Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 3

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Γ, chapter 3)

τούτων λεχθέντων ἀνέστησαν καὶ ἀπελθόντεσ κατέκαιον τὰσ ἁμάξασ καὶ τὰσ σκηνάσ, τῶν δὲ περιττῶν ὅτου μὲν δέοιτό τισ μετεδίδοσαν ἀλλήλοισ, τὰ δὲ ἄλλα εἰσ τὸ πῦρ ἐρρίπτουν. ταῦτα ποιήσαντεσ ἠριστοποιοῦντο. ἀριστοποιουμένων δὲ αὐτῶν ἔρχεται Μιθραδάτησ σὺν ἱππεῦσιν ὡσ τριάκοντα, καὶ καλεσάμενοσ τοὺσ στρατηγοὺσ εἰσ ἐπήκοον λέγει ὧδε. ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ, καὶ Κύρῳ πιστὸσ ἦν, ὡσ ὑμεῖσ ἐπίστασθε, καὶ νῦν ὑμῖν εὔνουσ·

καὶ ἐνθάδε δ’ εἰμὶ σὺν πολλῷ φόβῳ διάγων. εἰ οὖν ὁρῴην ὑμᾶσ σωτήριόν τι βουλευομένουσ, ἔλθοιμι ἂν πρὸσ ὑμᾶσ καὶ τοὺσ θεράποντασ πάντασ ἔχων. λέξατε οὖν πρόσ με τί ἐν νῷ ἔχετε ὡσ φίλον τε καὶ εὔνουν καὶ βουλόμενον κοινῇ σὺν ὑμῖν τὸν στόλον ποιεῖσθαι. βουλευομένοισ τοῖσ στρατηγοῖσ ἔδοξεν ἀποκρίνασθαι τάδε·

καὶ ἔλεγε Χειρίσοφοσ· ἡμῖν δοκεῖ, εἰ μέν τισ ἐᾷ ἡμᾶσ ἀπιέναι οἴκαδε, διαπορεύεσθαι τὴν χώραν ὡσ ἂν δυνώμεθα ἀσινέστατα· ἢν δέ τισ ἡμᾶσ τῆσ ὁδοῦ ἀποκωλύῃ, διαπολεμεῖν τούτῳ ὡσ ἂν δυνώμεθα κράτιστα. ἐκ τούτου ἐπειρᾶτο Μιθραδάτησ διδάσκειν ὡσ ἄπορον εἰή βασιλέωσ ἄκοντοσ σωθῆναι.

ἔνθα δὴ ἐγιγνώσκετο ὅτι ὑπόπεμπτοσ εἰή· καὶ γὰρ τῶν Τισσαφέρνουσ τισ οἰκείων παρηκολουθήκει πίστεωσ ἕνεκα. καὶ ἐκ τούτου ἐδόκει τοῖσ στρατηγοῖσ βέλτιον εἶναι δόγμα ποιήσασθαι τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον εἶναι ἔστ’ ἐν τῇ πολεμίᾳ εἰε͂ν·

διέφθειρον γὰρ προσιόντεσ τοὺσ στρατιώτασ, καὶ ἕνα γε λοχαγὸν διέφθειραν Νίκαρχον Ἀρκάδα, καὶ ᾤχετο ἀπιὼν νυκτὸσ σὺν ἀνθρώποισ ὡσ εἴκοσι. μετὰ ταῦτα ἀριστήσαντεσ καὶ διαβάντεσ τὸν Ζαπάταν ποταμὸν ἐπορεύοντο τεταγμένοι τὰ ὑποζύγια καὶ τὸν ὄχλον ἐν μέσῳ ἔχοντεσ.

οὐ πολὺ δὲ προεληλυθότων αὐτῶν ἐπιφαίνεται πάλιν ὁ Μιθραδάτησ, ἱππέασ ἔχων ὡσ διακοσίουσ καὶ τοξότασ καὶ σφενδονήτασ εἰσ τετρακοσίουσ μάλα ἐλαφροὺσ καὶ εὐζώνουσ. καὶ προσῄει μὲν ὡσ φίλοσ ὢν πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ·

ἐπεὶ δ’ ἐγγὺσ ἐγένοντο, ἐξαπίνησ οἱ μὲν αὐτῶν ἐτόξευον καὶ ἱππεῖσ καὶ πεζοί, οἱ δ’ ἐσφενδόνων καὶ ἐτίτρωσκον. οἱ δὲ ὀπισθοφύλακεσ τῶν Ἑλλήνων ἔπασχον μὲν κακῶσ, ἀντεποίουν δ’ οὐδέν· οἵ τε γὰρ Κρῆτεσ βραχύτερα τῶν Περσῶν ἐτόξευον καὶ ἅμα ψιλοὶ ὄντεσ εἴσω τῶν ὅπλων κατεκέκλειντο, οἱ δὲ ἀκοντισταὶ βραχύτερα ἠκόντιζον ἢ ὡσ ἐξικνεῖσθαι τῶν σφενδονητῶν. ἐκ τούτου Ξενοφῶντι ἐδόκει διωκτέον εἶναι·

καὶ ἐδίωκον τῶν ὁπλιτῶν καὶ τῶν πελταστῶν οἳ ἔτυχον σὺν αὐτῷ ὀπισθοφυλακοῦντεσ· διώκοντεσ δὲ οὐδένα κατελάμβανον τῶν πολεμίων. οὔτε γὰρ ἱππεῖσ ἦσαν τοῖσ Ἕλλησιν οὔτε οἱ πεζοὶ τοὺσ πεζοὺσ ἐκ πολλοῦ φεύγοντασ ἐδύναντο καταλαμβάνειν ἐν ὀλίγῳ χωρίῳ·

πολὺ γὰρ οὐχ οἱο͂́ν τε ἦν ἀπὸ τοῦ ἄλλου στρατεύματοσ διώκειν· οἱ δὲ βάρβαροι ἱππεῖσ καὶ φεύγοντεσ ἅμα ἐτίτρωσκον εἰσ τοὔπισθεν τοξεύοντεσ ἀπὸ τῶν ἵππων, ὁπόσον δὲ διώξειαν οἱ Ἕλληνεσ, τοσοῦτον πάλιν ἐπαναχωρεῖν μαχομένουσ ἔδει.

ὥστε τῆσ ἡμέρασ ὅλησ διῆλθον οὐ πλέον πέντε καὶ εἴκοσι σταδίων, ἀλλὰ δείλησ ἀφίκοντο εἰσ τὰσ κώμασ.

ἔνθα δὴ πάλιν ἀθυμία ἦν. καὶ Χειρίσοφοσ καὶ οἱ πρεσβύτατοι τῶν στρατηγῶν Ξενοφῶντα ᾐτιῶντο ὅτι ἐδίωκεν ἀπὸ τῆσ φάλαγγοσ καὶ αὐτόσ τε ἐκινδύνευε καὶ τοὺσ πολεμίουσ οὐδὲν μᾶλλον ἐδύνατο βλάπτειν. ἀκούσασ δὲ Ξενοφῶν ἔλεγεν ὅτι ὀρθῶσ αἰτιῷντο καὶ αὐτὸ τὸ ἔργον αὐτοῖσ μαρτυροίη.

ἀλλ’ ἐγώ, ἔφη, ἠναγκάσθην διώκειν, ἐπειδὴ ἑώρων ἡμᾶσ ἐν τῷ μένειν κακῶσ μὲν πάσχοντασ, ἀντιποιεῖν δὲ οὐ δυναμένουσ. ἐπειδὴ δὲ ἐδιώκομεν, ἀληθῆ, ἔφη, ὑμεῖσ λέγετε·

κακῶσ μὲν γὰρ ποιεῖν οὐδὲν μᾶλλον ἐδυνάμεθα τοὺσ πολεμίουσ, ἀνεχωροῦμεν δὲ παγχαλέπωσ. τοῖσ οὖν θεοῖσ χάρισ ὅτι οὐ σὺν πολλῇ ῥώμῃ ἀλλὰ σὺν ὀλίγοισ ἦλθον, ὥστε βλάψαι μὲν μὴ μεγάλα, δηλῶσαι δὲ ὧν δεόμεθα.

νῦν γὰρ οἱ πολέμιοι τοξεύουσι καὶ σφενδονῶσιν ὅσον οὔτε οἱ Κρῆτεσ ἀντιτοξεύειν δύνανται οὔτε οἱ ἐκ χειρὸσ βάλλοντεσ ἐξικνεῖσθαι·

ὅταν δὲ αὐτοὺσ διώκωμεν, πολὺ μὲν οὐχ οἱο͂́ν τε χωρίον ἀπὸ τοῦ στρατεύματοσ διώκειν, ἐν ὀλίγῳ δὲ οὐδ’ εἰ ταχὺσ εἰή πεζὸσ πεζὸν ἂν διώκων καταλαμβάνοι ἐκ τόξου ῥύματοσ. ἡμεῖσ οὖν εἰ μέλλοιμεν τούτουσ εἴργειν ὥστε μὴ δύνασθαι βλάπτειν ἡμᾶσ πορευομένουσ, σφενδονητῶν τὴν ταχίστην δεῖ καὶ ἱππέων.

ἀκούω δ’ εἶναι ἐν τῷ στρατεύματι ἡμῶν Ῥοδίουσ, ὧν τοὺσ πολλούσ φασιν ἐπίστασθαι σφενδονᾶν, καὶ τὸ βέλοσ αὐτῶν καὶ διπλάσιον φέρεσθαι τῶν Περσικῶν σφενδονῶν. ἐκεῖναι γὰρ διὰ τὸ χειροπληθέσι τοῖσ λίθοισ σφενδονᾶν ἐπὶ βραχὺ ἐξικνοῦνται, οἱ δὲ Ῥόδιοι καὶ ταῖσ μολυβδίσιν ἐπίστανται χρῆσθαι.

ἢν οὖν αὐτῶν ἐπισκεψώμεθα τίνεσ πέπανται σφενδόνασ, καὶ τούτῳ μὲν δῶμεν αὐτῶν ἀργύριον, τῷ δὲ ἄλλασ πλέκειν ἐθέλοντι ἄλλο ἀργύριον τελῶμεν, καὶ τῷ σφενδονᾶν ἐν τῷ τεταγμένῳ ἐθέλοντι ἄλλην τινὰ ἀτέλειαν εὑρίσκωμεν, ἴσωσ τινὲσ φανοῦνται ἱκανοὶ ἡμᾶσ ὠφελεῖν.

ὁρῶ δὲ ἵππουσ ὄντασ ἐν τῷ στρατεύματι, τοὺσ μέν τινασ παρ’ ἐμοί, τοὺσ δὲ τῶν Κλεάρχου καταλελειμμένουσ, πολλοὺσ δὲ καὶ ἄλλουσ αἰχμαλώτουσ σκευοφοροῦντασ.

ἂν οὖν τούτουσ πάντασ ἐκλέξαντεσ σκευοφόρα μὲν ἀντιδῶμεν, τοὺσ δὲ ἵππουσ εἰσ ἱππέασ κατασκευάσωμεν, ἴσωσ καὶ οὗτοί τι τοὺσ φεύγοντασ ἀνιάσουσιν. ἔδοξε καὶ ταῦτα.

καὶ ταύτησ τῆσ νυκτὸσ σφενδονῆται μὲν εἰσ διακοσίουσ ἐγένοντο, ἵπποι δὲ καὶ ἱππεῖσ ἐδοκιμάσθησαν τῇ ὑστεραίᾳ εἰσ πεντήκοντα, καὶ σπολάδεσ καὶ θώρακεσ αὐτοῖσ ἐπορίσθησαν, καὶ ἵππαρχοσ ἐπεστάθη Λύκιοσ ὁ Πολυστράτου Ἀθηναῖοσ.

상위

Anabasis

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION