Plutarch, chapter 31

(플루타르코스, chapter 31)

ἤδη δὲ πεντήκοντα ἔτη γεγονώσ, ὥσ φησιν Ἑλλάνικοσ, ἔπραξε τὰ περὶ τὴν Ἑλένην, οὐ καθ’ ὡρ́αν. ὅθεν ὡσ δὴ μέγιστον ἐπανορθούμενοι τοῦτο τῶν ἐγκλημάτων, ἔνιοι λέγουσιν οὐκ αὐτὸν ἁρπάσαι τὴν Ἑλένην, ἀλλὰ Ἴδα καὶ Λυγκέωσ ἁρπασάντων παρακαταθήκην λαβόντα τηρεῖν καὶ μὴ προί̈εσθαι τοῖσ Διοσκούροισ ἀπαιτοῦσιν· ἢ νὴ Δία Τυνδάρεω παραδόντοσ αὐτοῦ, φοβηθέντοσ Ἐναρσφόρον τὸν Ἱπποκόωντοσ ἔτι νηπίαν οὖσαν βιαζόμενον τὴν Ἑλένην λαβεῖν. τὰ δὲ εἰκότα καὶ πλείστουσ ἔχοντα μάρτυρασ τοιαῦτά ἐστιν. ἦλθον μὲν εἰσ Σπάρτην ἀμφότεροι καὶ τὴν κόρην ἐν ἱερῷ Ἀρτέμιδοσ Ὀρθίασ χορεύουσαν ἁρπάσαντεσ ἔφυγον·

τῶν δὲ πεμφθέντων ἐπὶ τὴν δίωξιν οὐ πορρωτέρω Τεγέασ ἐπακολουθησάντων, ἐν ἀδείᾳ γενόμενοι καὶ διελθόντεσ τὴν Πελοπόννησον ἐποιήσαντο συνθήκασ, τὸν μὲν λαχόντα κλήρῳ τὴν Ἑλένην ἔχειν γυναῖκα, συμπράττειν δὲ θατέρῳ γάμον ἄλλον. ἐπὶ ταύταισ δὲ κληρουμένων ταῖσ ὁμολογίαισ ἔλαχε Θησεύσ·

καὶ παραλαβὼν τὴν παρθένον οὔπω γάμων ὡρ́αν ἔχουσαν εἰσ Ἀφίδνασ ἐκόμισε· καὶ τὴν μητέρα καταστήσασ μετ’ αὐτῆσ Ἀφίδνῳ παρέδωκεν ὄντι φίλῳ, διακελευσάμενοσ φυλάττειν καὶ λανθάνειν τοὺσ ἄλλουσ. αὐτὸσ δὲ Πειρίθῳ τὴν ὑπουργίαν ἀποδιδούσ, εἰσ Ἤπειρον συναπεδήμησεν ἐπὶ τὴν Αἰ̈δωνέωσ θυγατέρα τοῦ Μολοσσῶν βασιλέωσ, ὃσ τῇ γυναικὶ Φερσεφόνην ὄνομα θέμενοσ, Κόρην δὲ τῇ θυγατρί, τῷ δὲ κυνὶ Κέρβερον, ἐκέλευε τούτῳ διαμάχεσθαι τοὺσ μνωμένουσ τὴν παῖδα καὶ λαβεῖν τὸν κρατήσαντα.

τοὺσ μέντοι περὶ τὸν Πειρίθουν οὐ μνηστῆρασ ἥκειν, ἀλλ’ ἁρπασομένουσ πυνθανόμενοσ συνέλαβε· καὶ τὸν μὲν Πειρίθουν εὐθὺσ ἠφάνισε διὰ τοῦ κυνόσ, τὸν δὲ Θησέα καθείρξασ ἐφύλαττεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION