Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 2:)

πότερα νομίζεισ δυστυχεῖν ἔμ’ ἐσ τὰ σά, ἤ σ’ εἰσ τὰ σαυτοῦ μᾶλλον, ἐσ τῷ νῦν λόγῳ; ἐμοὶ μέν ἐσθ’ ἥδιστον, εἰ σὺ μήτ’ ἐμὲ πείθειν οἱο͂́σ τ’ εἶ μήτε τούσδε τοὺσ πέλασ. ὦ δύσμορ’, οὐδὲ τῷ χρόνῳ φύσασ φανεῖ φρένασ ποτ’ ἀλλὰ λῦμα τῷ γήρᾳ τρέφει; γλώσσῃ σὺ δεινόσ· ἄνδρα δ’ οὐδέν’ οἶδ’ ἐγὼ δίκαιον ὅστισ ἐξ ἅπαντοσ εὖ λέγει. χωρὶσ τό τ’ εἰπεῖν πολλὰ καὶ τὰ καίρια. ὡσ δὴ σὺ βραχέα, ταῦτα δ’ ἐν καιρῷ λέγεισ. οὐ δῆθ’ ὅτῳ γε νοῦσ ἴσοσ καὶ σοὶ πάρα. ἄπελθ’, ἐρῶ γὰρ καὶ πρὸ τῶνδε, μηδέ με φύλασσ’ ἐφορμῶν ἔνθα χρὴ ναίειν ἐμέ. μαρτύρομαι τούσδ’, οὐ σέ· πρὸσ δὲ τοὺσ φίλουσ οἷ’ ἀνταμείβει ῥήματ’, ἤν σ’ ἕλω ποτέ τίσ δ’ ἄν με τῶνδε συμμάχων ἕλοι βίᾳ; ἦ μὴν σὺ κἄνευ τοῦδε λυπηθεὶσ ἔσει. ποίῳ σὺν ἔργῳ τοῦτ’ ἀπειλήσασ ἔχεισ; παίδοιν δυοῖν σοι τὴν μὲν ἀρτίωσ ἐγὼ ξυναρπάσασ ἔπεμψα, τὴν δ’ ἄξω τάχα. οἴμοι. τάχ’ ἕξεισ μᾶλλον οἰμώζειν τάδε. τὴν παῖδ’ ἔχεισ μου; τήνδε τ’ οὐ μακροῦ χρόνου. ἰὼ ξένοι, τί δράσετ’; ἦ προδώσετε, κοὐκ ἐξελᾶτε τὸν ἀσεβῆ τῆσδε χθονόσ; χώρει, ξέν’, ἔξω θᾶσσον. οὔτε γὰρ τὰ νῦν δίκαια πράσσεισ οὔθ’ ἃ πρόσθεν εἴργασαι. ὑμῖν ἂν εἰή τήνδε καιρὸσ ἐξάγειν ἄκουσαν, εἰ θέλουσα μὴ πορεύεται. οἴμοι τάλαινα, ποῖ φύγω; ποίαν λάβω θεῶν ἄρηξιν ἢ βροτῶν; τί δρᾷσ, ξένε; οὐχ ἅψομαι τοῦδ’ ἀνδρόσ, ἀλλὰ τῆσ ἐμῆσ. ὦ γῆσ ἄνακτεσ. ὦ ξέν’, οὐ δίκαια δρᾷσ. δίκαια. πῶσ δίκαια; τοὺσ ἐμοὺσ ἄγω. ἰὼ πόλισ. τί δρᾷσ, ὦ ξέν’; οὐκ ἀφήσεισ; τάχ’ εἰσ βάσανον εἶ χερῶν. εἴργου. σοῦ μὲν οὔ, τάδε γε μωμένου. πόλει μαχεῖ γάρ, εἴ τι πημανεῖσ ἐμέ. οὐκ ἠγόρευον ταῦτ’ ἐγώ; μέθεσ χεροῖν τὴν παῖδα θᾶσσον. μὴ ’πίτασσ’ ἃ μὴ κρατεῖσ. χαλᾶν λέγω σοι. σοὶ δ’ ἔγωγ’ ὁδοιπορεῖν. πρόβαθ’ ὧδε, βᾶτε βᾶτ’, ἔντοποι· πόλισ ἐναίρεται, πόλισ ἐμά, σθένει· πρόβαθ’ ὧδέ μοι. ἀφέλκομαι δύστηνοσ, ὦ ξένοι ξένοι. ποῦ, τέκνον, εἴ μοι; πρὸσ βίαν πορεύομαι. ὄρεξον, ὦ παῖ, χεῖρασ. ἀλλ’ οὐδὲν σθένω. οὐκ ἄξεθ’ ὑμεῖσ; ὦ τάλασ ἐγώ, τάλασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION