Plutarch, chapter 24

(플루타르코스, chapter 24)

μετὰ δὲ τὴν Αἰγέωσ τελευτὴν μέγα καὶ θαυμαστὸν ἔργον εἰσ νοῦν βαλόμενοσ συνῴκισε τοὺσ τὴν Ἀττικὴν κατοικοῦντασ εἰσ ἓν ἄστυ, καὶ μιᾶσ πόλεωσ ἕνα δῆμον ἀπέφηνε, τέωσ σποράδασ ὄντασ καὶ δυσανακλήτουσ πρὸσ τὸ κοινὸν πάντων συμφέρον, ἔστι δ’ ὅτε καὶ διαφερομένουσ ἀλλήλοισ καὶ πολεμοῦντασ. ἐπιὼν οὖν ἀνέπειθε κατὰ δήμουσ καὶ γένη, τῶν μὲν ἰδιωτῶν καὶ πενήτων ἐνδεχομένων ταχὺ τὴν παράκλησιν αὐτοῦ, τοῖσ δὲ δυνατοῖσ ἀβασίλευτον πολιτείαν προτείνων καὶ δημοκρατίαν αὐτῷ μόνον ἄρχοντι πολέμου καὶ νόμων φύλακι χρησομένην, τῶν δὲ ἄλλων παρέξουσαν ἅπασιν ἰσομοιρίαν.

τοὺσ μὲν ταῦτα ἔπειθεν, οἱ δὲ τὴν δύναμιν αὐτοῦ δεδιότεσ μεγάλην οὖσαν ἤδη καὶ τὴν τόλμαν, ἐβούλοντο πειθόμενοι μᾶλλον ἢ βιαζόμενοι ταῦτα συγχωρεῖν.

καταλύσασ οὖν τὰ παρ’ ἑκάστοισ πρυτανεῖα καὶ βουλευτήρια καὶ ἀρχάσ, ἓν δὲ ποιήσασ ἅπασι κοινὸν ἐνταῦθα πρυτανεῖον καὶ βουλευτήριον ὅπου νῦν ἵδρυται τὸ ἄστυ, τήν τε πόλιν Ἀθήνασ προσηγόρευσε καὶ Παναθήναια θυσίαν ἐποίησε κοινήν. ἔθυσε δὲ καὶ Μετοίκια τῇ ἕκτῃ ἐπὶ δέκα τοῦ Ἑκατομβαιῶνοσ, ἣν ἔτι νῦν θύουσι.

καὶ τὴν βασιλείαν ἀφείσ, ὥσπερ ὡμολόγησε, διεκόσμει τὴν πολιτείαν ἀπὸ θεῶν ἀρχόμενοσ· ἧκε γὰρ αὐτῷ χρησμὸσ ἐκ Δελφῶν μαντευομένῳ περὶ τῆσ πόλεωσ· Αἰγείδη Θησεῦ, Πιτθηί̈δοσ ἔκγονε κούρησ, πολλαῖσ τοι πολίεσσι πατὴρ ἐμὸσ ἐγκατέθηκε τέρματα καὶ κλωστῆρασ ἐν ὑμετέρῳ πτολιέθρῳ.

ἀλλὰ σὺ μή τι λίην πεπονημένοσ ἔνδοθι θυμὸν βουλεύειν· ἀσκὸσ γὰρ ἐν οἴδματι ποντοπορεύσει. τοῦτο δὲ καὶ Σίβυλλαν ὕστερον ἀποστοματίσαι πρὸσ τὴν πόλιν ἱστοροῦσιν, ἀναφθεγξαμένην· ἀσκὸσ βαπτίζῃ· δῦναι δέ τοι οὐ θέμισ ἐστίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION