Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:

ὦ Ζεῦ, διδοίησ τοῖσι τοιούτοισιν εὖ. τί δῆτα χρῄζεισ; ἦ δόμουσ στείχειν ἐμούσ; εἴ μοι θέμισ γ’ ἦν· ἀλλ’ ὁ χῶρόσ ἐσθ’ ὅδε, ἐν ᾧ τί πράξεισ; οὐ γὰρ ἀντιστήσομαι. ἐν ᾧ κρατήσω τῶν ἔμ’ ἐκβεβληκότων. μέγ’ ἂν λέγοισ δώρημα τῆσ συνουσίασ. εἰ σοί γ’ ἅπερ φῂσ ἐμμενεῖ τελοῦντί μοι. θάρσει τὸ τοῦδέ γ’ ἀνδρόσ· οὔ σε μὴ προδῶ. οὔτοι σ’ ὑφ’ ὁρ́κου γ’ ὡσ κακὸν πιστώσομαι. οὔκουν πέρα γ’ ἂν οὐδὲν ἢ λόγῳ φέροισ. πῶσ οὖν ποήσεισ; τοῦ μάλιστ’ ὄκνοσ σ’ ἔχει; ἥξουσιν ἄνδρεσ ἀλλὰ τοῖσδ’ ἔσται μέλον. ὁρ́α με λείπων μὴ δίδασχ’ ἃ χρή με δρᾶν. ὀκνοῦντ’ ἀνάγκη. τοὐμὸν οὐκ ὀκνεῖ κέαρ. οὐκ οἶσθ’ ἀπειλὰσ οἶδ’ ἐγώ σε μή τινα ἐνθένδ’ ἀπάξοντ’ ἄνδρα πρὸσ βίαν ἐμοῦ. πολλαὶ δ’ ἀπειλαὶ πολλὰ δὴ μάτην ἔπη θυμῷ κατηπείλησαν, ἀλλ’ ὁ νοῦσ ὅταν αὑτοῦ γένηται, φροῦδα τἀπειλήματα. κείνοισ δ’ ἴσωσ κεἰ δείν’ ἐπερρώσθη λέγειν τῆσ σῆσ ἀγωγῆσ, οἶδ’ ἐγώ, φανήσεται μακρὸν τὸ δεῦρο πέλαγοσ οὐδὲ πλώσιμον. θαρσεῖν μὲν οὖν ἔγωγε κἂν ἐμῆσ ἄνευ γνώμησ ἐπαινῶ, Φοῖβοσ εἰ προὔπεμψέ σε· ὅμωσ δὲ κἀμοῦ μὴ παρόντοσ οἶδ’ ὅτι τοὐμὸν φυλάξει σ’ ὄνομα μὴ πάσχειν κακῶσ.