헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Λψσανδέ05́

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 5)

ἐπεὶ δὲ ὁ μὲν Ἀλκιβιάδησ εἰσ Φωκαίαν ἐκ Σάμου διέπλευσεν ἐπὶ τοῦ στόλου καταλιπὼν Ἀντίοχον τὸν κυβερνήτην, ὁ δὲ Ἀντίοχοσ οἱο͂ν ἐφυβρίζων τῷ Λυσάνδρῳ καὶ θρασυνόμενοσ ἐπέπλευσε δυσὶ τριήρεσιν εἰσ τὸν λιμένα τῶν Ἐφεσίων καὶ παρὰ τὸν ναύσταθμον γέλωτι καὶ πατάγῳ χρώμενοσ σοβαρῶσ παρήλαυνεν, ἀγανακτήσασ ὁ Λύσανδροσ καὶ κατασπάσασ τὸ πρῶτον οὐ πολλὰσ τῶν τριήρων ἐδίωκεν αὐτόν, ἰδὼν δὲ αὖ τοὺσ Ἀθηναίουσ βοηθοῦντασ ἄλλασ ἐπλήρου, καὶ τέλοσ ἐναυμάχουν συμπεσόντεσ. ἐνίκα δὲ Λύσανδροσ, καὶ πεντεκαίδεκα τριήρεισ λαβὼν ἔστησε τρόπαιον.

ἐπὶ τούτῳ τὸν Ἀλκιβιάδην ὁ μὲν ἐν ἄστει δῆμοσ ὀργισθεὶσ ἀπεχειροτόνησεν, ὑπὸ δὲ τῶν ἐν Σάμῳ στρατιωτῶν ἀτιμαζόμενοσ καὶ κακῶσ ἀκούων ἀπέπλευσεν εἰσ Χερρόνησον ἐκ τοῦ στρατοπέδου. ταύτην μὲν οὖν τὴν μάχην, καίπερ οὐ μεγάλην τῇ πράξει γενομένην, ἡ τύχη δι’ Ἀλκιβιάδην ὀνομαστὴν ἐποίησεν. ὁ δὲ Λύσανδροσ ἀπὸ τῶν πόλεων εἰσ Ἔφεσον μεταπεμπόμενοσ οὓσ ἑώρα μάλιστα ταῖσ τε τόλμαισ καὶ τοῖσ φρονήμασιν ὑπὲρ τοὺσ πολλοὺσ ὄντασ, ἀρχὰσ ὑπέσπειρε τῶν ὕστερον ἐπ’ αὐτοῦ γενομένων δεκαδαρχιῶν καὶ νεωτερισμῶν, προτρέπων καὶ παροξύνων ἑταιρικὰ συνίστασθαι καὶ προσέχειν τὸν νοῦν τοῖσ πράγμασιν, ὡσ ἅμα τῷ καταλυθῆναι τοὺσ Ἀθηναίουσ τῶν τε δήμων ἀπαλλαξομένουσ καὶ δυναστεύσοντασ ἐν ταῖσ πατρίσι.

τούτων δὲ τὴν πίστιν ἑκάστῳ δι’ ἔργων παρεῖχε, τοὺσ ἤδη γεγονότασ φίλουσ αὐτῷ καὶ ξένουσ εἰσ μεγάλα πράγματα καὶ τιμὰσ καὶ στρατηγίασ ἀνάγων, καὶ συναδικῶν καὶ συνεξαμαρτάνων αὐτὸσ ὑπὲρ τῆσ ἐκείνων πλεονεξίασ, ὥστε προσέχειν ἅπαντασ αὐτῷ καὶ χαρίζεσθαι καὶ ποθεῖν, ἐλπίζοντασ οὐδενὸσ ἀτυχήσειν τῶν μεγίστων ἐκείνου κρατοῦντοσ.

διὸ καὶ Καλλικρατίδαν οὔτ’ εὐθὺσ ἡδέωσ εἶδον ἐλθόντα τῷ Λυσάνδρῳ διάδοχον τῆσ ναυαρχίασ, οὔτε, ὡσ ὕστερον διδοὺσ πεῖραν ἀνὴρ ἐφαίνετο πάντων ἄριστοσ καὶ δικαιότατοσ, ἠρέσκοντο τῷ τρόπῳ τῆσ ἡγεμονίασ ἁπλοῦν τι καὶ Δώριον ἐχούσησ καὶ ἀληθινόν.

ἀλλὰ τούτου μὲν τὴν ἀρετὴν ὥσπερ ἀγάλματοσ ἡρωϊκοῦ κάλλοσ ἐθαύμαζον, ἐπόθουν δὲ τὴν ἐκείνου σπουδὴν καὶ τὸ φιλέταιρον καὶ χρειῶδεσ ἐζήτουν, ὥστε ἀθυμεῖν ἐκπλέοντοσ αὐτοῦ καὶ δακρύειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Λύσανδρος, chapter 5

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION