Polybius, Histories, book 23, ii. res macedoniae

(폴리비오스, Histories, book 23, ii. res macedoniae)

Ὅτι τῷ βασιλεῖ Φιλίππῳ καὶ τῇ συμπάσῃ Μακεδονίᾳ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν δεινή τισ ἀρχὴ κακῶν ἐνέπεσε καὶ πολλῆσ ἐπιστάσεωσ καὶ μνήμησ ἀξία. καθάπερ γὰρ ἂν εἰ δίκην ἡ τύχη βουλομένη λαβεῖν ἐν καιρῷ παρ’ αὐτοῦ πάντων τῶν ἀσεβημάτων καὶ παρανομημάτων ὧν εἰργάσατο κατὰ τὸν βίον, τότε παρέστησέ τινασ ἐρινῦσ καὶ ποινὰσ καὶ προστροπαίουσ τῶν δι’ ἐκεῖνον ἠτυχηκότων·

οἳ συνόντεσ αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν τοιαύτασ ἔλαβον παρ’ αὐτοῦ τιμωρίασ, ἑώσ οὗ τὸ ζῆν ἐξέλιπεν, ὡσ καὶ πάντασ ἀνθρώπουσ ὁμολογῆσαι διότι κατὰ τὴν παροιμίαν ἔστι Δίκησ ὀφθαλμόσ, ἧσ μηδέποτε δεῖ καταφρονεῖν ἀνθρώπουσ ὑπάρχοντασ.

πρῶτον μὲν γὰρ αὐτῷ ταύτην παρεστήσαντο τὴν ἔννοιαν ὅτι δεῖ μέλλοντα πολεμεῖν πρὸσ Ῥωμαίουσ ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων καὶ παραθαλαττίων πόλεων τοὺσ μὲν πολιτικοὺσ ἄνδρασ μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ἀναστάτουσ ποιήσαντα μεταγαγεῖν εἰσ τὴν νῦν μὲν Ἠμαθίαν, τὸ δὲ παλαιὸν Παιονίαν προσαγορευομένην, πληρῶσαι δὲ καὶ Θρᾳκῶν καὶ βαρβάρων τὰσ πόλεισ, ὡσ βεβαιοτέρασ αὐτῷ τῆσ ἐκ τούτων πίστεωσ ὑπαρξούσησ κατὰ τὰσ περιστάσεισ.

καὶ τῶν ἀνθρώπων ἀνασπάστων γινομένων, τηλικοῦτο συνέβη γενέσθαι πένθοσ καὶ τηλικοῦτον θόρυβον ὥστε δοριάλωτον δοκεῖν ἅπασαν γίνεσθαι.

ἐξ ὧν κατάραι καὶ θεοκλυτήσεισ ἐγίνοντο κατὰ τοῦ βασιλέωσ, οὐκέτι λάθρᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ φανερῶσ.

μάλιστα μὲν φέρων ἐπὶ τοὺσ περὶ Ἄδμητον καὶ Πύρριχον καὶ Σάμον καὶ τοὺσ μετὰ τούτων ἀπολομένουσ·

ἅμα δὲ τούτοισ συμπεριέλαβε καὶ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ, ὅσοι κατὰ βασιλικὸν πρόσταγμα τοῦ ζῆν ἐστερήθησαν, ἐπιφθεγξάμενοσ, ὥσ φασι, τὸν στίχον τοῦτον·

νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ υἱοὺσ καταλείπει. ὄντων δὲ τῶν πλείστων ἐπιφανῶν διὰ τὰσ τῶν πατέρων προαγωγάσ, ἐπιφανῆ καὶ τὴν τούτων ἀτυχίαν συνέβαινε γίνεσθαι καὶ παρὰ πᾶσιν ἐλεεινήν.

ἐν ᾧ τῶν μὲν νεανίσκων ἀλλήλοισ ἐπιβουλευόντων, τῆσ δ’ ἀναφορᾶσ περὶ τούτων ἐπ’ αὐτὸν γινομένησ, καὶ δέον διαλαμβάνειν ποτέρου δεῖ γίνεσθαι τῶν υἱῶν φονέα καὶ πότερον αὐτῶν δεδιέναι μᾶλλον κατὰ τὸν ἑξῆσ βίον, μὴ γηράσκων αὐτὸσ πάθῃ τὸ παραπλήσιον, ἐστροβεῖτο νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν περὶ τούτων διανοούμενοσ.

ἐν τοιαύταισ δ’ οὔσησ ἀτυχίαισ καὶ ταραχαῖσ τῆσ αὐτοῦ ψυχῆσ, τίσ οὐκ ἂν εἰκότωσ ὑπολάβοι θεῶν τινων αὐτῷ μῆνιν εἰσ τὸ γῆρασ κατασκῆψαι διὰ τὰσ ἐν τῷ προγεγονότι βίῳ παρανομίασ;

τοῦτο δ’ ἔτι μᾶλλον ἔσται δῆλον ἐκ τῶν ἑξῆσ ῥηθησομένων.

‐ Ὅτι Φίλιπποσ ὁ Μακεδόνων βασιλεὺσ πολλοὺσ τῶν Μακεδόνων ἀνελὼν καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐπανεῖλεν, ὥσ φασι, τὸν στίχον τοῦτον εἰπών· Νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ υἱοὺσ καταλείπει. καὶ διὰ ταῦτα τῆσ ψυχῆσ οἱονεὶ λυττώσησ αὐτοῦ, καὶ τὸ κατὰ τοὺσ υἱοὺσ νεῖκοσ ἅμα τοῖσ προειρημένοισ ἐξεκαύθη, τῆσ τύχησ ὥσπερ ἐπίτηδεσ ἀναβιβαζούσησ ἐπὶ σκηνὴν ἐν ἑνὶ καιρῷ τὰσ τούτων συμφοράσ.

Ἐναγίζουσιν οὖν τῷ Ξανθῷ Μακεδόνεσ καὶ καθαρμὸν ποιοῦσι σὺν ἵπποισ ὡπλισμένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION