헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Θυαεστι

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται.)

ἀπορίαν, τὰσ τῶν πόρων κενώσεισ καὶ ἀναπληρώσεισ, ἐν τῷ παραυτίκα τοῖσ δὲ διψῶσι τοὐναντίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψοσ. τοῦτο δὲ τὸ πάθοσ οἱ τοὺσ πόρουσ διαφόρουσ ὑποτιθέμενοι ῥᾷστα καὶ πιθανώτατά μοι δοκοῦσιν, εἰ καὶ μὴ τἄλλα μόνον πιθανῶσ, αἰτιολογεῖν.

πᾶσι γὰρ ὄντων πόρων, ἄλλοσ πόροσ ἄλλασ συμμετρίασ ἔχει· ὧν οἱ μὲν εὐρύτεροι τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ’ ἰσχνότεροι τὸ μὲν ποτὸν παραδέχονται, ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τούτων κένωσισ, ἡ δ’ ἐκείνων τὴν πεῖναν.

ὅθεν, ἐὰν μὲν φάγωσιν οἱ διψῶντεσ, οἱ μὲν οὐ βοηθοῦνται, τῶν πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν μὴ δεχομένων, ἀλλ’ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου διαμενόντων· οἱ δὲ πεινῶντεσ ἐὰν πίνωσιν, ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ τοῖσ μείζοσι πόροισ καὶ ἀναπληροῦντα τὰσ κενότητασ αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆσ πείνησ.

ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον ἀληθὲσ ἐφαίνετο, τῇ δ’ ὑποθέσει τῆσ αἰτίασ οὐ προσεῖχον.

"ὧν ἔνιοι περιέχονται καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τισ τὴν σάρκα, πλαδαρὰν καὶ τρομώδη καὶ σαθρὰν ποιήσει· "τό γε μὴ ταὐτὰ τοῦ σώματοσ μόρια τὸ ποτὸν προσδέχεσθαι καὶ τὸ σιτίον ἀλλ’ ὥσπερ ἠθμοῖσ καταρρεῖσθαι καὶ ἀποκρίνεσθαι, κομιδῇ πλασματῶδεσ καὶ ἀλλόκοτον. "αὕτη γὰρ ἡ πρὸσ τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξισ, θρύπτουσα τὰ σιτία καὶ συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ θερμὸν τὸ ἐντὸσ καὶ τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαισ τομαῖσ καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφὴν ὥστε πᾶν μόριον αὐτῆσ παντὶ μορίῳ γίγνεσθαι φίλον καὶ οἰκεῖον, οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοισ καὶ τρήμασιν ἀλλ’ ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. "ἄνευ δὲ τούτων οὐδὲ λέλυται τῆσ ἀπορίασ τὸ μέγιστον· "οἱ γὰρ ἐμφαγόντεσ, ἂν μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψοσ πρὸσ τοῦτο δ’ οὐδὲν εἴρηται. "εἰ φαινομένασ ὑποθέσεισ λαμβάνομεν, πρῶτον μὲν λαμβάνοντεσ τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ διαφθείρεσθαι δαπανώμενον, τῷ δ’ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεισ ἴσχειν καὶ ἀναθυμιάσεισ·

"δεύτερον δὲ μὴ νομίζοντεσ ἔκθλιψιν εἶναι παντάπασι μήτε τῆσ ξηρᾶσ τροφῆσ τὴν πεῖναν μήτε τῆσ ὑγρᾶσ τὴν δίψαν, ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ ἀρκοῦντοσ ἔνδειαν· "οἷσ γὰρ ὅλωσ ἂν ἐλλίπῃ θάτερον , οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ’ εὐθὺσ ἀποθνήσκουσιν. "ὑποκειμένων δὲ τούτων, οὐ χαλεπὸν ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἡ μὲν γὰρ δίψα τοῖσ φαγοῦσιν ἐπιτείνεται, τῶν σιτίων τῇ ξηρότητι, εἴ τι διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσθενὲσ καὶ ὀλίγον ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ προσεξικμαζόντων ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ ἄμμον τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰσ ἑαυτὴν καὶ ἀφανίζουσαν. "τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγκαίωσ; "τὸ ποτὸν ἀνίησιν· "ἡ γὰρ ὑγρότησ τὰ ὑπόντα σιτία περισκελῆ καὶ γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέασα, χυμῶν ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν, ἀναφέρει τούτουσ εἰσ τὸ σῶμα καὶ προστίθησι τοῖσ δεομένοισ. "ὅθεν οὐ κακῶσ ὄχημα τῆσ τροφῆσ τὸ ὑγρὸν ὁ Ἐρασίστρατοσ προσεῖπε· "τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητοσ ἢ πάθουσ ἀργὰ καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. "πολλοὶ δὲ καὶ μὴ πιόντεσ ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον ἐπαύσαντο συντόνωσ σφόδρα πεινῶντεσ· "ἐνδυομένη ἔξωθεν ἡ εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ τροφιμώτερα τῷ ἐγχαλᾶσθαι τὰ ἐντόσ, ὥστε τῆσ πείνησ τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ θηριῶδεσ ἐνδιδόναι καὶ παρηγορεῖσθαι. "διὸ καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀποκαρτερούντων χρόνον, ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασθῇ τὸ τρέφειν καὶ προστίθεσθαι τῷ σώματι δυνάμενον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται.

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 6, Διὰ τί πεινῶντεσ μὲν, ἐὰν πίωσι, παύονται· διψῶντεσ δέ, ἐὰν φάγωσιν, ἐπιτείνονται.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION