헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΑναβασί2́1́

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Β, chapter 1)

ὡσ μὲν οὖν ἡθροίσθη Κύρῳ τὸ Ἑλληνικὸν ὅτε ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀρταξέρξην ἐστρατεύετο, καὶ ὅσα ἐν τῇ ἀνόδῳ ἐπράχθη καὶ ὡσ ἡ μάχη ἐγένετο καὶ ὡσ Κῦροσ ἐτελεύτησε καὶ ὡσ ἐπὶ τὸ στρατόπεδον ἐλθόντεσ οἱ Ἕλληνεσ ἐκοιμήθησαν οἰόμενοι τὰ πάντα νικᾶν καὶ Κῦρον ζῆν, ἐν τῷ πρόσθεν λόγῳ δεδήλωται. ἅμα δὲ τῇ ἡμέρᾳ συνελθόντεσ οἱ στρατηγοὶ ἐθαύμαζον ὅτι Κῦροσ οὔτε ἄλλον πέμπει σημανοῦντα ὅ τι χρὴ ποιεῖν οὔτε αὐτὸσ φαίνοιτο.

ἔδοξεν οὖν αὐτοῖσ συσκευασαμένοισ ἃ εἶχον καὶ ἐξοπλισαμένοισ προϊέναι εἰσ τὸ πρόσθεν, ἑώσ Κύρῳ συμμείξειαν. ἤδη δὲ ἐν ὁρμῇ ὄντων ἅμα ἡλίῳ ἀνέχοντι ἦλθε Προκλῆσ ὁ Τευθρανίασ ἄρχων, γεγονὼσ ἀπὸ Δαμαράτου τοῦ Λάκωνοσ, καὶ Γλοῦσ ὁ Ταμώ.

οὗτοι ἔλεγον ὅτι Κῦροσ μὲν τέθνηκεν, Ἀριαῖοσ δὲ πεφευγὼσ ἐν τῷ σταθμῷ εἰή μετὰ τῶν ἄλλων βαρβάρων ὅθεν τῇ προτεραίᾳ ὡρμῶντο, καὶ λέγει ὅτι ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν περιμένοιεν αὐτούσ, εἰ μέλλοιεν ἥκειν, τῇ δὲ ἄλλῃ ἀπιέναι φαίη ἐπὶ Ιὠνίασ, ὅθενπερ ἦλθε. ταῦτα ἀκούσαντεσ οἱ στρατηγοὶ καὶ οἱ ἄλλοι Ἕλληνεσ πυνθανόμενοι βαρέωσ ἔφερον.

Κλέαρχοσ δὲ τάδε εἶπεν· ἀλλ’ ὤφελε μὲν Κῦροσ ζῆν· ἐπεὶ δὲ τετελεύτηκεν, ἀπαγγέλλετε Ἀριαίῳ ὅτι ἡμεῖσ νικῶμέν τε βασιλέα καί, ὡσ ὁρᾶτε, οὐδεὶσ ἔτι ἡμῖν μάχεται, καί, εἰ μὴ ὑμεῖσ ἤλθετε, ἐπορευόμεθα ἂν ἐπὶ βασιλέα. ἐπαγγελλόμεθα δὲ Ἀριαίῳ, ἐὰν ἐνθάδε ἔλθῃ, εἰσ τὸν θρόνον τὸν βασίλειον καθιεῖν αὐτόν· τῶν γὰρ μάχην νικώντων καὶ τὸ ἄρχειν ἐστί. ταῦτα εἰπὼν ἀποστέλλει τοὺσ ἀγγέλουσ καὶ σὺν αὐτοῖσ Χειρίσοφον τὸν Λάκωνα καὶ Μένωνα τὸν Θετταλόν·

καὶ γὰρ αὐτὸσ Μένων ἐβούλετο· ἦν γὰρ φίλοσ καὶ ξένοσ Ἀριαίου. οἱ μὲν ᾤχοντο, Κλέαρχοσ δὲ περιέμενε·

τὸ δὲ στράτευμα ἐπορίζετο σῖτον, ὅπωσ ἐδύνατο, ἐκ τῶν ὑποζυγίων κόπτοντεσ τοὺσ βοῦσ καὶ ὄνουσ· ξύλοισ δὲ ἐχρῶντο μικρὸν προϊόντεσ ἀπὸ τῆσ φάλαγγοσ, οὗ ἡ μάχη ἐγένετο, τοῖσ τε οἰστοῖσ πολλοῖσ οὖσιν, οὓσ ἠνάγκαζον οἱ Ἕλληνεσ ἐκβάλλειν τοὺσ αὐτομολοῦντασ παρὰ βασιλέωσ, καὶ τοῖσ γέρροισ καὶ ταῖσ ἀσπίσι ταῖσ ξυλίναισ ταῖσ Αἰγυπτίαισ· πολλαὶ δὲ καὶ πέλται καὶ ἅμαξαι ἦσαν φέρεσθαι ἔρημοι· οἷσ πᾶσι χρώμενοι κρέα ἕψοντεσ ἤσθιον ἐκείνην τὴν ἡμέραν. καὶ ἤδη τε ἦν περὶ πλήθουσαν ἀγορὰν καὶ ἔρχονται παρὰ βασιλέωσ καὶ Τισσαφέρνουσ κήρυκεσ οἱ μὲν ἄλλοι βάρβαροι, ἦν δ’ αὐτῶν Φαλῖνοσ εἷσ Ἕλλην, ὃσ ἐτύγχανε παρὰ Τισσαφέρνει ὢν καὶ ἐντίμωσ ἔχων·

καὶ γὰρ προσεποιεῖτο ἐπιστήμων εἶναι τῶν ἀμφὶ τάξεισ τε καὶ ὁπλομαχίαν. οὗτοι δὲ προσελθόντεσ καὶ καλέσαντεσ τοὺσ τῶν Ἑλλήνων ἄρχοντασ λέγουσιν ὅτι βασιλεὺσ κελεύει τοὺσ Ἕλληνασ, ἐπεὶ νικῶν τυγχάνει καὶ Κῦρον ἀπέκτονε, παραδόντασ τὰ ὅπλα ἰόντασ ἐπὶ βασιλέωσ θύρασ εὑρίσκεσθαι ἄν τι δύνωνται ἀγαθόν.

ταῦτα μὲν εἶπον οἱ βασιλέωσ κήρυκεσ·

οἱ δὲ Ἕλληνεσ βαρέωσ μὲν ἤκουσαν, ὅμωσ δὲ Κλέαρχοσ τοσοῦτον εἶπεν, ὅτι οὐ τῶν νικώντων εἰή τὰ ὅπλα παραδιδόναι· ἀλλ’, ἔφη, ὑμεῖσ μέν, ὦ ἄνδρεσ στρατηγοί, τούτοισ ἀποκρίνασθε ὅ τι κάλλιστόν τε καὶ ἄριστον ἔχετε· ἐγὼ δὲ αὐτίκα ἥξω. ἐκάλεσε γάρ τισ αὐτὸν τῶν ὑπηρετῶν, ὅπωσ ἴδοι τὰ ἱερὰ ἐξῃρημένα· ἔτυχε γὰρ θυόμενοσ. ἔνθα δὴ ἀπεκρίνατο Κλεάνωρ ὁ Ἀρκάσ, πρεσβύτατοσ ὤν, ὅτι πρόσθεν ἂν ἀποθάνοιεν ἢ τὰ ὅπλα παραδοίησαν·

Πρόξενοσ δὲ ὁ Θηβαῖοσ, ἀλλ’ ἐγώ, ἔφη, ὦ Φαλῖνε, θαυμάζω πότερα ὡσ κρατῶν βασιλεὺσ αἰτεῖ τὰ ὅπλα ἢ ὡσ διὰ φιλίαν δῶρα. εἰ μὲν γὰρ ὡσ κρατῶν, τί δεῖ αὐτὸν αἰτεῖν καὶ οὐ λαβεῖν ἐλθόντα; εἰ δὲ πείσασ βούλεται λαβεῖν, λεγέτω τί ἔσται τοῖσ στρατιώταισ, ἐὰν αὐτῷ ταῦτα χαρίσωνται. πρὸσ ταῦτα Φαλῖνοσ εἶπε·

βασιλεὺσ νικᾶν ἡγεῖται, ἐπεὶ Κῦρον ἀπέκτεινε. τίσ γὰρ αὐτῷ ἔστιν ὅστισ τῆσ ἀρχῆσ ἀντιποιεῖται; νομίζει δὲ καὶ ὑμᾶσ ἑαυτοῦ εἶναι, ἔχων ἐν μέσῃ τῇ ἑαυτοῦ χώρᾳ καὶ ποταμῶν ἐντὸσ ἀδιαβάτων καὶ πλῆθοσ ἀνθρώπων ἐφ’ ὑμᾶσ δυνάμενοσ ἀγαγεῖν, ὅσον οὐδ’ εἰ παρέχοι ὑμῖν δύναισθε ἂν ἀποκτεῖναι. μετὰ τοῦτον Θεόπομποσ Ἀθηναῖοσ εἶπεν·

ὦ Φαλῖνε, νῦν, ὡσ σὺ ὁρᾷσ, ἡμῖν οὐδὲν ἔστιν ἀγαθὸν ἄλλο εἰ μὴ ὅπλα καὶ ἀρετή. ὅπλα μὲν οὖν ἔχοντεσ οἰόμεθα ἂν καὶ τῇ ἀρετῇ χρῆσθαι, παραδόντεσ δ’ ἂν ταῦτα καὶ τῶν σωμάτων στερηθῆναι. μὴ οὖν οἰού τὰ μόνα ἀγαθὰ ἡμῖν ὄντα ὑμῖν παραδώσειν, ἀλλὰ σὺν τούτοισ καὶ περὶ τῶν ὑμετέρων ἀγαθῶν μαχούμεθα. ἀκούσασ δὲ ταῦτα ὁ Φαλῖνοσ ἐγέλασε καὶ εἶπεν·

ἀλλὰ φιλοσόφῳ μὲν ἐοίκασ, ὦ νεανίσκε, καὶ λέγεισ οὐκ ἀχάριστα· ἴσθι μέντοι ἀνόητοσ ὤν, εἰ οἰεί τὴν ὑμετέραν ἀρετὴν περιγενέσθαι ἂν τῆσ βασιλέωσ δυνάμεωσ. ἄλλουσ δέ τινασ ἔφασαν λέγειν ὑπομαλακιζομένουσ, ὡσ καὶ Κύρῳ πιστοὶ ἐγένοντο καὶ βασιλεῖ ἂν πολλοῦ ἄξιοι γένοιντο, εἰ βούλοιτο φίλοσ γενέσθαι·

καὶ εἴτε ἄλλο τι θέλοι χρῆσθαι εἴτ’ ἐπ’ Αἴγυπτον στρατεύειν, συγκαταστρέψαιντ’ ἂν αὐτῷ. ἐν τούτῳ Κλέαρχοσ ἧκε, καὶ ἠρώτησεν εἰ ἤδη ἀποκεκριμένοι εἰε͂ν.

Φαλῖνοσ δὲ ὑπολαβὼν εἶπεν· οὗτοι μέν, ὦ Κλέαρχε, ἄλλοσ ἄλλα λέγει· σὺ δ’ ἡμῖν εἰπὲ τί λέγεισ.

ὁ δ’ εἶπεν· ἐγώ σε, ὦ Φαλῖνε, ἄσμενοσ ἑόρακα, οἶμαι δὲ καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ· σύ τε γὰρ Ἕλλην εἶ καὶ ἡμεῖσ τοσοῦτοι ὄντεσ ὅσουσ σὺ ὁρᾷσ· ἐν τοιούτοισ δὲ ὄντεσ πράγμασι συμβουλευόμεθά σοι τί χρὴ ποιεῖν περὶ ὧν λέγεισ. σὺ οὖν πρὸσ θεῶν συμβούλευσον ἡμῖν ὅ τι σοι δοκεῖ κάλλιστον καὶ ἄριστον εἶναι, καὶ ὅ σοι τιμὴν οἴσει εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον ἀναλεγόμενον, ὅτι Φαλῖνόσ ποτε πεμφθεὶσ παρὰ βασιλέωσ κελεύσων τοὺσ Ἕλληνασ τὰ ὅπλα παραδοῦναι συμβουλευομένοισ συνεβούλευσεν αὐτοῖσ τάδε.

οἶσθα δὲ ὅτι ἀνάγκη λέγεσθαι ἐν τῇ Ἑλλάδι ἃ ἂν συμβουλεύσῃσ. ὁ δὲ Κλέαρχοσ ταῦτα ὑπήγετο βουλόμενοσ καὶ αὐτὸν τὸν παρὰ βασιλέωσ πρεσβεύοντα συμβουλεῦσαι μὴ παραδοῦναι τὰ ὅπλα, ὅπωσ εὐέλπιδεσ μᾶλλον εἰε͂ν οἱ Ἕλληνεσ.

Φαλῖνοσ δὲ ὑποστρέψασ παρὰ τὴν δόξαν αὐτοῦ εἶπεν· ἐγώ, εἰ μὲν τῶν μυρίων ἐλπίδων μία τισ ὑμῖν ἐστι σωθῆναι πολεμοῦντασ βασιλεῖ, συμβουλεύω μὴ παραδιδόναι τὰ ὅπλα·

εἰ δέ τοι μηδεμία σωτηρίασ ἐστὶν ἐλπὶσ ἄκοντοσ βασιλέωσ, συμβουλεύω σῴζεσθαι ὑμῖν ὅπῃ δυνατόν. Κλέαρχοσ δὲ πρὸσ ταῦτα εἶπεν·

ἀλλὰ ταῦτα μὲν δὴ σὺ λέγεισ· παρ’ ἡμῶν δὲ ἀπάγγελλε τάδε, ὅτι ἡμεῖσ οἰόμεθα, εἰ μὲν δέοι βασιλεῖ φίλουσ εἶναι, πλείονοσ ἂν ἄξιοι εἶναι φίλοι ἔχοντεσ τὰ ὅπλα ἢ παραδόντεσ ἄλλῳ, εἰ δὲ δέοι πολεμεῖν, ἄμεινον ἂν πολεμεῖν ἔχοντεσ τὰ ὅπλα ἢ ἄλλῳ παραδόντεσ. ὁ δὲ Φαλῖνοσ εἶπε·

ταῦτα μὲν δὴ ἀπαγγελοῦμεν· ἀλλὰ καὶ τάδε ὑμῖν εἰπεῖν ἐκέλευσε βασιλεύσ, ὅτι μένουσι μὲν ὑμῖν αὐτοῦ σπονδαὶ εἰήσαν, προϊοῦσι δὲ καὶ ἀπιοῦσι πόλεμοσ. εἴπατε οὖν καὶ περὶ τούτου πότερα μενεῖτε καὶ σπονδαί εἰσιν ἢ ὡσ πολέμου ὄντοσ παρ’ ὑμῶν ἀπαγγελῶ. Κλέαρχοσ δ’ ἔλεξεν·

ἀπάγγελλε τοίνυν καὶ περὶ τούτου ὅτι καὶ ἡμῖν ταὐτὰ δοκεῖ ἅπερ καὶ βασιλεῖ. τί οὖν ταῦτά ἐστιν; ἔφη ὁ Φαλῖνοσ. ἀπεκρίνατο Κλέαρχοσ· ἢν μὲν μένωμεν, σπονδαί, ἀπιοῦσι δὲ καὶ προϊοῦσι πόλεμοσ. ὁ δὲ πάλιν ἠρώτησε·

σπονδὰσ ἢ πόλεμον ἀπαγγελῶ; Κλέαρχοσ δὲ ταὐτὰ πάλιν ἀπεκρίνατο· σπονδαὶ μὲν μένουσιν, ἀπιοῦσι δὲ καὶ προϊοῦσι πόλεμοσ. ὅ τι δὲ ποιήσοι οὐ διεσήμηνε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Β, chapter 1

(크세노폰, Anabasis, Κύρου Ἀναβάσεωσ Β, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION