσ πολεμίοισ, ἢ ὁμολογητέον μηδενὸσ εἶναι ἀξίουσ συμμάχουσ· τοῦτο δὲ χαλεπὸν ὁμολογῆσαι οἵτινεσ ἂν εἰδῶσιν ὅτι οὐδὲ δι’ ἓν ἄλλο τρέφονται ἢ ὅπωσ μαχοῦνται ὑπὲρ τῶν τρεφόντων. ἔτι δὲ πρὸσ τούτοισ ἐννοήσασ ὅτι περὶ ὁπόσων ἂν ἐγγένωνται ἀνθρώποισ φιλονικίαι, πολὺ μᾶλλον ἐθέλουσι ταῦτ’ ἀσκεῖν, ἀγῶνάσ τε αὐτοῖσ προεῖπεν ἁπάντων ὁπόσα ἐγίγνωσκεν ἀσκεῖσθαι ἀγαθὸν εἶναι ὑπὸ στρατιωτῶν καὶ προεῖπε τάδε, ἰδιώτῃ μὲν ἑαυτὸν παρέχειν εὐπειθῆ τοῖσ ἄρχουσι καὶ ἐθελόπονον καὶ φιλοκίνδυνον μετ’ εὐταξίασ καὶ ἐπιστήμονα τῶν στρατιωτικῶν καὶ φιλόκαλον περὶ ὅπλα καὶ φιλότιμον ἐπὶ πᾶσι τοῖσ τοιούτοισ, πεμπαδάρχῳ δ’ αὐτὸν ὄντα οἱο͂́νπερ τὸν ἀγαθὸν ἰδιώτην καὶ τὴν πεμπάδα εἰσ τὸ δυνατὸν τοιαύτην παρέχειν, δεκαδάρχῳ δὲ τὴν δεκάδα ὡσαύτωσ, λοχαγῷ δὲ τὸν λόχον, καὶ ταξιάρχῳ ἀνεπίκλητον αὐτὸν ὄντα ἐπιμελεῖσθαι καὶ τῶν ὑφ’ αὑτῷ ἀρχόντων ὅπωσ ἐκεῖνοι αὖ ὧν ἂν ἄρχωσι παρέξουσι τὰ δέοντα ποιοῦντασ.

ἆθλα δὲ προύφηνε τοῖσ μὲν ταξιάρχοισ ὡσ τοὺσ κρατίστασ δόξαντασ τὰσ τάξεισ παρεσκευάσθαι χιλιάρχουσ ἔσεσθαι, τῶν δὲ λοχαγῶν οἳ κρατίστουσ δόξειαν τοὺσ λόχουσ ἀποδεικνύναι, εἰσ τὰσ τῶν ταξιάρχων χώρασ ἐπαναβήσεσθαι, τῶν δ’ αὖ δεκαδάρχων τοὺσ κρατίστουσ εἰσ τὰσ τῶν λοχαγῶν χώρασ καταστήσεσθαι, τῶν δ’ αὖ πεμπαδάρχων ὡσαύτωσ εἰσ τὰσ τῶν δεκαδάρχων, τῶν γε μὴν ἰδιωτῶν τοὺσ κρατιστεύοντασ εἰσ τὰσ τῶν πεμπαδάρχων.

ὑπῆρχε δὲ πᾶσι τούτοισ τοῖσ ἄρχουσι πρῶτον μὲν θεραπεύεσθαι ὑπὸ τῶν ἀρχομένων, ἔπειτα δὲ καὶ ἄλλαι τιμαὶ αἱ πρέπουσαι ἑκάστοισ συμπαρείποντο. ἐπανετείνοντο δὲ καὶ μείζονεσ ἐλπίδεσ τοῖσ ἀξίοισ ἐπαίνου, εἴ τι ἐν τῷ ἐπιόντι χρόνῳ ἀγαθὸν μεῖζον φανοῖτο· προεῖπε δὲ νικητήρια καὶ ὅλαισ ταῖσ τάξεσι καὶ ὅλοισ τοῖσ λόχοισ, καὶ ταῖσ δεκάσιν ὡσαύτωσ καὶ ταῖσ πεμπάσιν, αἳ ἂν φαίνωνται εὐπιστόταται τοῖσ ἄρχουσιν οὖσαι καὶ προθυμότατα ἀσκοῦσαι τὰ προειρημένα.

ἦν δὲ ταύταισ τὰ νικητήρια οἱᾶ δὴ εἰσ πλῆθοσ πρέπει. ταῦτα μὲν δὴ προείρητό τε καὶ ἠσκεῖτο ἡ στρατιά. σκηνὰσ δ’ αὐτοῖσ κατεσκεύασε, πλῆθοσ μὲν ὅσοι ταξίαρχοι ἦσαν, μέγεθοσ δὲ ὥστε ἱκανὰσ εἶναι τῇ τάξει ἑκάστῃ·

ἡ δὲ τάξισ ἦν ἑκατὸν ἄνδρεσ. ἐσκήνουν μὲν δὴ οὕτω κατὰ τάξεισ· ἐν δὲ τῷ ὁμοῦ σκηνοῦν ἐδόκουν μὲν αὐτῷ ὠφελεῖσθαι πρὸσ τὸν μέλλοντα ἀγῶνα τοῦτο ὅτι ἑώρων ἀλλήλουσ ὁμοίωσ τρεφομένουσ καὶ οὐκ ἐνῆν πρόφασισ μειονεξίασ ὥστε ὑφίεσθαί τινασ κακίω ἕτερον ἑτέρου εἶναι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ. ὠφελεῖσθαι δ’ ἐδόκουν αὐτῷ καὶ πρὸσ τὸ γιγνώσκειν ἀλλήλουσ ὁμοῦ σκηνοῦντεσ. ἐν δὲ τῷ γιγνώσκεσθαι καὶ τὸ αἰσχύνεσθαι πᾶσι δοκεῖ μᾶλλον ἐγγίγνεσθαι, οἱ δ’ ἀγνοούμενοι ῥᾳδιουργεῖν πωσ μᾶλλον δοκοῦσιν, ὥσπερ ἐν σκότει ὄντεσ. ἐδόκουν δ’ αὐτῷ καὶ εἰσ τὸ τὰσ τάξεισ ἀκριβοῦν μεγάλα ὠφελεῖσθαι διὰ τὴν συσκηνίαν.

εἶχον γὰρ οἱ μὲν ταξίαρχοι ὑφ’ ἑαυτοῖσ τὰσ τάξεισ κεκοσμημένασ ὥσπερ ὁπότε εἰσ ἕνα πορεύοιτο ἡ τάξισ, οἱ δὲ λοχαγοὶ τοὺσ λόχουσ ὡσαύτωσ, οἱ δὲ δεκάδαρχοι δεκάδασ, πεμπάδαρχοι πεμπάδασ. τὸ δὲ διακριβοῦν τὰσ τάξεισ σφόδρα ἐδόκει αὐτῷ ἀγαθὸν εἶναι καὶ εἰσ τὸ μὴ ταράττεσθαι καὶ εἰ ταραχθεῖεν θᾶττον καταστῆναι, ὥσπερ γε καὶ λίθων καὶ ξύλων ἃν δέῃ συναρμοσθῆναι, ἔστι, κἂν ὁπωσοῦν καταβεβλημένα τύχῃ, συναρμόσαι αὐτὰ εὐπετῶσ, ἢν ἔχῃ γνωρίσματα ὥστ’ εὔδηλον εἶναι ἐξ ὁποίασ ἕκαστον χώρασ αὐτῶν ἐστιν.

ἐδόκουν δ’ ὠφελεῖσθαι αὐτῷ ὁμοῦ τρεφόμενοι καὶ πρὸσ τὸ ἧττον ἀλλήλουσ θέλειν ἀπολιπεῖν, ὅτι ἑώρα καὶ τὰ θηρία τὰ συντρεφόμενα δεινὸν ἔχοντα πόθον, ἤν τισ αὐτὰ διασπᾷ ἀπ’ ἀλλήλων.

ἐπεμέλετο δὲ καὶ τούτου ὁ Κῦροσ ὅπωσ μήποτε ἀνίδρωτοι γενόμενοι ἐπὶ τὸ ἄριστον καὶ τὸ δεῖπνον εἰσίοιεν.

ἢ γὰρ ἐπὶ θήραν ἐξάγων ἱδρῶτα αὐτοῖσ παρεῖχεν, ἢ παιδιὰσ τοιαύτασ ἐξηύρισκεν αἳ ἱδρῶτα ἔμελλον παρέχειν, ἢ καὶ πρᾶξαι εἴ τι δεόμενοσ τύχοι, οὕτωσ ἐξηγεῖτο τῆσ πράξεωσ ὡσ μὴ ἐπανίοιεν ἀνιδρωτί. τοῦτο γὰρ ἡγεῖτο καὶ πρὸσ τὸ ἡδέωσ ἐσθίειν ἀγαθὸν εἶναι καὶ πρὸσ τὸ ὑγιαίνειν καὶ πρὸσ τὸ δύνασθαι πονεῖν, καὶ πρὸσ τὸ ἀλλήλοισ δὲ πρᾳοτέρουσ εἶναι ἀγαθὸν ἡγεῖτο τοὺσ πόνουσ εἶναι, ὅτι καὶ οἱ ἵπποι συμπονοῦντεσ ἀλλήλοισ πρᾳότεροι συνεστήκασι. πρόσ γε μὴν τοὺσ πολεμίουσ μεγαλοφρονέστεροι γίγνονται οἳ ἂν συνειδῶσιν ἑαυτοῖσ εὖ ἠσκηκότεσ. Κῦροσ δ’ ἑαυτῷ σκηνὴν μὲν κατεσκευάσατο ὥστε ἱκανὴν ἔχειν οἷσ καλοίη ἐπὶ δεῖπνον.

ἐκάλει δὲ ὡσ τὰ πολλὰ τῶν ταξιάρχων οὓσ καιρὸσ αὐτῷ δοκοίη εἶναι, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τῶν λοχαγῶν καὶ τῶν δεκαδάρχων τινὰσ καὶ τῶν πεμπαδάρχων ἐκάλει, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τῶν στρατιωτῶν, ἔστι δ’ ὅτε καὶ πεμπάδα ὅλην καὶ δεκάδα ὅλην καὶ λόχον ὅλον καὶ τάξιν ὅλην. ἐκάλει δὲ καὶ ἐτίμα ὁπότε τινὰσ ἴδοι τοιοῦτόν τι ποιήσαντασ ὃ αὐτὸσ ἐβούλετο ποιεῖν. ἦν δὲ τὰ παρατιθέμενα ἀεὶ ἴσα αὐτῷ τε καὶ τοῖσ καλουμένοισ ἐπὶ δεῖπνον. καὶ τοὺσ ἀμφὶ τὸ στράτευμα δὲ ὑπηρέτασ ἰσομοίρουσ πάντων ἀεὶ ἐποίει·

οὐδὲν γὰρ ἧττον τιμᾶν ἄξιον ἐδόκει αὐτῷ εἶναι τοὺσ ἀμφὶ τὰ στρατιωτικὰ ὑπηρέτασ οὔτε κηρύκων οὔτε πρέσβεων. καὶ γὰρ πιστοὺσ ἡγεῖτο δεῖν εἶναι τούτουσ καὶ ἐπιστήμονασ τῶν στρατιωτικῶν καὶ συνετούσ, προσέτι δὲ καὶ σφοδροὺσ καὶ ταχεῖσ καὶ ἀόκνουσ καὶ ἀταράκτουσ. πρὸσ δ’ ἔτι ἃ οἱ βέλτιστοι νομιζόμενοι ἔχουσιν ἐγίγνωσκεν ὁ Κῦροσ δεῖν τοὺσ ὑπηρέτασ ἔχειν, καὶ τοῦτο ἀσκεῖν ὡσ μηδὲν ἀναίνοιντο ἔργον, ἀλλὰ πάντα νομίζοιεν πρέπειν αὑτοῖσ πράττειν ὅσα ἁρ́χων προστάττοι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Β, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION