Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 3:

(소포클레스, Oedipus at Colonus, episode 3:)

οἶσθ’, ὦ ξέν’, ὡσ νῦν μὴ σφαλῇσ; ἐπείπερ εἰ γενναῖοσ, ὡσ ἰδόντι, πλὴν τοῦ δαίμονοσ, αὐτοῦ μέν’ οὗπερ κἀφάνησ, ἑώσ ἐγὼ τοῖσ ἐνθάδ’ αὐτοῦ μὴ κατ’ ἄστυ δημόταισ λέξω τάδ’ ἐλθών· οἵδε γὰρ κρινοῦσί σοι εἰ χρή σε μίμνειν ἢ πορεύεσθαι πάλιν. ὦ τέκνον, ἦ βέβηκεν ἡμὶν ὁ ξένοσ; βέβηκεν, ὥστε πᾶν ἐν ἡσύχῳ, πάτερ, ἔξεστι φωνεῖν, ὡσ ἐμοῦ μόνησ πέλασ. ὦ πότνιαι δεινῶπεσ, εὖτε νῦν ἕδρασ πρώτων ἐφ’ ὑμῶν τῆσδε γῆσ ἔκαμψ’ ἐγώ, Φοίβῳ τε κἀμοὶ μὴ γένησθ’ ἀγνώμονεσ, ὅσ μοι, τὰ πόλλ’ ἐκεῖν’ ὅτ’ ἐξέχρη κακά, ταύτην ἔλεξε παῦλαν ἐν χρόνῳ μακρῷ, ἐλθόντι χώραν τερμίαν, ὅπου θεῶν σεμνῶν ἕδραν λάβοιμι καὶ ξενόστασιν, ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον, κέρδη μὲν οἰκήσαντα τοῖσ δεδεγμένοισ, ἄτην δὲ τοῖσ πέμψασιν, οἵ μ’ ἀπήλασαν· σημεῖα δ’ ἥξειν τῶνδέ μοι παρηγγύα, ἢ σεισμὸν ἢ βροντήν τιν’ ἢ Διὸσ σέλασ, ἔγνωκα μέν νυν ὥσ με τήνδε τὴν ὁδὸν οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐ πιστὸν ἐξ ὑμῶν πτερὸν ἐξήγαγ’ εἰσ τόδ’ ἄλσοσ· οὐ γὰρ ἄν ποτε πρώταισιν ὑμῖν ἀντέκυρσ’ ὁδοιπορῶν, νήφων ἀοίνοισ, κἀπὶ σεμνὸν ἑζόμην βάθρον τόδ’ ἀσκέπαρνον. ἀλλά μοι, θεαί, βίου κατ’ ὀμφὰσ τὰσ Ἀπόλλωνοσ δότε πέρασιν ἤδη καὶ καταστροφήν τινα, εἰ μὴ δοκῶ τι μειόνωσ ἔχειν, ἀεὶ μόχθοισ λατρεύων τοῖσ ὑπερτάτοισ βροτῶν. ἴτ’, ὦ γλυκεῖαι παῖδεσ ἀρχαίου Σκότου, ἴτ’, ὦ μεγίστησ Παλλάδοσ καλούμεναι πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλισ, οἰκτίρατ’ ἀνδρὸσ Οἰδίπου τόδ’ ἄθλιον εἴδωλον· οὐ γὰρ δὴ τόδ’ ἀρχαῖον δέμασ. σίγα· πορεύονται γὰρ οἵδε δή τινεσ χρόνῳ παλαιοί, σῆσ ἕδρασ ἐπίσκοποι. σιγήσομαί τε καὶ σύ μ’ ἐξ ὁδοῦ πόδα κρύψον κατ’ ἄλσοσ, τῶνδ’ ἑώσ ἂν ἐκμάθω τίνασ λόγουσ ἐροῦσιν· ἐν γὰρ τῷ μαθεῖν ἔνεστιν ηὑλάβεια τῶν ποιουμένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION