Plutarch, Λύσανδρος, chapter 12 2:

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 12 2:)

λέγεται δὲ Ἀναξαγόραν προειπεῖν ὡσ τῶν κατὰ τὸν οὐρανὸν ἐνδεδεμένων σωμάτων, γενομένου τινὸσ ὀλισθήματοσ ἢ σάλου, ῥῖψισ ἔσται καὶ πτῶσισ ἑνὸσ ἀπορραγέντοσ· εἶναι δὲ καὶ τῶν ἄστρων ἕκαστον οὐκ ἐν ᾗ πέφυκε χώρᾳ· λιθώδη γὰρ ὄντα καὶ βαρέα λάμπειν μὲν ἀντερείσει καὶ περικλάσει τοῦ αἰθέροσ, ἕλκεσθαι δὲ ὑπὸ βίασ σφιγγόμενα δίνῃ καὶ τόνῳ τῆσ περιφορᾶσ, ὥσ που καὶ τὸ πρῶτον ἐκρατήθη μὴ πεσεῖν δεῦρο, τῶν ψυχρῶν καὶ βαρέων ἀποκρινομένων τοῦ παντόσ. ἔστι δέ τισ πιθανωτέρα δόξα ταύτησ, εἰρηκότων ἐνίων ὡσ οἱ διᾴττοντεσ ἀστέρεσ οὐ ῥύσισ εἰσὶν οὐδ’ ἐπινέμησισ αἰθερίου πυρὸσ ἐν ἀέρι κατασβεννυμένου περὶ τὴν ἔξαψιν αὐτήν, οὐδὲ ἀέροσ εἰσ τὴν ἄνω χώραν πλήθει λυθέντοσ ἔκπρησισ καὶ ἀνάφλεξισ, ῥῖψισ δὲ καὶ πτῶσισ οὐρανίων σωμάτων οἱο͂ν ἐνδόσει τινὶ τόνου καὶ περιτρόπου κινήσεωσ ἐκπαλῶν φερομένων οὐ πρὸσ τὸν οἰκούμενον τόπον τῆσ γῆσ, ἀλλὰ τῶν πλείστων ἐκτὸσ εἰσ τὴν μεγάλην ἐκπιπτόντων θάλατταν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION