Plutarch, Λύσανδρος, chapter 8

(플루타르코스, Λύσανδρος, chapter 8)

τοιαῦτα δὲ αὐτοῦ καὶ τὰ περὶ Μίλητον ἱστόρηται. τῶν γὰρ φίλων καὶ ξένων, οἷσ ὑπέσχετο συγκαταλύσειν τε τὸν δῆμον καὶ συνεκβαλεῖν τοὺσ διαφόρουσ, μεταβαλομένων καὶ διαλλαγέντων τοῖσ ἐχθροῖσ, φανερῶσ μὲν ἥδεσθαι προσεποιεῖτο καὶ συνδιαλλάττειν, κρύφα δὲ λοιδορῶν αὐτοὺσ καὶ κακίζων παρώξυνεν ἐπιθέσθαι τοῖσ πολλοῖσ. ὡσ δὲ ᾔσθετο γινομένην τὴν ἐπανάστασιν, ὀξέωσ βοηθήσασ καὶ παρεισελθὼν εἰσ τὴν πόλιν οἷσ πρώτοισ ἐπιτύχοι τῶν νεωτεριζόντων ἐχαλέπαινε τῇ φωνῇ καὶ προσῆγε τραχυνόμενοσ ὡσ ἐπιθήσων δίκην αὐτοῖσ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ ἐκέλευε θαρρεῖν καὶ μηδὲν ἔτι προσδοκᾶν δεινὸν αὐτοῦ παρόντοσ.

ὑπεκρίνετο δὲ ταῦτα καὶ διεποίκιλλε, τοὺσ δημοτικωτάτουσ καὶ κρατίστουσ βουλόμενοσ μὴ φεύγειν, ἀλλ’ ἀποθανεῖν ἐν τῇ πόλει μείναντασ.

ὃ καὶ, συνέβη· πάντεσ γὰρ ἀπεσφάγησαν οἱ καταπιστεύσαντεσ. ἀπομνημονεύεται δὲ ὑπὸ Ἀνδροκλείδου λόγοσ πολλήν τινα κατηγορῶν τοῦ Λυσάνδρου περὶ τοὺσ ὁρ́κουσ εὐχέρειαν. ἐκέλευε γάρ, ὥσ φησι, τοὺσ μὲν παῖδασ ἀστραγάλοισ, τοὺσ δὲ ἄνδρασ ὁρ́κοισ ἐξαπατᾶν, ἀπομιμούμενοσ Πολυκράτη τὸν Σάμιον, οὐκ ὀρθῶσ τύραννον στρατηγόσ, οὐδὲ Λακωνικὸν τὸ χρῆσθαι τοῖσ θεοῖσ ὥσπερ τοῖσ πολεμίοισ, μᾶλλον δὲ ὑβριστικώτερον.

ὁ γὰρ ὁρ́κῳ παρακρουόμενοσ τὸν μὲν ἐχθρὸν ὁμολογεῖ δεδιέναι, τοῦ δὲ θεοῦ καταφρονεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION