Sophocles, episode 1:

(소포클레스, episode 1:)

ὦ φιλτάτου μνημεῖον ἀνθρώπων ἐμοὶ ψυχῆσ Ὀρέστου λοιπόν, ὥσ σ’ ἀπ’ ἐλπίδων οὐχ ὧνπερ ἐξέπεμπον εἰσεδεξάμην. νῦν μὲν γὰρ οὐδὲν ὄντα βαστάζω χεροῖν, δόμων δέ σ’, ὦ παῖ, λαμπρὸν ἐξέπεμψ’ ἐγώ. ὡσ ὤφελον πάροιθεν ἐκλιπεῖν βίον, πρὶν ἐσ ξένην σε γαῖαν ἐκπέμψαι χεροῖν κλέψασα ταῖνδε κἀνασώσασθαι φόνου, ὅπωσ θανὼν ἔκεισο τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ, τύμβου πατρῴου κοινὸν εἰληχὼσ μέροσ. νῦν δ’ ἐκτὸσ οἴκων κἀπὶ γῆσ ἄλλησ φυγὰσ κακῶσ ἀπώλου, σῆσ κασιγνήτησ δίχα, κοὔτ’ ἐν φίλαισι χερσὶν ἡ τάλαιν’ ἐγὼ λουτροῖσ σ’ ἐκόσμησ’ οὔτε παμφλέκτου πυρὸσ ἀνειλόμην, ὡσ εἰκόσ, ἄθλιον βάροσ, ἀλλ’ ἐν ξέναισι χερσὶ κηδευθεὶσ τάλασ σμικρὸσ προσήκεισ ὄγκοσ ἐν σμικρῷ κύτει. οἴμοι τάλαινα τῆσ ἐμῆσ πάλαι τροφῆσ ἀνωφελήτου, τὴν ἐγὼ θάμ’ ἀμφὶ σοὶ πόνῳ γλυκεῖ παρέσχον· οὔτε γάρ ποτε μητρὸσ σύ γ’ ἦσθα μᾶλλον ἢ κἀμοῦ φίλοσ, οὔθ’ οἱ κατ’ οἶκον ἦσαν, ἀλλ’ ἐγὼ τροφόσ, ἐγὼ δ’ ἀδελφὴ σοὶ προσηυδώμην ἀεί. νῦν δ’ ἐκλέλοιπε ταῦτ’ ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ θανόντι σὺν σοί· πάντα γὰρ συναρπάσασ θύελλ’ ὅπωσ βέβηκασ. οἴχεται πατήρ· τέθνηκ’ ἐγὼ σοί· φροῦδοσ αὐτὸσ εἶ θανών· γελῶσι δ’ ἐχθροί· μαίνεται δ’ ὑφ’ ἡδονῆσ μήτηρ ἀμήτωρ, ἧσ ἐμοὶ σὺ πολλάκισ φήμασ λάθρᾳ προύπεμπεσ ὡσ φανούμενοσ τιμωρὸσ αὐτόσ. ἀλλὰ ταῦθ’ ὁ δυστυχὴσ δαίμων ὁ σόσ τε κἀμὸσ ἐξαφείλετο, ὅσ σ’ ὧδέ μοι προύπεμψεν ἀντὶ φιλτάτησ μορφῆσ σποδόν τε καὶ σκιὰν ἀνωφελῆ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION