헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί5́2́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 2)

ἐπεὶ δὲ τὰ ἐπιτήδεια οὐκέτι ἦν λαμβάνειν ὥστε ἀπαυθημερίζειν ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, ἐκ τούτου λαβὼν Ξενοφῶν ἡγεμόνασ τῶν Τραπεζουντίων ἐξάγει εἰσ Δρίλασ τὸ ἥμισυ τοῦ στρατεύματοσ, τὸ δὲ ἥμισυ κατέλιπε φυλάττειν τὸ στρατόπεδον· οἱ γὰρ Κόλχοι, ἅτε ἐκπεπτωκότεσ τῶν οἰκιῶν, πολλοὶ ἦσαν ἁθρόοι καὶ ὑπερεκάθηντο ἐπὶ τῶν ἄκρων. οἱ δὲ Τραπεζούντιοι ὁπόθεν μὲν τὰ ἐπιτήδεια ῥᾴδιον ἦν λαβεῖν οὐκ ἦγον·

φίλοι γὰρ αὐτοῖσ ἦσαν· εἰσ δὲ τοὺσ Δρίλασ προθύμωσ ἦγον, ὑφ’ ὧν κακῶσ ἔπασχον, εἰσ χωρία τε ὀρεινὰ καὶ δύσβατα καὶ ἀνθρώπουσ πολεμικωτάτουσ τῶν ἐν τῷ Πόντῳ. ἐπεὶ δὲ ἦσαν ἐν τῇ ἄνω χώρᾳ οἱ Ἕλληνεσ, ὁποῖα τῶν χωρίων τοῖσ Δρίλαισ ἁλώσιμα εἶναι ἐδόκει ἐμπιμπράντεσ ἀπῇσαν·

καὶ οὐδὲν ἦν λαμβάνειν εἰ μὴ ὗσ ἢ βοῦσ ἢ ἄλλο τι κτῆνοσ τὸ πῦρ διαπεφευγόσ. ἓν δὲ ἦν χωρίον μητρόπολισ αὐτῶν· εἰσ τοῦτο πάντεσ ξυνερρυήκεσαν. περὶ δὲ τοῦτο ἦν χαράδρα ἰσχυρῶσ βαθεῖα, καὶ πρόσοδοι χαλεπαὶ πρὸσ τὸ χωρίον. οἱ δὲ πελτασταὶ προδραμόντεσ στάδια πέντε ἢ ἓξ τῶν ὁπλιτῶν, διαβάντεσ τὴν χαράδραν, ὁρῶντεσ πρόβατα πολλὰ καὶ ἄλλα χρήματα προσέβαλλον πρὸσ τὸ χωρίον·

ξυνείποντο δὲ καὶ δορυφόροι πολλοὶ οἱ ἐπὶ τὰ ἐπιτήδεια ἐξωρμημένοι· ὥστε ἐγένοντο οἱ διαβάντεσ πλείουσ ἢ δισχίλιοι ἄνθρωποι. ἐπεὶ δὲ μαχόμενοι οὐκ ἐδύναντο λαβεῖν τὸ χωρίον καὶ γὰρ τάφροσ ἦν περὶ αὐτὸ εὐρεῖα ἀναβεβλημένη καὶ σκόλοπεσ ἐπὶ τῆσ ἀναβολῆσ καὶ τύρσεισ πυκναὶ ξύλιναι πεποιημέναι, ἀπιέναι δὴ ἐπεχείρουν·

οἱ δὲ ἐπέκειντο αὐτοῖσ. ὡσ δὲ οὐκ ἐδύναντο ἀποτρέχειν ἦν γὰρ ἐφ’ ἑνὸσ ἡ κατάβασισ ἐκ τοῦ χωρίου εἰσ τὴν χαράδραν, πέμπουσι πρὸσ Ξενοφῶντα·

ὁ δὲ ἡγεῖτο τοῖσ ὁπλίταισ. ὁ δὲ ἐλθὼν λέγει ὅτι ἔστι χωρίον χρημάτων πολλῶν μεστόν·

τοῦτο οὔτε λαβεῖν δυνάμεθα· ἰσχυρὸν γάρ ἐστιν· οὔτε ἀπελθεῖν ῥᾴδιον· μάχονται γὰρ ἐπεξεληλυθότεσ καὶ ἡ ἄφοδοσ χαλεπή. ἀκούσασ ταῦτα ὁ Ξενοφῶν προσαγαγὼν πρὸσ τὴν χαράδραν τοὺσ μὲν ὁπλίτασ θέσθαι ἐκέλευσε τὰ ὅπλα, αὐτὸσ δὲ διαβὰσ σὺν τοῖσ λοχαγοῖσ ἐσκοπεῖτο πότερον εἰή κρεῖττον ἀπαγαγεῖν καὶ τοὺσ διαβεβηκότασ ἢ καὶ τοὺσ ὁπλίτασ διαβιβάζειν, ὡσ ἁλόντοσ ἂν τοῦ χωρίου.

ἐδόκει γὰρ τὸ μὲν ἀπαγαγεῖν οὐκ εἶναι ἄνευ πολλῶν νεκρῶν, ἑλεῖν δ’ ἂν ᾤοντο καὶ οἱ λοχαγοὶ τὸ χωρίον, καὶ ὁ Ξενοφῶν ξυνεχώρησε τοῖσ ἱεροῖσ πιστεύσασ·

οἱ γὰρ μάντεισ ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι μάχη μὲν ἔσται, τὸ δὲ τέλοσ καλὸν τῆσ ἐξόδου. καὶ τοὺσ μὲν λοχαγοὺσ ἔπεμπε διαβιβάσοντασ τοὺσ ὁπλίτασ, αὐτὸσ δ’ ἔμενεν ἀναχωρίσασ ἅπαντασ τοὺσ πελταστάσ, καὶ οὐδένα εἰά ἀκροβολίζεσθαι.

ἐπεὶ δ’ ἧκον οἱ ὁπλῖται, ἐκέλευσε τὸν λόχον ἕκαστον ποιῆσαι τῶν λοχαγῶν ὡσ ἂν κράτιστα οἰήται ἀγωνιεῖσθαι·

ἦσαν γὰρ οἱ λοχαγοὶ πλησίον ἀλλήλων οἳ πάντα τὸν χρόνον ἀλλήλοισ περὶ ἀνδραγαθίασ ἀντεποιοῦντο. καὶ οἱ μὲν ταῦτ’ ἐποίουν·

ὁ δὲ τοῖσ πελτασταῖσ πᾶσι παρήγγειλε διηγκυλωμένουσ ἰέναι, ὡσ, ὁπόταν σημήνῃ, ἀκοντίζειν, καὶ τοὺσ τοξότασ ἐπιβεβλῆσθαι ἐπὶ ταῖσ νευραῖσ, ὡσ, ὁπόταν σημήνῃ, τοξεύειν δεῆσον, καὶ τοὺσ γυμνῆτασ λίθων ἔχειν μεστὰσ τὰσ διφθέρασ· καὶ τοὺσ ἐπιτηδείουσ ἔπεμψε τούτων ἐπιμεληθῆναι. ἐπεὶ δὲ πάντα παρεσκεύαστο καὶ οἱ λοχαγοὶ καὶ οἱ ὑπολόχαγοι καὶ οἱ ἀξιοῦντεσ τούτων μὴ χείρουσ εἶναι πάντεσ παρατεταγμένοι ἦσαν, καὶ ἀλλήλουσ μὲν δὴ ξυνεώρων μηνοειδὴσ γὰρ διὰ τὸ χωρίον ἡ τάξισ ἦν·

ἐπεὶ δ’ ἐπαιάνισαν καὶ ἡ σάλπιγξ ἐφθέγξατο, ἅμα τε τῷ Ἐνυαλίῳ ἠλέλιξαν καὶ ἔθεον δρόμῳ οἱ ὁπλῖται, καὶ τὰ βέλη ὁμοῦ ἐφέρετο, λόγχαι, τοξεύματα, σφενδόναι, πλεῖστοι δ’ ἐκ τῶν χειρῶν λίθοι, ἦσαν δὲ οἳ καὶ πῦρ προσέφερον.

ὑπὸ δὲ τοῦ πλήθουσ τῶν βελῶν ἔλιπον οἱ πολέμιοι τά τε σταυρώματα καὶ τὰσ τύρσεισ·

ὥστε Ἀγασίασ Στυμφάλιοσ καταθέμενοσ τὰ ὅπλα ἐν χιτῶνι μόνον ἀνέβη, καὶ ἄλλοσ ἄλλον εἷλκε, καὶ ἄλλοσ ἀνεβεβήκει, καὶ ἡλώκει τὸ χωρίον, ὡσ ἐδόκει. καὶ οἱ μὲν πελτασταὶ καὶ οἱ ψιλοὶ ἐσδραμόντεσ ἡρ́παζον ὅ τι ἕκαστοσ ἐδύνατο·

ὁ δὲ Ξενοφῶν στὰσ κατὰ τὰσ πύλασ ὁπόσουσ ἐδύνατο κατεκώλυε τῶν ὁπλιτῶν ἔξω· πολέμιοι γὰρ ἄλλοι ἐφαίνοντο ἐπ’ ἄκροισ τισὶν ἰσχυροῖσ. οὐ πολλοῦ δὲ χρόνου μεταξὺ γενομένου κραυγή τε ἐγένετο ἔνδον καὶ ἔφευγον οἱ μὲν καὶ ἔχοντεσ ἃ ἔλαβον, τάχα δέ τισ καὶ τετρωμένοσ·

καὶ πολὺσ ἦν ὠθισμὸσ ἀμφὶ τὰ θύρετρα. καὶ ἐρωτώμενοι οἱ ἐκπίπτοντεσ ἔλεγον ὅτι ἄκρα τέ ἐστιν ἔνδον καὶ οἱ πολέμιοι πολλοί, οἳ παίουσιν ἐκδεδραμηκότεσ τοὺσ ἔνδον ἀνθρώπουσ. ἐνταῦθα ἀνειπεῖν ἐκέλευσε Τολμίδην τὸν κήρυκα ἰέναι εἴσω τὸν βουλόμενόν τι λαμβάνειν.

καὶ ἱένται πολλοὶ εἴσω, καὶ νικῶσι τοὺσ ἐκπίπτοντασ οἱ εἰσωθούμενοι καὶ κατακλείουσι τοὺσ πολεμίουσ πάλιν εἰσ τὴν ἄκραν. καὶ τὰ μὲν ἔξω τῆσ ἄκρασ πάντα διηρπάσθη, καὶ ἐξεκομίσαντο οἱ Ἕλληνεσ·

οἱ δὲ ὁπλῖται ἔθεντο τὰ ὅπλα, οἱ μὲν περὶ τὰ σταυρώματα, οἱ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ τὴν ἄκραν φέρουσαν. ὁ δὲ Ξενοφῶν καὶ οἱ λοχαγοὶ ἐσκόπουν εἰ οἱο͂́ν τε εἰή τὴν ἄκραν λαβεῖν·

ἦν γὰρ οὕτωσ σωτηρία ἀσφαλήσ, ἄλλωσ δὲ πάνυ χαλεπὸν ἐδόκει εἶναι ἀπελθεῖν· σκοπουμένοισ δὲ αὐτοῖσ ἔδοξε παντάπασιν ἀνάλωτον εἶναι τὸ χωρίον. ἐνταῦθα παρεσκευάζοντο τὴν ἄφοδον, καὶ τοὺσ μὲν σταυροὺσ ἕκαστοι τοὺσ καθ’ αὑτοὺσ διῄρουν, καὶ τοὺσ ἀχρείουσ καὶ φορτία ἔχοντάσ τε ἐξεπέμποντο καὶ τῶν ὁπλιτῶν τὸ πλῆθοσ, καταλιπόντεσ οἱ λοχαγοὶ οἷσ ἕκαστοσ ἐπίστευεν.

ἐπεὶ δὲ ἤρξαντο ἀποχωρεῖν, ἐπεξέθεον ἔνδοθεν πολλοὶ γέρρα καὶ λόγχασ ἔχοντεσ καὶ κνημῖδασ καὶ κράνη Παφλαγονικά, καὶ ἄλλοι ἐπὶ τὰσ οἰκίασ ἀνέβαινον τὰσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆσ εἰσ τὴν ἄκραν φερούσησ ὁδοῦ·

ὥστε οὐδὲ διώκειν ἀσφαλὲσ ἦν κατὰ τὰσ πύλασ τὰσ εἰσ τὴν ἄκραν φερούσασ.

καὶ γὰρ ξύλα μεγάλα ἐπερρίπτουν ἄνωθεν, ὥστε χαλεπὸν ἦν καὶ μένειν καὶ ἀπιέναι· καὶ ἡ νὺξ φοβερὰ ἦν ἡ ἐπιοῦσα. μαχομένων δὲ αὐτῶν καὶ ἀπορουμένων θεῶν τισ αὐτοῖσ μηχανὴν σωτηρίασ δίδωσιν.

ἐξαπίνησ γὰρ ἀνέλαμψεν οἰκία τῶν ἐν δεξιᾷ ὅτου δὴ ἐνάψαντοσ. ὡσ δ’ αὕτη ξυνέπιπτεν, ἔφευγον οἱ ἀπὸ τῶν ἐν δεξιᾷ οἰκιῶν. ὡσ δὲ ἔμαθεν ὁ Ξενοφῶν τοῦτο παρὰ τῆσ τύχησ, ἐνάπτειν ἐκέλευε καὶ τὰσ ἐν ἀριστερᾷ οἰκίασ, αἳ ξύλιναι ἦσαν, ὥστε καὶ ταχὺ ἐκαίοντο.

ἔφευγον οὖν καὶ οἱ ἀπὸ τούτων τῶν οἰκιῶν.

οἱ δὲ κατὰ στόμα δὴ ἔτι μόνοι ἐλύπουν καὶ δῆλοι ἦσαν ὅτι ἐπικείσονται ἐν τῇ ἐξόδῳ τε καὶ καταβάσει. ἐνταῦθα παραγγέλλει φέρειν ξύλα ὅσοι ἐτύγχανον ἔξω ὄντεσ τῶν βελῶν εἰσ τὸ μέσον ἑαυτῶν καὶ τῶν πολεμίων. ἐπεὶ δὲ ἱκανὰ ἤδη ἦν, ἐνῆψαν· ἐνῆπτον δὲ καὶ τὰσ παρ’ αὐτὸ τὸ χαράκωμα οἰκίασ, ὅπωσ οἱ πολέμιοι ἀμφὶ ταῦτα ἔχοιεν. οὕτω μόλισ ἀπῆλθον ἀπὸ τοῦ χωρίου, πῦρ ἐν μέσῳ ἑαυτῶν καὶ τῶν πολεμίων ποιησάμενοι.

καὶ κατεκαύθη πᾶσα ἡ πόλισ καὶ αἱ οἰκίαι καὶ αἱ τύρσεισ καὶ τὰ σταυρώματα καὶ τἆλλα πάντα πλὴν τῆσ ἄκρασ. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἀπῇσαν οἱ Ἕλληνεσ ἔχοντεσ τὰ ἐπιτήδεια.

ἐπεὶ δὲ τὴν κατάβασιν ἐφοβοῦντο τὴν εἰσ Τραπεζοῦντα πρανὴσ γὰρ ἦν καὶ στενή, ψευδενέδραν ἐποιήσαντο· καὶ ἀνὴρ Μυσὸσ καὶ τοὔνομα τοῦτο ἔχων τῶν Κρητῶν λαβὼν δέκα ἔμενεν ἐν λασίῳ χωρίῳ καὶ προσεποιεῖτο τοὺσ πολεμίουσ πειρᾶσθαι λανθάνειν·

αἱ δὲ πέλται αὐτῶν ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε διεφαίνοντο χαλκαῖ οὖσαι. οἱ μὲν οὖν πολέμιοι ταῦτα διορῶντεσ ἐφοβοῦντο ὡσ ἐνέδραν οὖσαν·

ἡ δὲ στρατιὰ ἐν τούτῳ κατέβαινεν. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει ἤδη ἱκανὸν ὑπεληλυθέναι, τῷ Μυσῷ ἐσήμηνε φεύγειν ἀνὰ κράτοσ· καὶ ὃσ ἐξαναστὰσ φεύγει καὶ οἱ σὺν αὐτῷ. καὶ οἱ μὲν ἄλλοι Κρῆτεσ ἁλίσκεσθαι γὰρ ἔφασαν τῷ δρόμῳ, ἐκπεσόντεσ ἐκ τῆσ ὁδοῦ εἰσ ὕλην κατὰ τὰσ νάπασ καλινδούμενοι ἐσώθησαν, ὁ Μυσὸσ δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν φεύγων ἐβόα βοηθεῖν·

καὶ ἐβοήθησαν αὐτῷ, καὶ ἀνέλαβον τετρωμένον.

καὶ αὐτοὶ ἐπὶ πόδα ἀνεχώρουν βαλλόμενοι οἱ βοηθήσαντεσ καὶ ἀντιτοξεύοντέσ τινεσ τῶν Κρητῶν. οὕτωσ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον πάντεσ σῷοι ὄντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 2

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Ε, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION