헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί3́4́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 4)

μείναντεσ δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῇ ἄλλῃ ἐπορεύοντο πρῳαίτερον ἀναστάντεσ· χαράδραν γὰρ ἔδει αὐτοὺσ διαβῆναι ἐφ’ ᾗ ἐφοβοῦντο μὴ ἐπιθοῖντο αὐτοῖσ διαβαίνουσιν οἱ πολέμιοι. διαβεβηκόσι δὲ αὐτοῖσ πάλιν φαίνεται Μιθραδάτησ, ἔχων ἱππέασ χιλίουσ, τοξότασ δὲ καὶ σφενδονήτασ εἰσ τετρακισχιλίουσ·

τοσούτουσ γὰρ ᾔτησε Τισσαφέρνην, καὶ ἔλαβεν ὑποσχόμενοσ, ἂν τούτουσ λάβῃ, παραδώσειν αὐτῷ τοὺσ Ἕλληνασ, καταφρονήσασ, ὅτι ἐν τῇ πρόσθεν προσβολῇ ὀλίγουσ ἔχων ἔπαθε μὲν οὐδέν, πολλὰ δὲ κακὰ ἐνόμιζε ποιῆσαι. ἐπεὶ δὲ οἱ Ἕλληνεσ διαβεβηκότεσ ἀπεῖχον τῆσ χαράδρασ ὅσον ὀκτὼ σταδίουσ, διέβαινε καὶ ὁ Μιθραδάτησ ἔχων τὴν δύναμιν.

παρήγγελτο δὲ τῶν τε πελταστῶν οὓσ ἔδει διώκειν καὶ τῶν ὁπλιτῶν, καὶ τοῖσ ἱππεῦσιν εἴρητο θαρροῦσι διώκειν ὡσ ἐφεψομένησ ἱκανῆσ δυνάμεωσ. ἐπεὶ δὲ ὁ Μιθραδάτησ κατειλήφει, καὶ ἤδη σφενδόναι καὶ τοξεύματα ἐξικνοῦντο, ἐσήμηνε τοῖσ Ἕλλησι τῇ σάλπιγγι, καὶ εὐθὺσ ἔθεον ὁμόσε οἷσ εἴρητο καὶ οἱ ἱππεῖσ ἤλαυνον·

οἱ δὲ οὐκ ἐδέξαντο, ἀλλ’ ἔφευγον ἐπὶ τὴν χαράδραν. ἐν ταύτῃ τῇ διώξει τοῖσ βαρβάροισ τῶν τε πεζῶν ἀπέθανον πολλοὶ καὶ τῶν ἱππέων ἐν τῇ χαράδρᾳ ζωοὶ ἐλήφθησαν εἰσ ὀκτωκαίδεκα.

τοὺσ δὲ ἀποθανόντασ αὐτοκέλευστοι οἱ Ἕλληνεσ ᾐκίσαντο, ὡσ ὅτι φοβερώτατον τοῖσ πολεμίοισ εἰή ὁρᾶν. καὶ οἱ μὲν πολέμιοι οὕτω πράξαντεσ ἀπῆλθον, οἱ δὲ Ἕλληνεσ ἀσφαλῶσ πορευόμενοι τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ ἀφίκοντο ἐπὶ τὸν Τίγρητα ποταμόν.

ἐνταῦθα πόλισ ἦν ἐρήμη μεγάλη, ὄνομα δ’ αὐτῇ ἦν Λάρισα·

ᾤκουν δ’ αὐτὴν τὸ παλαιὸν Μῆδοι. τοῦ δὲ τείχουσ αὐτῆσ ἦν τὸ εὖροσ πέντε καὶ εἴκοσι πόδεσ, ὕψοσ δ’ ἑκατόν· τοῦ δὲ κύκλου ἡ περίοδοσ δύο παρασάγγαι· ᾠκοδόμητο δὲ πλίνθοισ κεραμεαῖσ· κρηπὶσ δ’ ὑπῆν λιθίνη τὸ ὕψοσ εἴκοσι ποδῶν. ταύτην βασιλεὺσ Περσῶν ὅτε παρὰ Μήδων τὴν ἀρχὴν ἐλάμβανον Πέρσαι πολιορκῶν οὐδενὶ τρόπῳ ἐδύνατο ἑλεῖν·

ἥλιον δὲ νεφέλη προκαλύψασα ἠφάνισε μέχρι ἐξέλιπον οἱ ἄνθρωποι, καὶ οὕτωσ ἑάλω. παρὰ ταύτην τὴν πόλιν ἦν πυραμὶσ λιθίνη, τὸ μὲν εὖροσ ἑνὸσ πλέθρου, τὸ δὲ ὕψοσ δύο πλέθρων.

ἐπὶ ταύτησ πολλοὶ τῶν βαρβάρων ἦσαν ἐκ τῶν πλησίον κωμῶν ἀποπεφευγότεσ. ἐντεῦθεν δ’ ἐπορεύθησαν σταθμὸν ἕνα παρασάγγασ ἓξ πρὸσ τεῖχοσ ἔρημον μέγα πρὸσ τῇ πόλει κείμενον·

ὄνομα δὲ ἦν τῇ πόλει Μέσπιλα· Μῆδοι δ’ αὐτήν ποτε ᾤκουν. ἦν δὲ ἡ μὲν κρηπὶσ λίθου ξεστοῦ κογχυλιάτου, τὸ εὖροσ πεντήκοντα ποδῶν καὶ τὸ ὕψοσ πεντήκοντα. ἐπὶ δὲ ταύτῃ ἐπῳκοδόμητο πλίνθινον τεῖχοσ, τὸ μὲν εὖροσ πεντήκοντα ποδῶν, τὸ δὲ ὕψοσ ἑκατόν·

τοῦ δὲ τείχουσ ἡ περίοδοσ ἓξ παρασάγγαι. ἐνταῦθα λέγεται Μήδεια γυνὴ βασιλέωσ καταφυγεῖν ὅτε ἀπώλλυσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν Μῆδοι. ταύτην δὲ τὴν πόλιν πολιορκῶν ὁ Περσῶν βασιλεὺσ οὐκ ἐδύνατο οὔτε χρόνῳ ἑλεῖν οὔτε βίᾳ·

Ζεὺσ δὲ βροντῇ κατέπληξε τοὺσ ἐνοικοῦντασ, καὶ οὕτωσ ἑάλω. ἐντεῦθεν δ’ ἐπορεύθησαν σταθμὸν ἕνα παρασάγγασ τέτταρασ.

εἰσ τοῦτον δὲ τὸν σταθμὸν Τισσαφέρνησ ἐπεφάνη, οὕσ τε αὐτὸσ ἱππέασ ἦλθεν ἔχων καὶ τὴν Ὀρόντα δύναμιν τοῦ τὴν βασιλέωσ θυγατέρα ἔχοντοσ καὶ οὓσ Κῦροσ ἔχων ἀνέβη βαρβάρουσ καὶ οὓσ ὁ βασιλέωσ ἀδελφὸσ ἔχων βασιλεῖ ἐβοήθει, καὶ πρὸσ τούτοισ ὅσουσ βασιλεὺσ ἔδωκεν αὐτῷ, ὥστε τὸ στράτευμα πάμπολυ ἐφάνη. ἐπεὶ δ’ ἐγγὺσ ἐγένετο, τὰσ μὲν τῶν τάξεων ὄπισθεν καταστήσασ, τὰσ δὲ εἰσ τὰ πλάγια παραγαγὼν ἐμβαλεῖν μὲν οὐκ ἐτόλμησεν οὐδ’ ἐβούλετο διακινδυνεύειν, σφενδονᾶν δὲ παρήγγειλε καὶ τοξεύειν.

ἐπεὶ δὲ διαταχθέντεσ οἱ Ῥόδιοι ἐσφενδόνησαν καὶ οἱ Σκύθαι τοξόται ἐτόξευσαν καὶ οὐδεὶσ ἡμάρτανεν ἀνδρόσ οὐδὲ γὰρ εἰ πάνυ προυθυμεῖτο ῥᾴδιον ἦν, καὶ ὁ Τισσαφέρνησ μάλα ταχέωσ ἔξω βελῶν ἀπεχώρει καὶ <αἱ> ἄλλαι τάξεισ ἀπεχώρησαν.

καὶ τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ οἱ μὲν ἐπορεύοντο, οἱ δ’ εἵποντο·

καὶ οὐκέτι ἐσίνοντο οἱ βάρβαροι τῇ τότε ἀκροβολίσει· μακρότερον γὰρ οἵ τε Ῥόδιοι τῶν Περσῶν ἐσφενδόνων καὶ τῶν τοξοτῶν· μεγάλα δὲ καὶ τόξα τὰ Περσικά ἐστιν·

ὥστε χρήσιμα ἦν ὁπόσα ἁλίσκοιτο τῶν τοξευμάτων τοῖσ Κρησί, καὶ διετέλουν χρώμενοι τοῖσ τῶν πολεμίων τοξεύμασι, καὶ ἐμελέτων τοξεύειν ἄνω ἱέντεσ μακράν. ηὑρίσκετο δὲ καὶ νεῦρα πολλὰ ἐν ταῖσ κώμαισ καὶ μόλυβδοσ, ὥστε χρῆσθαι εἰσ τὰσ σφενδόνασ. καὶ ταύτῃ μὲν τῇ ἡμέρᾳ, ἐπεὶ κατεστρατοπεδεύοντο οἱ Ἕλληνεσ κώμαισ ἐπιτυχόντεσ, ἀπῆλθον οἱ βάρβαροι μεῖον ἔχοντεσ τῇ ἀκροβολίσει·

τὴν δ’ ἐπιοῦσαν ἡμέραν ἔμειναν οἱ Ἕλληνεσ καὶ ἐπεσιτίσαντο· ἦν γὰρ πολὺσ σῖτοσ ἐν ταῖσ κώμαισ. τῇ δὲ ὑστεραίᾳ ἐπορεύοντο διὰ τοῦ πεδίου, καὶ Τισσαφέρνησ εἵπετο ἀκροβολιζόμενοσ. ἔνθα δὲ οἱ Ἕλληνεσ ἔγνωσαν πλαίσιον ἰσόπλευρον ὅτι πονηρὰ τάξισ εἰή πολεμίων ἑπομένων.

ἀνάγκη γάρ ἐστιν, ἢν συγκύπτῃ τὰ κέρατα τοῦ πλαισίου ἢ ὁδοῦ στενοτέρασ οὔσησ ἢ ὀρέων ἀναγκαζόντων ἢ γεφύρασ, ἐκθλίβεσθαι τοὺσ ὁπλίτασ καὶ πορεύεσθαι πονήρωσ ἅμα μὲν πιεζομένουσ, ἅμα δὲ καὶ ταραττομένουσ, ὥστε δυσχρήστουσ εἶναι ἀνάγκη ἀτάκτουσ ὄντασ· ὅταν δ’ αὖ διάσχῃ τὰ κέρατα, ἀνάγκη διασπᾶσθαι τοὺσ τότε ἐκθλιβομένουσ καὶ κενὸν γίγνεσθαι τὸ μέσον τῶν κεράτων, καὶ ἀθυμεῖν τοὺσ ταῦτα πάσχοντασ πολεμίων ἑπομένων.

καὶ ὁπότε δέοι γέφυραν διαβαίνειν ἢ ἄλλην τινὰ διάβασιν, ἔσπευδεν ἕκαστοσ βουλόμενοσ φθάσαι πρῶτοσ· καὶ εὐεπίθετον ἦν ἐνταῦθα τοῖσ πολεμίοισ. ἐπεὶ δὲ ταῦτ’ ἔγνωσαν οἱ στρατηγοί, ἐποίησαν ἓξ λόχουσ ἀνὰ ἑκατὸν ἄνδρασ, καὶ λοχαγοὺσ ἐπέστησαν καὶ ἄλλουσ πεντηκοντῆρασ καὶ ἄλλουσ ἐνωμοτάρχουσ.

οὗτοι δὲ πορευόμενοι, ὁπότε μὲν συγκύπτοι τὰ κέρατα, ὑπέμενον ὕστεροι οἱ λοχαγοί, ὥστε μὴ ἐνοχλεῖν τοῖσ κέρασι, τότε δὲ παρῆγον ἔξωθεν τῶν κεράτων. ὁπότε δὲ διάσχοιεν αἱ πλευραὶ τοῦ πλαισίου, τὸ μέσον ἂν ἐξεπίμπλασαν, εἰ μὲν στενότερον εἰή τὸ διέχον, κατὰ λόχουσ, εἰ δὲ πλατύτερον, κατὰ πεντηκοστῦσ, εἰ δὲ πάνυ πλατύ, κατ’ ἐνωμοτίασ·

ὥστε ἀεὶ ἔκπλεων εἶναι τὸ μέσον. εἰ δὲ καὶ διαβαίνειν τινὰ δέοι διάβασιν ἢ γέφυραν, οὐκ ἐταράττοντο, ἀλλ’ ἐν τῷ μέρει οἱ λοχαγοὶ διέβαινον·

καὶ εἴ που δέοι τι τῆσ φάλαγγοσ, ἐπιπαρῇσαν οὗτοι. τούτῳ τῷ τρόπῳ ἐπορεύθησαν σταθμοὺσ τέτταρασ. ἡνίκα δὲ τὸν πέμπτον ἐπορεύοντο, εἶδον βασίλειόν τι καὶ περὶ αὐτὸ κώμασ πολλάσ, τὴν δὲ ὁδὸν πρὸσ τὸ χωρίον τοῦτο διὰ γηλόφων ὑψηλῶν γιγνομένην, οἳ καθῆκον ἀπὸ τοῦ ὄρουσ ὑφ’ ᾧ ἦν ἡ κώμη.

καὶ εἶδον μὲν τοὺσ λόφουσ ἄσμενοι οἱ Ἕλληνεσ, ὡσ εἰκὸσ τῶν πολεμίων ὄντων ἱππέων· ἐπεὶ δὲ πορευόμενοι ἐκ τοῦ πεδίου ἀνέβησαν ἐπὶ τὸν πρῶτον γήλοφον <καὶ> κατέβαινον, ὡσ ἐπὶ τὸν ἕτερον ἀναβαίνειν, ἐνταῦθα ἐπιγίγνονται οἱ βάρβαροι καὶ ἀπὸ τοῦ ὑψηλοῦ εἰσ τὸ πρανὲσ ἔβαλλον, ἐσφενδόνων, ἐτόξευον ὑπὸ μαστίγων, καὶ πολλοὺσ ἐτίτρωσκον καὶ ἐκράτησαν τῶν Ἑλλήνων γυμνήτων καὶ κατέκλεισαν αὐτοὺσ εἴσω τῶν ὅπλων·

ὥστε παντάπασι ταύτην τὴν ἡμέραν ἄχρηστοι ἦσαν ἐν τῷ ὄχλῳ ὄντεσ καὶ οἱ σφενδονῆται καὶ οἱ τοξόται.

ἐπεὶ δὲ πιεζόμενοι οἱ Ἕλληνεσ ἐπεχείρησαν διώκειν, σχολῇ μὲν ἐπὶ τὸ ἄκρον ἀφικνοῦνται ὁπλῖται ὄντεσ, οἱ δὲ πολέμιοι ταχὺ ἀπεπήδων.

πάλιν δὲ ὁπότε ἀπίοιεν πρὸσ τὸ ἄλλο στράτευμα ταὐτὰ ἔπασχον, καὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου γηλόφου ταὐτὰ ἐγίγνετο, ὥστε ἀπὸ τοῦ τρίτου γηλόφου ἔδοξεν αὐτοῖσ μὴ κινεῖν τοὺσ στρατιώτασ πρὶν ἀπὸ τῆσ δεξιᾶσ πλευρᾶσ τοῦ πλαισίου ἀνήγαγον πελταστὰσ πρὸσ τὸ ὄροσ.

ἐπεὶ δ’ οὗτοι ἐγένοντο ὑπὲρ τῶν ἑπομένων πολεμίων, οὐκέτι ἐπετίθεντο οἱ πολέμιοι τοῖσ καταβαίνουσι, δεδοικότεσ μὴ ἀποτμηθείησαν καὶ ἀμφοτέρωθεν αὐτῶν γένοιντο οἱ πολέμιοι.

οὕτω τὸ λοιπὸν τῆσ ἡμέρασ πορευόμενοι, οἱ μὲν <ἐν> τῇ ὁδῷ κατὰ τοὺσ γηλόφουσ, οἱ δὲ κατὰ τὸ ὄροσ ἐπιπαριόντεσ, ἀφίκοντο εἰσ τὰσ κώμασ·

καὶ ἰατροὺσ κατέστησαν ὀκτώ· πολλοὶ γὰρ ἦσαν οἱ τετρωμένοι. ἐνταῦθα ἔμειναν ἡμέρασ τρεῖσ καὶ τῶν τετρωμένων ἕνεκα καὶ ἅμα ἐπιτήδεια πολλὰ εἶχον, ἄλευρα, οἶνον, κριθὰσ ἵπποισ συμβεβλημένασ πολλάσ.

ταῦτα δὲ συνενηνεγμένα ἦν τῷ σατραπεύοντι τῆσ χώρασ. τετάρτῃ δ’ ἡμέρᾳ καταβαίνουσιν εἰσ τὸ πεδίον.

ἐπεὶ δὲ κατέλαβεν αὐτοὺσ Τισσαφέρνησ σὺν τῇ δυνάμει, ἐδίδαξεν αὐτοὺσ ἡ ἀνάγκη κατασκηνῆσαι οὗ πρῶτον εἶδον κώμην καὶ μὴ πορεύεσθαι ἔτι μαχομένουσ· πολλοὶ γὰρ ἦσαν οἱ ἀπόμαχοι, <οἵ τε> τετρωμένοι καὶ οἱ ἐκείνουσ φέροντεσ καὶ οἱ τῶν φερόντων τὰ ὅπλα δεξάμενοι. ἐπεὶ δὲ κατεσκήνησαν καὶ ἐπεχείρησαν αὐτοῖσ ἀκροβολίζεσθαι οἱ βάρβαροι πρὸσ τὴν κώμην προσιόντεσ, πολὺ περιῆσαν οἱ Ἕλληνεσ·

πολὺ γὰρ διέφερεν ἐκ χώρασ ὁρμῶντασ ἀλέξασθαι ἢ πορευομένουσ ἐπιοῦσι τοῖσ πολεμίοισ μάχεσθαι. ἡνίκα δ’ ἦν ἤδη δείλη, ὡρ́α ἦν ἀπιέναι τοῖσ πολεμίοισ·

οὔποτε γὰρ μεῖον ἀπεστρατοπεδεύοντο οἱ βάρβαροι τοῦ Ἑλληνικοῦ ἑξήκοντα σταδίων, φοβούμενοι μὴ τῆσ νυκτὸσ οἱ Ἕλληνεσ ἐπιθῶνται αὐτοῖσ. πονηρὸν γὰρ νυκτόσ ἐστι στράτευμα Περσικόν.

οἵ τε γὰρ ἵπποι αὐτοῖσ δέδενται καὶ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ πεποδισμένοι εἰσὶ τοῦ μὴ φεύγειν ἕνεκα εἰ λυθείησαν, ἐάν τέ τισ θόρυβοσ γίγνηται, δεῖ ἐπισάξαι τὸν ἵππον Πέρσῃ ἀνδρὶ καὶ χαλινῶσαι, δεῖ καὶ θωρακισθέντα ἀναβῆναι ἐπὶ τὸν ἵππον. ταῦτα δὲ πάντα χαλεπὰ νύκτωρ καὶ θορύβου ὄντοσ. τούτου ἕνεκα πόρρω ἀπεσκήνουν τῶν Ἑλλήνων. ἐπεὶ δὲ ἐγίγνωσκον αὐτοὺσ οἱ Ἕλληνεσ βουλομένουσ ἀπιέναι καὶ διαγγελλομένουσ, ἐκήρυξε τοῖσ Ἕλλησι συσκευάζεσθαι ἀκουόντων τῶν πολεμίων.

καὶ χρόνον μέν τινα ἐπέσχον τῆσ πορείασ οἱ βάρβαροι, ἐπειδὴ δὲ ὀψὲ ἐγίγνετο, ἀπῇσαν· οὐ γὰρ ἐδόκει λύειν αὐτοὺσ νυκτὸσ πορεύεσθαι καὶ κατάγεσθαι ἐπὶ τὸ στρατόπεδον. ἐπειδὴ δὲ σαφῶσ ἀπιόντασ ἤδη ἑώρων οἱ Ἕλληνεσ, ἐπορεύοντο καὶ αὐτοὶ ἀναζεύξαντεσ καὶ διῆλθον ὅσον ἑξήκοντα σταδίουσ.

καὶ γίγνεται τοσοῦτον μεταξὺ τῶν στρατευμάτων ὥστε τῇ ὑστεραίᾳ οὐκ ἐφάνησαν οἱ πολέμιοι οὐδὲ τῇ τρίτῃ, τῇ δὲ τετάρτῃ νυκτὸσ προελθόντεσ καταλαμβάνουσι χωρίον ὑπερδέξιον οἱ βάρβαροι, ᾗ ἔμελλον οἱ Ἕλληνεσ παριέναι, ἀκρωνυχίαν ὄρουσ, ὑφ’ ἣν ἡ κατάβασισ ἦν εἰσ τὸ πεδίον. ἐπειδὴ δὲ ἑώρα Χειρίσοφοσ προκατειλημμένην τὴν ἀκρωνυχίαν, καλεῖ Ξενοφῶντα ἀπὸ τῆσ οὐρᾶσ καὶ κελεύει λαβόντα τοὺσ πελταστὰσ παραγενέσθαι εἰσ τὸ πρόσθεν.

ὁ δὲ Ξενοφῶν τοὺσ μὲν πελταστὰσ οὐκ ἦγεν·

ἐπιφαινόμενον γὰρ ἑώρα Τισσαφέρνην καὶ τὸ στράτευμα πᾶν· αὐτὸσ δὲ προσελάσασ ἠρώτα τί καλεῖσ; ὁ δὲ λέγει αὐτῷ· ἔξεστιν ὁρᾶν· κατείληπται γὰρ ἡμῖν ὁ ὑπὲρ τῆσ καταβάσεωσ λόφοσ, καὶ οὐκ ἔστι παρελθεῖν, εἰ μὴ τούτουσ ἀποκόψομεν. ἀλλὰ τί οὐκ ἦγεσ τοὺσ πελταστάσ;

ὁ δὲ λέγει ὅτι οὐκ ἐδόκει αὐτῷ ἔρημα καταλιπεῖν τὰ ὄπισθεν πολεμίων ἐπιφαινομένων. ἀλλὰ μὴν ὡρ́α γ’, ἔφη, βουλεύεσθαι πῶσ τισ τοὺσ ἄνδρασ ἀπελᾷ ἀπὸ τοῦ λόφου. ἐνταῦθα Ξενοφῶν ὁρᾷ τοῦ ὄρουσ τὴν κορυφὴν ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ἑαυτῶν στρατεύματοσ οὖσαν, καὶ ἀπὸ ταύτησ ἔφοδον ἐπὶ τὸν λόφον ἔνθα ἦσαν οἱ πολέμιοι, καὶ λέγει·

κράτιστον, ὦ Χειρίσοφε, ἡμῖν ἱέσθαι ὡσ τάχιστα ἐπὶ τὸ ἄκρον· ἢν γὰρ τοῦτο λάβωμεν, οὐ δυνήσονται μένειν οἱ ὑπὲρ τῆσ ὁδοῦ. ἀλλά, εἰ βούλει, μένε ἐπὶ τῷ στρατεύματι, ἐγὼ δ’ ἐθέλω πορεύεσθαι· εἰ δὲ χρῄζεισ, πορεύου ἐπὶ τὸ ὄροσ, ἐγὼ δὲ μενῶ αὐτοῦ. ἀλλὰ δίδωμί σοι, ἔφη ὁ Χειρίσοφοσ, ὁπότερον βούλει ἑλέσθαι.

εἰπὼν ὁ Ξενοφῶν ὅτι νεώτερόσ ἐστιν αἱρεῖται πορεύεσθαι, κελεύει δέ οἱ συμπέμψαι ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἄνδρασ· μακρὸν γὰρ ἦν ἀπὸ τῆσ οὐρᾶσ λαβεῖν. καὶ ὁ Χειρίσοφοσ συμπέμπει τοὺσ ἀπὸ τοῦ στόματοσ πελταστάσ, ἔλαβε δὲ τοὺσ κατὰ μέσον πλαισίου.

συνέπεσθαι δ’ ἐκέλευσεν αὐτῷ καὶ τοὺσ τριακοσίουσ οὓσ αὐτὸσ εἶχε τῶν ἐπιλέκτων ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ πλαισίου. ἐντεῦθεν ἐπορεύοντο ὡσ ἐδύναντο τάχιστα.

οἱ δ’ ἐπὶ τοῦ λόφου πολέμιοι ὡσ ἐνόησαν αὐτῶν τὴν πορείαν ἐπὶ τὸ ἄκρον, εὐθὺσ καὶ αὐτοὶ ὡρ́μησαν ἁμιλλᾶσθαι ἐπὶ τὸ ἄκρον. καὶ ἐνταῦθα πολλὴ μὲν κραυγὴ ἦν τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατεύματοσ διακελευομένων τοῖσ ἑαυτῶν, πολλὴ δὲ κραυγὴ τῶν ἀμφὶ Τισσαφέρνην τοῖσ ἑαυτῶν διακελευομένων.

Ξενοφῶν δὲ παρελαύνων ἐπὶ τοῦ ἵππου παρεκελεύετο·

ἄνδρεσ, νῦν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα νομίζετε ἁμιλλᾶσθαι, νῦν πρὸσ τοὺσ παῖδασ καὶ τὰσ γυναῖκασ, νῦν ὀλίγον πονήσαντεσ ἀμαχεὶ τὴν λοιπὴν πορευσόμεθα. Σωτηρίδασ δὲ ὁ Σικυώνιοσ εἶπεν·

οὐκ ἐξ ἴσου, ὦ Ξενοφῶν, ἐσμέν· σὺ μὲν γὰρ ἐφ’ ἵππου ὀχῇ, ἐγὼ δὲ χαλεπῶσ κάμνω τὴν ἀσπίδα φέρων. καὶ ὃσ ἀκούσασ ταῦτα καταπηδήσασ ἀπὸ τοῦ ἵππου ὠθεῖται αὐτὸν ἐκ τῆσ τάξεωσ καὶ τὴν ἀσπίδα ἀφελόμενοσ ὡσ ἐδύνατο τάχιστα ἔχων ἐπορεύετο·

ἐτύγχανε δὲ καὶ θώρακα ἔχων τὸν ἱππικόν· ὥστ’ ἐπιέζετο. καὶ τοῖσ μὲν ἔμπροσθεν ὑπάγειν παρεκελεύετο, τοῖσ δὲ ὄπισθεν παριέναι μόλισ ἑπόμενοσ. οἱ δ’ ἄλλοι στρατιῶται παίουσι καὶ βάλλουσι καὶ λοιδοροῦσι τὸν Σωτηρίδαν, ἔστε ἠνάγκασαν λαβόντα τὴν ἀσπίδα πορεύεσθαι.

ὁ δὲ ἀναβάσ, ἑώσ μὲν βάσιμα ἦν, ἐπὶ τοῦ ἵππου ἦγεν, ἐπεὶ δὲ ἄβατα ἦν, καταλιπὼν τὸν ἵππον ἔσπευδε πεζῇ. καὶ φθάνουσιν ἐπὶ τῷ ἄκρῳ γενόμενοι τοὺσ πολεμίουσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 4

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION