헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί5́4́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 4)

ἐκ Κερασοῦντοσ δὲ κατὰ θάλατταν μὲν ἐκομίζοντο οἵπερ καὶ πρόσθεν, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ γῆν ἐπορεύοντο. ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐπὶ τοῖσ Μοσσυνοίκων ὁρίοισ, πέμπουσιν εἰσ αὐτοὺσ Τιμησίθεον τὸν Τραπεζούντιον πρόξενον ὄντα τῶν Μοσσυνοίκων, ἐρωτῶντεσ πότερον ὡσ διὰ φιλίασ ἢ διὰ πολεμίασ πορεύσονται τῆσ χώρασ.

οἱ δὲ εἶπον ὅτι οὐ διήσοιεν· ἐπίστευον γὰρ τοῖσ χωρίοισ. ἐντεῦθεν λέγει ὁ Τιμησίθεοσ ὅτι πολέμιοί εἰσιν αὐτοῖσ οἱ ἐκ τοῦ ἐπέκεινα.

καὶ ἐδόκει καλέσαι ἐκείνουσ, εἰ βούλοιντο ξυμμαχίαν ποιήσασθαι· καὶ πεμφθεὶσ ὁ Τιμησίθεοσ ἧκεν ἄγων τοὺσ ἄρχοντασ. ἐπεὶ δὲ ἀφίκοντο, συνῆλθον οἵ τε τῶν Μοσσυνοίκων ἄρχοντεσ καὶ οἱ στρατηγοὶ τῶν Ἑλλήνων·

καὶ ἔλεξε Ξενοφῶν, ἡρμήνευε δὲ Τιμησίθεοσ·

ὦ ἄνδρεσ Μοσσύνοικοι, ἡμεῖσ βουλόμεθα διασωθῆναι πρὸσ τὴν Ἑλλάδα πεζῇ· πλοῖα γὰρ οὐκ ἔχομεν· κωλύουσι δὲ οὗτοι ἡμᾶσ οὓσ ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίουσ εἶναι. εἰ οὖν βούλεσθε, ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶσ λαβεῖν ξυμμάχουσ καὶ τιμωρήσασθαι εἴ τί ποτε ὑμᾶσ οὗτοι ἠδίκησαν, καὶ τὸ λοιπὸν ὑμῶν ὑπηκόουσ εἶναι τούτουσ.

εἰ δὲ ἡμᾶσ ἀφήσετε, σκέψασθε πόθεν αὖθισ ἂν τοσαύτην δύναμιν λάβοιτε ξύμμαχον.

πρὸσ ταῦτα ἀπεκρίνατο ὁ ἄρχων τῶν Μοσσυνοίκων ὅτι καὶ βούλοιντο ταῦτα καὶ δέχοιντο τὴν ξυμμαχίαν.

ἄγετε δή, ἔφη ὁ Ξενοφῶν, τί ἡμῶν δεήσεσθε χρήσασθαι, ἂν ξύμμαχοι ὑμῶν γενώμεθα, καὶ ὑμεῖσ τί οἱοῖ́ τε ἔσεσθε ἡμῖν ξυμπρᾶξαι περὶ τῆσ διόδου;

οἱ δὲ εἶπον ὅτι ἱκανοί ἐσμεν εἰσ τὴν χώραν εἰσβάλλειν ἐκ τοῦ ἐπὶ θάτερα τὴν τῶν ὑμῖν τε καὶ ἡμῖν πολεμίων, καὶ δεῦρο ὑμῖν πέμψαι ναῦσ τε καὶ ἄνδρασ οἵτινεσ ὑμῖν ξυμμαχοῦνταί τε καὶ τὴν ὁδὸν ἡγήσονται.

ἐπὶ τούτοισ πιστὰ δόντεσ καὶ λαβόντεσ ᾤχοντο.

καὶ ἧκον τῇ ὑστεραίᾳ ἄγοντεσ τριακόσια πλοῖα μονόξυλα καὶ ἐν ἑκάστῳ τρεῖσ ἄνδρασ, ὧν οἱ μὲν δύο ἐκβάντεσ εἰσ τάξιν ἔθεντο τὰ ὅπλα, ὁ δὲ εἷσ ἔμενε. καὶ οἱ μὲν λαβόντεσ τὰ πλοῖα ἀπέπλευσαν, οἱ δὲ μένοντεσ ἐξετάξαντο ὧδε.

ἔστησαν ὥσπερ ἀνὰ ἑκατὸν μάλιστα οἱο͂ν χοροὶ ἀντιστοιχοῦντεσ ἀλλήλοισ, ἔχοντεσ γέρρα πάντεσ λευκῶν βοῶν δασέα, ᾐκασμένα κιττοῦ πετάλῳ, ἐν δὲ τῇ δεξιᾷ παλτὸν ὡσ ἕξπηχυ, ἔμπροσθεν μὲν λόγχην ἔχον, ὄπισθεν δὲ τοῦ ξύλου σφαιροειδέσ. χιτωνίσκουσ δὲ ἐνεδεδύκεσαν ὑπὲρ γονάτων, πάχοσ ὡσ λινοῦ στρωματοδέσμου, ἐπὶ τῇ κεφαλῇ δὲ κράνη σκύτινα οἱᾶ́περ τὰ Παφλαγονικά, κρωβύλον ἔχοντα κατὰ μέσον, ἐγγύτατα τιαροειδῆ·

εἶχον δὲ καὶ σαγάρεισ σιδηρᾶσ. ἐντεῦθεν ἐξῆρχε μὲν αὐτῶν εἷσ, οἱ δὲ ἄλλοι ἅπαντεσ ἐπορεύοντο ᾄδοντεσ ἐν ῥυθμῷ, καὶ διελθόντεσ διὰ τῶν τάξεων καὶ διὰ τῶν ὅπλων τῶν Ἑλλήνων ἐπορεύοντο εὐθὺσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἐπὶ χωρίον ὃ ἐδόκει ἐπιμαχώτατον εἶναι.

ᾠκεῖτο δὲ τοῦτο πρὸ τῆσ πόλεωσ τῆσ Μητροπόλεωσ καλουμένησ αὐτοῖσ καὶ ἐχούσησ τὸ ἀκρότατον τῶν Μοσσυνοίκων.

καὶ περὶ τούτου ὁ πόλεμοσ ἦν· οἱ γὰρ ἀεὶ τοῦτ’ ἔχοντεσ ἐδόκουν ἐγκρατεῖσ εἶναι καὶ πάντων Μοσσυνοίκων, καὶ ἔφασαν τούτουσ οὐ δικαίωσ ἔχειν τοῦτο, ἀλλὰ κοινὸν ὂν καταλαβόντασ πλεονεκτεῖν. εἵποντο δ’ αὐτοῖσ καὶ τῶν Ἑλλήνων τινέσ, οὐ ταχθέντεσ ὑπὸ τῶν στρατηγῶν, ἀλλὰ ἁρπαγῆσ ἕνεκεν.

οἱ δὲ πολέμιοι προσιόντων τέωσ μὲν ἡσύχαζον· ἐπεὶ δ’ ἐγγὺσ ἐγένοντο τοῦ χωρίου, ἐκδραμόντεσ τρέπονται αὐτούσ, καὶ ἀπέκτειναν συχνοὺσ τῶν βαρβάρων καὶ τῶν ξυναναβάντων Ἑλλήνων τινάσ, καὶ ἐδίωκον μέχρι οὗ εἶδον τοὺσ Ἕλληνασ βοηθοῦντασ· εἶτα δὲ ἀποτραπόμενοι ᾤχοντο, καὶ ἀποτεμόντεσ τὰσ κεφαλὰσ τῶν νεκρῶν ἐπεδείκνυσαν τοῖσ Ἕλλησι καὶ τοῖσ ἑαυτῶν πολεμίοισ, καὶ ἅμα ἐχόρευον νόμῳ τινὶ ᾄδοντεσ.

οἱ δὲ Ἕλληνεσ μάλα ἤχθοντο ὅτι τούσ τε πολεμίουσ ἐπεποιήκεσαν θρασυτέρουσ καὶ ὅτι οἱ ἐξελθόντεσ Ἕλληνεσ σὺν αὐτοῖσ ἐπεφεύγεσαν μάλα ὄντεσ συχνοί·

ὃ οὔπω πρόσθεν ἐπεποιήκεσαν ἐν τῇ στρατείᾳ. Ξενοφῶν δὲ ξυγκαλέσασ τοὺσ Ἕλληνασ εἶπεν·

ἄνδρεσ στρατιῶται, μηδὲν ἀθυμήσητε ἕνεκα τῶν γεγενημένων· ἴστε γὰρ ὅτι καὶ ἀγαθὸν οὐ μεῖον τοῦ κακοῦ γεγένηται. πρῶτον μὲν γὰρ ἐπίστασθε ὅτι οἱ μέλλοντεσ ἡμῖν ἡγεῖσθαι τῷ ὄντι πολέμιοί εἰσιν οἷσπερ καὶ ἡμᾶσ ἀνάγκη·

ἔπειτα δὲ καὶ τῶν Ἑλλήνων οἱ ἀμελήσαντεσ τῆσ ξὺν ἡμῖν τάξεωσ καὶ ἱκανοὶ ἡγησάμενοι εἶναι ξὺν τοῖσ βαρβάροισ ταὐτὰ πράττειν ἅπερ σὺν ἡμῖν δίκην δεδώκασιν· ὥστε αὖθισ ἧττον τῆσ ἡμετέρασ τάξεωσ ἀπολείψονται. ἀλλ’ ὑμᾶσ δεῖ παρασκευάζεσθαι ὅπωσ καὶ τοῖσ φίλοισ οὖσι τῶν βαρβάρων δόξητε κρείττουσ αὐτῶν εἶναι καὶ τοῖσ πολεμίοισ δηλώσητε ὅτι οὐχ ὁμοίοισ ἀνδράσι μαχοῦνται νῦν τε καὶ ὅτε τοῖσ ἀτάκτοισ ἐμάχοντο.

ταύτην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν οὕτωσ ἔμειναν·

τῇ δὲ ὑστεραίᾳ θύσαντεσ ἐπεὶ ἐκαλλιερήσαντο, ἀριστήσαντεσ, ὀρθίουσ τοὺσ λόχουσ ποιησάμενοι, καὶ τοὺσ βαρβάρουσ ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κατὰ ταὐτὰ ταξάμενοι ἐπορεύοντο τοὺσ τοξότασ μεταξὺ τῶν λόχων ὀρθίων ἔχοντεσ, ὑπολειπομένου δὲ μικρὸν τοῦ στόματοσ τῶν ὁπλιτῶν. ἦσαν γὰρ τῶν πολεμίων οἳ εὔζωνοι κατατρέχοντεσ τοῖσ λίθοισ ἔβαλλον.

τούτουσ ἀνέστελλον οἱ τοξόται καὶ πελτασταί. οἱ δ’ ἄλλοι βάδην ἐπορεύοντο πρῶτον μὲν ἐπὶ τὸ χωρίον ἀφ’ οὗ τῇ προτεραίᾳ οἱ βάρβαροι ἐτρέφθησαν καὶ οἱ ξὺν αὐτοῖσ· ἐνταῦθα γὰρ οἱ πολέμιοι ἦσαν ἀντιτεταγμένοι. τοὺσ μὲν οὖν πελταστὰσ ἐδέξαντο οἱ βάρβαροι καὶ ἐμάχοντο, ἐπειδὴ δὲ ἐγγὺσ ἦσαν οἱ ὁπλῖται, ἐτρέποντο.

καὶ οἱ μὲν πελτασταὶ εὐθὺσ εἵποντο διώκοντεσ ἄνω πρὸσ τὴν πόλιν, οἱ δὲ ὁπλῖται ἐν τάξει εἵποντο. ἐπεὶ δὲ ἄνω ἦσαν πρὸσ ταῖσ Μητροπόλεωσ οἰκίαισ, ἐνταῦθα οἱ πολέμιοι ὁμοῦ δὴ πάντεσ γενόμενοι ἐμάχοντο καὶ ἐξηκόντιζον τοῖσ παλτοῖσ, καὶ ἄλλα δόρατα ἔχοντεσ παχέα μακρά, ὅσα ἀνὴρ ἂν φέροι μόλισ, τούτοισ ἐπειρῶντο ἀμύνασθαι ἐκ χειρόσ.

ἐπεὶ δὲ οὐχ ὑφίεντο οἱ Ἕλληνεσ, ἀλλὰ ὁμόσε ἐχώρουν, ἔφευγον οἱ βάρβαροι καὶ ἐντεῦθεν, λιπόντεσ ἅπαντεσ τὸ χωρίον.

ὁ δὲ βασιλεὺσ αὐτῶν ὁ ἐν τῷ μόσσυνι τῷ ἐπ’ ἄκρου ᾠκοδομημένῳ, ὃν τρέφουσι πάντεσ κοινῇ αὐτοῦ μένοντα καὶ φυλάττουσιν, οὐκ ἤθελεν ἐξελθεῖν, οὐδὲ ὁ ἐν τῷ πρότερον αἱρεθέντι χωρίῳ, ἀλλ’ αὐτοῦ σὺν τοῖσ μοσσύνοισ κατεκαύθησαν. οἱ δὲ Ἕλληνεσ διαρπάζοντεσ τὰ χωρία ηὑρ́ισκον θησαυροὺσ ἐν ταῖσ οἰκίαισ ἄρτων νενημένων περυσινῶν, ὡσ ἔφασαν οἱ Μοσσύνοικοι, τὸν δὲ νέον σῖτον ξὺν τῇ καλάμῃ ἀποκείμενον·

ἦσαν δὲ ζειαὶ αἱ πλεῖσται. καὶ δελφίνων τεμάχη ἐν ἀμφορεῦσιν ηὑρίσκετο τεταριχευμένα καὶ στέαρ ἐν τεύχεσι τῶν δελφίνων, ᾧ ἐχρῶντο οἱ Μοσσύνοικοι καθάπερ οἱ Ἕλληνεσ τῷ ἐλαίῳ·

κάρυα δὲ ἐπὶ τῶν ἀνώγεων ἦν πολλὰ τὰ πλατέα οὐκ ἔχοντα διαφυὴν οὐδεμίαν.

τούτων καὶ πλείστῳ σίτῳ ἐχρῶντο ἕψοντεσ καὶ ἄρτουσ ὀπτῶντεσ. οἶνοσ δὲ ηὑρίσκετο ὃσ ἄκρατοσ μὲν ὀξὺσ ἐφαίνετο εἶναι ὑπὸ τῆσ αὐστηρότητοσ, κερασθεὶσ δὲ εὐώδησ τε καὶ ἡδύσ. οἱ μὲν δὴ Ἕλληνεσ ἀριστήσαντεσ ἐνταῦθα ἐπορεύοντο εἰσ τὸ πρόσω, παραδόντεσ τὸ χωρίον τοῖσ ξυμμαχήσασι τῶν Μοσσυνοίκων.

ὁπόσα δὲ καὶ ἄλλα παρῇσαν χωρία τῶν ξὺν τοῖσ πολεμίοισ ὄντων, τὰ εὐπροσοδώτατα οἱ μὲν ἔλειπον, οἱ δὲ ἑκόντεσ προσεχώρουν. τὰ δὲ πλεῖστα τοιάδε ἦν τῶν χωρίων.

ἀπεῖχον αἱ πόλεισ ἀπ’ ἀλλήλων στάδια ὀγδοήκοντα, αἱ δὲ πλέον αἱ δὲ μεῖον· ἀναβοώντων δὲ ἀλλήλων ξυνήκουον εἰσ τὴν ἑτέραν ἐκ τῆσ ἑτέρασ πόλεωσ· οὕτωσ ὑψηλή τε καὶ κοίλη ἡ χώρα ἦν. ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι ἐν τοῖσ φίλοισ ἦσαν, ἐπεδείκνυσαν αὐτοῖσ παῖδασ τῶν εὐδαιμόνων σιτευτούσ, τεθραμμένουσ καρύοισ ἑφθοῖσ, ἁπαλοὺσ καὶ λευκοὺσ σφόδρα καὶ οὐ πολλοῦ δέοντασ ἴσουσ τὸ μῆκοσ καὶ τὸ πλάτοσ εἶναι, ποικίλουσ δὲ τὰ νῶτα καὶ τὰ ἔμπροσθεν πάντα, ἐστιγμένουσ ἀνθέμια.

ἐζήτουν δὲ καὶ ταῖσ ἑταίραισ ἃσ ἦγον οἱ Ἕλληνεσ ἐμφανῶσ ξυγγίγνεσθαι·

νόμοσ γὰρ ἦν οὗτόσ σφισι. λευκοὶ δὲ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ καὶ αἱ γυναῖκεσ. τούτουσ ἔλεγον οἱ στρατευσάμενοι βαρβαρωτάτουσ διελθεῖν καὶ πλεῖστον τῶν Ἑλληνικῶν νόμων κεχωρισμένουσ.

ἔν τε γὰρ ὄχλῳ ὄντεσ ἐποίουν ἅπερ <ἂν> ἄνθρωποι ἐν ἐρημίᾳ ποιήσειαν, μόνοι τε ὄντεσ ὅμοια ἔπραττον ἅπερ ἂν μετ’ ἄλλων ὄντεσ, διελέγοντό τε αὑτοῖσ καὶ ἐγέλων ἐφ’ ἑαυτοῖσ καὶ ὠρχοῦντο ἐφιστάμενοι ὅπου τύχοιεν, ὥσπερ ἄλλοισ ἐπιδεικνύμενοι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 4

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION