Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 2:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 2:)

ὦ φίλτατ’ Αἰγέωσ παῖ, μόνοισ οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρασ οὐδὲ κατθανεῖν ποτε. τὰ δ’ ἄλλα συγχεῖ πάνθ’ ὁ παγκρατὴσ χρόνοσ. φθίνει μὲν ἰσχὺσ γῆσ, φθίνει δὲ σώματοσ, θνῄσκει δὲ πίστισ, βλαστάνει δ’ ἀπιστία, καὶ πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ’ οὔτ’ ἐν ἀνδράσιν φίλοισ βέβηκεν οὔτε πρὸσ πόλιν πόλει. τοῖσ μὲν γὰρ ἤδη, τοῖσ δ’ ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται καὖθισ φίλα. καὶ ταῖσι Θήβαισ εἰ τανῦν εὐημερεῖ καλῶσ τὰ πρὸσ σέ, μυρίασ ὁ μυρίοσ χρόνοσ τεκνοῦται νύκτασ ἡμέρασ τ’ ἰών, ἐν αἷσ τὰ νῦν ξύμφωνα δεξιώματα δόρει διασκεδῶσιν ἐκ σμικροῦ λόγου· ἵν’ οὑμὸσ εὕδων καὶ κεκρυμμένοσ νέκυσ ψυχρόσ ποτ’ αὐτῶν θερμὸν αἷμα πίεται, εἰ Ζεὺσ ἔτι Ζεὺσ χὠ Διὸσ Φοῖβοσ σαφήσ. ἀλλ’ οὐ γὰρ αὐδᾶν ἡδὺ τἀκίνητ’ ἔπη, ἐά μ’ ἐν οἷσιν ἠρξάμην, τὸ σὸν μόνον πιστὸν φυλάσσων, κοὔποτ’ Οἰδίπουν ἐρεῖσ ἀχρεῖον οἰκητῆρα δέξασθαι τόπων τῶν ἐνθάδ’, εἴπερ μὴ θεοὶ ψεύσουσί με. ἄναξ, πάλαι καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦτ’ ἔπη γῇ τῇδ’ ὅδ’ ἁνὴρ ὡσ τελῶν ἐφαίνετο. τίσ δῆτ’ ἂν ἀνδρὸσ εὐμένειαν ἐκβάλοι τοιοῦδ’, ὅτῳ πρῶτον μὲν ἡ δορύξενοσ κοινή παρ’ ἡμῖν αἰέν ἐστιν ἑστία; ἔπειτα δ’ ἱκέτησ δαιμόνων ἀφιγμένοσ γῇ τῇδε κἀμοὶ δασμὸν οὐ σμικρὸν τίνει. ἁγὼ σεβισθεὶσ οὔποτ’ ἐκβαλῶ χάριν τὴν τοῦδε, χώρᾳ δ’ ἔμπολιν κατοικιῶ. εἰ δ’ ἐνθάδ’ ἡδὺ τῷ ξένῳ μίμνειν, σέ νιν τάξω φυλάσσειν, εἴτ’ ἐμοῦ στείχειν μέτα, τόδ’ ἡδύ, τούτων, Οἰδίπουσ, δίδωμί σοι κρίναντι χρῆσθαι· τῇδε γὰρ ξυνοίσομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION