Plutarch, Mulierum virtutes, Γυναίων Περγαμηνῶν 2:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Γυναίων Περγαμηνῶν 2:)

τύχῃ δέ τινι τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ οὐκ ἀναβάντοσ εἰσ τὸ γυμνάσιον αὐτοῦ, μεταπεμπομένου δὲ τοὺσ Γαλάτασ οἴκαδε, θαρρεῖν παρεκάλει, καὶ ὅταν ἐν ταὐτῷ γένωνται, διασπάσαι τὸ σῶμα καὶ διαφθεῖραι πανταχόθεν προσπεσόντασ.