Plutarch, chapter 5

(플루타르코스, chapter 5)

ἔθουσ δὲ ὄντοσ ἔτι τότε τοὺσ μεταβαίνοντασ ἐκ παίδων ἐλθόντασ εἰσ Δελφοὺσ ἀπάρχεσθαι τῷ θεῷ τῆσ κόμησ, ἦλθε μὲν εἰσ Δελφοὺσ ὁ Θησεύσ, καὶ τόπον ἀπ’ αὐτοῦ τὴν Θησείαν ἔτι νῦν ὀνομάζεσθαι λέγουσιν, ἐκείρατο δὲ τῆσ κεφαλῆσ τὰ πρόσθεν μόνον, ὥσπερ Ὅμηροσ ἔφη τοὺσ Ἄβαντασ· καὶ τοῦτο τῆσ κουρᾶσ τὸ γένοσ Θησηὶ̈σ ὠνομάσθη δι’ ἐκεῖνον. οἱ δὲ Ἄβαντεσ ἐκείραντο πρῶτοι τὸν τρόπον τοῦτον οὐχ ὑπ’ Ἀράβων διδαχθέντεσ, ὡσ ἔνιοι νομίζουσιν, οὐδὲ Μυσοὺσ ζηλώσαντεσ, ἀλλ’ ὄντεσ πολεμικοὶ καὶ ἀγχέμαχοι, καὶ μάλιστα δὴ πάντων εἰσ χεῖρασ ὠθεῖσθαι τοῖσ ἐναντίοισ μεμαθηκότεσ, ὡσ μαρτυρεῖ καὶ Ἀρχίλοχοσ ἐν τούτοισ·

οὔ τοι πόλλ’ ἐπὶ τόξα τανύσσεται οὐδὲ θαμειαὶ σφενδόναι, εὖτ’ ἂν δὴ μῶλον Ἄρησ συνάγῃ ἐν πεδίῳ, ξιφέων δὲ πολύστονον ἔσσεται ἔργον·

ταύτησ γὰρ κεῖνοι δαίμονέσ εἰσι μάχησ δεσπόται Εὐβοίασ δουρικλυτοί. ὅπωσ οὖν μὴ παρέχοιεν ἐκ τῶν τριχῶν ἀντίληψιν τοῖσ πολεμίοισ ἀπεκείραντο.

τοῦτο δὲ ἀμέλει καὶ Ἀλέξανδρον τὸν Μακεδόνα ἐννοήσαντά φασι προστάξαι τοῖσ στρατηγοῖσ ξυρεῖν τὰ γένεια τῶν Μακεδόνων, ὡσ λαβὴν ταύτην ἐν ταῖσ μάχαισ οὖσαν προχειροτάτην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION