Sophocles, episode 5:

(소포클레스, episode 5:)

ἦ ταῦτα δή με καὶ βεβούλευνται ποεῖν; μάλισθ’· ὅταν περ οἴκαδ’ Αἴγισθοσ μόλῃ. ἀλλ’ ἐξίκοιτο τοῦδέ γ’ οὕνεκ’ ἐν τάχει. τίν’, ὦ τάλαινα, τόνδ’ ἐπηράσω λόγον; ἐλθεῖν ἐκεῖνον, εἴ τι τῶνδε δρᾶν νοεῖ. ὅπωσ πάθῃσ τί χρῆμα; ποῦ ποτ’ εἶ φρενῶν; ὅπωσ ἀφ’ ὑμῶν ὡσ προσωτάτω φύγω. βίου δὲ τοῦ παρόντοσ οὐ μνείαν ἔχεισ; καλὸσ γὰρ οὑμὸσ βίοτοσ ὥστε θαυμάσαι. ἀλλ’ ἦν ἄν, εἰ σύ γ’ εὖ φρονεῖν ἠπίστασο. μή μ’ ἐκδίδασκε τοῖσ φίλοισ εἶναι κακήν. ἀλλ’ οὐ διδάσκω· τοῖσ κρατοῦσι δ’ εἰκαθεῖν. σὺ ταῦτα θώπευ’· οὐκ ἐμοὺσ τρόπουσ λέγεισ. καλόν γε μέντοι μὴ ’ξ ἀβουλίασ πεσεῖν. πεσούμεθ’, εἰ χρή, πατρὶ τιμωρούμενοι. πατὴρ δὲ τούτων, οἶδα, συγγνώμην ἔχει. ταῦτ’ ἐστὶ τἄπη πρὸσ κακῶν ἐπαινέσαι. σὺ δ’ οὐχὶ πείσει καὶ συναινέσεισ ἐμοί; οὐ δῆτα· μή πω νοῦ τοσόνδ’ εἰήν κενή. χωρήσομαί τἄρ’ οἷπερ ἐστάλην ὁδοῦ. ποῖ δ’ ἐμπορεύει; τῷ φέρεισ τάδ’ ἔμπυρα; μήτηρ με πέμπει πατρὶ τυμβεῦσαι χοάσ. πῶσ εἶπασ; ἦ τῷ δυσμενεστάτῳ βροτῶν; ὃν ἔκταν’ αὐτή· τοῦτο γὰρ λέξαι θέλεισ. ἐκ τοῦ φίλων πεισθεῖσα; τῷ τοῦτ’ ἤρεσεν; ἐκ δείματόσ του νυκτέρου, δοκεῖν ἐμοί; ὦ θεοὶ πατρῷοι, συγγένεσθέ γ’ ἀλλὰ νῦν. ἔχεισ τι θάρσοσ τοῦδε τοῦ τάρβουσ πέρι; εἴ μοι λέγοισ τὴν ὄψιν, εἴποιμ’ ἂν τότε. ἀλλ’ οὐ κάτοιδα πλὴν ἐπὶ σμικρὸν φράσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION