Plutarch, chapter 23

(플루타르코스, chapter 23)

τὸ δὲ πλοῖον ἐν ᾧ μετὰ τῶν ἠϊθέων ἔπλευσε καὶ πάλιν ἐσώθη, τὴν τριακόντορον, ἄχρι τῶν Δημητρίου τοῦ Φαληρέωσ χρόνων διεφύλαττον οἱ Ἀθηναῖοι, τὰ μὲν παλαιὰ τῶν ξύλων ὑφαιροῦντεσ, ἄλλα δὲ ἐμβάλλοντεσ ἰσχυρὰ καὶ συμπηγνύντεσ οὕτωσ ὥστε καὶ τοῖσ· φιλοσόφοισ εἰσ τὸν αὐξόμενον λόγον ἀμφιδοξούμενον παράδειγμα τὸ πλοῖον εἶναι, τῶν μὲν ὡσ τὸ αὐτό, τῶν δὲ ὡσ οὐ τὸ αὐτὸ διαμένοι λεγόντων. ἄγουσι δὲ καὶ τὴν τῶν ὠσχοφορίων ἑορτὴν Θησέωσ καταστήσαντοσ.

οὐ γὰρ ἁπάσασ αὐτὸν ἐξαγαγεῖν τὰσ λαχούσασ τότε παρθένουσ, ἀλλὰ τῶν συνήθων νεανίσκων δύο θηλυφανεῖσ μὲν ὀφθῆναι καὶ νεαρούσ, ἀνδρώδεισ δὲ τὰσ ψυχὰσ καὶ προθύμουσ, λουτροῖσ τε θερμοῖσ καὶ σκιατραφίαισ καὶ ταῖσ περὶ κόμην καὶ λειότητα καὶ χροιὰν ἀλοιφαῖσ καὶ κοσμήσεσιν ὡσ ἔστιν ἐξαλλάξαντα κομιδῇ, καὶ διδάξαντα φωνὴν καὶ σχῆμὰ καὶ βάδισιν ὡσ ἔνι μάλιστα παρθένοισ ὁμοιοῦσθαι καὶ μηδὲν φαίνεσθαι διαφέροντασ, ἐμβαλεῖν εἰσ τὸν τῶν παρθένων ἀριθμὸν καὶ διαλαθεῖν ἅπαντασ· ἐπεὶ δὲ ἐπανῆλθεν, αὐτόν τε πομπεῦσαι καὶ τοὺσ νεανίσκουσ οὕτωσ ἀμπεχομένουσ ὡσ νῦν ἀμπέχονται τοὺσ ὀσχοὺσ φέροντεσ. φέρουσι δὲ Διονύσῳ καὶ Ἀριάδνῃ χαριζόμενοι διὰ τὸν μῦθον, ἢ μᾶλλον ὅτι συγκομιζομένησ ὀπώρασ ἐπανῆλθον·

αἱ δὲ δειπνοφόροι παραλαμβάνονται καὶ κοινωνοῦσι τῆσ θυσίασ ἀπομιμούμεναι τὰσ μητέρασ ἐκείνων τῶν λαχόντων· ἐπεφοίτων γὰρ αὐτοῖσ ὄψα καὶ σιτία κομίζουσαι· καὶ μῦθοι λέγονται διὰ τὸ κἀκείνασ εὐθυμίασ ἕνεκα καὶ παρηγορίασ μύθουσ διεξιέναι τοῖσ παισί. ταῦτα μὲν οὖν καὶ Δήμων ἱστόρηκεν. ἐξῃρέθη δὲ καί τέμενοσ αὐτῷ, καὶ τοὺσ ἀπὸ τῶν παρασχόντων τὸν δασμὸν οἴκων ἔταξεν εἰσ θυσίαν αὑτῷ τελεῖν ἀποφοράσ· καὶ τῆσ θυσίασ ἐπεμελοῦντο Φυταλίδαι, Θησέωσ ἀποδόντοσ αὐτοῖσ ἀμοιβὴν τῆσ φιλοξενίασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION