Plutarch, chapter 3

(플루타르코스, chapter 3)

Θησέωσ τὸ μὲν πατρῷον γένοσ εἰσ Ἐρεχθέα καὶ τοὺσ πρώτουσ αὐτόχθονασ ἀνήκει, τῷ δὲ μητρῴῳ Πελοπίδησ ἦν. Πέλοψ γὰρ οὐ χρημάτων πλήθει μᾶλλον ἢ παίδων μέγιστον ἴσχυσε τῶν ἐν Πελοποννήσῳ βασιλέων, πολλὰσ μὲν ἐκδόμενοσ θυγατέρασ τοῖσ ἀρίστοισ, πολλοὺσ δὲ ταῖσ πόλεσιν υἱοὺσ ἐγκατασπείρασ ἄρχοντασ· ὧν εἷσ γενόμενοσ Πιτθεύσ, ὁ Θησέωσ πάπποσ, πόλιν μὲν οὐ μεγάλην τὴν Τροιζηνίων ᾤκισε, δόξαν δὲ μάλιστα πάντων ὡσ ἀνὴρ λόγιοσ ἐν τοῖσ τότε καὶ σοφώτατοσ ἔσχεν. ἦν δὲ τῆσ σοφίασ ἐκείνησ τοιαύτη τισ, ὡσ ἐοίκεν, ἰδέα καὶ δύναμισ, οἱᾴ χρησάμενοσ Ἡσίοδοσ εὐδοκίμει μάλιστα περὶ τὰσ ἐν τοῖσ Ἔργοισ γνωμολογίασ.

καὶ μίαν γε τούτων ἐκείνην λέγουσι Πιτθέωσ εἶναι, μισθὸσ δ’ ἀνδρὶ φίλῳ εἰρημένοσ ἄρκιοσ ἔστω. τοῦτο μὲν οὖν καὶ Ἀριστοτέλησ ὁ φιλόσοφοσ εἴρηκεν, ὁ δ’ Εὐριπίδησ, τὸν Ἱππόλυτον ἁγνοῦ Πιτθέωσ παίδευμα προσειπών, ἐμφαίνει τὴν περὶ τὸν Πιτθέα δόξαν. Αἰγεῖ δὲ παίδων δεομένῳ τὴν Πυθίαν ἀνελεῖν λέγουσι τὸν θρυλούμενον χρησμόν, διακελευομένην μηδεμιᾷ γυναικὶ συγγενέσθαι πρὶν ἐλθεῖν εἰσ Ἀθήνασ, οὐ πάνυ δὲ τοῦτο φράζειν εὐδήλωσ δοκοῦσαν·

ὅθεν εἰσ Τροιζῆτα παρελθὼν ἀνεκοινοῦτο Πιτθεῖ τὴν τοῦ θεοῦ φωνὴν οὕτωσ ἔχουσαν· ἀσκοῦ τὸν προὔχοντα πόδα, μέγα φέρτατε λαῶν, μὴ λύσῃσ πρὶν δῆμον Ἀθηνέων εἰσαφικέσθαι· ἃ δῆλον ὅτι νοήσασ ὁ Πιτθεύσ, ἔπεισεν αὐτὸν ἢ διηπάτησε τῇ Αἴθρᾳ συγγενέσθαι. συνελθὼν δὲ καὶ γνοὺσ ἐκεῖνοσ ὅτι τῇ Πιτθέωσ θυγατρὶ συγγέγονε, καὶ κύειν αὐτὴν ὑπονοήσασ, ἀπέλιπε ξίφοσ καὶ πέδιλα κρύψασ ὑπὸ πέτραν μεγάλην, ἐντὸσ ἔχουσαν κοιλότητα συμμέτρωσ ἐμπεριλαμβάνουσαν τὰ κείμενα.

φράσασ δὲ πρὸσ μόνην ἐκείνην, καὶ διακελευσάμενοσ, ἂν υἱὸσ ἐξ αὐτοῦ γένηται, καὶ λαβὼν ἀνδρὸσ ἡλικίαν δυνατὸσ ᾖ τὴν πέτραν ἀναστῆσαι καὶ ὑφελεῖν τὰ καταλειφθέντα, πέμπειν πρὸσ αὐτὸν ἔχοντα ταῦτα μηδενὸσ εἰδότοσ, ἀλλ’ ὡσ ἔνεστι μάλιστα λανθάνοντα πάντασ ἰσχυρῶσ γὰρ ἐδεδοίκει τοὺσ Παλλαντίδασ, ἐπιβουλεύοντασ αὐτῷ καὶ διὰ τὴν ἀπαιδίαν καταφρονοῦντασ·

ἦσαν δὲ πεντήκοντα παῖδεσ ἐκ Πάλλαντοσ γεγονότεσ, ἀπῄει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION