Plutarch, Λύσανδρος, chapter 20

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 20)

ὁ δὲ Λύσανδροσ, ἐλθούσησ τῆσ σκυτάλησ πρὸσ αὐτὸν εἰσ τὸν Ἑλλήσποντον, διεταράχθη, καὶ μάλιστα τὰσ τοῦ Φαρναβάζου δεδιὼσ κατηγορίασ, ἐσπούδασεν εἰσ λόγουσ αὐτῷ συνελθεῖν, ὡσ λύσων τὴν διαφοράν. καὶ συνελθὼν ἐδεῖτο γράψαι περὶ αὐτοῦ πρὸσ τοὺσ ἄρχοντασ ἑτέραν ἐπιστολὴν ὡσ οὐδὲν ἠδικημένον οὐδ’ ἐγκαλοῦντα. πρὸσ Κρῆτα δὲ ἄρα, τὸ τοῦ λόγου, κρητίζων ἠγνόει τὸν Φαρνάβαζον. ὑποσχόμενοσ γὰρ ἅπαντα ποιήσειν, φανερῶσ μὲν ἔγραψεν οἱάν ὁ Λύσανδροσ ἠξίωσεν ἐπιστολήν, κρύφα δὲ εἶχεν ἑτέραν αὐτόθι γεγραμμένην.

ἐν δὲ τῷ τὰσ σφραγῖδασ ἐπιβάλλειν ἐναλλάξασ τὰ βιβλία μηδὲν διαφέροντα τῇ ὄψει, δίδωσιν ἐκείνην αὐτῷ τὴν κρύφα γεγραμμένην. ἀφικόμενοσ οὖν ὁ Λύσανδροσ εἰσ Λακεδαίμονα καὶ πορευθείσ, ὥσπερ ἔθοσ ἐστίν, εἰσ τὸ ἀρχεῖον, ἀπέδωκε τοῖσ ἐφόροισ τὰ γράμματα τοῦ Φαρναβάζου, πεπεισμένοσ ἀνῃρῆσθαι τὸ μέγιστον αὐτοῦ τῶν ἐγκλημάτων·

ἠγαπᾶτο γὰρ ὁ Φαρνάβαζοσ ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων, προθυμότατοσ ἐν τῷ πολέμῳ τῶν βασιλέωσ στρατηγῶν γεγενημένοσ. ἐπεὶ δὲ ἀναγνόντεσ οἱ ἔφοροι τὴν ἐπιστολὴν ἔδειξαν αὐτῷ, καὶ συνῆκεν ὡσ οὐκ ἆρ’ Ὀδυσσεύσ ἐστιν αἱμύλοσ μόνοσ, τότε μὲν ἰσχυρῶσ τεθορυβημένοσ ἀπῆλθεν·

ἡμέραισ δὲ ὀλίγαισ ὕστερον ἐντυχὼν τοῖσ ἄρχουσιν ἔφη δεῖν αὐτὸν εἰσ Ἄμμωνοσ ἀναβῆναι καὶ τῷ θεῷ θῦσαι θυσίασ ἃσ εὔξατο πρὸ τῶν ἀγώνων. ἔνιοι μὲν οὖν ἀληθῶσ φασιν αὐτῷ πολιορκοῦντι τὴν τῶν Ἀφυταίων πόλιν ἐν Θρᾴκῃ κατὰ τοὺσ ὕπνουσ παραστῆναι τὸν Ἄμμωνα·

διὸ καὶ τὴν πολιορκίαν ἀφείσ, ὡσ τοῦ θεοῦ προστάξαντοσ, ἐκέλευσε τοὺσ Ἀφυταίουσ Ἄμμωνι θύειν καὶ τὸν θεὸν ἐσπούδασεν εἰσ τὴν Λιβύην πορευθεὶσ ἐξιλάσασθαι. τοῖσ δὲ πλείστοισ ἐδόκει πρόσχημα ποιεῖσθαι τὸν θεόν, ἄλλωσ δὲ τοὺσ ἐφόρουσ δεδοικὼσ καὶ τὸν οἴκοι ζυγὸν οὐ φέρων οὐδ’ ὑπομένων ἄρχεσθαι πλάνησ ὀρέγεσθαι καὶ περιφοιτήσεωσ τινόσ, ὥσπερ ἵπποσ ἐκ νομῆσ ἀφέτου καὶ λειμῶνοσ αὖθισ ἥκων ἐπὶ φάτνην καὶ πρὸσ τὸ σύνηθεσ ἔργον αὖθισ ἀγόμενοσ.

ἣν μὲν γὰρ Ἔφοροσ τῆσ ἀποδημίασ ταύτησ αἰτίαν ἀναγράφει, μετὰ μικρὸν ἀφηγήσομαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION