Sophocles, episode

(소포클레스, episode)

ἀνειμένη μέν, ὡσ ἐοίκασ, αὖ στρέφει· οὐ γὰρ πάρεστ’ Αἴγισθοσ, ὅσ σ’ ἐπεῖχ’ ἀεὶ μή τοι θυραίαν γ’ οὖσαν αἰσχύνειν φίλουσ· νῦν δ’ ὡσ ἄπεστ’ ἐκεῖνοσ, οὐδὲν ἐντρέπει ἐμοῦ γε· καίτοι πολλὰ πρὸσ πολλούσ με δὴ ἐξεῖπασ ὡσ θρασεῖα καὶ πέρα δίκησ ἄρχω, καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ σά· ἐγὼ δ’ ὕβριν μὲν οὐκ ἔχω, κακῶσ δέ σε λέγω κακῶσ κλύουσα πρὸσ σέθεν θαμά. πατὴρ γάρ, οὐδὲν ἄλλο, σοὶ πρόσχημ’ ἀεὶ ὡσ ἐξ ἐμοῦ τέθνηκεν. ἐξ ἐμοῦ· καλῶσ ἔξοιδα· τῶνδ’ ἄρνησισ οὐκ ἔνεστί μοι· ἡ γὰρ Δίκη νιν εἷλεν, οὐκ ἐγὼ μόνη, ᾗ χρῆν σ’ ἀρήγειν, εἰ φρονοῦσ’ ἐτύγχανεσ· ἐπεὶ πατὴρ σὸσ οὗτοσ, ὃν θρηνεῖσ ἀεί, τὴν σὴν ὅμαιμον μοῦνοσ Ἑλλήνων ἔτλη θῦσαι θεοῖσιν, οὐκ ἴσον καμὼν ἐμοὶ λύπησ, ὅσ ἔσπειρ’, ὥσπερ ἡ τίκτουσ’ ἐγώ. εἰε͂ν, δίδαξον δή με τοῦ χάριν, τίνων ἔθυσεν αὐτήν· πότερον Ἀργείων ἐρεῖσ; ἀλλ’ οὐ μετῆν αὐτοῖσι τήν γ’ ἐμὴν κτανεῖν. ἀλλ’ ἀντ’ ἀδελφοῦ δῆτα Μενέλεω κτανὼν τἄμ’, οὐκ ἔμελλε τῶνδέ μοι δώσειν δίκην; πότερον ἐκείνῳ παῖδεσ οὐκ ἦσαν διπλοῖ, οὓσ τῆσδε μᾶλλον εἰκὸσ ἦν θνῄσκειν, πατρὸσ καὶ μητρὸσ ὄντασ, ἧσ ὁ πλοῦσ ὅδ’ ἦν χάριν; ἢ τῶν ἐμῶν Αἵδησ τιν’ ἵμερον τέκνων ἢ τῶν ἐκείνησ ἔσχε δαίσασθαι πλέον; ἢ τῷ πανώλει πατρὶ τῶν μὲν ἐξ ἐμοῦ παίδων πόθοσ παρεῖτο, Μενέλεω δ’ ἐνῆν; οὐ ταῦτ’ ἀβούλου καὶ κακοῦ γνώμην πατρόσ; δοκῶ μέν, εἰ καὶ σῆσ δίχα γνώμησ λέγω· φαίη δ’ ἂν ἡ θανοῦσά γ’, εἰ φωνὴν λάβοι. ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ εἰμὶ τοῖσ πεπραγμένοισ δύσθυμοσ· εἰ δὲ σοὶ δοκῶ φρονεῖν κακῶσ, γνώμην δικαίαν σχοῦσα τοὺσ πέλασ ψέγε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION