헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Μυλιερυ

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μίκκα καὶ Μεγιστώ)

Ἀριστότιμοσ Ἠλείοισ ἐπαναστὰσ τύραννοσ ἴσχυε μὲν δι’ Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέωσ, ἐχρῆτο δὲ τῇ δυνάμει πρὸσ οὐδὲν ἐπιεικὲσ οὐδὲ μέτριον· καὶ γὰρ αὐτὸσ ἦν φύσει θηριώδησ, καὶ τοῖσ φυλάττουσι τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ σῶμα βαρβάροισ μιγάσι δουλεύων ὑπὸ φόβου, πολλὰ μὲν ὑβριστικὰ πολλὰ δ’ ὠμὰ τοὺσ πολίτασ ὑπ’ αὐτῶν περιεώρα πάσχοντασ·

οἱο͂ν ἦν καὶ τὸ Φιλοδήμου πάθοσ.

ἔχοντοσ γὰρ αὐτοῦ θυγατέρα καλὴν ὄνομα Μίκκαν ἐπεχείρησέ τισ τῶν περὶ τὸν τύραννον ξεναγῶν ὄνομα Λεύκιοσ ὕβρει μᾶλλον ἢ ἔρωτι συγγενέσθαι· καὶ πέμψασ ἐκάλει τὴν παρθένον. μὲν οὖν γονεῖσ τὴν ἀνάγκην ὁρῶντεσ ἐκέλευον βαδίζειν·

ἡ δὲ παῖσ οὖσα γενναία καὶ μεγαλόφρων ἐδεῖτο τοῦ πατρὸσ περιπλεκομένη καὶ καθικετεύουσα μᾶλλον αὐτὴν περιιδεῖν ἀποθανοῦσαν ἢ τὴν παρθενίαν αἰσχρῶσ καὶ παρανόμωσ ἀφαιρεθεῖσαν.

καὶ διατριβῆσ γενομένησ, σπαργῶν καὶ μεθύων ὁ Λεύκιοσ αὐτὸσ· ἐξανέστη μεταξὺ πίνων πρὸσ ὀργήν·

γυμνήν, αὐτὴν μὲν ἐγκαρτεροῦσαν σιωπῇ ταῖσ ἀλγηδόσιν ὁ δὲ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ, ὡσ οὐδὲν ἀντιβολοῦντεσ καὶ δακρύοντεσ ἐπέραινον, ἐτράποντο πρὸσ θεῶν καὶ ἀνθρώπων ἀνάκλησιν ὡσ δεινὰ καὶ παράνομα πάσχοντεσ.

ὁ δὲ βάρβαροσ ἐκμανεὶσ παντάπασιν ὑπὸ τοῦ θυμοῦ καὶ μέθησ ἀποσφάττει τὴν παρθένον, ὡσ ἔτυχεν ἐν τοῖσ κόλποισ τοῦ πατρὸσ ἔχουσα τὸ πρόσωπον.

ἀλλ’ οὐδὲ τούτοισ ὁ τύραννοσ ἐκάμπτετο, πολλοὺσ δ’ ἀνῄρει καὶ πλείονασ ἐφυγάδευεν·

ὀκτακόσιοι γοῦν λέγονται καταφυγεῖν εἰσ Αἰτωλοὺσ δεόμενοι τὰσ γυναῖκασ αὑτοῖσ; καὶ τὰ νήπια τῶν τέκνων κομίσασθαι παρὰ τοῦ τυράννου. ὀλίγῳ δ’ ὕστερον αὐτὸσ ἐκήρυξε τὰσ βουλομένασ γυναῖκασ ἀπιέναι πρὸσ; βούλονται τῶν γυναικείων χρημάτων ἐπιφερομένασ ἐπεὶ δὲ πάσασ ᾔσθετο μεθ’ ἡδονῆσ τὸ κήρυγμα δεδεγμένασ ἐγένοντο γὰρ ὑπερεξακόσιαι τὸ πλῆθοσ, ἐκέλευσεν ἀθρόασ ἡμέρᾳ ῥητῇ βαδίζειν, ὡσ τὴν ἀσφάλειαν αὐτὸσ παρέξων.

ἐνστάσησ δὲ τῆσ ἡμέρασ, αἱ μὲν ἐπὶ τὰσ πύλασ ἠθροίζοντο τὰ χρήματα συσκευασάμεναι, καὶ τῶν τέκνων τὰ μὲν ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ φέρουσαι τὰ δ’ ἐπὶ τῶν ἁμαξῶν ἔχουσαι, καὶ περιέμενον ἀλλήλασ ἄφνω δὲ πολλοὶ τῶν τοῦ τυράννου ἐπεφέροντο, μένειν βοῶντεσ ἔτι πόρρωθεν.

διήλαυνον, οὔτ’ ἀκολουθεῖν οὔτε μένειν ἐῶντεσ οὔτε τοῖσ νηπίοισ βοηθεῖν ἀπολλυμένοισ τὰ μὲν γὰρ ἐκπίπτοντα τῶν ἁμαξῶν τὰ δ’ ὑποπίπτοντα διεφθείροντο, βοῇ καὶ μάστιξιν ὥσπερ πρόβατα τῶν μισθοφόρων ἐπειγόντων ἀνατρεπομένασ ὑπ’ ἀλλήλων, ἑώσ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἐνέβαλον ἁπάσασ, τὰ δὲ χρήματα πρὸσ τὸν Ἀριστότιμον ἀπεκομίσθη.

Ἠλείων ἐπὶ τούτοισ ἐχόντων, αἱ περὶ τὸν Διόνυσον ἱεραὶ γυναῖκεσ, ἃσ ἑκκαίδεκα καλοῦσιν, ἱκετηρίασ καὶ στέμματα τῶν ἀπὸ τοῦ θεοῦ λαβοῦσαι περὶ τὴν ἀγορὰν ἀπήντησαν τῷ Ἀριστοτίμῳ, καὶ τῶν δορυφόρων ὑπ’ αἰδοῦσ διαστάντων, ἔστησαν τὸ πρῶτον σιωπῇ ὁσίωσ προϊσχόμεναι τὰσ ἱκετηρίασ.

ἐπεὶ δ’ ἐγένοντο φανεραὶ δεόμεναι καὶ παραιτούμεναι τὴν ὀργὴν ὑπὲρ τῶν γυναικῶν, παροξυνθεὶσ πρὸσ τοὺσ δορυφόρουσ καὶ κεκραγὼσ ὅτι προσελθεῖν εἰάσαν αὐτὰσ ἐποίησε τὰσ μὲν ὠθοῦντασ τὰσ δὲ τύπτοντασ;

ἐξελάσαι τῆσ ἀγορᾶσ, ἑκάστην δὲ δυσὶ ταλάντοισ ἐζημίωσε.

γενομένων δὲ τούτων, ἐν μὲν τῇ πόλει συνέστησε πρᾶξιν ἐπὶ τὸν τύραννον Ἑλλάνικοσ, ἀνὴρ διὰ γῆρασ ἤδη καὶ δύο τέκνων θάνατον ὡσ οὐδὲν ἂν πράξασ ὑπὸ τοῦ τυράννου περιορώμενοσ.

ἐκ δ’ Αἰτωλίασ διαπεράσαντεσ οἱ φυγάδεσ καταλαμβάνουσι τῆσ χώρασ ἐπιτήδειον ἐμπολεμεῖν ἔρυμα τὴν Ἀμυμώνην, καὶ συχνοὺσ;

προσεδέχοντο τῶν πολιτῶν ἐκ τῆσ Ἤλιδοσ ἀποδιδράσκοντασ.

πέμπειν καὶ γράφειν αὐτὰσ τοῖσ ἀνδράσιν ὅπωσ ἀπίωσιν ἐκ τῆσ χώρασ εἰ δὲ μή, κατασφάξειν ἠπείλει πάσασ αἰκισάμενοσ καὶ προανελὼν τοὺσ παῖδασ.

αἱ μὲν οὖν ἄλλαι, πολὺν χρόνον ἐφεστῶτοσ καὶ κελεύοντοσ εἰπεῖν εἴ τι πράξουσι τούτων, οὐδὲν ἀπεκρίναντο πρὸσ ἐκεῖνον, ἀλλὰ προσέβλεψαν ἀλλήλαισ σιωπῇ καὶ διένευσαν, ἀνθομολογούμεναι τὸ μὴ δεδιέναι μηδ’ ἐκπεπλῆχθαι τὴν ἀπειλήν.

Μεγιστὼ δ’ ἡ Τιμολέοντοσ γυνὴ καὶ διὰ τὸν ἄνδρα καὶ τὴν ἀρετὴν ἡγεμονικὴν ἔχουσα τάξιν, διαναστῆναι μὲν οὐκ ἠξίωσεν οὐδ’ εἰάσε τὰσ ἄλλασ· "εἰ μὲν ἦσ ἀνὴρ φρόνιμοσ, οὐκ ἂν διελέγου γυναιξὶ περὶ ἀνδρῶν, ἀλλὰ πρὸσ ἐκείνουσ ἂν ὡσ κυρίουσ ἡμῶν ἔπεμπεσ, ἀμείνονασ λόγουσ εὑρὼν ἢ δι’ ὧν ἡμᾶσ ἐξηπάτησασ·

"εἰ δ’ αὐτὸσ ἐκείνουσ πεῖσαι ἀπεγνωκὼσ δι’ ἡμῶν ἐπιχειρεῖσ παραλογίζεσθαι, μήθ’ ἡμᾶσ ἔλπιζε πάλιν ἐξαπατήσειν μήτ’ ἐκεῖνοι κακῶσ οὕτω φρονήσειαν, ὥστε φειδόμενοι παιδαρίων καὶ γυναικῶν ἐγκαταλιπεῖν τὴν τῆσ πατρίδοσ; "ἐλευθερίαν· "οὐ γὰρ τοσοῦτο κακὸν αὐτοῖσ ἡμᾶσ ἀπολέσαι μηδὲ νῦν ἔχοντασ, ὅσον ἀγαθὸν ἐξελέσθαι τῆσ σῆσ ὠμότητοσ καὶ ὕβρεωσ τοὺσ πολίτασ. ταῦτα τῆσ Μεγιστοῦσ λεγούσησ, οὐκ ἀνασχόμενοσ ὁ Ἀριστότιμοσ ἐκέλευσε τὸ παιδίον αὐτῆσ ὡσ ἀποκτενῶν ἐν ὄψει κομισθῆναι.

τῶν συνήθων τισ αὐτῷ Κύλων ὄνομα πιστὸσ δοκῶν εἶναι, μισῶν δὲ καὶ μετέχων τῆσ συνωμοσίασ τοῖσ περὶ τὸν Ἑλλάνικον, ἀντέστη καὶ ἀπέστρεψε δεόμενοσ καὶ λέγων ἀγεννὲσ εἶναι καὶ γυναικῶδεσ οὐκ ἀνδρὸσ ἡγεμονικοῦ καὶ πράγμασι χρῆσθαι μεμαθηκότοσ τὸ ἔργον·

ὥστε μόλισ ἔννουν γενόμενον τὸν Ἀριστότιμον ἀπελθεῖν.

γίγνεται δὲ σημεῖον αὐτῷ μέγα· μεσημβρία μὲν γὰρ ἦν καὶ μετὰ τῆσ γυναικὸσ ἀνεπαύετο· παρασκευαζομένων δὲ τῶν περὶ τὸ δεῖπνον , ἀετὸσ μετέωροσ ὤφθη δινούμενοσ ὑπὲρ τῆσ οἰκίασ, εἶθ’ ὥσπερ ἐκ προνοίασ καὶ στοχασμοῦ λίθον ἀφῆκεν εὐμεγέθη κατ’ ἐκεῖνο τῆσ στέγησ τὸ μέροσ, οὗ τὸ δωμάτιον ἦν, ἐν κατακείμενοσ ἐτύγχανεν ὁ Ἀριστότιμοσ.

ἅμα δ’ ἄνωθεν ψόφου μεγάλου καὶ κραυγῆσ ἔξωθεν ὑπὸ τῶν ἰδόντων τὸν ὄρνιν γενομένησ, ἐκπλαγεὶσ καὶ πυθόμενοσ τὸ γεγονὸσ μετεπέμψατο μάντιν, ᾧ χρώμενοσ διετέλει κατ’ ἀγοράν, καὶ διηρώτα περὶ τοῦ σημείου συντεταραγμένοσ.

ὁ δ’ ἐκεῖνον μὲν παρεκάλει ὡσ τοῦ Διὸσ αὐτὸν ἐξεγείροντοσ καὶ βοηθοῦντοσ, οἷσ δ’ ἐπίστευε τῶν πολιτῶν ἔφρασεν ὅσον οὔπω τὴν δίκην αἰωρουμένην ὑπὲρ κεφαλῆσ;

ἐμπεσεῖσθαι τῷ τυράννῳ.

διὸ καὶ τοῖσ περὶ τὸν Ἑλλάνικον ἔδοξε μὴ μέλλειν, ἀλλ’ ἐπιτίθεσθαι τῇ ὑστεραίᾳ. "τί πέπονθασ, ὦ πάτερ, καθεύδων;

οὗτόσ τε δὴ διὰ τὴν ὄψιν εὐθαρσὴσ γεγενημένοσ παρεκάλει τοὺσ ἑταίρουσ, ὃ τ’ Ἀριστότιμοσ πυθόμενοσ Κρατερὸν αὐτῷ βοηθοῦντα μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ ἐν Ὀλυμπίᾳ καταστρατοπεδεύειν, οὕτωσ ἐξεθάρσησεν, ὥστ’ ἄνευ δορυφόρων εἰσ τὴν ἀγορὰν προελθεῖν μετὰ τοῦ Κύλωνοσ.

ὡσ οὖν συνεῖδε τὸν καιρὸν Ἑλλάνικοσ, ὃ μὲν ἦν σημεῖον αὐτῷ πρὸσ τοὺσ μέλλοντασ ἐπιχειρεῖν συγκείμενον οὐκ ἔδωκε, λαμπρᾷ δὲ τῇ φωνῇ καὶ·

"τί μέλλετε, ἄνδρεσ ἀγαθοί;

πρῶτοσ μὲν οὖν ὁ Κύλων σπασάμενοσ τὸ ξίφοσ παίει τινὰ τῶν ἑπομένων τῷ Ἀριστοτίμῳ· Θρασυβούλου δὲ καὶ Λάμπιδοσ; ἐξ ἐναντίασ ἐπιφερομένων, ἔφθη μὲν ὁ Ἀριστότιμοσ εἰσ τὸ τοῦ Διὸσ ἱερὸν καταφυγών ἐκεῖ δ’ ἀποκτείναντεσ αὐτὸν καὶ τὸ σῶμα προβαλόντεσ εἰσ τὴν ἀγορὰν ἐκάλουν τοὺσ πολίτασ ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. οὐ μὴν ἔφθησάν γε πολὺ τὰσ γυναῖκασ·

εὐθὺσ; γὰρ ἐξέδραμον μετὰ χαρᾶσ καὶ ὀλολυγμοῦ, καὶ περιστᾶσαι τοὺσ; ἄνδρασ ἀνέδουν καὶ κατέστεφον.

εἶτα τοῦ πλήθουσ ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου ῥυέντοσ, ἡ μὲν γυνὴ συγκλείσασα τὸν θάλαμον αὑτὴν ἀνήρτησε. δύο δ’ ἦσαν αὐτῷ θυγατέρεσ, παρθένοι μὲν ἔτι, κάλλισται δὲ τὴν ὄψιν, ἤδη γάμων ὡρ́αν ἔχουσαι·

ταύτασ συλλαβόντεσ εἷλκον ἔξω πάντωσ μὲν ἀνελεῖν, αἰκίσασθαι δὲ καὶ καθυβρίσαι πρότερον ἐγνωκότεσ.

ἀπαντήσασα δ’ ἡ Μεγιστὼ μετὰ τῶν ἄλλων ἐβόα δεινὰ ποιεῖν αὐτούσ, εἰ δῆμοσ ἀξιοῦντεσ εἶναι ταῦτα τολμῶσι καὶ ἀσελγαίνουσι τοῖσ τυράννοισ ὅμοια. ὕβριν, αὐτὰσ δ’ ἐᾶσαι δι’ αὑτῶν ἀποθανεῖν.

"μὴ ταπεινῶσ μηδ’ ἀναξίωσ ἑαυτῶν καταστρέψωμεν.

τῆσ δὲ νεωτέρασ; "οὐδὲν ἢρνημαί σοι δεομένῃ·

"καὶ ταύτην οὖν λαβὲ τὴν χάριν, ἐγὼ δ’ ὑπομενῶ καὶ τλήσομαι τοῦ θανάτου βαρύτερον, τὸ σέ, φιλτάτη, προτέραν ἰδεῖν ἀποθνήσκουσαν. ἐκ τούτου τὴν μὲν ἀδελφὴν αὐτὴ διδάξασα τῷ τραχήλῳ περιβαλέσθαι τὸν βρόχον, ὡσ ᾔσθετο τεθνηκυῖαν, καθεῖλε καὶ κατεκάλυψεν αὐτὴν δὲ τὴν Μεγιστὼ παρεκάλεσεν ἐπιμεληθῆναι, καὶ μὴ περιιδεῖν αἰσχρῶσ, ἐπειδὰν ἀποθάνῃ, τεθεῖσαν·

ὥστε μηδένα πικρὸν μηδὲ μισοτύραννον οὕτω γενέσθαι τῶν παρόντων, ὃσ οὐκ ἔκλαυσεν οὐδὲ κατηλέησε τὴν τῶν παρθένων εὐγένειαν.

τῶν μὲν οὖν κοινῇ πεπραγμένων γυναιξὶ μυρίων ὄντων ἱκανὰ ταῦτα παραδείγματα τὰσ δὲ καθ’ ἑκάστην ἀρετάσ, ὅπωσ ἂν ἐπίῃ, σποράδην ἀναγράψομεν, οὐδὲν οἰόμενοι τῆσ;

κατὰ χρόνον τάξεωσ δεῖσθαι τὴν ὑποκειμένην ἱστορίαν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Mulierum virtutes, Μίκκα καὶ Μεγιστώ

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Μίκκα καὶ Μεγιστώ)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION