Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 48:

(스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 48:)

εἶτα τὸ Γαλλήσιον ὄροσ καὶ ἡ Κολοφὼν πόλισ Ιὠνικὴ καὶ τὸ πρὸ αὐτῆσ ἄλσοσ τοῦ Κλαρίου Ἀπόλλωνοσ, ἐν ᾧ καὶ μαντεῖόν ἐστι παλαιόν. λέγεται δὲ Κάλχασ ὁ μάντισ μετ’ Ἀμφιλόχου τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὴν ἐκ Τροίασ ἐπάνοδον πεζῇ δεῦρο ἀφικέσθαι, περιτυχὼν δ’ ἑαυτοῦ κρείττονι μάντει κατὰ τὴν Κλάρον, Μόψῳ τῷ Μαντοῦσ τῆσ Τειρεσίου θυγατρόσ, διὰ λύπην ἀποθανεῖν. Ἡσίοδοσ μὲν οὖν οὕτω πωσ διασκευάζει τὸν μῦθον· προτεῖναι γάρ τι τοιοῦτο τῷ Μόψῳ τὸν Κάλχαντα θαῦμά μ’ ἔχει κατὰ θυμόν, ὅσουσ ἐρινειὸσ ὀλύνθουσ οὗτοσ ἔχει μικρόσ περ ἐών· εἴποισ ἂν ἀριθμόν; τὸν δ’ ἀποκρίνασθαι μύριοί εἰσιν ἀριθμόν, ἀτὰρ μέτρον γε μέδιμνοσ· εἷσ δὲ περισσεύει, τὸν ἐπενθέμεν οὔ κε δύναιο. ὣσ φάτο· καί σφιν ἀριθμὸσ ἐτήτυμοσ εἴδετο μέτρου. καὶ τότε δὴ Κάλχανθ’ ὕπνοσ θανάτοιο κάλυψε. Φερεκύδησ δέ φησιν ὗν προβαλεῖν ἔγκυον τὸν Κάλχαντα πόσουσ ἔχει χοίρουσ, τὸν δ’ εἰπεῖν ὅτι τρεῖσ, ὧν ἕνα θῆλυν· ἀληθεύσαντοσ δ’ ἀποθανεῖν ὑπὸ λύπησ. οἱ δὲ τὸν μὲν Κάλχαντα προβαλεῖν τὴν ὗν φασι τὸν δὲ ἐρινεόν, καὶ τὸν μὲν εἰπεῖν τἀληθὲσ τὸν δὲ μή, ἀποθανεῖν δὲ ὑπὸ λύπησ καὶ κατά τι λόγιον. λέγει δ’ αὐτὸ Σοφοκλῆσ ἐν Ἑλένησ ἀπαιτήσει ὡσ εἱμαρμένον εἰή ἀποθανεῖν, ὅταν κρείττονι ἑαυτοῦ μάντει περιτύχῃ· οὗτοσ δὲ καὶ εἰσ Κιλικίαν μεταφέρει τὴν ἔριν καὶ τὸν θάνατον τοῦ Κάλχαντοσ. τὰ μὲν παλαιὰ τοιαῦτα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION