Plutarch, chapter 32

(플루타르코스, chapter 32)

ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τούτῳ Μενεσθεὺσ ὁ Πετεὼ τοῦ Ὀρνέωσ τοῦ Ἐρεχθέωσ πρῶτοσ, ὥσ φασιν, ἀνθρώπων ἐπιθέμενοσ τῷ δημαγωγεῖν καὶ πρὸσ χάριν ὄχλῳ διαλέγεσθαι, τούσ τε δυνατοὺσ συνίστη καὶ παρώξυνε, πάλαι βαρυνομένουσ τὸν Θησέα καὶ νομίζοντασ ἀρχὴν καὶ βασιλείαν ἀφῃρημένον ἑκάστου τῶν κατὰ δῆμον εὐπατριδῶν, εἰσ ἓν ἄστυ συνείρξαντα πάντασ ὑπηκόοισ χρῆσθαι καὶ δούλοισ, τούσ τε πολλοὺσ διετάραττε καὶ διέβαλλεν, ὡσ ὄναρ ἐλευθερίασ ὁρῶντασ, ἔργῳ δὲ ἀπεστερημένουσ πατρίδων καὶ ἱερῶν, ὅπωσ ἀντὶ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν καὶ γνησίων βασιλέων πρὸσ ἕνα δεσπότην ἔπηλυν καὶ ξένον ἀποβλέπωσι. ταῦτα δὲ αὐτοῦ πραγματευομένου μεγάλην ῥοπὴν ὁ πόλεμοσ τῷ νεωτερισμῷ προσέθηκε, τῶν Τυνδαριδῶν ἐπελθόντων·

οἱ δὲ καὶ ὅλωσ φασὶν ὑπὸ τούτου πεισθέντασ ἐλθεῖν. τὸ μὲν οὖν πρῶτον οὐδὲν ἠδίκουν, ἀλλ’ ἀπῄτουν τὴν ἀδελφήν. ἀποκριναμένων δὲ τῶν ἐν ἄστει μήτε ἔχειν μήτε γινώσκειν ὅπου καταλέλειπται, πρὸσ πόλεμον ἐτράποντο. φράζει δὲ αὐτοῖσ Ἀκάδημοσ ᾐσθημένοσ ᾧ δή τινι τρόπῳ τὴν ἐν Ἀφίδναισ κρύψιν αὐτῆσ.

ὅθεν ἐκείνῳ τε τιμαὶ ζῶντι παρὰ τῶν Τυνδαριδῶν ἐγένοντο, καὶ πολλάκισ ὕστερον εἰσ τὴν Ἀττικὴν ἐμβαλόντεσ Λακεδαιμόνιοι καὶ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν χώραν τέμνοντεσ, τῆσ Ἀκαδημείασ ἀπείχοντο διὰ τὸν Ἀκάδημον. ὁ δὲ Δικαίαρχοσ Ἐχεδήμου φησὶ καὶ Μαράθου συστρατευσάντων τότε τοῖσ Τυνδαρίδαισ ἐξ Ἀρκαδίασ, ἀφ’ οὗ μὲν Ἐχεδημίαν προσαγορευθῆναι τὴν νῦν Ἀκαδήμειαν, ἀφ’ οὗ δὲ Μαραθῶνα τὸν δῆμον, ἐπιδόντοσ ἑαυτὸν ἑκουσίωσ κατά τι λόγιον σφαγιάσασθαι πρὸ τῆσ παρατάξεωσ.

ἐλθόντεσ οὖν ἐπὶ τὰσ Ἀφίδνασ καὶ μάχῃ κρατήσαντεσ ἐξεῖλον τὸ χωρίον. ἐνταῦθά φασι καὶ Ἄλυκον πεσεῖν τὸν Σκείρωνοσ υἱόν, συστρατευόμενον τότε τοῖσ Διοσκούροισ, ἀφ’ οὗ καὶ τόπον τῆσ Μεγαρικῆσ Ἄλυκον καλεῖσθαι τοῦ σώματοσ ἐνταφέντοσ.

Ἡρέασ δ’ ὑπὸ Θησέωσ αὐτοῦ περὶ Ἀφίδνασ ἀποθανεῖν τὸν Ἄλυκον ἱστόρηκε, καὶ μαρτύρια ταυτὶ τὰ ἔπη παρέχεται περὶ τοῦ Ἀλύκου· τὸν ἐν εὐρυχόρῳ ποτ’ Ἀφίδνῃ μαρνάμενον Θησεὺσ Ἑλένησ ἕνεκ’ ἠϋκόμοιο κτεῖνεν. Οὐ μὴν εἰκὸσ αὐτοῦ Θησέωσ παρόντοσ ἁλῶναι τήν τε μητέρα καὶ τὰσ Ἀφίδνασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION