Polybius, Histories, book 23, chapter 5

(폴리비오스, Histories, book 23, chapter 5)

ἐγεγόνει γὰρ αὐτῷ συνήθησ κατὰ τὸν Λακωνικὸν πόλεμον ‐ καὶ διὰ τὴν πρὸσ τὸν Φιλοποίμενα διαφοράν, παραγενόμενον εἰσ τὴν Ἑλλάδα, χειριεῖν τὰ κατὰ τὴν Μεσσήνην πάντα κατὰ τὴν αὐτοῦ προαίρεσιν. διὸ καὶ παρεὶσ τἄλλα προσεκαρτέρει τῷ Τίτῳ καὶ πάσασ εἰσ τοῦτον ἀπηρείσατο τὰσ ἐλπίδασ.

Ὅτι Δεινοκράτησ ὁ Μεσσήνιοσ ἦν οὐ μόνον κατὰ τὴν τριβήν, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν φύσιν αὐλικὸσ καὶ στρατιωτικὸσ ἄνθρωποσ.

τὸν δὲ πραγματικὸν τρόπον ἐπέφαινε μὲν τέλειον, ἦν δὲ ψευδεπίγραφοσ καὶ ῥωπικόσ.

ἔν τε γὰρ τοῖσ πολεμικοῖσ κατὰ μὲν τὴν εὐχέρειαν καὶ τὴν τόλμαν πολὺ διέφερε τῶν ἄλλων καὶ λαμπρὸσ ἦν ἐν τοῖσ κατ’ ἰδίαν κινδύνοισ.

περὶ δὲ κοινῶν ἢ πολιτικῶν πραγμάτων ἀτενίσαι καὶ προϊδέσθαι τὸ μέλλον ἀσφαλῶσ, ἔτι δὲ παρασκευάσασθαι καὶ διαλεχθῆναι πρὸσ πλῆθοσ, εἰσ τέλοσ ἀδύνατοσ.

καὶ τότε κεκινηκὼσ ἀρχὴν μεγάλων κακῶν τῇ πατρίδι, τελείωσ οὐδὲν ᾤετο ποιεῖν, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν ἦγε τοῦ βίου, προορώμενοσ οὐδὲν τῶν μελλόντων, ἐρῶν δὲ καὶ κωθωνιζόμενοσ ἀφ’ ἡμέρασ καὶ τοῖσ ἀκροάμασι τὰσ ἀκοὰσ ἀνατεθεικώσ.

βραχεῖαν δέ τινα τῆσ περιστάσεωσ ἔμφασιν ὁ Τίτοσ αὐτὸν ἠνάγκασε λαβεῖν.

ἰδὼν γὰρ αὐτὸν παρὰ πότον ἐν μακροῖσ ἱματίοισ ὀρχούμενον, παρ’ αὐτὰ μὲν ἐσιώπησε, τῇ δ’ αὔριον ἐντυγχάνοντοσ αὐτοῦ καί τι περὶ τῆσ πατρίδοσ ἀξιοῦντοσ " Ἐγὼ μέν, ὦ Δεινοκράτη, πᾶν" ἔφη "ποιήσω τὸ δυνατόν·

ἐπὶ δὲ σοῦ θαυμάζω πῶσ δύνῃ παρὰ πότον ὀρχεῖσθαι, τηλικούτων πραγμάτων ἀρχὴν κεκινηκὼσ ἐν τοῖσ Ἕλλησιν.

" ἐδόκει δὲ τότε βραχύ τι συσταλῆναι καὶ μαθεῖν ὡσ ἀνοίκειον ὑπόθεσιν τῆσ ἰδίασ αἱρέσεωσ καὶ φύσεωσ ἀποδέδωκε.

Πλὴν τότε παρῆν εἰσ τὴν Ἑλλάδα μετὰ τοῦ Τίτου πεπεισμένοσ ἐξ ἐφόδου τὰ κατὰ τὴν Μεσσήνην χειρισθήσεσθαι κατὰ τὴν αὑτοῦ βούλησιν.

οἱ δὲ περὶ τὸν Φιλοποίμενα, σαφῶσ ἐπεγνωκότεσ ὅτι περὶ τῶν Ἑλληνικῶν ὁ Τίτοσ οὐδεμίαν ἐντολὴν ἔχει παρὰ τῆσ συγκλήτου, τὴν ἡσυχίαν εἶχον, καραδοκοῦντεσ αὐτοῦ τὴν παρουσίαν.

ἐπεὶ δὲ καταπλεύσασ εἰσ Ναύπακτον ἔγραψε τῷ στρατηγῷ καὶ τοῖσ δαμιουργοῖσ τῶν Ἀχαιῶν, κελεύων συνάγειν τοὺσ Ἀχαιοὺσ εἰσ ἐκκλησίαν, ἀντέγραψαν αὐτῷ διότι ποιήσουσιν, ἂν γράψῃ περὶ τίνων βούλεται διαλεχθῆναι τοῖσ Ἀχαιοῖσ·

τοὺσ γὰρ νόμουσ ταῦτα τοῖσ ἄρχουσιν ἐπιτάττειν.

τοῦ δὲ μὴ τολμῶντοσ γράφειν, αἱ μὲν τοῦ Δεινοκράτουσ ἐλπίδεσ καὶ τῶν ἀρχαίων λεγομένων φυγάδων, τότε δὲ προσφάτωσ ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ ἐκπεπτωκότων, καὶ συλλήβδην ἡ τοῦ Τίτου παρουσία καὶ προσδοκία τοῦτον τὸν τρόπον διέπεσεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION