헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΞψροπαέ1́2́

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 2)

πατρὸσ μὲν δὴ ὁ Κῦροσ λέγεται γενέσθαι Καμβύσου Περσῶν βασιλέωσ· ὁ δὲ Καμβύσησ οὗτοσ τοῦ Περσειδῶν γένουσ ἦν· οἱ δὲ Περσεῖδαι ἀπὸ Περσέωσ κλῄζονται· μητρὸσ δὲ ὁμολογεῖται Μανδάνησ γενέσθαι· ἡ δὲ Μανδάνη αὕτη Ἀστυάγουσ ἦν θυγάτηρ τοῦ Μήδων γενομένου βασιλέωσ. φῦναι δὲ ὁ Κῦροσ λέγεται καὶ ᾄδεται ἔτι καὶ νῦν ὑπὸ τῶν βαρβάρων εἶδοσ μὲν κάλλιστοσ, ψυχὴν δὲ φιλανθρωπότατοσ καὶ φιλομαθέστατοσ καὶ φιλοτιμότατοσ, ὥστε πάντα μὲν πόνον ἀνατλῆναι, πάντα δὲ κίνδυνον ὑπομεῖναι τοῦ ἐπαινεῖσθαι ἕνεκα. φύσιν μὲν δὴ τῆσ μορφῆσ καὶ τῆσ ψυχῆσ τοιαύτην ἔχων διαμνημονεύεται·

ἐπαιδεύθη γε μὴν ἐν Περσῶν νόμοισ· οὗτοι δὲ δοκοῦσιν οἱ νόμοι ἄρχεσθαι τοῦ κοινοῦ ἀγαθοῦ ἐπιμελούμενοι οὐκ ἔνθενπερ ἐν ταῖσ πλείσταισ πόλεσιν ἄρχονται. αἱ μὲν γὰρ πλεῖσται πόλεισ ἀφεῖσαι παιδεύειν ὅπωσ τισ ἐθέλει τοὺσ ἑαυτοῦ παῖδασ, καὶ αὐτοὺσ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὅπωσ ἐθέλουσι διάγειν, ἔπειτα προστάττουσιν αὐτοῖσ μὴ κλέπτειν μηδὲ ἁρπάζειν, μὴ βίᾳ εἰσ οἰκίαν παριέναι, μὴ παίειν ὃν μὴ δίκαιον, μὴ μοιχεύειν, μὴ ἀπειθεῖν ἄρχοντι, καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα ὡσαύτωσ· ἢν δέ τισ τούτων τι παραβαίνῃ, ζημίαν αὐτοῖσ ἐπέθεσαν. οἱ δὲ Περσικοὶ νόμοι προλαβόντεσ ἐπιμέλονται ὅπωσ τὴν ἀρχὴν μὴ τοιοῦτοι ἔσονται οἱ πολῖται οἱοῖ πονηροῦ τινοσ ἢ αἰσχροῦ ἔργου ἐφίεσθαι.

ἐπιμέλονται δὲ ὧδε. ἔστιν αὐτοῖσ ἐλευθέρα ἀγορὰ καλουμένη, ἔνθα τά τε βασίλεια καὶ τἆλλα ἀρχεῖα πεποίηται. ἐντεῦθεν τὰ μὲν ὤνια καὶ οἱ ἀγοραῖοι καὶ αἱ τούτων φωναὶ καὶ ἀπειροκαλίαι ἀπελήλανται εἰσ ἄλλον τόπον, ὡσ μὴ μιγνύηται ἡ τούτων τύρβη τῇ τῶν πεπαιδευμένων εὐκοσμίᾳ. διῄρηται δὲ αὕτη ἡ ἀγορὰ ἡ περὶ τὰ ἀρχεῖα τέτταρα μέρη·

τούτων δ’ ἔστιν ἓν μὲν παισίν, ἓν δὲ ἐφήβοισ, ἄλλο τελείοισ ἀνδράσιν, ἄλλο τοῖσ ὑπὲρ τὰ στρατεύσιμα ἔτη γεγονόσι. νόμῳ δ’ εἰσ τὰσ ἑαυτῶν χώρασ ἕκαστοι τούτων πάρεισιν, οἱ μὲν παῖδεσ ἅμα τῇ ἡμέρᾳ καὶ οἱ τέλειοι ἄνδρεσ, οἱ δὲ γεραίτεροι ἡνίκ’ ἂν ἑκάστῳ προχωρῇ, πλὴν ἐν ταῖσ τεταγμέναισ ἡμέραισ, ἐν αἷσ αὐτοὺσ δεῖ παρεῖναι. οἱ δὲ ἔφηβοι καὶ κοιμῶνται περὶ τὰ ἀρχεῖα σὺν τοῖσ γυμνητικοῖσ ὅπλοισ πλὴν τῶν γεγαμηκότων· οὗτοι δὲ οὔτε ἐπιζητοῦνται, ἢν μὴ προρρηθῇ παρεῖναι, οὔτε πολλάκισ ἀπεῖναι καλόν. ἄρχοντεσ δ’ ἐφ’ ἑκάστῳ τούτων τῶν μερῶν εἰσι δώδεκα·

δώδεκα γὰρ καὶ Περσῶν φυλαὶ διῄρηνται. καὶ ἐπὶ μὲν τοῖσ παισὶν ἐκ τῶν γεραιτέρων ᾑρημένοι εἰσὶν οἳ ἂν δοκῶσι τοὺσ παῖδασ βελτίστουσ ἀποδεικνύναι· ἐπὶ δὲ τοῖσ ἐφήβοισ ἐκ τῶν τελείων ἀνδρῶν οἳ ἂν αὖ τοὺσ ἐφήβουσ βελτίστουσ δοκῶσι παρέχειν· ἐπὶ δὲ τοῖσ τελείοισ ἀνδράσιν οἳ ἂν δοκῶσι παρέχειν αὐτοὺσ μάλιστα τὰ τεταγμένα ποιοῦντασ καὶ τὰ παραγγελλόμενα ὑπὸ τῆσ μεγίστησ ἀρχῆσ· εἰσὶ δὲ καὶ τῶν γεραιτέρων προστάται ᾑρημένοι, οἳ προστατεύουσιν ὅπωσ καὶ οὗτοι τὰ καθήκοντα ἀποτελῶσιν. ἃ δὲ ἑκάστῃ ἡλικίᾳ προστέτακται ποιεῖν διηγησόμεθα, ὡσ μᾶλλον δῆλον γένηται ᾗ ἐπιμέλονται ὡσ ἂν βέλτιστοι εἰε͂ν οἱ πολῖται. οἱ μὲν δὴ παῖδεσ εἰσ τὰ διδασκαλεῖα φοιτῶντεσ διάγουσι μανθάνοντεσ δικαιοσύνην·

καὶ λέγουσιν ὅτι ἐπὶ τοῦτο ἔρχονται ὥσπερ παρ’ ἡμῖν ὅτι γράμματα μαθησόμενοι. οἱ δ’ ἄρχοντεσ αὐτῶν διατελοῦσι τὸ πλεῖστον τῆσ ἡμέρασ δικάζοντεσ αὐτοῖσ. γίγνεται γὰρ δὴ καὶ παισὶ πρὸσ ἀλλήλουσ ὥσπερ ἀνδράσιν ἐγκλήματα καὶ κλοπῆσ καὶ ἁρπαγῆσ καὶ βίασ καὶ ἀπάτησ καὶ κακολογίασ καὶ ἄλλων οἱών δὴ εἰκόσ. οὓσ δ’ ἂν γνῶσι τούτων τι ἀδικοῦντασ, τιμωροῦνται.

κολάζουσι δὲ καὶ ὃν ἂν ἀδίκωσ ἐγκαλοῦντα εὑρίσκωσι. δικάζουσι δὲ καὶ ἐγκλήματοσ οὗ ἕνεκα ἄνθρωποι μισοῦσι μὲν ἀλλήλουσ μάλιστα, δικάζονται δὲ ἥκιστα, ἀχαριστίασ, καὶ ὃν ἂν γνῶσι δυνάμενον μὲν χάριν ἀποδιδόναι, μὴ ἀποδιδόντα δέ, κολάζουσι καὶ τοῦτον ἰσχυρῶσ. οἰόνται γὰρ τοὺσ ἀχαρίστουσ καὶ περὶ θεοὺσ ἂν μάλιστα ἀμελῶσ ἔχειν καὶ περὶ γονέασ καὶ πατρίδα καὶ φίλουσ. ἕπεσθαι δὲ δοκεῖ μάλιστα τῇ ἀχαριστίᾳ ἡ ἀναισχυντία· καὶ γὰρ αὕτη μεγίστη δοκεῖ εἶναι ἐπὶ πάντα τὰ αἰσχρὰ ἡγεμών. διδάσκουσι δὲ τοὺσ παῖδασ καὶ σωφροσύνην·

μέγα δὲ συμβάλλεται εἰσ τὸ μανθάνειν σωφρονεῖν αὐτοὺσ ὅτι καὶ τοὺσ πρεσβυτέρουσ ὁρῶσιν ἀνὰ πᾶσαν ἡμέραν σωφρόνωσ διάγοντασ. διδάσκουσι δὲ αὐτοὺσ καὶ πείθεσθαι τοῖσ ἄρχουσι· μέγα δὲ καὶ εἰσ τοῦτο συμβάλλεται ὅτι ὁρῶσι τοὺσ πρεσβυτέρουσ πειθομένουσ τοῖσ ἄρχουσιν ἰσχυρῶσ. διδάσκουσι δὲ καὶ ἐγκράτειαν γαστρὸσ καὶ ποτοῦ· μέγα δὲ καὶ εἰσ τοῦτο συμβάλλεται ὅτι ὁρῶσι τοὺσ πρεσβυτέρουσ οὐ πρόσθεν ἀπιόντασ γαστρὸσ ἕνεκα πρὶν ἂν ἀφῶσιν οἱ ἄρχοντεσ, καὶ ὅτι οὐ παρὰ μητρὶ σιτοῦνται οἱ παῖδεσ, ἀλλὰ παρὰ τῷ διδασκάλῳ, ὅταν οἱ ἄρχοντεσ σημήνωσι. φέρονται δὲ οἴκοθεν σῖτον μὲν ἄρτον, ὄψον δὲ κάρδαμον, πιεῖν δέ, ἤν τισ διψῇ, κώθωνα, ὡσ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀρύσασθαι. πρὸσ δὲ τούτοισ μανθάνουσι καὶ τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν. μέχρι μὲν δὴ ἓξ ἢ ἑπτακαίδεκα ἐτῶν ἀπὸ γενεᾶσ οἱ παῖδεσ ταῦτα πράττουσιν, ἐκ τούτου δὲ εἰσ τοὺσ ἐφήβουσ ἐξέρχονται. οὗτοι δ’ αὖ οἱ ἔφηβοι διάγουσιν ὧδε.

δέκα ἔτη ἀφ’ οὗ ἂν ἐκ παίδων ἐξέλθωσι κοιμῶνται μὲν περὶ τὰ ἀρχεῖα, ὥσπερ προειρήκαμεν, καὶ φυλακῆσ ἕνεκα τῆσ πόλεωσ καὶ σωφροσύνησ· δοκεῖ γὰρ αὕτη ἡ ἡλικία μάλιστα ἐπιμελείασ δεῖσθαι· παρέχουσι δὲ καὶ τὴν ἡμέραν ἑαυτοὺσ τοῖσ ἄρχουσι χρῆσθαι ἤν τι δέωνται ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ. καὶ ὅταν μὲν δέῃ, πάντεσ μένουσι περὶ τὰ ἀρχεῖα· ὅταν δὲ ἐξίῃ βασιλεὺσ ἐπὶ θήραν, ἐξάγει τὴν ἡμίσειαν τῆσ φυλακῆσ· ποιεῖ δὲ τοῦτο πολλάκισ τοῦ μηνόσ. ἔχειν δὲ δεῖ τοὺσ ἐξιόντασ τόξα καὶ παρὰ τὴν φαρέτραν ἐν κολεῷ κοπίδα ἢ σάγαριν, ἔτι δὲ γέρρον καὶ παλτὰ δύο, ὥστε τὸ μὲν ἀφεῖναι, τῷ δ’, ἂν δέῃ, ἐκ χειρὸσ χρῆσθαι. διὰ τοῦτο δὲ δημοσίᾳ τοῦ θηρᾶν ἐπιμέλονται, καὶ βασιλεὺσ ὥσπερ καὶ ἐν πολέμῳ ἡγεμών ἐστιν αὐτοῖσ καὶ αὐτόσ τε θηρᾷ καὶ τῶν ἄλλων ἐπιμελεῖται ὅπωσ ἂν θηρῶσιν, ὅτι ἀληθεστάτη αὐτοῖσ δοκεῖ εἶναι αὕτη ἡ μελέτη τῶν πρὸσ τὸν πόλεμον.

καὶ γὰρ πρῲ ἀνίστασθαι ἐθίζει καὶ ψύχη καὶ θάλπη ἀνέχεσθαι, γυμνάζει δὲ καὶ ὁδοιπορίαισ καὶ δρόμοισ, ἀνάγκη δὲ καὶ τοξεῦσαι θηρίον καὶ ἀκοντίσαι ὅπου ἂν παραπίπτῃ. καὶ τὴν ψυχὴν δὲ πολλάκισ ἀνάγκη θήγεσθαι ὅταν τι τῶν ἀλκίμων θηρίων ἀνθιστῆται· παίειν μὲν γὰρ δήπου δεῖ τὸ ὁμόσε γιγνόμενον, φυλάξασθαι δὲ τὸ ἐπιφερόμενον· ὥστε οὐ ῥᾴδιον εὑρεῖν τί ἐν τῇ θήρᾳ ἄπεστι τῶν ἐν πολέμῳ παρόντων. ἐξέρχονται δὲ ἐπὶ τὴν θήραν ἄριστον ἔχοντεσ πλέον μέν, ὡσ τὸ εἰκόσ, τῶν παίδων, τἆλλα δὲ ὅμοιον.

καὶ θηρῶντεσ μὲν οὐκ ἂν ἀριστήσαιεν, ἢν δέ τι δεήσῃ ἢ θηρίου ἕνεκα ἐπικαταμεῖναι ἢ ἄλλωσ ἐθελήσωσι διατρῖψαι περὶ τὴν θήραν, τὸ οὖν ἄριστον τοῦτο δειπνήσαντεσ τὴν ὑστεραίαν αὖ θηρῶσι μέχρι δείπνου, καὶ μίαν ἄμφω τούτω τὼ ἡμέρα λογίζονται, ὅτι μιᾶσ ἡμέρασ σῖτον δαπανῶσι. τοῦτο δὲ ποιοῦσι τοῦ ἐθίζεσθαι ἕνεκα, ἵν’ ἐάν τι καὶ ἐν πολέμῳ δεήσῃ, δύνωνται ταὐτὸ ποιεῖν. καὶ ὄψον δὲ τοῦτο ἔχουσιν οἱ τηλικοῦτοι ὅ τι ἂν θηράσωσιν· εἰ δὲ μή, τὸ κάρδαμον. εἰ δέ τισ αὐτοὺσ οἰέται ἢ ἐσθίειν ἀηδῶσ, ὅταν κάρδαμον μόνον ἔχωσιν ἐπὶ τῷ σίτῳ, ἢ πίνειν ἀηδῶσ, ὅταν ὕδωρ πίνωσιν, ἀναμνησθήτω πῶσ μὲν ἡδὺ μᾶζα καὶ ἄρτοσ πεινῶντι φαγεῖν, πῶσ δὲ ἡδὺ ὕδωρ πιεῖν διψῶντι. αἱ δ’ αὖ μένουσαι φυλαὶ διατρίβουσι μελετῶσαι τά τε ἄλλα ἃ παῖδεσ ὄντεσ ἔμαθον καὶ τοξεύειν καὶ ἀκοντίζειν, καὶ διαγωνιζόμενοι ταῦτα πρὸσ ἀλλήλουσ διατελοῦσιν.

εἰσὶ δὲ καὶ δημόσιοι τούτων ἀγῶνεσ καὶ ἆθλα προτίθεται· ἐν ᾗ δ’ ἂν τῶν φυλῶν πλεῖστοι ὦσι δαημονέστατοι καὶ ἀνδρικώτατοι καὶ εὐπιστότατοι, ἐπαινοῦσιν οἱ πολῖται καὶ τιμῶσιν οὐ μόνον τὸν νῦν ἄρχοντα αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ὅστισ αὐτοὺσ παῖδασ ὄντασ ἐπαίδευσε. χρῶνται δὲ τοῖσ μένουσι τῶν ἐφήβων αἱ ἀρχαί, ἤν τι ἢ φρουρῆσαι δεήσῃ ἢ κακούργουσ ἐρευνῆσαι ἢ λῃστὰσ ὑποδραμεῖν ἢ καὶ ἄλλο τι ὅσα ἰσχύοσ ἢ τάχουσ ἔργα ἐστί. ταῦτα μὲν δὴ οἱ ἔφηβοι πράττουσιν. ἐπειδὰν δὲ τὰ δέκα ἔτη διατελέσωσιν, ἐξέρχονται εἰσ τοὺσ τελείουσ ἄνδρασ. ἀφ’ οὗ δ’ ἂν ἐξέλθωσι χρόνου οὗτοι αὖ πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη διάγουσιν ὧδε.

πρῶτον μὲν ὥσπερ οἱ ἔφηβοι παρέχουσιν ἑαυτοὺσ ταῖσ ἀρχαῖσ χρῆσθαι, ἤν τι δέῃ ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ, ὅσα φρονούντων τε ἤδη ἔργα ἐστὶ καὶ ἔτι δυναμένων. ἢν δέ ποι δέῃ στρατεύεσθαι, τόξα μὲν οἱ οὕτω πεπαιδευμένοι οὐκέτι ἔχοντεσ οὐδὲ παλτὰ στρατεύονται, τὰ δὲ ἀγχέμαχα ὅπλα καλούμενα, θώρακά τε περὶ τοῖσ στέρνοισ καὶ γέρρον ἐν τῇ ἀριστερᾷ, οἱο͂́νπερ γράφονται οἱ Πέρσαι ἔχοντεσ, ἐν δὲ τῇ δεξιᾷ μάχαιραν ἢ κοπίδα. καὶ αἱ ἀρχαὶ δὲ πᾶσαι ἐκ τούτων καθίστανται πλὴν οἱ τῶν παίδων διδάσκαλοι. ἐπειδὰν δὲ τὰ πέντε καὶ εἴκοσιν ἔτη διατελέσωσιν, εἰήσαν μὲν ἂν οὗτοι πλέον τι γεγονότεσ ἢ τὰ πεντήκοντα ἔτη ἀπὸ γενεᾶσ· ἐξέρχονται δὲ τηνικαῦτα εἰσ τοὺσ γεραιτέρουσ ὄντασ τε καὶ καλουμένουσ. οἱ δ’ αὖ γεραίτεροι οὗτοι στρατεύονται μὲν οὐκέτι ἔξω τῆσ ἑαυτῶν, οἴκοι δὲ μένοντεσ δικάζουσι τά τε κοινὰ καὶ τὰ ἴδια πάντα.

καὶ θανάτου δὲ οὗτοι κρίνουσι, καὶ τὰσ ἀρχὰσ οὗτοι πάσασ αἱροῦνται· καὶ ἤν τισ ἢ ἐν ἐφήβοισ ἢ ἐν τελείοισ ἀνδράσιν ἐλλίπῃ τι τῶν νομίμων, φαίνουσι μὲν οἱ φύλαρχοι ἕκαστοι καὶ τῶν ἄλλων ὁ βουλόμενοσ, οἱ δὲ γεραίτεροι ἀκούσαντεσ ἐκκρίνουσιν· ὁ δὲ ἐκκριθεὶσ ἄτιμοσ διατελεῖ τὸν λοιπὸν βίον. ἵνα δὲ σαφέστερον δηλωθῇ πᾶσα ἡ Περσῶν πολιτεία, μικρὸν ἐπάνειμι·

καὶ ἡ πολιτεία αὕτη, ᾗ οἰόνται χρώμενοι βέλτιστοι ἂν εἶναι. νῦν γὰρ ἐν βραχυτάτῳ ἂν δηλωθείη διὰ τὰ προειρημένα. λέγονται μὲν γὰρ Πέρσαι ἀμφὶ τὰσ δώδεκα μυριάδασ εἶναι· τούτων δ’ οὐδεὶσ ἀπελήλαται νόμῳ τιμῶν καὶ ἀρχῶν, ἀλλ’ ἔξεστι πᾶσι Πέρσαισ πέμπειν τοὺσ ἑαυτῶν παῖδασ εἰσ τὰ κοινὰ τῆσ δικαιοσύνησ διδασκαλεῖα. ἀλλ’ οἱ μὲν δυνάμενοι τρέφειν τοὺσ παῖδασ ἀργοῦντασ πέμπουσιν, οἱ δὲ μὴ δυνάμενοι οὐ πέμπουσιν. οἳ δ’ ἂν παιδευθῶσι παρὰ τοῖσ δημοσίοισ διδασκάλοισ, ἔξεστιν αὐτοῖσ ἐν τοῖσ ἐφήβοισ νεανισκεύεσθαι, τοῖσ δὲ μὴ διαπαιδευθεῖσιν οὕτωσ οὐκ ἔξεστιν. οἳ δ’ ἂν αὖ ἐν τοῖσ ἐφήβοισ διατελέσωσι τὰ νόμιμα ποιοῦντεσ, ἔξεστι τούτοισ εἰσ τοὺσ τελείουσ ἄνδρασ συναλίζεσθαι καὶ ἀρχῶν καὶ τιμῶν μετέχειν, οἳ δ’ ἂν μὴ διαγένωνται ἐν τοῖσ ἐφήβοισ, οὐκ εἰσέρχονται εἰσ τοὺσ τελείουσ. οἳ δ’ ἂν αὖ ἐν τοῖσ τελείοισ διαγένωνται ἀνεπίληπτοι, οὗτοι τῶν γεραιτέρων γίγνονται. οὕτω μὲν δὴ οἱ γεραίτεροι διὰ πάντων τῶν καλῶν ἐληλυθότεσ καθίστανται· καὶ νῦν δὲ ἔτι ἐμμένει μαρτύρια καὶ τῆσ μετρίασ διαίτησ αὐτῶν καὶ τοῦ ἐκπονεῖσθαι τὴν δίαιταν.

αἰσχρὸν μὲν γὰρ ἔτι καὶ νῦν ἐστι Πέρσαισ καὶ τὸ πτύειν καὶ τὸ ἀπομύττεσθαι καὶ τὸ φύσησ μεστοὺσ φαίνεσθαι, αἰσχρὸν δέ ἐστι καὶ τὸ ἰόντα ποι φανερὸν γενέσθαι ἢ τοῦ οὐρῆσαι ἕνεκα ἢ καὶ ἄλλου τινὸσ τοιούτου. ταῦτα δὲ οὐκ ἂν ἐδύναντο ποιεῖν, εἰ μὴ καὶ διαίτῃ μετρίᾳ ἐχρῶντο καὶ τὸ ὑγρὸν ἐκπονοῦντεσ ἀνήλισκον, ὥστε ἄλλῃ πῃ ἀποχωρεῖν. ταῦτα μὲν δὴ κατὰ πάντων Περσῶν ἔχομεν λέγειν· οὗ δ’ ἕνεκα ὁ λόγοσ ὡρμήθη, νῦν λέξομεν τὰσ Κύρου πράξεισ ἀρξάμενοι ἀπὸ παιδόσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 2

(크세노폰, Cyropaedia, Κύρου Παιδείασ Α, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION