Plutarch, chapter 16

(플루타르코스, chapter 16)

φιλόχοροσ δέ φησιν οὐ ταῦτα συγχωρεῖν Κρῆτασ, ἀλλὰ λέγειν ὅτι φρουρὰ μὲν ἦν ὁ Λαβύρινθοσ, οὐδὲν ἔχων κακὸν ἀλλ’ ἢ τὸ μὴ διαφυγεῖν τοὺσ φυλαττομένουσ, ἀγῶνα δὲ ὁ Μίνωσ ἐπ’ Ἀνδρόγεῳ γυμνικὸν ἐποίει καὶ τοὺσ παῖδασ ἆθλα τοῖσ νικῶσιν ἐδίδου τέωσ ἐν τῷ Λαβυρίνθῳ φυλαττομένουσ· ἐνίκα δὲ τοὺσ προτέρουσ ἀγῶνασ ὁ μέγιστον παρ’ αὐτῷ δυνάμενοσ τότε καὶ στρατηγῶν, ὄνομα Ταῦροσ, ἀνὴρ οὐκ ἐπιεικὴσ καὶ ἥμεροσ τὸν τρόπον, ἀλλὰ καὶ τοῖσ παισὶ τῶν Ἀθηναίων ὑπερηφάνωσ καὶ χαλεπῶσ προσφερόμενοσ. Ἀριστοτέλησ δὲ καὶ αὐτὸσ ἐν τῇ Βοττιαίων πολιτείᾳ δῆλόσ ἐστιν οὐ νομίζων ἀναιρεῖσθαι τοὺσ παῖδασ ὑπὸ τοῦ Μίνω, ἀλλὰ θητεύοντασ ἐν τῇ Κρήτῃ καταγηράσκειν·

καί ποτε Κρῆτασ εὐχὴν παλαιὰν ἀποδιδόντασ ἀνθρώπων ἀπαρχὴν εἰσ Δελφοὺσ ἀποστέλλειν, τοῖσ δὲ πεμπομένοισ ἀναμιχθέντασ ἐκγόνουσ ἐκείνων συνεξελθεῖν· ὡσ δὲ οὐκ ἦσαν ἱκανοὶ τρέφειν ἑαυτοὺσ αὐτόθι, πρῶτον μὲν εἰσ Ἰταλίαν διαπερᾶσαι κἀκεῖ κατοικεῖν περὶ τὴν Ιἀπυγίαν, ἐκεῖθεν δὲ αὖθισ εἰσ Θρᾴκην κομισθῆναι καὶ κληθῆναι Βοττιαίουσ· διὸ τὰσ κόρασ τῶν Βοττιαίων θυσίαν τινὰ τελούσασ ἐπᾴδειν· "ἰώμεν εἰσ Ἀθήνασ. ἐοίκε γὰρ ὄντωσ χαλεπὸν εἶναι φωνὴν ἐχούσῃ πόλει καὶ μοῦσαν ἀπεχθάνεσθαι. προσαγορεύσασ, ἀλλ’ ἐπικρατήσαντεσ οἱ τραγικοὶ πολλὴν ἀπὸ τοῦ λογείου καὶ τῆσ σκηνῆσ ἀδοξίαν αὐτοῦ κατεσκέδασαν ὡσ χαλεποῦ καὶ βιαίου γενομένου.

καίτοι φασὶ τὸν μὲν Μίνω βασιλέα καὶ νομοθέτην, δικαστὴν δὲ τὸν Ῥαδάμανθυν εἶναι καὶ φύλακα τῶν ὡρισμένων ὑπ’ ἐκείνου δικαίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION