헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί ὁ ποιητὴσ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί ὁ ποιητὴσ ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ.)

τὰ μὲν ἄλλα τοῖσ ἰδίοισ ἐπιθέτοισ ὁ ποιητὴσ εἰώθει κοσμεῖν, τὸ γάλα τε λευκὸν καὶ τὸ μέλι χλωρὸν καὶ τὸν οἶνον ἐρυθρὸν καλῶν, τὸ δ’ ἔλαιον ἀπὸ κοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότοσ μόνον ἐπιεικῶσ ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰσ τοῦτ’ ἐλέχθη, ὅτι ὡσ γλυκύτατόν ἐστι τὸ δι’ ὅλου γλυκύ, καὶ λευκότατον τὸ δι’ ὅλου λευκόν·

δι’ ὅλου δὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ μηδὲν ἐμμέμικται τῆσ ἐναντίασ φύσεωσ· οὕτω δὴ καὶ τὸ ὑγρὸν μάλιστα ῥητέον, οὗ μηθὲν μέροσ ξηρόν ἐστι· τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ συμβέβηκε. πρῶτον μὲν ἡ λειότησ αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα τῶν μορίων ἐπιδείκνυται· δι’ ὅλου γὰρ αὑτῷ συμπαθεῖ πρὸσ τὴν ψαῦσιν.

ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει καθαρώτατον ἐνοπτρίσασθαι· τραχὺ γὰρ οὐδέν ἐστιν ὥστε διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν, ἀλλ’ ἀπὸ παντὸσ μέρουσ δι’ ὑγρότητα καὶ σμικρότατον ἀνακλᾷ τὸ φῶσ ἐπὶ τὴν ὄψιν· ὥσπερ αὖ τοὐναντίον, τὸ γάλα τῶν ὑγρῶν μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆσ ἀναμεμιγμένησ αὐτῷ γεώδουσ συστάσεωσ.

ἔτι δὲ κινούμενον, ἥκιστα ψοφεῖ ψἑἶζῖ τῶν ὑγρῶν· ὑγρὸν γάρ ἐστι δι’ ὅλου· τῶν δ’ ἄλλων ἐν τῷ ῥεῖν καὶ φέρεσθαι τὰ σκληρὰ καὶ γεώδη μέρη προσκρούσεισ λαμβάνοντα καὶ πληγὰσ ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ μὴν μόνον ἄκρατητον διαμένει καὶ ἄμικτον·

ἔστι γὰρ πυκνότατον οὐ γὰρ ἔχει μεταξὺ τῶν ξηρῶν καὶ γεωδῶν ἐν αὑτῷ μερῶν κενώματα καὶ πόρουσ, οἷσ δέξεται τὸ παρεμπῖπτον ἀλλὰ δι’ ὁμοιότητα τῶν μερῶν εὐάρμοστόν ἐστι καὶ συνεχέσ· ὅταν δ’ ἀφρίζῃ τοὔλαιον, οὐ δέχεται τὸ πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ συνέχειαν.

τοῦτο δ’ αἴτιον καὶ τοῦ τρέφεσθαι τὸ πῦρ ὑπ’ αὐτοῦ· τρέφεται μὲν γὰρ οὐδενὶ πλὴν ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον καυστόν ἐστιν· ἐκ γοῦν τῶν ξύλων ὁ μὲν ἀὴρ ἄπεισι καπνὸσ γενόμενοσ, τὸ δὲ γεῶδεσ ἐκτεφρωθὲν ὑπολείπεται·

μόνον δ’ ὑπὸ τοῦ πυρὸσ τὸ νοτερὸν ἀναλοῦται· τούτῳ γὰρ τρέφεσθαι πέφυκεν.

ὕδωρ μὲν οὖν καὶ οἶνοσ καὶ τὰ λοιπά, πολλοῦ μετέχοντα τοῦ θολεροῦ καὶ γεώδουσ, ἐμπίπτοντα τὴν φλόγα διασπᾷ καὶ τῇ τραχύτητι, καὶ τῷ βάρει θλίβει καὶ κατασβέννυσι· τὸ δ’ ἔλαιον, ὅτι μάλιστα εἰλικρινῶσ ὑγρόν ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει καὶ κρατούμενον ἐκπυροῦται.

μέγιστον δ’ αὐτοῦ τῆσ ὑγρότητοσ τεκμήριον ἡ ἐπὶ πλεῖστον ἐξ ὀλιγίστου διανομὴ καὶ χύσισ·

οὔτε γὰρ μέλιτοσ οὔθ’ ὕδατοσ οὔτ’ ἄλλου τινὸσ ὑγροῦ βραχὺσ οὕτωσ ὀπὸσ ἐπίδοσιν λαμβάνει τοιαύτην, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐπιλείπων καταναλίσκεται διὰ ξηρότητα. τὸ δ’ ἔλαιον, ὅλκιμον πανταχῆ καὶ μαλακόν, ἄγεται περὶ τὸ σῶμα χριομένοισ καὶ συνεπιρρεῖ πορρωτάτω δι’ ὑγρότητα τῶν μερῶν μηκυνομένων, ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον.

ὕδατι μὲν γὰρ βρεχθὲν ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίωσ, ἐλαίου δὲ κηλῖδασ οὐ τῆσ τυχούσησ ἐστὶ πραγματείασ ἐκκαθῆραι·

μάλιστα γὰρ ἐνδύεται τῷ μάλιστα λεπτὸν καὶ ὑγρὸν εἶναι.

τοῖσ πόροισ.