Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 11:

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 6 11:)

ναὶ μὰ Δί’, ἔφη, ὦ πάτερ, μέμνημαι καὶ τοῦτό σου λέγοντοσ· συνεδόκει οὖν καὶ ἐμοὶ ὑπερμέγεθεσ εἶναι ἔργον τὸ καλῶσ ἄρχειν· καὶ νῦν γ’, ἔφη, ταὐτά μοι δοκεῖ ταῦτα, ὅταν πρὸσ αὐτὸ τὸ ἄρχειν σκοπῶν λογίζωμαι. ὅταν μέντοι γε πρὸσ ἄλλουσ ἀνθρώπουσ ἰδὼν κατανοήσω οἱοῖ ὄντεσ διαγίγνονται ἄρχοντεσ καὶ οἱοῖ ὄντεσ ἀνταγωνισταὶ ἡμῖν ἔσονται, πάνυ μοι δοκεῖ αἰσχρὸν εἶναι τὸ τοιούτουσ ὑποπτῆξαι καὶ μὴ θέλειν ἰέναι αὐτοῖσ ἀνταγωνιουμένουσ· οὕσ, ἔφη, ἐγὼ αἰσθάνομαι ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῶν ἡμετέρων φίλων τούτων ἡγουμένουσ δεῖν τὸν ἄρχοντα τῶν ἀρχομένων διαφέρειν τῷ καὶ πολυτελέστερον δειπνεῖν καὶ πλέον ἔχειν ἔνδον χρυσίον καὶ πλείονα χρόνον καθεύδειν καὶ πάντα ἀπονώτερον τῶν ἀρχομένων διάγειν. ἐγὼ δὲ οἶμαι, ἔφη, τὸν ἄρχοντα οὐ τῷ ῥᾳδιουργεῖν χρῆναι διαφέρειν τῶν ἀρχομένων, ἀλλὰ τῷ προνοεῖν καὶ φιλοπονεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION