Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 1:)

ποῖον δὲ κέρδοσ ἀξιοῖσ ἥκειν φέρων; χρόνῳ μάθοισ ἄν, οὐχὶ τῷ παρόντι που. ποίῳ γὰρ ἡ σὴ προσφορὰ δηλώσεται; ὅταν θάνω ’γὼ καὶ σύ μου ταφεὺσ γένῃ τὰ λοίσθι’ αἰτεῖ τοῦ βίου, τὰ δ’ ἐν μέσῳ ἢ λῆστιν ἴσχεισ ἢ δι’ οὐδενὸσ ποεῖ. ἐνταῦθα γάρ μοι κεῖνα συγκομίζεται. ἀλλ’ ἐν βραχεῖ δὴ τήνδε μ’ ἐξαιτεῖ χάριν. ὁρ́α γε μήν· οὐ σμικρόσ, οὔχ, ἁγὼν ὅδε. πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων κἀμοῦ λέγεισ; ‐ κεῖνοι κομίζειν κεῖσ’ ἄναξ, χρῄζουσί με. ἀλλ’ εἰ θέλοντά γ’ οὐδὲ σοὶ φεύγειν καλόν. ἀλλ’ οὐδ’, ὅτ’ αὐτὸσ ἤθελον, παρίεσαν. ὦ μῶρε, θυμὸσ δ’ ἐν κακοῖσ οὐ ξύμφορον. ὅταν μάθῃσ μου, νουθέτει, τανῦν δ’ ἐά. δίδασκ’· ἄνευ γνώμησ γὰρ οὔ με χρὴ λέγειν. πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ πρὸσ κακοῖσ κακά. ἦ τὴν παλαιὰν ξυμφορὰν γένουσ ἐρεῖσ; οὐ δῆτ’, ἐπεὶ πᾶσ τοῦτό γ’ Ἑλλήνων θροεῖ. τί γὰρ τὸ μεῖζον ἢ κατ’ ἄνθρωπον νοσεῖσ; οὕτωσ ἔχει μοι. γῆσ ἐμῆσ ἀπηλάθην πρὸσ τῶν ἐμαυτοῦ σπερμάτων· ἔστιν δέ μοι πάλιν κατελθεῖν μήποθ’, ὡσ πατροκτόνῳ. πῶσ δῆτα σ’ ἂν πεμψαίαθ’, ὥστ’ οἰκεῖν δίχα; τὸ θεῖον αὐτοὺσ ἐξαναγκάσει στόμα. ποῖον πάθοσ δείσαντασ ἐκ χρηστηρίων; ὅτι σφ’ ἀνάγκη τῇδε πληγῆναι χθονί. καὶ πῶσ γένοιτ’ ἂν τἀμὰ κἀκείνων πικρά;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION