Sophocles, Antigone, episode 3:

(소포클레스, Antigone, episode 3:)

ἁνήρ, ἄναξ, βέβηκε δεινὰ θεσπίσασ· ἐπιστάμεσθα δ’, ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ τήνδ’ ἐκ μελαίνησ ἀμφιβάλλομαι τρίχα, μή πώ ποτ’ αὐτὸν ψεῦδοσ ἐσ πόλιν λακεῖν. ἔγνωκα καὐτὸσ καὶ ταράσσομαι φρένασ. τό τ’ εἰκαθεῖν γὰρ δεινόν, ἀντιστάντα δὲ ἄτῃ πατάξαι θυμὸν ἐν δεινῷ πάρα. εὐβουλίασ δεῖ, παῖ Μενοικέωσ, λαβεῖν. τί δῆτα χρὴ δρᾶν; φράζε. πείσομαι δ’ ἐγώ. ἐλθὼν κόρην μὲν ἐκ κατώρυχοσ στέγησ ἄνεσ, κτίσον δὲ τῷ προκειμένῳ, τάφον. καὶ ταῦτ’ ἐπαινεῖσ καὶ δοκεῖσ παρεικαθεῖν; ὅσον γ’, ἄναξ, τάχιστα· συντέμνουσι γὰρ θεῶν ποδώκεισ τοὺσ κακόφρονασ βλάβαι. οἴμοι· μόλισ μέν, καρδίασ δ’ ἐξίσταμαι τὸ δρᾶν· ἀνάγκῃ δ’ οὐχὶ δυσμαχητέον. δρᾶ νυν τάδ’ ἐλθὼν μηδ’ ἐπ’ ἄλλοισιν τρέπε. ὧδ’ ὡσ ἔχω στείχοιμ’ ἄν· ἴτ’ ἴτ’ ὀπάονεσ, οἵ τ’ ὄντεσ οἵ τ’ ἀπόντεσ, ἀξίνασ χεροῖν ὁρμᾶσθ’ ἑλόντεσ εἰσ ἐπόψιον τόπον. ἐγὼ δ’, ἐπειδὴ δόξα τῇδ’ ἐπεστράφη, αὐτόσ τ’ ἔδησα καὶ παρὼν ἐκλύσομαι. δέδοικα γὰρ μὴ τοὺσ καθεστῶτασ νόμουσ ἄριστον ᾖ σῴζοντα τὸν βίον τελεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION