Polybius, Histories, book 9, chapter 2

(폴리비오스, Histories, book 9, chapter 2)

ἔτι δὲ συγγενείασ καὶ κτίσεισ, λοιπὸν ἢ τὰ ἀλλότρια δεῖ λέγειν ὡσ ἴδια τὸν νῦν περὶ τούτων πραγματευόμενον, ὃ πάντων ἐστὶν αἴσχιστον, ἢ τοῦτο μὴ βουλόμενον προδήλωσ ματαιοπονεῖν, ὑπὲρ τοιούτων ὁμολογοῦντα συντάττεσθαι καὶ φροντίζειν, ἃ διὰ τῶν προγενεστέρων ἱκανῶσ δεδήλωται καὶ παραδέδοται τοῖσ ἐπιγινομένοισ. ταῦτα μὲν οὖν παρελείφθη τούτων ἕνεκα καὶ πλειόνων ἑτέρων·

δεύτερον δὲ καὶ διὰ τὸ πάντων ὠφελιμώτατον αὐτὸν καὶ πρὸ τοῦ μέν, μάλιστα δὲ νῦν ὑπάρχειν, τῷ τὰσ ἐμπειρίασ καὶ τέχνασ ἐπὶ τοσοῦτον προκοπὴν εἰληφέναι καθ’ ἡμᾶσ ὥστε πᾶν τὸ παραπῖπτον ἐκ τῶν καιρῶν ὡσ ἂν εἰ μεθοδικῶσ δύνασθαι χειρίζειν τοὺσ φιλομαθοῦντασ.

διόπερ ἡμεῖσ οὐχ οὕτωσ τῆσ τέρψεωσ στοχαζόμενοι τῶν ἀναγνωσομένων ὡσ τῆσ ὠφελείασ τῶν προσεχόντων, τἄλλα παρέντεσ ἐπὶ τοῦτο τὸ μέροσ κατηνέχθημεν.

περὶ μὲν οὖν τούτων οἱ συνεφιστάνοντεσ ἐπιμελῶσ ἡμῶν τοῖσ ὑπομνήμασι βεβαιότατα μαρτυρήσουσι τοῖσ νῦν λεγομένοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION